Alle inzendingen over dood OR oogsttijd OR zeis

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Magere Hein gaf mij zijn koude hand en sprak: Kom even bij me staan Hou jij mijn zeis heel even vast 'k Heb nog een lange weg te gaan Hoe zijn mijn kansen? zei ik stoer Heb ik bij jou nog wat krediet Of ligt de dood reeds op de loer En weet ik het alleen nog niet.…

Nee,niet de Dood...maar jij. Jij draagt de zeis in je hand.…

De nacht houdt gevangen in catastrofes alsof doorzichtige touwen kracht hebben te binden maar ontwaken is krachtiger als de dood alleen maar zin heeft in te grijpen Magere Hein heeft tot op heden nog lang niet al het werk verzet en laat het er niet bij zitten, hij slijpt continue zijn zeis, ondanks onverzettelijkheid gaat hij zelf flink over…

De man met de zeis kijkt me regelmatig aan boven het maaiveld.…

stel je de dood voor als een lugubere man met een zeis dat was de landbouwtijd nu is het iets in de trant van nanodeeltjes die wegwaaien met de wind en de zon maar als ik wakker word in de nacht staat er opeens weer die schim van een man misschien in een clip op youtube hij zegt: ga snel op reis weg van mij en wees niet bang, want…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

Vroeg ik verbaasd Ik droeg mantel, zeis en zwart Ik ben verhalenverteller sprak zij: Die leven langer Ze sprak met vaste stem Mijn zeis bleef hulploos hangen Want inderdaad men leeft langer Die verhalen vertelt Vertragen de dood die snelt Maar kind wanneer is Het dan jouw tijd Vroeg ik geamuseerd Ze lachte vrolijk en sprak: Over mijn…

Je ligt vergeeld in het dossier als onomstotelijk bewijs je leven loopt juridisch mee in dode sporen van de zeis stille getuigen spreken recht om jouw zwijgen te verbreken het geeft niet wat de dader zegt dit verlies is niet te wreken je naam klinkt uit een vreemde mond zo onwaarachtig levenloos wil schreeuwen dat jij echt bestond en…

We zijn nog lang niet Dood…

zij steelden nog toen het licht van de zeis hen trof in kanteling van het heelal kleurden zij een vrije val niemand heeft ze ooit geraapt daarvoor waren zij te laat geschoren is het land waar bollen nog gaan groeien als er tenminste kopers zijn die ze ooit hebben zien bloeien ook komend jaar is de zeis gewet corona heeft…

ben je er al vraag je en die schrijnende me kwijnende pijn van niets en nergens zijn slaat als een zeis in mijn lijf ik knik en verstijf…

En aan de overkant, op een andere afdeling, daar waarde de dood ook rond, de hele nacht, met zijn zeis en cape. In het lange donker keek ik uren naar de deur die nooit open ging. Ik keek tot de zon opkwam en de Bijlmer zacht verlichtte.…

Kijk daar komt heer Dood weer aan, met zwarte pij en zeis op pad, om bij hem of haar, na ziekte, ongeluk of zatheid van jaren, onverwijld de ziel te halen. Bij aankomst wordt niet aangeklopt: heer Dood kent zo zijn rechten, er voltrekt zich immers geschiedenis, want wie nog is, is spoedig was, voorbij is al het vechten.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

nog zie ik hem daar met de zeis in z’n hand onverzettelijk zwoegen op z’n bunder land het gras moest gemaaid en nadat er was gehooid werd er kunstmest vanuit een emmer uitgestrooid en het zaad gezaaid toen na jaren z’n huid was gelooid en z’n rug geplooid nam hij nooit weer de zeis ter hand maar nog eenmaal kwam hij hem tegen…

laat mij maar even liggen in het hoge gras heb geen haast ik wacht wel op de boer met z’n zeis…

even sterker dan de zeis toch ben ik anders, ik gebruik de zaag…

Ik ben uw Dood, de dief der dieven die u in deze nacht niet verwachtte vlucht voor mij niet meer in gedachte mijn zeis zal zijden draden klieven Ik kom uw laatste adem roven geen levende ziel is mij ontvlucht voor de morgen kriekt heb ik uw zucht en zal het licht voor altijd doven Bedenkt, gij dwaze sterveling dat tijd meer waarde had dan…

Een gesloten envelop, gelijmd, zonder jaren te tellen, plakken op een maagdelijk wit vel papier herinneringen, bedrukt, slaan letters een leven over, ooit geleefd, tot de dood ons scheidt, haalde de man met de zeis mijn leven eerder in dan het graf gedolven kon worden, bedolven onder gehuilde tranen zal de diepste kuil niet…

te snel en als altoos ontmoet een mens de dood die zet het sein op rood breekt alle botten broos het eindelijk gelaat dat schedelt scherp en strak de levenswil nog zwak bij laatste ademstaat onzichtbaar voor de rest begint finaal de reis bij't snijden van de zeis wordt doodman’s dorst gelest wat achter blijft is leed soms ironie in…

ze plukt de dekens af alsof ze nestwarmte vergaart haar brekende ogen reizen zachtjes naar het licht haar schaduw draagt de zeis…

hij had lange messen geslepen wilde af en toe steken heeft zichzelf opengereten in een droom zonder eind toen het bloed was uitgelekt de agressie langzaam wegebde in een steeds zwakker pulseren kon de dood hem niets meer leren zij hebben elkaar de hand gegeven samen broederlijk het glas geheven proostend zag hij plotseling de zeis met…

De man met de zeis is zeker niet goed wijs, dat hij zonder denken een ieder haalt op zijn wenken. Zonder daarbij stil te staan hoe lang menig mens nog had te gaan.…