Alle inzendingen over dood OR ongeluk OR herinnering

Benijden doe ik ze, die mensen die zich alles herinneren alsof iets gister is gebeurd. Als ik de krochten betreed waarin ik gedachten, gevoel, belevenissen heb verstopt zoek ik me een ongeluk, in mij is altijd alles kwijt, en verdwaalde op verloren sporen.…

Misschien dat mensen zich jou herinneren dat ze je vroeger hebben gekend en zullen na je dood zeker zeggen: het was een bovenste beste vent.…

Als ik aan de dood denk als ik aan de doden denk als ik mij hen wil herinneren denk is vooral aan het leven Denk ik vooral aan hun levens de levens van hen de levens met hen de levens door hen levens door hen doorgegeven Als ik zo aan de doden denk kan ik herinnerend doorleven!…

De machteloosheid graaft een donk're kuil waarin het ongeluk mij stort. Tenslotte bedelft de eenzaamheid me met de eeuwige vergetelheid. ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Wij herinneren ons woorden als huis, als boom, als maan Wij herinneren ons dat als de maan zwom de vis klom Wij herinneren ons de maan en ook de dood Wij herinneren ons woorden als gras, als vogel, als wolken Wij herinneren ons dat als het blad viel de vogel vloog Wij herinneren ons de vogel en ook de dood En dat, toen de papaver…

Hij komt altijd onverwacht, bij ziekte of een ongeluk. Als bij een adrealinestoot, heel helder en fel. Het is de dood. Misschien volgt daarna een hemel of een hel? Of je ziel komt terug in een ander leven? Niemand die dit weet. Dus als hij komt probeert hem niet te vrezen. En leef nu wat je hebt te leven.…

Niemand had ooit geloofd, dat bij zo'n groot verlies, waar de vlam werd gedoofd, verdriet het vuur uitblies, licht zou worden ontstoken in de bitterzoete herinnering en de liefde nog ongebroken voor mijn lief die heenging. Verdriet beheerste mijn leven na dat tragisch ongeluk, toen jij dat jouwe hebt gegeven.…

Ongeluk na ongeluk, studie na studie Het wordt er niet beter op Mensen maken ruzie, Vaak om onzinnige dingen, Over een snoepje meer of minder, Tot het niet meer anders kan, Je kan er niet meer omheen, De studie is niet afgerond, De ziekte is vastgesteld, Het ongeluk is gebeurd, De oorlog is begonnen, Je leven is voorbij..…

ik schreef liefde in de lucht op mijn vlucht die in rode regen eindigde vlaag gewijs klapwiekte zwarte neerslag op mijn hartenklop voorbij weg van mij nog zag ik mijn letters in het blauw verrafelen door opkruipende kou er klonk geen hemelse muziek koud zweet en hysterische paniek dekte mij toe hoorde druk menselijk gestamel…

Je auto, de eeuwen oude boom die niet eens wilde meegeven de snelheid, waar jij voor ging kostte je meer dan je leven Genoeg tijd hoopte je nog te hebben maar vechten tegen tijd is zinloos jij leefde nog meer dan hard en je lichaam was te broos En ik weet het heel zeker jij bent kwaad op die boom vergeef me mijn gedachten maar zo was…

De dood kwam als een flits De auto De knal Nog 1 dag geproefd uit het leven Toen heb jij op donderdag 6 december 2007 Je 12-jarige leven gegeven Zoals jij Marleen, zo kende ik er geen een. Ik zal je missen Kus, je vriendin Xinthia…

Je vroeg me je te vergeten, maar nog zie ik je met bloed besmeurde gezicht. De hulpeloze blik in je ogen, bleef strak op mij gericht. Bij de kus die je me gaf, waren je lippen al zo koud. Ik wilde het niet beseffen, maar jij wist "dit zit fout". Je vroeg me je los te laten uit mijn gedachten, en je een plaatsje te geven in mijn…

Het waren de laatste secondes tot je dood. Nu hopelijk op een plek waar je soms wou zijn zonder verdriet en zonder verlangens ons wel met verbijstering achterlatend Meid rust zacht. Groet ons als je ons ziet vanuit daarboven. Afgesproken?…

