Alle inzendingen over carillon silence

Op die avond besloot de sneeuw vaster te worden, niet meer nat en later reden er geen bussen meer maar in de sneeuw op hoge hakken was naar jouw huis wandelen geen keuze, een taxi nog wel Bij jou thuis dronken we thee keken naar het sneeuwen buiten het carillon verspreidde geen licht In de ochtend keken we naar het wit er lag nog sneeuw,…

indringend subtile in de silence van uitstraling met het tikje vreemde landenmagie dat het jeugdig parlante toverde uit plezier in vertier…

tijd is niet meer dan een doolhof van het leven zei ik zacht toen ik wees naar de antieke klok doorheen de stilte van de zondagskrant ik wachtte tot de wijzers voorbijschreden in kinderverhalen aan de helling waar vlinders werden vrijgelaten in laatavondwind en in het carillon van ooit gehoorde geluiden ik zag de stenen tot…

dat het carillon weerklinkt als een zonnig minneliedje wanneer zijn stem mijn oorschelp binnendringt zijn hand mijn hand tintelend hartelijk omringt mijn voeten zweven dansen, pasjesblij mijn hart dicht letterklanken gelijk de lijster zijn zang laat horen in heggenranken rond een bloeiende mei wat is het toch dat ik hem zo heel graag…

die alleen het hebben zit op te jagen waar overzichtelijkheid klonk in het zachte beieren van klokken zijn de digitale uurwerken op hol geslagen de raderen draaien nog door het oude vakmanschap maar de tijd is van slag omdat alles maar moet kunnen en mag die balans wordt fataal overmand door haast en stress klepelt het laatste carillon…

De dag sluit de nacht en de schaduwen op het behang, het carillon laat zijn zuivere klanken horen, zing mee: hoor ze roepen!…

de handkarren ratelen geluidloos over de keien het carillon geeft de beurshandelaren taal noch teken vastgelopen voetstappen op het plein stakende stemmen overvleugeld door het bronzen bevroren klokgelui kinderen rennend gestold in woordeloze beweging ongehoorde straatventers prijzen schreeuwend hun koopwaar aan ze overstemmen…

de wijzer volgt traag een vaste baan hoog tipt de klok de tijd aan een aanstromende trap licht een man uit het gat van het perron het zonnig carillon dringt door de ijzeren kap van het station reizigers wachten naast hun bagage gedachten weggestopt in een plastic tas hijskranen hebben het werk afgebouwd de hele dag is aan god…

Mijn grote eikenhouten klok tikt diepe barsten in de lucht laat stenen muren echo's kaatsen als een carillon op drift. Het is een oude houten klok maar zonder moeite stuurt hij tinnen benen los en vastberaden ritmisch in een cirkel rond.…

strak dreunen slagen van de hardhouten tijd het donkert boven de toren waar weerlicht zich spreidt het bronzen getingel van carillon en klok komt vrijwel niet aan bod waar uren splitsen met veel kabaal als zij na laden onverwacht aarden dit grote magisch realistische doek doet het goed in de kunst waar de kippenvelfactor…

het is ochtend en de dag zal klaren als een feestelijk carillon. met de nacht nog in je haren en een glimlach op je lippen zeg je heerlijk niets.…

De grote torenklok galmt de dag doormidden stilstaan en wachten op het carillon daar tingeltangelt al een vaag bekende melodie stappenplan aanpassen ritmisch het plein rondlopen afwisselend in de schaduw en in de volle zon als de melodie weer stopt naar het bankje in de zon vandaag geen plannen meer behalve kijken naar de mensen…

Ik geniet na, mijmer over het gloren en het carillon. Ik mijmer hoe de dag zo heel vredig begon. Krokussen vormden vandaag onder het stralende licht wel een wonderbaar prachtig lente gezicht. De onzichtbare kou trekt nou in de avond op, zou er nog rijp komen op de nog kalende takken, krijgen we nog vrieskouongemakken.…

In het geluid van de stilte wandel ik met -- mijn oordopjes in.…

er dreef een lied over de Maas, heel even zweefden spiegelend de klanken van een oud carillon afscheid, een rode zon, hij liet de avond als zijn bruid in witte nevels hullen zulk een schoonheid in te vullen op de oude, trage Maas de vette waas van zomerhitte was al snel vergeten door mijn mobiele telefoon sprak het geweten van een eindeloos…

om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein vandaag de luchten Voorzichtigheid is vooralsnog geboden Zo luidt de boodschap van het carillon…

