Alle inzendingen over delft

Lees niet: Zen uur want door de censuur wordt alles zuur en delft de waarheid het onderspit. Na het verkrachten van de waarheidsduur heb je recht op een herstellingskuur. Wat je leest is maar het topje van de ijsberg, gepropt in een degelijke snit.…

"Een stad aan de overkant, met torens, poorten, daken, Walschoeiingen en aken, Wolkschaduw, zonnebrand. Wij zien van de overzij Het voegschrift in haar muren, Haar koele kleurglazuren, Haar verte en haar nabij. Hoe overtreft haar glans Haar spiegelschijn in 't water! - Straalt zo de Godsstad later Tot schijn mijn stad van thans?"…

buiten kijk je meer dan levensgroot naar binnenhof en ridderzaal denk je in de verte misschien wel delft waar je kleuren en mysterie zacht gloeien tegen de duistere achtergrond van je tijd waar de onschuld van je jeugd vecht tegen ontluikende gevoelens een eeuwige parel schittert in den haag springlevend in stille tijdloze schemer…

verhaal er klinkt een stem doorheen van moeder aarde over wat haar is aangedaan door ons de mens Delft heeft iets persoonlijks wat alleen Delft dus heeft een oude stad met heel veel fietsers die als je niet bijtijds wegspringt je ook nog eens kunnen raken op een minder positieve manier heerlijk slenteren zonder een drup regen zo kwam…

leren zul je het volgens mijn regeltjes die zegeltjes van jezelf plak je maar in je delfts blauwe dagboek luister naar mij en pas dan zul je weten hoe het is om dichter te heten.”…

Bloed in zwart op wit, als aders zich openen, kleur delft het onderspit. Grens van prikkeldraad de willekeur van angsten verkort de levensloop. Wij komen van ver, om weinig te begrijpen, blijven we op zicht?…

Het raam gebroken en mijn naam gestolen Naamloos en onbekend trek ik doelloos de heuvels in waar de uren dagen duren en de schemering even hardnekkig is als poolijs de zomerwarmte slechts mijn droge huid maar niet mijn verlaten hart verwarmt De lege nachten vul ik met poëzie over gebroken Delfts blauw en over de zeven zwanen die…

Mijn vader die de aarde schiep Met mens, dier en elf Zeeen van onmetelijk diep Mineralen die men delft Een kind die om zijn moeder riep De zon die de dagen telt De 37 jaren die ik sliep Als een muisje in het veld Zij die mij wakker heeft gepiept Maakte mij een ware held Met woorden als een oude iep Over maan en sterren verteld En sinds ik…

Aan de Delftse gracht staat de hele school Zingend op Sinterklaas te wachten Terwijl verderop een geel gemeente busje Met een mijter logo is geparkeerd. Er was op Sinterklaasochtend vroeger bruine chocolade schoolmelk In plaats van de gewone witte. Het was reden voor enorme blijdschap.…

De explosievenman zei: dat pakketje Dat ik bij de IKEA heb ontdekt Dat blijkt bij nader inzien niet suspect Maar bij de ballenbak is het geen pretje Ik hoor, als ik het kinderstemgezoem Correct ontcijfer, iets van "Billy Boem".…

Het staat nu zwart op wit Geschrapt wordt het verbod Op lastering van God Wie delft het onderspit Zou ’t goddelijke Licht Even hebben geweend Of even zijn versteend Schreef het soms een gedicht Van Goliath op klompen In ’t Alziend Oog een muisje?…

zij kijkt verder dan het venster overschrijdt de troebele horizon waar liefde plotseling verdween zij verdrietig eenzaam achterblijft haar grenzen liggen dichterbij nu tegen de wanden van haar hart deerlijk lijden wil ontsnappen tot barsten overgaat in breken hardheid delft het onderspit de avond brengt geen uitweg nergens kan zij soelaas…

Eerst Maastricht, dan Middelburg, of andersom, toen ik uit huis ging, de oorlog, Delft, waar ik later, nee, dat was Bussum of Zutphen, of? Uren gevuld met reconstructie, ieder antwoord direct verloren. Mijnen in Friesland, schaatsen in Limburg. De afwas in haar tas. ----------------------------------- uit: 'Tot ook ik verwaai', 2009.…

wie weet niet van tribadie ouder dan dijken of delfts blauw oerhollands wat een traditie heet in namibië nedertaliger nog gewoon koekstamp en giggel prachtig mooi evenzogoed toch je denkt koffie postzegel grinnik vrouw vlegel medicijnvrouwe bericht ook uit afrika wij waren heel voorlijk altijd al in spin hij ging en gaat onze bocht in…

Zijn lijk werd naar Holland vervoerd, en de 3de oktober in de Nieuwe Kerk te Delft bijgezet.…

