216 resultaten.
Levenskracht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 122 Compost
Turfmolm
Vermiculiet
Het witte boontje
In nog geen week
het vliesje
als cocon afgelegd
De plant
fier rechtop
Twee helften
knalden open
In 'no time'
gigantische bladeren
Alsof ze er
altijd al waren
De wortels
een wegennet
van kabels
Dit plantje symbool
voor de wil
om te leven!…
Vernieuwde vleugels
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 228 de stille voorjaarsvlinder
kruipt uit haar beschermende cocon
zij krijgt vernieuwde vleugels
om te kunnen vliegen
zich te laten wiegen
op de sterke armen
van de uitnodigende zon
die de bloem voor haar laat bloeien
daar, waar zij ze even niet zag
en ze zonder het te vragen
in een hart vol warmte landen mag…
Het geslepen voorkomen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 243 zij brak het glas
dat als cocon
rond vorm en inhoud zat
hij had nooit uitgeblonken
leek transparant
maar wie goed keek
zag andere sculpturen
in het geslepen voorkomen
waarmee hij zich omgaf
zij heeft hem
de artistieke vrijheid terug gegeven
zijn bloed bleef aan haar vingers kleven…
ruilen
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 1.296 ik zie jouw tranen
iedere nieuwe dag
zal ik ze ruilen
voor een stralende lach
ik voel jouw twijfels
het kan je benauwen
mag ik ze ruilen
voor 'n grenzeloos vertrouwen
ik bespeur angstige nachten
opgesloten in een cocon
il wil ze ruilen
voor een dag vol zon…
haiku-vierluik
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 484 Een frĂȘle vlinder
ontworsteld aan haar cocon
zweeft weg op de wind.
Beukende golven
door stormen gejaagd komen
tot rust op het strand.
Witte ijsbloemen
winterpracht uit kou ontstaan
weerkaatsen zonlicht.…
Vervreemd
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 1.014 Want de leegte is haar droom die
haar cocon
beschermt
en tekent
als de nevel die ik zie en
niet bestaat
als ik hem niet wil zien
en haar wil wakker maken.
Want ze slaapt niet echt en
ze is niet wakker
als ik haar mis
en samen met de dood op
haar
geheime antwoorden
wacht.…
genadebrood
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 353 als het zicht is opgesloten
in een cocon van duisternis
zie je enkel een zwart verleden
en vlucht je voor gemis
als je niet mijn roepen hoort
als zuchten van genegenheid
is het ontvangen verstoord
ook al ben je er toe bereid
het is de levende dood
die de geest besmet
met verwachtingen in nood
of het uitzien naar niets
alsmaar terend…
hier en nu
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.344 Vergeet de regen
uit het verleden
bevrijd je uit
die knellende cocon
leef in het heden
en koester je in de
stralen van de zon
kies niet voor die
kabbelende stroom
maar ga voor
de wilde rivier
maak waar
die ene droom
doe het nu
doe het hier
beleef de "nu" grens
dan word je vanzelf
een mooier mens…
Warme ogen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 180 In een orgie van stemmen
waar mijn dromen
dwalen en
warme ogen
mij leiden
naar de cocon
verlies ik de werkelijkheid
en ben jij de vlinder
die
mijn zwaartekracht
weer zal vinden.…
Alsdan
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 200 Dat ik haar hand
die zoekt nog vind,
alsdan,
dat mijn verloren mond
haar stilte horen kan,
alsdan,
dat ik droom dat zij
de aangeboren schroom
verlaten kan,
alsdan,
zij de tranen weegt,
de zon die van haar
spiegels veegt,
alsdan,
zij veilig garen
spint uit een
aardse cocon,
schuilplaats
voor ieder kind,
alsdan.…
Fladderen door het leven als een vlinder
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 631 Levend in de herfst van zijn bestaan
heeft de vlinder reeds een lange weg gegaan
Een rups , een pop in een cocon ,
een vlinder , fladderend in de zon .
Heeft geen oog voor het verleden ,
bekommert zich enkel om het heden .
Hij fladdert verder , ongehaast
tot de wind hem verder blaast .…
IJstijd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 178 Vanuit haar cocon
zal zij ooit weer naar buiten treden.
Dan...
onmogelijk, haar oude en nieuwe hart
nog...
samen te kunnen smeden.…
WEERSPIEGELING....
