Alle inzendingen over deurtjes OR stromen

Licht steekt af tegen de schaduw van de aarde ergens slaat al middernacht in flarden in een wind waarop reeds druppels drijven ergens huilt een kind waar ouders kijven om het huilen straks verwacht men huilt de wind…

De stroom is drooggevallen te krachtig en te snel…

voordeur open vriendelijk onthaal liefslawine achterdeur al op een kier van die eenzaamheid moét koesteren raken tallozen elkaar kortstondig langzaam schuivend allen dezelfde weg tussen die twee vermaledijde deuren met onbegrip woede om de leugens verwarring en verdriet gevallen, in ongenade geslagen met de stok van die…

Een wilde wingerd omarmt lieflijk de grote den voor mijn huis Haar takken wiegen zacht heen en weer op het ritme van een warme bries Kon ik zijn als die boom mijn gevoelens laten stromen op het getij van het bestaan en me laten omarmen door 's levens ranken…

Babbelende kabbelende zee; krijsende rijzende meeuw geschater geschetter, geklater gekletter, en ik, ik stroom mee……

Zijn droeve dood zal zwemmers zeer ontstemmen: zelfs met de stroom méé is het lastig zwemmen.…

voort,voort, wat er is is nu niet meer, het is al verleden. ga, ga, stap snel, de volgende, haast, haast. pak, neem, struikel, stap, hinkel, til, sta niet meer stil. vort, vooruit daar ligt het, daar, daar ligt het te wachten, te wachten in rust. de rust van ruisen, van niets, van bomen en bladeren en wind, van vogelgezang en vissen…

Ik hou van mij van jou uit vervulling uit verbinding uit verlangen Ik geef me over aan jou in mijn liefdesspel Mijn geslacht behoort aan jou zoals het mij behoort in liefde in kracht Jouw stromende buik tegen mijn stromende buik Eb en vloed verenigd…

in onze vergaarde stilte stroomt de loop der dingen voorbij teruggebracht tot wat we verloren toen we zonder het te weten afdwaalden zitten we onder de bloeiende kersenboom tijd en licht verschuiven gewichtloos met ons mee de lente biedt een schrijnend mooie bloemlezing uit verdwenen werelden breekbare bloesemblaadjes versmelten…

Leven is stromen. Leven is de stroom.…

Ik houd van je loop en je ronding, in je armen is het een en al pracht Het is dáárom dat ik je zo toezing van 's ochtends tot diep in de nacht Al loop je beduidend gebogen waar je gaat, ga je o zo gracieus Beweeg je dan raak ik zo bewogen je maakt me volmaakt amoureus - ik wil ieder getij wel bij jóu zijn jij stroomt... door me heen...…

We liepen veel samen, waadden nooit dieper dan buiten de stroom. Boven ons hoofd speelden gierende vliegers, we vreesden hun val. ------------------------------------------- uit: 'Waterpas'. Helderse gedichten, 2010.…

de rivier weet van stromen de weemoed kent ze niet het verlangen weet van stromen zichzelf bevatten kan ze niet wat ze zoekt voorbij de verte van haar ogen is er niet buiten de tijd stroomt ze het ondoorgrondelijke verlangen…

Zoals de stroom niet op zal houden doorgaat dag en nacht Zo is het leven zal het leven zijn Het komt uit de mond van 'n visser daarmee is 't: visserslatijn.…

omdat ik je zo mag, maar steeds breng jij me van mijn stuk - zo lief is je schaterlach Voor jou wil ik wel walsen schrijven omdat ik van je glans, maar steeds breng jij me van mijn stuk - zo schoon is je rondedans Voor jou wil ik iets zinnigs schrijven omdat ik van je droom, maar steeds breng jij me van mijn stuk - zo zet je me onder stroom…

Met de stroom komt de mooiste droom mee: Wij, met z'n twee een scheepje, schip beiden, beste stuurlui niet aan wal.…

ze wandelt door het lage land langs grijze rivieren waar vergetelheid in verzen samenstroomt meanderend door uitgesleten tijd buigt de wind hen heen en weer…

luchttrilling Voor mij een orkaan die alle remmingen optilt neerzet als machteloze brokstukken van een overwonnen verleden Voor altijd verdwenen Zij glimlacht Op haar gelaat verdekt Ik zie een overweldigend panorama dat beweegt vervoert zichzelf voortdurend vernieuwt In haar glimlach Mijn leven Zij leeft Haar geluk Niet van mij Maar in haar stroom…

Over stromen Zelfs wanklank is op muziek gericht leert de juiste tonen horen, zoals het zou moeten zijn, volmaakt met barstjes Jij hebt de bamboefluit aan jouw mond gehecht, lippen gestulpt, ogen gesloten de wind uit het zuiden laat zich beluisteren Hoor het zingen van rivieren, die uitstromen in zee, zoet en zout met zich laten mengen…

Het was niet... precies altijd wat ik moest doen maar toch deed ik het. Het was niet... altijd duidelijk edoch, het werd helder, steeds helderder. Ik wist nooit alleen te zijn in dit spel, ook al was er een sterk gevoel van menselijke eenzaamheid. Ik wist, dat er immer een vangnet zijn zal... Het was niet... altijd de manier waarop ik…

Een terugkerende zon blaast strelend deurtjes op een kier, droogt de eerste tranen ontstaan in een wachtende nacht, jaagt stervende bladeren uit mijn hart, vechtend tegen mijn verscheurende onmacht. Maar wanneer de dag over haar laatste uren verhaalt, ben ik alweer van het pad afgedwaald.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

hart te zijn Soms een ander ritme ietwat versneld of vertraagd dat ligt aan de situatie wat jij van jouw hart vraagt Een heel klein lichtje voor anderen in duisternis een bepaald soort warmte bij een groot gemis Littekens door liefde of het verwerken van rouw jouw hart is de kern en blijft je levenslang trouw Het hart heeft vele deurtjes…

De loop der historie verloopt zéér weloverwogen, ook al dacht en denkt men van niet. Alles ligt vast en is tegelijk vrij gelaten. Wij zijn een speelbal op de golven; afhankelijk van de golfstromen. Mensen zijn mieren in het zand: proberen hun eigen luchtkasteel onafhankelijk te bouwen. Ik doorzag alles. Het was het énige wat het leven van…

Water kan weer stromen gaan!…

Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten, Van ver gehoord, Langs 't rotsig boord. Nu vangt een dal De waterval.…

Een eeuwige stroom dreigt over te gaan in de kater van de eeuwige haast dammen dwingen in de plannen kabbelend water tot verleden als onbelangrijk weggezet het heden laat zich daartoe winnen wij zijn aan zet maar wassen onze handen in de stroom die Judas spiegelt…