Zo licht de klanken van het carillon Maria vol genade spreidt haar mantel Over de aarde uit waardoor ik kantel Vanuit het donker reik ik naar de zon Kitesurfers stoeien wild met zee en wind Zo dierbaar is het brede autostrand Ik duik door golven, blij en bruinverbrand Ben weer een speels, onwetend mensenkind Het is de tijd van 's Heren…

Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp door geallieerden Vernietigd, restten nog sterke verhalen Van vissers en bekeerde gereformeerden Het razendsnelle pellen van garnalen Getijdenklok, streekdracht en carillon…

Zoutziederij, wolwevers, handelsschepen d' Avilla die kwam plunderen en doden Afbraak en wederopbouw, telkens strepen Door ieders moed van weer- en oorlogsgoden Als Lazaretdorp door geallieerden Vernietigd, restten nog sterke verhalen Van vissers en bekeerde gereformeerden Het razendsnelle pellen van garnalen Getijdenklok, streekdracht en carillon…

Hyde Park onafzienbaar gevuld met mensen en muziek op een zonnige zondag in juni voor de man die alles verbindt met zijn gouden gezicht en zijn woorden van honing Gevangene 46664 maak ons vrij verwoord onze hoop en ja hoor het wonder ontrolt zich "We are here to help you give hope and strength" "Break the silence and…

De Brug reeds voldoende beschreven De Toren als zeer markant Aimab'le ijkpunten van Stad Zaltbommel 't Is de stad, haar vesting aan de Waal Als zijn geboren baker Herinneringen die gaan Strak verrommeld 't Carillon in de Gasthuistoren Klanken klavieren over Bij helder weer, wáár genot Ingedommeld Maar leef weer op. Her- rijs.…

Tot dusver leek het einde meer dan zoek Om bel- en eetlawaai te overstemmen Zijn rolprentproducenten niet te remmen In geluidsgeweld bij films op het doek Straks hoor je enkel nog gedempt gekuch Men wil het liefst de stomme film weer terug…

Die Douwe Bob is best wel eigenwijs: Ondanks dat er tien tellen wordt gezwegen - In die orkaan van hysterie een zegen - Hoopt hij in Stockholm op de eerste prijs. Vermoedelijk dat hij erop vertrouwt Dat zingen zilver is en zwijgen goud.…

Onze lieverd gaat nu praten" klokt de bazige kloek : "Silence, mesdames !" Hij schraapt zich luid zijn schorre pijp en spuit zijn dogma's gutturaal. Geen kip die zijn woorden begrijpt maar hij hanteert vast Godse Taal ! Geen haan duldt hij meer op het erf, dat hoort de hele kroost te weten !…

Compleet met carillon. Ik ging er met opa en oma naar de toekomst toe. Van bijna alles weet ik sinds die dag het hoe. En dat de expositie ergens bovenaan begon. het was een museum waar alles mocht en kon. Ik kreeg een souvenir. Ik was voldaan. En moe. De bezoekers van nu dragen een pak. Business-events, de hele rataplan.…

vogels flierefluiten vol overtuiging een nazomers positief reisadvies luist’ren naar de natuur is het devies bij zo’n vrolijk stemmende betuiging een verwarmende trek naar het zuiden om drukbezette terrassen te beproeven zonder jassen in volle zon te vertoeven en het carillon op ‘t Vrijthof horen luiden nu de wind uit het oosten hoogtij…

onze lieverd gaat nu praten" klokt de bazige kloek : "silence, mesdames!" hij schraapt zich luid zijn schorre pijp en spuit zijn dogma's gutturaal geen kip die zijn woorden begrijpt maar hij hanteert vast Godse Taal! geen haan duldt hij meer op het erf, dat hoort de hele kroost te weten!…

niet aan het gevoel van de wind wil raken is de stilte nog het meest genegen mij te doen verwijlen in de overgave aan verloren tijd, opzoek naar onkreukbaar waken het is dan niet zo dat ik me verberg om weerstand te vermijden soms geraakt de ziel in trance, wordt zij overvallen door een overdaad aan klanken; als het aardse carillon…

Giphart) Uit de teugels van valse geruchten en ontaarde mijlpalen (typisch weer dat rare sujet) weergalmt het gebrul van de jongeling, de gestaalde kanonnier, een Waterloo van zinnebeelden klettert op hem neer als melkproducten van Maria's, inclusief de pittige smeerkaas van tedere jongedames en het gevecht van krolse poezen rond het carillon…

de Graslei zomert, kinderkoppen blinken er hangt een zweem van wellust in de stad studenten nemen loom een zonnebad het carillon laat vreugdeklanken klinken terrassen stromen vol, bezoekers drinken met smaak het onvolprezen gerstenat op gevels heeft de kunstzin vlam gevat de Leie laat de eeuwen traag bezinken de rondvaartboten varen af en…