21414 resultaten.
Kerstkwatrijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.546 Ongerept en onbetreden
krijgt de tijd iets van weleer
samenlevend in het heden
blijkt verdraagzaamheid soms teer…
eerste sneeuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 ongerept
en onbetreden
krijgt de tijd
iets van weleer
samenlevend
in het heden blijkt
verdraagzaamheid
soms teer…
Vriendschap
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.573 De nacht ademt licht,
Columbus dagen van weleer
in beeldende kunst terugzien
zorgen voor een herleving..
het geluid van ons zwijgen
kan niet ongehoord blijven,
balancerend op het verweerde koord
doet zij onze vriendschap natrillen,
Jij nog altijd dichtbij in Amerika
ik hier verder weg in Holland
hebben onze eigen horizon..…
het prunuslaantje van weleer
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 410 ik zie het
prunuslaantje van weleer
herinner mij de rode lagen
het speelse vlagen van de wind
ik was een kind in die verleden dagen
onderstammen zijn nog dik
maar de enten zijn gezwicht
de kale takken vroegen om
een snoei zodat hun groei ook na de
winterdagen het rozerood kon dragen
mijn laantje is niet meer
de meeste bomen zijn geveld…
Dag na dag
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 314 ik denk
aan die deur
telkens dezelfde deur
en aan jouw hand
die koele stilte over drempels draagt
in elk nalatend sterfgebaar
ik kijk
naar je oordeel
en de tien geboden
je ontneemt mijn blik
en bewaart de wind
beseft niet
dat de tocht, ook
doorheen het venster,
mijn borst omklemt
en dat die deur
door vloed bezwijkt…
dag Dag
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 441 de maan sterft
bleek
ik noem vandaag gewoon Dag
voor mij alleen…
De onbekende soldaat
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 366 En door 't gaatje van een naald gekropen zijn,
daar schreven we over aan onze dierbaren
meer malen per dag - en zo gingen de dagen om.
Klagend bonsden klokken, heen en weer,
als de bommen, obussen en shrapnells vielen
dan wilde je wel buigend nadenkend knielen.
Want alles kwam, en alles moest verdwijnen.…
Mei- Juni
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Dagen, vlieden,
maanden, vliegen
hoe harder 't waait
hoe sneller we
aan 't eind van
't jaar zijn...
Dagen vlieden
het zal geschieden.…
de treurwilg
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 86 Het was me wel de dag zeg,
eerst zat ik met een ei
toen lag mijn schip op ramkoers
en kreeg het averij.
Mijn jongste dochter smeekte nog
loop niet in zeven sloten
daar is nog nooit een sterveling
een ons mee opgeschoten.
Nu lepelt zij haar soep leeg
en luister mee naar Bach.…
Wat gij...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 467 Een oude wijsheid
van weleer, echter
naleven doet men
het zelden meer!…
Zonnestraal
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 154 De regen blijft wel glanzen
maar licht laat alles schijnen
verlicht met warme blikken
de leegte van weleer.…
vandaag, in mei
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 702 (we zijn begonnen met een goed gevoel)
nu de dodenweg zichzelf verlaat
en korte passen richting witte bloemen zet
noem ik de dag al bij zijn asgeworden naam
we hebben zacht gestrooid
de witte bloemen stil geplukt, waarna
ze teder rusten in hun bed
van grijs geworden blad
ik huil
en laat het raam dat altijd uitkijkt
op weleer
open…
Volk van weleer
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 56 ik zag hoe
jij verschoot
even voorover
boog in een
klein moment
van contact
er sluierde
al een lach
in je blik die
ik meteen
vertaalde tot jij
hebt het gefikst
ik wist van
jouw vluchtige
ontmoetingen
met leden van
het kleine volk
van weleer
zij zijn
eigenlijk nooit
weggeweest
hebben eeuwen
in schaduwen
van jaren geleefd…
De sfeer van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 266 de volle oogsten
de rijkdom zo dichtbij
later nog het land
met kale stronken
als verlate herfstpartij
in helder schemeren
deden vorst en gladheid
al even van zich spreken
het winterde in
gebeden voor het
pittig warme wintereten
met kerst al op de hoek
in maillots en gewatteerde broek
zoeken wij de sfeer van weleer…
Flarden van weleer
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.023 Alles wat ooit realiteit was
zit verborgen achter het nu
waar het onbewuste heerst
met zijn eigen drijfveren
Gerafelde herinneringen
spoken door het hoofd
verleden tot flarden vervaagd
Ik ben een kind van al mijn weleer
maar wat weet ik niet van mezelf
wat ik eigenlijk zou moeten weten…
Aardbijenvoel van weleer
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.308 Gedachten tollen
in het rond
droevig hollen
terug denken doet zeer
aardbeienvoel van weleer
stormen van binnen
gaan tekeer
haar ogen zwaar
als een zak zand
zij ziet kristalklaar
woestijn in brand
onrustig als vogels
die gaan en komen
heeft zij de kat waargenomen
zij kruipt afgemat
tussen het groene blad
slapen kan zij niet…
muren van weleer
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 287 eer ik het klinket nader, nabij de hoek
diep achter in de verwilderde tuin
het hangt al jaren scheef
aangedaan door de tand des tijds
juist daar ervaar ik de pracht
van het komen en gaan
van gaan en komen
ik ben daar zacht
soms in dromen
ook als ik met het heden ben begaan
zoals nu
hier sta ik dan, of liever leun
tegen muren van weleer…
Weerzien met weleer
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 255 daar zat hij dan verblijd
in een koele rotanstoel
nam tevreden teugen
van een goede Franse wijn
te midden van Cohiba-wolken
zo moest het leven zijn
hij tapte met zijn voet het ritme
van bravoure en jongensmoed
dat hem terugbracht in gedachten
bij de lieve wijze mannen
die hem zeker maakten
en zag zijn pa en opa weer
in een roes zo…
Klas van weleer.
