Alle inzendingen over dood OR dood in ogen OR grafsteen

'k Voel dat iemand naar me gluurt, kijk in de rondte niets valt me op, tot ik zie op de grote muur, het is een vlieg die naar me tuurt. Ik haat die beesten, zitten overal op, oei hij vliegt weg, richting m'n kop. Dat moe'k niet hebben, mepper gereed, want beest er is een ding wat ik zeker weet. Vandaag pleeg ik een moord, eerlijk…

De kou stroomt weer binnen door de gaten die de dood in het leven heeft geschoten Je weet dat door die gaten ook warmte naar binnen kan Maar soms ben je de kunst van het leven gewoon kwijt…

Alles was Jazz Mensen grijpen mis Vaak en tijd Is geen obstakel O kon ik maar Was het Maar Nog steeds Eindigt alles op ine Geen coke geen Benzine Geen bezinning Geen zielen Wat zal men je missen Klasse en bezinning Zingen en de nacht Jules De nacht splijt open Je bent nu dat licht Waar duisternis waakt Vandaag Eren wij…

Golvend staan de akkers goudgeel graan Weiden groen van melk en honing Wie daar woont leeft als vorst en koning Ja waarlijk hij heeft een rijk bestaan Als nobel mens is ook zijn waardig streven De aarde te bewerken naar ieders wens Zijn gulheid kent dan ook geen grens Rijke gronden is hij bereid aan de natuur te geven Geen arbeid wordt daarop…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Daar waar ik leefde... en bestond voor jou, waren wij samen op aarde, al wat ik je gaf speelde tussen ons, neem ik mee in mijn graf.…

Wanneer je in Amsterdam een ruzie probeert te sussen bekoop je dat met je eigen leven. Wanneer je tussenbeide probeert te komen, ben jíj als slachtoffer eerst degeen die eerst naar de vlakte wordt geslagen. Moet vervolgens worden gereanimeerd, ligt in coma en na een lange lange nacht is de strijd verloren. Dus wanneer je in Amsterdam ruziezoekers…

Als een mokerslag komt het bericht: weer iemand aan een hartstilstand gezwicht. eigen leed eerst. Als een bominslag het bericht: George Michael ook waarschijnlijk, aan: een hartprobleem gezwicht. eigen leed eerst. Van de eerste, zul je nooit iets vernemen maar ben je bekend, haal je alle nieuwsitems. alleen ik vind: eigen leed eerst, het…

Ik zit op mijn balkonnetje En geniet er van het zonnetje. Op de straat aan de overkant Lopen twee mensen, hand in hand. Het vertedert mij als ik er naar kijk; Ik denk wat zijn die twee toch rijk! Ze zijn al oud en schuifelen voorbij, Nog samen, zij aan zij. Wie weet al jaren bij elkaar. Ook al was het soms wel zwaar. Maar geluk had de overhand…

In tergend trage tijd torst zijn ziel een onuitwisbare last de dood suist in zijn oren. Diepe rouw balt in hem samen als hij denkt aan dat ene ogenblik van volmaakt kindergeluk. Papa tilt hem op reigers vliegen hoog met de jongen mee mama lacht in onbevangen licht.…

een rijker ingezetene van onze hof van Holland zal zeggen "mijn entreepas van de villa verde veda" een chique de friemel weduwe "de code van de ophaalbrug van mijn château prima de luxe" Ach lieve heer, ieder het zijne mors aequat immers omnia dood of de gladiolen, maar ook ik neem voor de zekerheid mijn have en mijn goed in…

Lief, lief tantetje vijf dagen heb je daar gezeten samen met de doodse dood die stille tijd gesleten waarom ontluistering jouw deel?…

Ik heb veel meer gegeven dan ontvangen ik ben veel meer de laatste geweest dan de eerste maar dat Koninkrijk van U wil ik niet dat mag me gestolen worden dood is dood…