In het zwembad glijdt een jongen rennend uit - dat was het dan buiten knikt vol onbegrip een meerkoet ja en amen…

er is een jongen weg het dorp is in rouw voor die jongen met zijn auto eens vielen jongens uit een boom of van een polsstok in de sloot nu vinden wij jongens heel vroeg langs de kant van de weg en bijna altijd dood…

Door rood gereden of geslipt, je weet het niet. De vrachtwagen brak door de vangrail naar de wei en ligt nu kolossaal te sterven. Aan witte lakens doen ze niet, de hijskraanbroeders. Een koplamp brandt nog en de cabine juicht van schlagers die naar buiten drijven langs speerpunten van glas. Het stuur, gemoffeld met een tijgerprint, schokt…

Die, sloot verlaten, in de hemel uit vissen meende te moeten gaan, ving vuur, hing, maanden nog, aan een hoogspanningskabel te waaien, steeds rafeliger en valer. Was eindelijk zo mooi versleten, als was hij nooit reiger geweest. Toen kon ik me weer vergeten. --------------------------------- uit: 'Geen beter leven', 1985.…

sirenes janken witte jassen hollen gele koffers met blauw licht ogen dwingen mensen kijken slikken stikkend in een laatste adem benauwder geel dan blauw een kou die nijpend wordt rust bloedt bindend echo’s doven stilt het licht een lege straat keert grijze kar zwart afgevlagd er is weer haast zij weten hoe de laatste…

ballon proberen terwijl vage lichten streepten op de ruit van binnen beslagen door verhitte adem de spanning moest eruit dan de stilte met dodelijk besef in het scheuren van staal draait de auto zich sloom om de boom stuitert de motor naar de sloot sissend van hitte in stoom gebroken trachtte de boom nog uit de dood…

Tot eens op een dag hij niets meer kon geven, een ongeluk overkwam hem er kwam een eind aan zijn leven. Nu voel jij je gebroken als een steel geknakt, doordat de dood jou het liefste heeft afgepakt.…

Als de meest lugubere samenloop van omstandigheden keerde alles zich tegen het leven en betekende een noodlottig ongeluk de dood Even als in een flits zat niets in het leven mee alles keerde zich tegen het leven Geen reddende engel slechts de dood onherkenbaar en rakelings snel veroorzaakte het smartelijk heengaan en immens…

Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou vond, mijn lief. Ik in jouw ogen werd gevangen met rozen op mijn wangen. Ik wist er van het leven niet, toen ik schuilde in jouw armen. Mijn hart tot berstens toe gevuld met vreugd en groot verlangen. Ik wist er van de liefde niet, toen ik jou trouw beloofde. En jij mij meenam op een reis, die…

Want hij bleef als de dood zo bang. En toen die eindelijk kwam, in 't donker… toen ging hij dood. Terwijl hij floot.…

De zon ging onder in het oosten, De zon ging per ongeluk onder in het oosten En een droeve dood manifesteerde zich. Het was de droeve dood op haar droefst. Ze steeg op uit de akkers, Steeg op uit de wouden, Dreef op de zeeën.…

Het einde Natuurlijk glijd ik liever zacht naar de dood Met mensen om me heen die ik liefheb En die samen met mij vrede hebben met een respectvol einde En daarna als ik niet meer zichtbaar ben af en toe toch over me praten Maar het zal best anders gaan Mogelijk zonder bed en samen zijn Dus abrupt, per ongeluk En heel snel:…

Zo'n vreselijk ongeluk daar lag je levenloos: ow wat was het moeilijk want ons zusje is dood....…

of onverstaanbaar nu de stilte ongenaakbaar is alleen herinneringen blijven de dood heeft onze liefde samengevat in broze woorden nu de avond langzaam afbrokkelt in kalme gebaren van mijn hartslag herinneren is liefhebben liefhebben is herinneren ik hoor jouw zwijgende stem in de nacht…