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 181 Amsterdam
weerspiegelt in het water
van gracht en vaart
van het IJ
van Herengracht
Ik zing
zacht en fluister
met Ramses mee:
'het is stil
in Amsterdam'
Ik denk
WIJ hebben gedacht
dat water
spiegel is
van bouwlust en
bouwnijverheid
de tijd spint
zijn cocon
en wij schuilen
als onder een dak
weerspiegeling wordt afspiegeling…
Mis mij niet
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 110 vind mij in de wolken
zoek mij in de zon
gevleugeld of gevlinderd
uitgevlogen of in cocon
plant mij in de aarde
ruik de geuren van een bloem
hoor mij tjilpen als een vogel
als een honingbij vol gezoem
verwar mij niet met leegte
herinner hoe het ooit was
vier dagelijks het leven
stamp in iedere plas…
tranteldans
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 80 het tekenschrift
van vogel en vlinder
een eindeloze tranteldans
geen pen die het beschrijven kan
het lichte schrift zwevend opgelicht
aan nest en cocon ontstegen
als een rozenblad in vertraagde val
vederlicht opgepikt
stukgehamerde woorden
leggen mijn taal in de schaal
een starend stom verlangen
van een dolend dichtershart…
Trouw
hartenkreet
3.0 met 45 stemmen 12.279 Jij gevangen in jouw cocon
ik in die van mij, ben ik
de groeven in jouw gezicht
ontstaan op weg naar waar
geen verdriet heersen kan
een landschap van ravijnen
die bij elke nieuwe regenval
rivieren van smart bevatten
en ik pieker, pieker me suf
zeg jou dat het van vermoeid-
heid is, terwijl ik beter weet…
Ziels onmachtig
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 183 Om haar hart een muur gebouwd
zo kwetsbaar
dansend van donker naar licht
in haar een wild verlangen
maar zo voelbaar de angst
door gaan of leven in een cocon
van zelf opgeworpen tralies en stenen
als ze eens kon zeggen kon uiten
schreien zou ze willen
maar om haar hals
hangt zwijgend zwaar als lood
een parelketting vol van tranen
wurgend…
Zomeravond
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 372 En ik vraag wat de tijd nog wil zoeken
als de nacht zijn cocon weer teder sluit.…
Processierupsen.
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 437 Wij dragen ons noodlot lijdzaam
in een niet gewilde cocon.
Geen bloem noch takje zal
zich verder bij ons ontwikkelen.
Terwijl ons leven toch zo mooi
begon.
Maar helaas; deze zichzelf uitgenodigde gasten
zullen ons tot de draad toe
verslinden.…
Moment van deinen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 116 Moment van deinen
bereikbaarheid gevangen
door plotseling licht
in een cocon verzegeld
brengt mij innerlijke rust.
Tot de horizon
stroomt gebundeld stroomafwaarts
de perikelen
die zij met zich meedragen
dat de brandhaard in mij blust.…
Geleerd mezelf te zijn
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 116 Daarna veilig in een cocon.
Zoals in een droom een wonder.
Toen moest ik ontpoppen.
Dat kan niet zonder pijn.
Mijn twijfels weggenomen.
Geleerd om mezelf te zijn.
Een zeldzame vlinder met vele kleuren.
Een diertje met een warm hart.
Zo eindeloos vrij en intens gelukkig
maar toch ook heel apart…
Ademloos dichtbij
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.181 zo voel je voor mij aan,
als een cocon vol geborgenheid,
als een symfonie die weerloos
mijn ziel beroert.
Ademloos dichtbij.....
zo voel je voor mij aan,
als ik in je ogen kijk,
als een stralende zon
bij een heldere hemel.
Ademloos dichtbij....
na een tijd op een woelige zee,
vaar ik nu op kabbelende golven.…
Vrij
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.037 Straks ben je vrij
Vrij om je vleugels uit te slaan
Je zal een nieuwe wereld binnengaan
En je komt als een vlinder
Uit je cocon
Je vliegt naar je plekje
achter de zon.…
het rommelt ergens
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 250 het bewegen is zo breekbaar
als de aarde rommelt en vlinders
uit hun cocon verjaagd worden , het refrein
wacht op een snelle doorgang in
broze gesteente
geld met afdrukken van het isobaar
warmt de leegte met afschriften van
het leed, betrokkenheid heelt niet maar
is de slang des duivels
stedenverheerlijking en gesmolten
dorpskernen…
Metamorfose
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Geest zoekt enig troost
klaar voor nieuwe levensreis
wending komt eraan
Winterdageraad
vlinder ontwaakt in mijn droom
klaar om te reizen
Dromende vlinder
komt opeens uit de cocon
een hart staat open
Een zacht gefluister
vleugels zweven in de lucht
wonder van natuur…
Weer
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 591 En wat
ik
achterlaat in
de dromen
me niets zal zeggen omdat
ik altijd uit mijn eenzame cocon ontwaak
en
steeds
weer
de stof
van mijn
eigen
dromen
wegveeg.…
Geuren van de tijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 525 Waar herinneringen een echo krijgen
en wachten niets vraagt wat
je niet kunt
verliezen in de cocon
van een gedroomde
eenzaam verlangen
en een geboorte
die geen afscheid vraagt.
Want de tijd is geen boodschap
maar slechts een dankbare geur
van elke
belofte.…
Zolang de muze wil
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 155 Pas dan breekt de dood het leven
en weeft een cocon om het fragiele lijf,
als een laken smetteloos wit.…
Verliefde blikken
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 48 we leven
al jaren in
de kleine
cocon van
verliefde
blikken en
verwarmen
elkaar
we kaatsen
in veelvoud
lichten op
spreken
stille woorden
die meer
zeggen dan
spreekkoren
sommige
zinnen
spreken
we niet uit
omdat vanzelf
sprekendheid
het al voor ons
heeft geluid
de vrijheid
die anderen
zich moreel
permitteren is
nog…
Oneindige eindigheid
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 123 Lente
Zomer
Verval
Ik val
In een oneindig bodemloze put
En ik blijf maar vallen
Dat valt heus niet mee
Het vallen
Het verval
De bladeren blijven maar vallen
Deze herfst
Tot humus
Tot winter
Daarna
Punt
Uit
Eindigheid
In een oneindige stilte
Het eeuwigdurende niets
Totdat de rups
In en uit de cocon…