136 resultaten.
Dichter bij elkaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 110 Als nietige dwerg.
Als grote Zot.
Dat mensen dieren zijn,
klinkt zeer vernederend,
maar is werkelijk waar.
Steeds meer voel ik mij dichter.
Dichter bij de werkelijkheid.
Dichter bij het mysterie.
Dichter bij elkaar.…
de zon dooft
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 622 ooit trok een oerwolk samen
tot een bal van gas, een hete ster
die drijft in de kolk van de melkweg
zij blaast feller met de jaren
tot zij haar pit verbrandt
zwellend tot een rode reus
die al haar wentellichamen oplikt
en laag na laag verdampt
wat rest is een witte dwerg
de nagloed van een sintel…
David en Goliath
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 103 O gij reuzen van het witte papier en letter
Gij schrijft uw gram in cijfers met plezier
En bezorgt uw lezers dagelijks veel plezier
En kleineert met uw waardering menig kleine etter
Maar u schiet dikwijls uw peilen veel te hoog
Straks komen die dwergen treffender van hun boog…
ANATOMIE
hartenkreet
4.2 met 6 stemmen 1.579 ik ben geen dwerg, ik ben geen reus
ben geen atleet, ben niet gedrongen
ik heb twee ogen en een neus
een hart, een lever en twee longen
is dit het lichaam van mijn keus
of werd ik in mijn huid gedwongen?…
zeepbel
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 696 in de schaduw
van de wind
stoeit onbevangen
een kind
een zeepbel
barst
in duizend en één hemel
open
hoog
in de lucht
springen veulens
in het blauw
vrolijk
fluiten dwergen
op een luchtig pijpje
stro
sprookjesachtig
fladderen
broze vlinders
naar omhoog
betoverd
door dit spel
breekt een zeepbel
in mijn oog.…
Dor
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 711 Vrieswind,
volle maan
het oude lijf
vertelt van aarde
bomen komen om
de dwergen hakken zich een weg
het nieuwe licht is zonder schaduw
herfst dus
droge lippen
niemand kust die oude mond
de grond is weggeslagen
in de dagen die behuild zijn
zout weerkaatst het licht
verdroogde huid
en droeve woorden…
fabeldieren
hartenkreet
3.6 met 8 stemmen 1.127 Kobolden en dwergen.
In de woestijn,
of in de bergen.
Bestaan ze nu echt
of zijn ze verzonnen?
Ik zal het weten,
mijn tocht is vandaag begonnen.
Draken en weerwolven.
In de grotten,
bij de golven.
Bestaan ze nu echt
of is het niet waar?
Voor ik ze vind,
is mijn reis niet klaar.…
Van herfst...de magie
netgedicht
2.4 met 14 stemmen 897 Zon tovert tot in de kruin
het blad tot blos
het geel tot goud
Het klatergoud
valt op paden
spelenderwijs
Kinderen maken
-zonder enig gevaar-
een najaarsreis
Door het land
der dwergen-7 zo ze willen-
het pad eeuwenoud
Voert langs paddestoelen
blijft begaanbaar
voor schuifelende kindervoetjes
Schuilen in verwondering
onderdak…
Dorp zonder woorden
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 249 Alle hoop is nu verloren
in het dorp zonder woorden
kan je de stilte vermoorden
maar ik zwijg niet zonder jou
weet geen woorden te verbergen
als je naar me lacht
is er een woordenzee
en wanneer je schrijft
zijn we allemaal dwergen
maar er is nog hoop
er gloort een verlangen
in het dorp zonder woorden
is de liefde nu vervangen…
Totem.
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.451 Ik wilde een keizer worden
in dit leven van dwergen,
maar ik kon de zachtheid
van de perzik niet vergeten
en bleef een heel jong kind.
Ik ook heb dagelijks de witte
halzen van de angst gezien,
de harde handen van het licht gevreesd.
Ik kon de volle stilte
van de vissen niet vergeten
en werd een heel oud kind.…
Darlington
gedicht
3.0 met 38 stemmen 19.626 Wij sterven zo ongemerkt als dwergen
aan bomen van kennis, een volk vol ernst.
