Alle inzendingen over eten OR moeder OR loskomen

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Ik droomde weer over mijn buurmeisje Ik kwam uit school toen mijn moeder vertelde dat ze was overleden Ik kon niks meer eten van verdriet Eenmaal bij de kist zei ik niks alleen: jou vergeet ik niet!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

hoe beestachtig is het ratelen met wiekende woorden, en dan zweven op taalthermiek naar onbeschreven windstreken waar ogen niet sluiten voor de schitteringvan leegte, maar ons aankijken vanuit hun pauwenstaarten waar het geplette gevederte zinvol hun bestemming pennen tot ronde vormen loskomen in een sleep van waaier…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Mijn tong lapt mijn bord leeg, opa vindt het niet goed – want ik meen het niet.…

Ik eet als ik me rot voel Ik eet aan 1 stuk door Ik stop als alles op is Voel mij dan vreselijk goor Ik eet om te vergeten Mijn zorgen iedere dag Maar weet dat als ik niets eet Ik mezelf belonen mag Dan eet ik weer van alles En weg is weer mijn doel De walging is nog groter Een vreselijk gevoel Ik eet als ik me rot voel…

Die eten ook werkelijk niets van wat wij vinden dat zij te eten hebben. En al die oude koek, daar lachen zij om. Courgettes, jij durft! Of aubergines, het moet niet gestoorder worden. 'Zoon snijdt gezicht uit raapje' (Er stak een tong door, zijn tong en tot zover was de maaltijd overzichtelijk bedorven.)…

de waarheid wel ergens vinden na heel veel strijd maar die happen zijn zo snel genomen 't kwaad was dan alweer geschied voelde ik me alweer schuldig maar dat hielp me niet ik leefde in een vicieuze cirkel in de spiegel zag ik mezelf dan staan vol afkeer keek ik naar mezelf en at er vervolgens weer wat kilo’s aan van stilte ging ik eten…

Als zij te weinig te eten heeft wordt zij boos, hij houdt zijn mond. Toen hij honger had dacht hij niet meer aan waar hij ooit wegging. ---------------------------------- uit: 'Parmentier', 13, 2004.…

theedoek op tafel, melk in het glas aardappelen afgegoten en de bonen van het gas vla in het schaaltje, de vork naast het mes vitrage half gesloten, net kwart over zes dan boven het bord, onder het schemer van de lamp schuif ik alles van mij af, vol afschuw van de damp…

De schijf van vijf telt niet voor de hoorn van Afrika.…

Als u wist waar ze eten van maken Zou het u nauwelijks nog smaken. U bent uw leven niet meer zeker Eet daarom alleen nog keker. U bent van die ellende verlost, Als u kiest voor vegetarische kost.…

“Ik neem je mee uit eten, vandaag is toch weer heel bijzonder.” En ik, … ik wil ieder laten weten, dat ik haar zo zeer, oh zo zeer bewonder.…

Laatst ging ik eens uit eten Omdat ik honger had Ik nam 3 kroketten en 2 frikadellen met extra patat. Nee, ik nam geen mayonaise Omdat ik heb geleerd Al dat vet bij je eten Is helemaal verkeerd.…

spruitjes glimmend van een vleugje olijfolie witlof heeft een zekere trots als je er gedachtenloos naar kijkt ergens zwom een vis tegen de stroom en die ligt nu op je bord met kappertjes de regens slaan het aardappelland beetje schillen of niet,met wat jus de asperges zwemmen in boter en niet te vergeten veel peper en zout 'mon…

De laatste keer dat ik mij in die treurnistempel heb gewaagd, werd ik betrapt op een glimlach en staarde iedereen mij verbijsterd aan: eten was ernst en niet gediend van zoveel schaamteloze lichtzinnigheid.…

Daar zag ik een feestmaal Wild op een schaal Van de mensen om hem heen kende hij er geen Hij zette een streep onder 't eten en vond de droom terug Dat schreef hij voor mij op, heel vlug…

van een moeder dragen hun kinderen teder bij vallen en weer opstaan wassen zij het verdriet weg de handen van een moeder zij zijn als een duizendpoot waar de ene pleisters plakt kookt haar andere het eten de handen van een moeder moedigen haar kinderen bij elke musical van school of wedstrijd die zij spelen de handen van een moeder…

mooi die houten nerven van het blonde eikenhout hier is geboden: waken voor lange streken en grote gebaren maar vooral: vergeet de schaduw niet die het wonder doet loskomen van het blonde hout…

De zomer is getransformeerd in een door mistflarden omsluierde dame Sluipend door vochtig kreupelhout laat zij de spinnen weer weven Bladeren laat zij loskomen door haar nootachtige geur die haar volgt als een chique parfum Voor de najaarszon heeft zij nevel bijeengedreven Alsof zij zo wil bezinnen Door te laten sterven opnieuw wil beginnen…

zweef graag even weg naar ergens nergens mooier ver van aards gedoe…

leven wat meer inhoud te geven me opengesteld voor alle sferen en stemmingen om andere tracés te proberen tussen wit en zwart kende ik de contrasten in grijs voelde het wat onzijdig zonder richting en houvast gleed ik weg in naamloos zonder evenbeeld ik bleek te week en verdronk in geen bestaan wilde wel maar kon niet loskomen…

Nu heeft mijn moeder niet zozeer een hekel aan honden, maar aan de armoe die zij als kind heeft ondervonden: een hond brengt mijn moeder weer in die grauwe steeg waar zij karig eten en een hond schoppen kreeg. Mijn hondenwens zal nooit worden vervuld door moe, maar zijn andere dieren voor haar ook taboe?…

Vliegen zie ik ze allebei, Samen opstaan, slapen, eten, Samen vrolijk met de mei. 'k Wilde de oorzaak daarvan weten, Lieve moeder! de moeder. Wel, Cathrijn! 't Is dat beide zusters zijn.…

Er grenst een blauwe wereldrand aan de horizon van ons geheugen we eten er boterhammen met kaas en gaan te paard de heuvels over daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid van een moeder die haar kinderen roept om te gaan zwemmen in de blije rivier en in de avond bij het kampvuur drinkt vader zijn bedroefde bier om de volle maan te begroeten…

verwonderd mij daar aan te treffen bergt hij zijn hengel in het foedraal en na een korte aarzeling; "we moesten maar eens gaan jongen je moeder heeft het eten klaar"…

Aan iedere vrucht kent men de moeder; aan iedere vrucht kent men de zoon; aan iedere vrucht is een relatie verbonden, die de moeder bindt aan de zoon.…

daar zit hij, koud en stram; Hoe sjilpt hij om wat eten... Och, dat ik nu mijn boterham Maar niet had opgegeten! Of had ik al de krummels maar, Die moeder weg moest vegen, Dan was het arme diertje klaar en stond ik niet verlegen! - Och, Moeder! Help mij uit de nood...…