8348 resultaten.
Zwanenzang
snelsonnet
3.0 met 25 stemmen 2.489 Ooit deed de KLM aan zwaan-kleef-aan
En poogde steeds meer personeel te werven,
Maar nu ligt onze zwaan opeens op sterven
En moet men al die mensen weer ontslaan.
Dus nam de baas een vliegensvlug besluit:
Wie niet meer vliegen kan, die vliegt er uit.…
't Monolieten-(oudejaarsstunt)mysterie (Werk 1001)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Zuil Oudehorne*
Via woestijnzand uit
Utah naar de Roemeen-
se bergen en nu in
Oudehorne, Friesland
De UFO-gelovers
Nieuwsgierig enthousiast
Een Metalen Monoliet
Nu al dríe keer verrast
De overeenkomst tussen
Oudehorne, bergen, zand
Een mystieke monoliet
Met gelijkenis. Ook verband?
*Locatie: oostelijk van Heerenveen…
Nooit verloren
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.629 Bloemen groeien
De wind blaast
De tranen vloeien
Ik sta er hulpeloos naast
Jouw hart en het mijne
een knuffel, zo zacht
ik zie jou misschien verdwijnen
Maar ik weet dat je daar op me wacht
Jouw hand houd ik vast
tot in de eeuwigheid
het zal blijven als het was
voor altijd
in mijn hart…
sterrenkus
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.626 waar een kus onder de sterren
liefde vereeuwigt
de nacht haar glans
verliest in jouw lach
een belofte gehoord
duizend wensen
in verlangen reikt
naar het licht
van de maan
zal de eeuwigheid verdwijnen
in gesloten ogen
jouw kus in de nacht
sterren
laten dromen…
de aanschouwer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 277 zo
in het schemer schuifel
ik langs ramen
zie de mensen voor
het pratende oog
waar
kranten worden gevouwen
flessen leeg geschonken
een lied wordt gezongen
‘hij leve hoog, leve hoog’
daar
ben ik de eeuwige aanschouwer
de genieter van het raamkozijn
die vanzelf zal verdwijnen
bij het sluiten van het gordijn…
Wind
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 546 In de
bergen
of op de
dodenakker
Hij is er
altijd en eeuwig.
Een
zekerheid
die de
onzekerheid
van het aardse
leven doet verdwijnen.…
Levensboom
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 843 Bladaderen beschreven
op lijnen van de tijd
geworteld in het leven
lijkt toekomst eeuwigheid
Hechten aan al het aardse
de lijnen uitgezet
de stam geeft grip op leven
een ongeschreven wet
Wanneer bladeren sterven
aan het graf van de stam
verdwijnen levensnerven
rest kilte stervenslang…
Tot het einde der tijden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Noem de passie die eeuwig zal duren,
tel de nachten die geen einde beloven.
Alles wat nu glinstert wordt flets en dof
en de kou zal je van hogere sferen beroven.
Wanneer de ontembare Heilige Vuren
met de ondergaande zon verdwijnen,
zijn zij geworden tot dwarrelend stof,
gedoemd om verloren weg te kwijnen.…
Fantasieloze kinderen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 316 Fantasieloze kinderen, dwalend door het leven, lijken de moed al te hebben opgegeven
Fantasieloze kinderen, als eeuwige toeristen, dwalend door hun eigen stad
Ze verdwalen, ze vergeten de weg. Alleen kunnen ze geen stap ondernemen, ze zoeken altijd naar een helpende hand
Fantasieloze kinderen verdwijnen langzaam in ’t zand…
Memento mori
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 208 Als ik sterf
laat dan vreugde zijn in je tranen
want ik zal je niet verlaten
In het sterven
bloeien nieuwe bloemen
en het lichaam zal as worden
maar ons wezen is eeuwig leven
Mijn voetstappen
mijn woorden
en onze kussen
zullen verdwijnen
maar die zijn slechts de vormen
van Licht en Liefde
die altijd blijven schijnen
Als ik sterf…
zwijgplicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 ongesproken blijven ze
vooruit gerold in namen, één voor één
en geen verlies
aan zeggingskracht
toch verdwijnend, naar een niemandsland
hun band voor eeuwig stil
geloken in de ogen van verraad
het kwaad was al geschied
nog voor dat men het noemde rond de uitbraak
van vandaag
ik had het zo graag anders gewild
maar weet nu dan mijn…
De stekker eruit
snelsonnet
4.0 met 20 stemmen 1.274 Zij die graag met hun leven willen breken
Omdat de spanning niet meer is te dragen
Die zouden wij heel vriend’lijk willen vragen
Hun vingers in het stopcontact te steken
En is de schok dan onverhoopt te groot
Dan ben je toch - geheel naar wens – nog dood…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
De Herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.546 De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen …
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom,
maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…
De herfst blaast op de horen
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.565 De stilten weven gobelijnen
van gouddraad over ’t woud,
met reeën, die verbaasd verschijnen
uit varens en frambozenhout,
en sierlijk weer verdwijnen -
De schoonheid droomt van boom tot boom,
doch alle schoonheid zal verdwijnen,
want alle schoonheid is slechts droom,
maar Gij zijt d’ Eeuwigheid!…
zilte fontein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 541 in mijn natte cirkel
hang ik verblind de dove uit
gevoelloos voor tekens
van leven en van liefde
zwemmend in een oceaan
terwijl continenten langzaam
eiland worden en eilanden
verdwijnen in een zoute mist
blijft verdriet van gisteren
ook vandaag weer huilen
zilte fontein die niet opdroogt
eeuwig druppels achterlatend…
ik ween om de kosmos
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 604 ik raak je niet aan
je zou kunnen verdwijnen
achter bomen, roerloos aanwezig
als toen de winter
in het huis
het zal vast donker zijn
om alles en het bekende
tot nog meer is verzwegen
achter gebogen ruggen
zeg dat ik sterven ga
zodat ik los kom van de nacht
en heen kan gaan in lege plekken
zeg dat ik behoor tot de eeuwigheid
en…
Huid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 3.505 Voor eeuwig gevangen
In de cellen van jouw huid
Je kunt erin verdwijnen
Ik wil er nooit meer uit
Strelend vol verlangen
Kies ik mijn eigen bruid
Twee handen druk bezig
Mijn tong hangt eruit
Ik proef jouw essentie
Ik eet je
Ik ruik je
En weet je?
