15454 resultaten.
vogelman
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 45 de vogelman sprak niet over liefde
wilde niet dichterlijk zijn
hij was niet blij met een gebroken strik
met de ontkomen bijna dode sijs
de vogelman was niet uit op doden
leestekens wilde hij nalaten
sporen achterlaten
het gevederde van zijn merktekens voorzien
de vogelman god in het woud
de ziel gevangen in zijn eigen strik…
lekker belangrijk
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.322 rasse schreden
terugkerend de indruk
van gisteren, dag
dagend herinnering
de navelstreng ontworsteld
lachend het leven tegemoet
al die jaren toekomst
naar een eenduidige dood
ik vrees dat
ik mijn sporen heb
nagelaten…
Tijdgeest
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 134 Uitgegroeid
door de jaren heen
laat hun bast de sporen zien
holte als stille getuige
de ruimte kan niet wijder zijn
leven en dood
trokken aan de tijd voorbij
beknopt wat is geweest
de stille boom…
opdreundeuntje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 77 Verdriet dat is een spoor,
is een spoor, is een spoor.…
Vandaag geen afscheid
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.591 Sporen tekenen mijn scherm met verdwaalde letters die elke
eenzaamheid
of het verlangen naar dode echo’s laten vergaan.
Vergaan is stil staan en de tijd vragen waar hij op wacht.
Vandaag en met momenten die onrustig maken.
Verloren in deze ochtend die geen dromen
vindt in alle gezichten die ontwaken.…
Tot in eeuwigheid
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 781 Verwrongen staal
belemmert zicht
sterren stralen
in dood glas
Blikken knipperen
in een richting
die gekozen was
maar niet bereikt
Bloeiende bermen
vergroeien met sporen
een boeket en een kruis
laten een leven achter…
spoorslags verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 onder loden luchten
dwars door velden van
knoop-en duizendblad
sporen op stalen banen
lange treinen een
spoorslags verdwijnen
naar Asgrauw-land waar
het pokdalige
gezicht van de dood
loodwit aan prikkeldraad
hangt…
Geen afscheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 382 Vervaagde stille sporen
van een beloofd geluk
en
een terugkeer
van een moment
in een laatste droom
gevonden
de vragende liefde
en de fluisterende dood
laat wachten.
Blijven wachten en vragen
in het ritme dat hij kan volgen.…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Rustig lied
gedicht
3.0 met 94 stemmen 60.570 Onder het raam, in de aarde, die sporen
die me dierbaar zijn
Toen hij kwam, wie zond hem weg? Ik zond hem weg:
het deed geen pijn.
Het deed geen pijn; maar iets verdwenen
of dood in mij;
mijn gedachten staan als soldaten gehoorzaam,
in rechte rij.
Op een nacht valt de sneeuw,
maakt de aarde wit, maakt de aarde rein.…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Tip
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.369 Wie dood wil en graag voor een trein wil springen
Komt niet meer zo eenvoudig bij het spoor
Daar staan steeds vaker grote hekken voor
Toch weet ik iets voor depressievelingen:
Je trekt een dikke jas aan met wat draden
En rent naar een station en roept: 'Bin Laden'…
Dode stad
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.338 Dode dode stad
het licht waarin je bent geboren
helemaal zoek
zoals verloren
toch ben ik gekomen
naar hier door de sneeuw
door sporen en voren
niet om te zoeken
maar wel om te vinden
mijn liefde voor jou
ooit was het hier mooi
sterren stonden hoog
wolken knielden voor blauwe lucht
en jij was het zonnetje
het zonnetje in mijn droom…
Doodlopend spoor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 61 Het dwarrelend bewegen
nam snel toe,
de natuur sloot
mij onontkoombaar in,
het pad sneeuwde
met dikke vlokken dicht,
het spoor liep dood.…
Over het spoor....
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 3.781 Je woont aan de overkant van het spoor,
je bent iedere dag zo dichtbij....