--------------------------------------------------------
Uit: Gedichten, 1961.…
Een vreemde draai
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 311 de prins nam een kikkerslof mee
hij vergat het glazen muiltje
assepoes zit wenend bij de haard
de reus at de gelaarsde kat op
de toverspreuk, die was verjaard
een markies zit nu met muizen
sneeuwwitje dook in bed met de dwergen
haar prins had de verkeerde Tom Tom
hij hokt nu samen met Dorenroos
.
marion spronk | 7 maart 2009…
Stonehenge
hartenkreet
3.9 met 10 stemmen 1.851 Als nietige dwerg
loop ik tussen reuzen
uit tijden van weleer
na duizenden jaren
nog steeds symbool
voor magische kracht
Hoe mensen beperkt
in kennis en middelen
wonderen verrichtten
door samenwerking
waar wij nog steeds
versteld van staan
Als de zon zich wendt
voor weer een cyclus
van zomer naar winter
van winter naar zomer
spreekt…
Scheppingsdroom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 1.449 Maar ook vertelde ik je in de tuin
over de dwergen van Svart Alfa Heim,
bewaarders van de schat der Nibelungen.
Zo schiep ik als vanzelf in jouw bestaan
besef van levenswater en van dodenakker.
Toen was mijn scheppingsnacht voorbij
en werd ik wakker.…
Vers gevallen sneeuw.
netgedicht
3.2 met 5 stemmen 229 Als een elfje, boeven elfje, dwergen elfje, reuzen elfje
danst mijn elf jarig elfje
In de vers gevallen sneeuw.
In haar rode jas,
met paarse broek
en blauwe wanten aan
springt mijn dochter
feest mijn dochter
juicht mijn dochter
in de vers gevallen sneeuw.…
Abnormaliteit
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 133 Van kabouters en van dwergen.
Kleine kinderen begrijpen dat.
Normaal willen zijn is erg abnormaal.
Koningen die gewoontjes willen doen.
Generaals die liever pacifisten zijn.
Populisten die zoeken naar nette taal.
Wie zijn eigenaardigheid verliest,
is pas echt verloren.
Wie gaan op zoek? Wie vindt?
Geen psychiater kan daarbij helpen.…
Reikwijdte
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 163 richting de wolken
reiken de bomen
richting de hemel
reikt de berg
het zal nog millennia
duren voor ze er komen
en in hun grootsheid
voelen wij ons slechts dwerg
tot zo hoog kan een mens
alleen niet komen
hij wordt duizelig
raakt verward
hij zal er toch van
blijven dromen
en het klinkt dan
misschien apart
maar een mens hoeft niet…
oude kerk
netgedicht
3.5 met 4 stemmen 345 in de holte van een torenspits
een kreupele kroon in de mist
glipt de duif door een kier
het gebinte kreunt onder een dunne mantel
trefzeker als de naald van een kompas
strijkt de duif neer in de afdruk van een rubberzool
ribbels in een vlies van slijk
herinneren aan de gebochelde dwerg
die schichtig maar sluw
achter orgelpijpen wegduikt…
toverlantaarn
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 704 gemoffeld metaal
streng donkergrijs
geheven slurf
en ronde poten
rechthoekige repen glas
in gezaghebbend karton
dan geleid door vader’s hand
scheidt het donker van het licht
stapt een levensgrote Piggelmee
in de piste op de muur
op zijn stem schuift
de dwerg tussen pot en zee
profeteert den tovervisch
haar les in nederigheid…
Poppenkast
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 Een groot wit papier gepakt
dwerg en hoer plat gemaakt
ingekleurd en uitgeknipt
Zij is groot, houdt hem aan
zijn duim moeiteloos omhoog
Alsof hij uit het kader valt
denkt met een sardonisch gelaat
aan de klaagmuur in Jeruzalem
Vrouwen met de Torah in de hand
zij lezen voor hardop als mannen
Joodse man die Allah Akbar roept
tot bloederige…
Barre Voets
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 89 Ontwakend in de nacht der kale dwerg
Schuift Barre Voets de winterslaapgordijnen