netgedicht
3.0 met 24 stemmen 1.462 we elkaar jaren niet
en dan weer liepen we elkaar
drie keer in een week tegen het lijf
Ik weet niet zo goed
wat ik nu moet zeggen Jan,
maar het deed me echt veel zeer
om nu pas te horen dat
twee maanden tevoren
jij, mijn vriendje uit de klas van weleer
gestorven was.…
Tijden van weleer
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 63 weer broedermoord
maar zij die aan
de touwtjes trekken
worden nooit gehoord
steeds genadelozer
wordt de strijd
het gelijk zal zegevieren
door de wapenkwaliteit
de tijden van weleer
keren in het oog om
oog en tand om tand
de mens heeft niets geleerd
democratie is slechts
een spel om naar te kijken
de macht blijft steeds bij hen…
Zomer van weleer
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 289 Het zou een tropische dag worden, in het huis
benauwdheid als een klamme deken uitgespreid
onweer, bliksem en regen, voorspeld vast en zeker
Moeder had geen BH aangedaan en zij bewogen
mijn ogen bleven kijken hoe en moeder zei
de afwas wacht geduldig en vele handen maken
Zij bleven mijn blik lokken en ik werd rood
van kop tot teen, van hemel…
Aan de zielen van weleer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 399 Ik schrijf de rust toe
aan de zielen
aan de zielen van weleer
Zij waren levensmoe
want hun stemmen
want hun stemmen klinken niet meer
Ik dicht ze vogels
daar bladeren ritselen
daar bladeren ritselen van verdriet
Zij gingen ons voor
doch wachten wij louter
doch wachten wij, want onze tijd is 't nog niet…
decembers van weleer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.583 als kind stond ik destijds
met mijn neus gedrukt
tegen de ruiten...
de kinderdromen achter glas
waar ik als kind
mij blind op staarde
in winkels vol bijeen gepakt
het gaf eigenlijk geen pas
en met een soort van zelfkastijding
gaf ik weerstand aan verleiding
toch keek ook ik reikhalzend uit
maar rekende op niets…
het scheepje van weleer
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 152 je staat onthand op de kade van het afmerend
vergeten bij de meerpaal van een groot verlies
en moet met lede ogen aanzien hoe het schimmige
scheepje van weleer snel stroomafwaarts zeilt…
Uit sprookjes van weleer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 334 bomen ruisen groen
stammen kringen statig bos
wuiven met hun takken
eens per jaar de bladeren los
die dwarrelen een
kleurig herfsttapijt dat
in de winter modder wordt
en het geluid van passen smoort
niet alle bomen maken bos
ze hechten niet aan struiken
vervlechten moeilijker met
sfeer uit sprookjes van weleer
ze staan wat afgelegen…
vlammetjes van weleer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 281 de vlammetjes achter
mica ruitjes als tongetjes
die een verhaal vertellen
over de vervlogen tijd
toen alles nog sober was
en het leven zó leefbaar
jezelf betrappen op een
hang naar warmte en
een vleugje heimwee
dat is wat het is…
schoenen van weleer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 231 zo'n eerste paar schoenen
waarin destijds de eerste
meters zijn getrokken
kunnen je veel vertellen
over de verloren tijd
ach ja die tijd van weleer
toen wij zo onbevangen
aan het begin stonden van de
reis naar het morgenland…
De Godenzonen van weleer
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 176 Het is een zootje bij de Godenzonen
Er woedt een ongecontroleerde jacht
Er wordt intens gestreden om de macht
Wie mag er nog in de Arena wonen
De Keizer sneuvelde op ’t veld van eer
Maar door de bomen zie ik Bosz wel weer…
Kruising van weleer
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Wat als, ja twijfel
Goed fout, nee een wijze les
Een weg bewandeld badend in het licht
Of een weg bewandeld omgeven door duister
In beide richtingen een weg met één richting
Want terug staat voor stagnatie
Een leven zonder het heden
Die ene richting, voor sommigen schrijnend
Want schijnend oogt het dwingend en ondermijnend
Wanneer de weg op…
dorp van weleer
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 het dorp stierf
verstikt onder
lagen van as
en puin
een stille dood
in het dorp
leefden bedaarde
beukenbomen
groeiden bloemen
in het korenveld
vervallen huisjes
krom geteisterd
door weer en wind
en altijd in
de donkere verte
die eenzame
fietser onder de
grijszwarte lucht
de sonore klanken
van de kerkklok
mijn gesmoorde…