Wie zwijgt, delft het onderspit Wie spreekt krijgt klappen Mij neerleggen bij alles kan ik niet, de gang is te smal om er nog door te kunnen.…

In Delft groeit de papaver in de straten De hofjes pronken er met roze rozen Hoe heerlijk is het om hier te verpozen Vermeer heeft voetafdrukken nagelaten Er drijven waterlelies in de grachten Zacht glijden peddels door het gladde water Een tweede Pinksterdag; een beeld voor later Wat leed door pandemieën zal verzachten Van Delftsblauw porselein…

In Delft werd jij geboren in Zaltbommel werd jij groot speelde mooi piano Op aanraden van Franz Liszt zet jij pianostudie in de Franse hoofdstad voort Net als toen jouw oma, Parijzenaren gaf jij les aan jongere broers van de schilder Manet Toen zwanger en bevallen van een zoon, kreeg de naam Léon Drie mogelijke opties; vader onbekend…

soms als ik andere letteren zie chronologisch gerangschikt tot hedendaags gewaardeerde poëzie realiseer ik me mijn grens ijzeren wilskracht delft het onderspit verlamt zelfs het schrijfvermogen elke zin die dan nog mijn pen verlaat resulteert in een niet passend slap aftreksel van dichterlijke kunst verzen zonder ramend inzicht als…

We liepen wat bij Delft en Overschie langs paadjes tussen knusse huisjes vol snuisterijen en verborgen ongeluk in de verte de snelweg door het water in de mist was er opeens een doberman op ons pad vol hysterisch blaffen hij bewaakte een terrein en we zagen wel dat hij dat moest geen stil geluk bijna opgevreten liepen we er…

kiezen malen groene vezels Dan trilt de speer Doorboort het hart De jager klooft het vlees Schuilt in de tent van zijn vacht Uit ivoor snijdt hij een beeld Het skelet wordt een gebinte Tot het klimaat keert, het kwik klimt De zeespiegel nipt aan de poolkap Een vloedgolf sleurt prooi en jager In een warreling van luchtbellen De mens delft…

Mannen die van mannen houden raken van de buitenlucht verkouden maar sommigen die op ramjacht zijn ontgaat geen spoor zij willen macht Wat weegt voor hen een mensenleven waar ze nog nooit om hebben gegeven Vrijheid nemen ze alleen voor zichzelf Elk die zijn eigen graf delft laat een ander er in vallen Voor een pleziertje naar de Wallen…

Narcisme delft het onderspit. Het ligt verlaten in de struiken; 'Pappie wat is dit? Bello zat er aan te ruiken...'…

Het is geregeld in een protocol Die dag wordt in het land halfstok gevlagd De kist wordt naar de Nieuwe Kerk gebracht Alleen is daar de kelder bijna vol Drie lege plaatsen slechts zijn daar nog vrij Dus graaft men er alvast een kelder bij…

Ik weet al lang dat je mij helpen wilt nu ik zo diep in de beroerdigheid zit En ik mij voel als aangeschoten wild dat wenend delft aan haar onderspit Ik weet best dat jij mij helpen tracht dat je mij liefdevol de hand toereikt Ik bemerk dat jij veel geduld betracht als mijn blik jou nu en dan ontwijkt Ik weet zeker dat jij mij helpen zult…

Tussen waan en wetenschap dolgedraaid werpt zij tevergeefs haar ankers uit, maar vindt geen landingsbanen voor de hoop die zij nu Hebreeuws en Grieks kan spellen; de godverleerde colleges pellen laag na laag van haar illusies af: de godgeleerdheid delft haar eigen graf.…

Carel Fabritius had er in 1654 te Delft oog voor. Hij liet zich dit maal niet inspireren door fraaie stillevens in voorwerpen of humane vormen; maar een 12 cm bontgekleurd distelvinkje of puttertje mocht het hemel- dom van zijn canvas bestormen.…

O lief elke letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand…

Als we nou dáár eens linksaf konden slaan, dat lijkt mij logischer in ieder opzicht, dan bij de kruising rechtsaf, na dat stoplicht, of rechtdoor, nee, toch links, dan moet het gaan. Voor wie graag zo’n Ikea-kast monteert: ’t geklooi begint al vóór je arriveert.…

beklijven namelijk dat de verheven zwengels van de backs Suurbier en Krol tijdens de wk in Germany tussen de hete vermicelli daalden in zijn Birnenschaumsüppchen nach die Carpaccion auf grüne Feldsalaten Menu fünf Gänge Vierundsiebzig mit geschnippelten Kartoffeln Möhren Porree und Kohlrabi Aldaar als soepstengels from Italy azuur tot delfts…