Ziet zilverwit het maanlandschap verschijnen
De sluier der eclips schuift langs een berg
Een sprong in 't duister liet de avond kwijnen
In 't zenit van de top van 't ruggemerg
De maanvloed keerde terug in de getijden
En sprong van stond af aan op tilt…
Toples
netgedicht
2.8 met 17 stemmen 10.756 Ik ben een poëtisch hoge berg
massief met silhouet onwrikbaar
toren ik, verhevenheid gewaar,
elke minaret tot dwerg
Ik laat schallen tegen hen keren
als ze wijken van mijn wetten
‘k zal ze met lawine`s pletten
`t is mijn natuur om te verweren
Hoor mijn loeiend holle klanken
zie de pioniers bevriezen
die ik hinder te beginnen
Klim niet…
Raadselachtig
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 47 je knikte
lachte mij
raadselachtig toe
er hing
wat spanning
in dansend licht
je neuriede
warme klanken
uit de oude doos
hoorde hoe je
stem het verhaal
langzaam ontspon
waarin jouw wereld
werd geschapen
toen je leven begon
met feeën dwergen
elfjes en kabouters
alles passeerde de revue
het zijn jouw
historische cadeautjes…
Icarus
netgedicht
4.9 met 25 stemmen 660 Natuurlijk mis ik jou, je was de zon
je was de maan, tot zelfs de sterren
maar ook voor mij het veel te verre
het licht dat ik niet raken kon
ik zweefde steeds jouw richting heen
maar stortte dan op aarde neer
geen weerstand had ik, geen verweer
gebroken mens van kop tot teen
een dwerg was ik in jouw heelal
die dacht dat als hij vleugels…
Politiek burlen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 132 De dwerg Macron is je de baas.
Pas toch op, kijk toch uit!
Die Macron is geen Napoleon,
maar een charmante burrelaar.
Hij streelt jouw ego.
Hij steelt jouw eigen show.
Hij duwt je in je eigen kuil.
Hij is een levensgroot gevaar.…
de zee de zee
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 88 een koortsachtig ongedurig
spektakel en geraas
beukend op het basalt
om dan weer
in een blauwe slaperige
kalmte te verschijnen
haar golven rekken zich
traag naar alle kanten uit
vandaag is zij een vlakte
egaal als een meer
een schitterende blinkende
spiegel van ongekend formaat
de bomen langs de kust
worden roerloze dwergen…
Dovemansoren...
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 55 Decemberachtig doemscenario - degenkruisende draak des dichters donderpreek:
Dolzinnig doorgedraaide dwaze
doch deerniswekkend droeve dwergen der Drievuldigheid
doen doorgaans des dinsdags
danwel desanderendaags
de douairière der driedubbelovergehaalde
dwarsfluitspelende doge
dusdanig dappere daden
dat ze deze als Disney's
Donald…
Een reus
gedicht
3.1 met 63 stemmen 42.263 Een reus is op ijskreem verlekkerd
en op honing van dikke hommels,
die de longen van de rots doen brommen
als dwergen in een waterdichte kerker.
Een reus weet wat hij wil.
---------------------------------
uit: Renaissance, 1963.…
Met zijn geboorte
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 543 zon maan en sterren
in harmonieuze balans
het rondje in uurwerk
is van chaos zijn hand
uitdijend in groei
schitteren nova’s in bloei
imploderen tot dwergen
die zwarte gaten verbergen
het spel der limieten
tussen leven en dood
geboorte en sterven
maakt kerst goddelijk groot
een mensenleven in tijd
was de schepper bereid
de cirkel…
De verdwenen verbeelding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 nog zie ik het glas
geblazen in elke vorm
waterdicht en zondoorlatend
spelenderwijs met je vinger
dirigeren, de muziek beheersen
zonder klank of stem
nu krijt de zon dwergen
op de straat, het zoet van smaak
is niet meer proefde ik nog maar
het bitter dan was mijn hart
in evenwicht en dichtte ik het
leven naar mijn wens
tijd lijkt verankerd…