Maar ik ervoer ze als uitgebloeid, dor De Kasteelruïne vertelt verhalen Van eeuwen en eeuwen terug Bij mij aan dovenmansoren gericht De begraafplaats in Hillegersberg Rondom de eeuwenoude Hillegondakerk bijzonder mooi, maar ook zo doods, zo dood!…

De mens, hij waant zich groot en important. Hij kapt de bossen, wint de mineralen, ontgint het land, bouwt dammen, graaft kanalen en denkt: ik zet de Aarde naar mijn hand. Maar zie, zíj schokt en zaait verderfenis en toont hoe klein de mens in feite is.…

Maar de dood blaakt in het schemerveld De klok vertikt het om te tanen Hij ruikt de rotte vezels van de held…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant", als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest: bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

de ligusterhaag kort geknipt de populieren op een rij de doden zij aan zij de ijzeren ingangspoort het loodzware hek aan kettingen vastgelegd de brede hoofdingang de oude zerken gerestaureerd Of verlaten en verweerd de kapel gewijd aan Jezus lijden achter een gesloten traliehek zijn bloemen voor het kruis gezet het gazon dor en…

Hij moet geloof ik nog steeds overlijden, Maar eigenlijk is Arafat al dood. Dus is de Palestijnse treurnis groot, Maar stemde het Sharon juist tot verblijden. Alweer iemand, dacht hij toen hij het hoorde, Die wij niet zelf meer hoeven te vermoorden.…

Ontelbare treinen zijn over deze biels gegaan. Dit hout diende een kwart eeuw lang in onze tuin. Straks wordt de stort het einde van zijn bestaan. Maar van dit rottend hout zal ik geen afscheid nemen, want kringlopen voltrekken zich wonderschoon nabij. Aan dat wonder zullen ook wij eens ons leven geven.…

stad begeren De pelgrim droomt hiervan Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Het water stroomt weer uit de bronnen De pleinen zijn gevuld Je hoort de sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode…

De toenadering houdt ook het afscheid in het einde vervolledigt de cirkel en legt aan tot het begin.…

in de hemel is nee je scheept mij niet af met dooddoeners van kou het klinkt zo goedkoop dat jij onherroepelijk bent ik hou haar levend in gedachtenis maar jij hebt haar nooit echt gekend dood…

of je levend bent of dood maakt niet veel uit je hebt mij aan je vastgeplakt je ogen bij mij ingeprent je nagels in mijn vlees gezet je stem verborgen in mijn oren of je levend bent of dood ik raak je nooit meer kwijt…

Ik werd net wakker en jij lag naast me. Hoe kan dat nou? Het verbaast me. Al jaren geleden ben je heengegaan, Zodat ik alleen in het leven kwam te staan. Maar nu je hier bent voel ik je warmte weer tegen mij aan. De oude tijd doet mijn gevoel herleven. Ik ben weer terug in mijn eerdere leven. Je praat en je kust en je lacht. Net als toen in…

ooit was hij oersterk reeën schuurden vaak hun vacht aan de bast van deze pracht een kanjer van een zilverberk maar hij moest het zwaar bekopen stond voor velen in de weg de kettingzaag werd in zijn stam gezet zo triestig kan het bomenleven lopen zo, het dode hout is wat er rest enkele zwammen proberen te overleven tevens wat gekraak,…

Ik zag je vermoeide ogen, ik zag de vele pijn. Hetgeen ik zag heeft mij erg bewogen, wat kan het leven meedogenloos zijn. Maar jouw krachtige hand bij het afscheid nemen, heeft me toch ook weer meegegeven. Dat de mens die het ondergaat, tot de laatste snik zijn mannetje staat.…

zijn verrijzenis werd al gemeld opgestaan uit de dood heeft hij zich aan zijn volgelingen getoond hen de weg gewezen en hoop gegeven…

De grafsteen met de gebeitelde letters die jouw intieme vriendschap in de nacht een liefdesnaam gaven staat eenzaam op het stille kerkhof bij de uitgebloeide hortensia die moe is door doden die zwijgen in alle talen bladeren van droeve bomen dwarrelen wanhopig voorbij de diepte van jouw dromen maar jij zal nooit tot leven komen…