Jij bent mijn huid..…
Eldorado
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 141 zoekend
naar een beter leven
hoop leerden vestigen
over grenzen heen
teneinde te
verdwijnen
in de stilte
van de eeuwige rust.…
tijdloos
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.206 als een zucht in geborgenheid
verglijd ik in diepe dromen
waar verlangen tijdloos wacht
op het ontwaken van de dag
waar de helderheid van sterren
voor eeuwig zal verdwijnen
de komst van de prille morgen
kleur aan de wereld schenkt
zodat liefde kan ontluiken
in verlangen naar elkaar
waar een ster in de nacht
tijdloos
op me wacht…
Blauwe ogen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 339 Als alleen jouw hart
zich zal openen
zoals een roos
op een zonnige dag
haar blaadjes opent
zal mijn hart zich openen
als ik deze roos
zie in
jouw blauwe ogen
al de rozenblaadjes
dwarrelen op de wind
dus laat ze
nooit verdwijnen op deze vleugels
en laat ze voor eeuwig blijven
zingend
hun fluistering over de liefde
tussen jou en mij…
Zelden is er blauw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 562 je blaast nog
altijd toekomstwind
tracht de wolken
om te vormen
die eeuwig aan
je horizon verschijnen
nooit verdwijnen omdat
jij ze aardig vindt
zelden is er blauw
in het strak van
heldere hemel wit je
soms wat tintjes grauw
in het zwarte van nacht
rond je zacht je dromen af
want morgen blaas je
weer de toekomstwind…
Raak me als een vlinder aan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 201 Ze verbleken niet, verdwijnen slechts –
één moment, een eeuwigheid.
Dus raak me zachtjes aan,
raak me aan alsof ik hier niet was,
alsof de schaduw van je vingers
me zou verjagen.
Alsof je me in een droom zag
die je je probeert te herinneren.
Als je je ogen opendoet
ben ik er niet,
maar je zult niets vergeten.…
schaduwzijde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 352 Wind der verandering
blaas de wolken uit elkaar
opdat het licht
over de toekomst
moge schijnen
en somberheid
voor eeuwig
moge verdwijnen.…
schaduwzijde
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 873 Wind der verandering
blaas de wolken uit elkaar
opdat het licht
over de toekomst
moge schijnen
en somberheid
voor eeuwig
moge verdwijnen.…
Samen verdwijnen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 600 dat de wekker gaat
Wanneer de zon nog op moet komen
Als een mens de deur dicht slaat
En nog half loopt te dromen
Dan verlangt toch iedereen
Naar een ver en warm land
Om daar iets mooiers te beginnen
Op een goudgeel zonnig strand
En om dan geen grap te maken
Maar ons leven te verfijnen
Kunnen we maar beter opschieten
Als we samen gaan verdwijnen…
Alles is zon
gedicht
2.0 met 15 stemmen 4.852 alles is zon en brandt in de verte duizelt het
de kolos in het blauw
aan de omstreden einder
versteent het woud ontmantelt de boom korjaal
met de krijger wordt rotsgraf een volk
dat verdwijnt
in de verte
valt de kolos in het zand grijnzend in zenit
geen schaduw geen schaam meer te zien
-------------------------------------
uit: 'Vluchtig…
Dooi
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 515 Het verwoest een droomaanzicht
Regen, inslaand in de sneeuw
Het witte dek is niet meer dicht
Geen schim van wat het was
Wat ooit een sprookjesland inhield
Is nu nog maar een plas
Mijn liefde was ooit zuiver wit
Puur en onbevlekt
Zij leek voor de eeuwigheid bestemd
Maar is nu weggelekt
De sneeuw werd langzaamaan een bui
Wat puur was dat werd…
En of het hier gesneeuwd heeft
gedicht
3.0 met 40 stemmen 6.569 Je voelt het onbarmhartige
begin maar het verdwijnen
maak je op uit het verdwenen zijn.
-------------------------
uit: 'Bijvangst', 1999.…