Alle inzendingen over even vergeten

jij wist de kleur voordat de knop zich opende in groei en vorm herkende je de bloei natuurlijk scheen de zon in een warm ontvangen maar een onbekende angst bleef in ontluiken hangen seizoenen werden volgemaakt zorgen voor even vergeten omdat alles goed leek te gaan maar de alertheid is gebleven signaleerde stilstand in vooruitgang…

De koffie en de narcis laten me even vergeten dat elders mensen krankzinnig bezig zijn Het nieuws blijft aan!…

Operaties, chemokuren, ik kan heel vaak niet eten, soms kan ik door de "Cliniclowns" m`n pijn even vergeten... De dokters kunnen nog niet zeggen of ik weer beter word maar `t is denk ik niet zo heel erg als ik niet ouder word...…

Jij bent het die bepaalt hoeveel gevoel je aan iemand toekent Jij bent het zelf in wezen die bepaalt of je gelukkig bent Die ander doet je even vergeten dat jij de baas bent van je gevoel Jij maakte tenslotte die ene persoon je allerbelangrijkste doel Bedenk je dat je óók gelukkig was voor die persoon verscheen in je leven En je zelf beslist…

vergeten echter het maakt de tijd niet uit of je blij bent of boos zoals altijd weer zal blijken de tijd bepaalt en is tijd- en eindeloos…

De donkere naakte uren zijn gekomen van waarheden en einde aan geruchten een sterrenlucht beschijnt de dromen over grote steden en in kleine gehuchten en met een zilverwitte baard bedeeld die ons even vergeten doet ons leed is er een man in rood kostuum gekleed op christelijke leer gestoeld en breed uitgemeten onder een versierde spar bedenken…

vergeten de stille pijn Ik loop door het bos Gedachten aan beter Rennen door mijn hoofd Stil laat ik mij zakken Op de mossige aarde In de sereenheid van het bos Hoef ik even niet te denken Alleen maar jouw stilte mogen proeven...…

paarlen op warme lijven hartstocht brandt even vergeten ogen die stralen handen die zien vingertoppen die strelen en de wind fluistert zachtjes verborgen tranen maar de liefde troost eventjes bestaat morgen niet je vervaagt mijn angst…

Je bent boos, Je wordt niet geaccepteerd, Alles werd even waardeloos. De pijn, Het leven maakt je zuur, Je wilt hier helemaal niet zijn. Wat dan? Was er maar iemand in je leven, Waar je even op leunen kan. Dat kleine beetje hoop, Het gevoel dat in die steun zit, Voor even vergeet je de wanhoop.…

Even vergeten. --------------------------------------------- uit: 'Een tuil zeeanemonen', 2000.…

Prikkels steken me Ze nemen me mee naar een andere wereld Een wereld die ik even vergeten moet Om de mooie wereld bestaan te geven Ook al duurt die misschien maar even.…

vergeet ik de stad en het eiland…

Morgen, als het lente wordt zal ik buigen voor het krom en voor het recht, barst het leed en pijn, om even vergeten te zijn. Morgen als het lente wordt vlecht ik voor de wereld een biezenmand, waarin rotte appels zullen verdwijnen, een voorwaarde voor een duurzaam bestand.…

Morgen, als het lente wordt zal ik buigen wat krom is naar recht,barst het leed en de pijn om even vergeten te zijn. Morgen, als het lente wordt vlecht ik voor de wereld een biezenmand waarin rotte appels zullen verdwijnen, een voorwaarde voor een duurzaam bestand.…

Onder een sombrero bij een ijskoud glas Kan men voor even vergeten hoe druk het Afgelopen jaar weer was. De zon en de zee Zullen weldra het lichaam bronzen en het Lichaam koelen bij een weldadig plonzen.…