En toch voelt dat kleine stukje,
als een wereld van verschil voor mij!…
Zonder spoor
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 931 Hoe kun je me verlaten
Weg te gaan zonder spoor
Terwijl ik hier achterblijf
Ademloos van verdriet
We deelde lachen en verdriet
En nu laat je me zo alleen
Nu is er niets meer dan herinnering
Een herinnering aan je gezicht
Kijk achterom en zie de lege plek
De leegte die zo voelbaar is
Sta machteloos, tegen je besluit
Wat mij alleen…
Sporen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 501 Morgen zal alles van een ander zijn
Met vaders dood sluiten zich hier de deuren
Het lege huis staat stil de rouw te treuren
Al liet ik wel de troost van een gordijn
Er gaan al vreemden rond op het terrein
Hoewel ik mijn verdriet nog niet kan beuren
Wordt al verwacht dat ik mij los zal scheuren
Van mijn geboortegrond, en dat doet pijn
Nu…
Sporen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 715 Veleden week op deze plaats is
een man verongelukt en de
bloedsporen op het wegdek zijn
sporen van hij die heenging.
Daarom, op deze nacht denk
ik terug aan mijn beste vriend,
ineen gezakt als een hoopje stof,
voel ik mij eenzaam en alleen gelaten.…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 449 Een machinist uit het Noorden
Wiens bovenleiding soms stoorde
Wisselde veel
Van vrouw en van rail
Wanneer ie zelf niet zo spoorde…
sporen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 665 Zo leeft de wolf intens zijn leven
drijvend op het maanlicht gaat hij door
standvastig volgend het juiste spoor.…
Sporen
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 2.449 gelijk zijn zicht haar gloed weerkaatst
als hij halend liefde stemt
zo is zij ook in ‘t minst geremd
als zijn huilen eens misplaatst
nachten heeft hij haar gemist
schaduwscherp verlangen eenzaam
versmolten met haar hemels lichaam
dat hij talmend groeiend wist
jachtig haastte hij zijn tocht
grommend naar de vele sterren
happend als er eentje…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
spoor
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 923 is het de hond
die uitkijkt wat komt
of de man met zijn verre blik
waar ik in kan drijven
de twijfel van het wachten
opstaan, weggaan niet meer zijn
ik herken het geluid van de trein
dat ze trouw zijn aan elkaar
de verbinding losjes toch vast
alsof ik hen kon vangen…
Sporen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 233 En alle sporen zijn zo klein
en blank, die wij hier laten
als op een sneeuwend veld
het vluchten van een hermelijn.…
sporen als toen
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.224 kobolds door de bossen zijn gerend
verstard zijn zij, veranderd in elegieën
gebogen ’t lijf en leer gerimpeld hun gezicht
met lege ogen als van verlaten bruiden
gebogen onder zware levensplicht
geen lachen noch wat blijheid onder lichten
waar enkel muggen zwermen en ’t gezoen
van afscheid nemen van hun zonen, dochters
enkel de wegen trekken sporen…
Sporen
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 1.540 uit
Die droom kwam tot leven
in dat, wat jij mij hebt gegeven
De plek die mijn leven kreeg
heb ik dankzij jou ontdekt
Sinds de dag dat ik jou ontmoette
was mijn leven perfect
Als ik aan jou denk
klinkt het kloppen van mijn hart
als muziek in mijn oren
Niets is te vergelijken
met de diepte van de door jou
in mijn hart achtergelaten sporen…
sporen
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 345 Zilveren vogels trekken sporen
witte strepen tegen blauw,
uitgedijd gaan zij verloren,
verdwijnen als de morgendauw.
Sommige mensen laten sporen
achter; banen van veel licht,
deze gaan nooit meer verloren
maar blijven altijd in het zicht.…
Mijn spoor
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 305 De wil, dat een ieder die bestaat,
eer natuur, zijn leven zal nemen
Als zalig mens, door het leven gaat
slechts gepaard, met reële problemen
Ja, gaarne laat ik na mijn spoor,
doch behoeft ooit te weten
Dat ik hierbij mezelf verloor,
door pressie, en wanhoop, bezeten…
sporen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 het strakke vel is weg en
het glanzende vakantiebruin
heeft plaats gemaakt voor
ouderdomsvlekken, oudbruin
ik ben verouderd,
zegt mijn kind,
geen handzalf
dicht die kloof
de spiegel trekt voren,
gelaten laat ik
een leven achter mij…
sporen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 445 mijn lichaam
bewaart
de herinnering
aan wat
geweest is
attendeert
op wat
vergeten leek
de sporen
volgend
verteer ik
het onverwerkte…