Alle inzendingen over eeuwig leven OR licht

ik wil de speelsheid van de golven maar ook een spiegelgladde zee in een tijdloze zonsondergang wil in je ogen de zinnen zien die in je hand te lezen zijn de diepte weten van gevoelens naast het oppervlakkige van gein wil bij je zijn in leven en de eeuwigheid wie weet hoe lang dat kan…

Dankbaar voor deze mooie parel des leven welke mij met zoveel liefde door hen is gegeven! En, iedere dag, hoop ik op eeuwigheid oneindigheid een klok, zonder tikkende tijd, God, ik wil ze echt -nooit!- kwijt. Kan ik hun die parel weer terug geven opdat we voor altijd.... ach...ik wens hun gewoon -het eeuwige leven-.…

Eeuwig leven Vrienden, ik zie ze geboren worden en sterven. Zij leven ik niet. In mij staat de tijd stil. Zij gaan dood ik niet. Ik moet verder leven, alsmaar verder leven. accepteren dat ik ze nooit meer zie. Doorleven, dat is mijn lot. Eeuwig leven…

hand houd ik een kastanje die ontkiemt terwijl ik verteer die mij van top tot teen doorwortelt en door mij dank zij mij uitgroeit tot een forse boom zodat ik samen met mijn boom elk voorjaar witte bloesems draag elke zomer schaduw geef elke herfst neerdwarrel elke winter in mijn knoppen schuil ja, zelfs als ik dood ben dan nog wil ik leven…

van mijn leven het is geweldig het is magisch het is wat ik ben ik hou van mijn leven met en voor mensen die ik vieren mag in mijn hart en hoofd ik hou van mijn leven in het hier en nu met dankbare herinnering aan wie eeuwig zijn…

haar broze bloei een waar bekoren heeft zich als bezielde verwarring neer getracht tot droom om volgend voorjaar glorend van beleven haar plaats in de wereld terug in te nemen…

Mijn leven is uw licht: mijn doen, mijn derven, mijn' hope, mijn geluk mijn enigste en mijn al; wat kan ik, zonder u, als eeuwig, eeuwig sterven; wat heb ik, zonder u, dat ik beminnen zal?…

de zon is niet ver genoeg voor mij ik wil jou alle stralen geven jouw gelaat omlijsten met al het licht het brengt je leven.…

Toch krijg ik je door, niet eeuwig is jou bestaan. Maar de wijzers van de klok, ontdekken mij aan mijn gaan. Je gezicht lijkt op een lach, boordevol met leven. Op wie lijk je toch, dat is mij niet om het even. Licht overwint duisternis als een kans, ik haal opgelucht adem. Ontsprongen aan die dans, eeuwig leven glanst.…

N or; ...... E r ... K linkt een . E is; men vraagt N iet geld maar recht.…

Een nuchter fietser op de gracht: wat valt dat is een herfstblad - licht stijgt op. Nóg is er geen gevoel van kortste dag. Maar keert het licht, dan keert de fietser ook de stad de rug toe, kiest rivier voor gracht, sneeuw op de buitenweg voor stadse prak.…

daar over mij de branding slaat, Bij 't doffe bruisen der ontroerde baren, Te zien hoe 't Leven om mij heen vergaat, - Maar Liefde niet, en midden in het staren Op 't rustig stralen van uw klaar gelaat, Vereend met u, ter eeuwigheid te varen...…

Die in het donker Licht was, Licht is, En zijn zal Die klaar staat Om mij te omarmen Als ik aanspoel Op het strand van De eeuwigheid…

Aan het eind waar het licht toont. Oneindig kan ik met je praten. De galm die mij nooit verlaat. Oneindig echoot haar gedachten. De waarheid die altijd bestaat. Oneindig dromen over een beeld. Een illusies zonder tekstballon. Een oneindig geschreven liefde. Het is een geschetst eindstation.…

die zei: "Het leven wordt geen moment langer of korter. Het zijn onze herinneringen die bloeien en verdorren."…

Er is weer een dag voorbij gegaan Weer een dag in een mensenleven Leven Hoeveel dagen zal het leven hem of haar nog geven Het is maar goed dat men dat niet weet Leef bij de dag dat je dat niet vergeet Het leven is voor je het weet zo voorbij Voor jou, voor hem en haar en voor mij Dus geniet van het leven Want op de eeuwigheid…

Dood, o dood, jij vijand van het leven! Denk niet dat jij de baas bent, denk niet dat jij het wint. Al ben je ook verbolgen, en geef je felle pijn. Jij wordt voorgoed verzwolgen en het leven zal voor eeuwig zijn.…

verte van de uithoek, op de grens van het bestaan Langs de randen van zichtbaar licht Opgehelderd als eindelijk begrepen verlangen Blijft herwonnen leven mogelijk dat nooit zal vergaan…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

eeuwig leven mag…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

over het hoe en het waarom van ons leven en onze liefde slechts een knipoog naar de eeuwigheid maar waardevol om door te geven al was het met veel verdriet en spijt als ons leven dat moet sterven vervliedt in het Eeuwig Zijn..; kunnen wij die geloven, hoopvol derven en dat alleen, doet dan weer minder pijn.…

Nu ik niet ben, alles in mij kwijt en eeuwigheid niet kabbelt maar snijdt en ik te licht voor leven, te zwaar voor tijd, sta, voorgoed terecht.…

Kwetsbaar lig je daar in je bed steeds verder weg van de wereld weg van het leven rust is nu waar je naar verlangt en dat je in vrede mag gaan waar het eeuwige licht je vangt…

Het is zaterdagmiddag geworden. Laten doe ik wat ik laten kan. Kijken doe ik om me heen. Mensen lopen door onze winkelstraat. Van daar, naar hier en verder. Hier blijf ik waar ik ben, totdat ook ik zin krijg, om op weg te gaan. Mijn geest reist me al vooruit. Mijn lijf wil naar huis toe gaan. Mijn ziel met schepen mee. Wil veilig zwerven…

Laat me sterven in gebeden van de wind Laat me doodgaan wanneer de zon de eeuwigheid overwint Laat mijn tranen in de wortels van de bomen verzinken Mijn verdriet zal in de stilte van een rivier weerklinken Maar laat mijn leven verdampen in eeuwige fonteinen van het licht Ik zal bestaan in elke druppel van de regen…

Ik heb niets van het leven begrepen en nog minder als die of gene iets zinnigs bedoelde te zeggen om over gelovigen maar te zwijgen die slaan het leven gewoon over voor een eeuwig leven na hun dood mijn persoonlijke unieke innige ik zegt wat een flauwe kul er is niets wellicht kan je iets of wat of dat van je verborgen verleden lichten in…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…