Als je zo kan genieten van de natuur ben je een gelukkig mens, de rust die ervan uit gaat, doet je de ellende van de wereld even vergeten, ik denk dan, dit heeft de mens weleens nodig, helaas het duurde maar een paar uur voordat een briesje kwam opzetten, de zon verdween, de vogels hoorde je niet meer het was of de wereld even stil stond…

vergeten van het kwellende verleden En de aarde wentelt voort…

Mijn weg eindigt bij de hoge populier, die staat te wuiven waar de wereld begint, de tijd vergeten in het laatste schoolkwartier, vliegerpapier versleten in een straffe tegenwind, verwaaide jaren vol geheimen, liet zich de toekomst niet raden, voorspellende tekens zijn niet te rijmen, in de tweespalt van de ongeplaveide paden,…

Ze neemt mij mee naar eigen kracht en wil bij de kreek zodat ook ik al dat kruisleed van de wereld even vergeet.…

Morgen, als het lente wordt, zal ik buigen naar het recht om wat krom door onrecht te verzachten, zal leed en pijn die dag even vergeten zijn.…

Zo kon ik even vergeten dat ik de zwembroek van een vrouw naar beneden had getrokken en zij van pure woede achter mij aan zat rondom de plas om hetzelfde bij mij te doen. Tegen etenstijd werden we door onze vader opgehaald of aanvaardden we de martelende terugweg, waarbij het asfalt gesmolten leek.…

(voor Emiel Roemer) Je voorganger wenste ik ooit het premierschap toe, tijdens een lezing van hem, ik ben zijn naam even vergeten, maar je weet wel, die stoere gozer, die in een worstenfabriek gewerkt heeft. Toen hij vroeg wie hem dat toewenste, zweeg ik verlegen. Ik was al bibberend om zo dichtbij hem te zijn.…

vergeten Wil ik alleen nog maar alles van jou weten Is er weer een morgen Een morgen zonder zorgen Lieve schat, wat ben ik gelukkig en tevreden Dat na een gitzwarte tijd, jij mij weer hebt leren leven Het leven heeft weer zin Jij bent mijn allerliefste vriendin…

Je zult maar zo bloot zijn als de bomen van nu de takken wijzen heel erg hoog ze wijzen richting de hemel, waar die zich dan bevindt Bij de tijdelijke naaktheid van de bomen, is één ding zeker, dit is tijdelijk want als de lente komt ontspruit de nieuwe lichting blaren en kunnen we zijn naaktheid voor even vergeten.…

Even stilstaan bij de bloemen Even stilstaan bij het gras Even stilstaan en benoemen Even stilstaan bij hoe het was Even stilstaan bij het leven Even stilstaan bij de dood Even stilstaan en beleven Even stilstaan klein en groot Even, als het kan heel even Even, als het kan intens Even, als het kan beleven Even geven aan ieder mens…

Ieder heeft behoefte, even helemaal alleen te zijn afgezonderd van jachtig leven afgesloten voor gedrein. Gevoelens tot rust laten komen de ruis van gedachten zeven de nare weg laten stromen de goede bewaren al is het voor even.…

Niet wetend wat jij voelt, hoe jij dit alles hebt bedoeld. hoe jij met mijn gevoelens speelt, en hoe jij je daarin nog niet verveelt. Ik wil je zo graag duidelijk maken, dat jij me hebt weten te raken Dat je een plekje hebt in mijn hart, en dat je me steeds meer verwart Nu nog de woorden zien te vinden, om jou voor altijd aan me te…

Even ben ik er geweest in die korte koude dagen wollen borstrok, kachel aan een liedje nog, dan moet je slapen gaan Even zomaar langs geweest ik zag twee mensen in een tuin haar grijze hoofd, het hoge gras alles was zoals het was Even mocht ik binnenkomen in een leven haast vergeten kom mee, dan gaan we vlinders vangen de warmte van die…

Even niet meer... Maar toch ben ik gelukkig. Met de kleine dingen en het geluk dat ik heb. Dat ik de liefde die ik heb nog kan geven, aan wie ik lief heb.…

Kon de hemel maar even opengaan. Kon ik maar even om het hoekje kijken! Kon ik je maar even zien staan. Kon ik maar even naar boven reiken. Kon ik maar even je lach horen. Kon ik maar even de glinstering in je ogen zien. Kon ik je daarboven maar even storen. Kon ik maar even met je praten, een minuutje of tien.…