Alle inzendingen over feeën

zing voor me zing over droefheid en eenzaamheid zing over de pijn zing voor me vertel me waar het land is waar verdriet en lijden niet bestaat zing over het land waar de elfjes dansen en over de feeën die in dromen wonen zing voor me over de blauwe golven van de zee die me naar het land achter de horizon brengen zing over…

valer worden waar het groen en donker gestippeld werd door lichtgele tinten stengels zonder blad domineerden het struikgewas gaf ruimte aan tal van soorten extensies waar de wind nog leven bracht in 3d met kanttekening van magie dromen en mystiek in sprookjes die in het bosdecor levendig floreren al dan niet met kabouters en feeën…

ik vond jouw boek op de open plek in het bos waar de maan en het mos elkaar raakten feeën rustten nadat zij hun dansjes maakten sloeg het boek open en voelde hoe warmte en magie tussen de pagina’s lagen als bladwijzer om verder te gaan op het pad dat jij volgde want ik weet me anders zo alleen ze zijn allen bij ons gekomen…

in het diepe rood van ondergaande zon buitelen kleine gnomen met veel plezier in de toppen van de bomen kobolden springen op de grond waar het eerste licht van de nieuwe maan traag tevoorschijn komt op de open plek van het donkere bos dansen elven en feeën op het zachte mos hun openingsrituelen oplichtend tussen vage lage struiken…

in deze mystieke hemel fijnbesnaard met slierten van nevel in gele kleuren kan je waterdampen snuiven van geniale zoete geuren en zie je feeën en elfen spelen met de kaart.…

haar schalkse ogen dwaalden steeds vaker langs de sprookjeskant ongeziene feeën en kabouters liepen daar gewoon hand in hand in een overkoepelende dimensie scheen de zon zijn twee halo’s er waren mensen maar hun aanwezigheid was op gasten niveau zij domineerden niet maar schouwden toe met bewondering hoe alles ging leken…

m'n spiegelbeeld is gul met rake klappen: haren groeien niet meer overdadig rimpels in 't gelaat zijn ruim voorradig de broekriem heeft het punt bereikt van knappen waar is nou die godenzoon gebleven de tand des tijds blijft onvermurwbaar slopen en zal mij weldra tot een knieval nopen toch heb ik de moed niet opgegeven er dagen mooie feeën…

de kleine maar ozo belangrijke nuances zoals de zon in een schoolflikkering of de knipoog in lieve verstandhouding met een lach de welkom en afscheid dagen in uitbundig zwaaien waar licht speelde was weerlicht zijn kameraad zoals ook magie zijn spanning partner kende op aard de hoge bomen voor transformator speelden als feeën…

Er is niets loos, Maar de feeën zijn weg en mannen komen, Die openen Pandora’s zwarte doos. De lange lijdensweg moet jij verduren Zoals je moeder en vader voor jou, En luchtkastelen zijn enkel hopen muren, Jij bent geen prinses, maar gewoon een vrouw.…

Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen, en altijd is er weer wat anders loos. En in dit land zijn alle avonturen hetzelfde, van een man en van een vrouw. En achter elke muur zijn and're muren en nooit een eenhoorn of een bietebauw. En alle dingen hebben hier twee kanten en alle teddyberen zijn hier dood.…

chemiereus Aldel kabouters, sagen, feeen zijn allang gevlucht voor de vieze lucht zij zien het wel. wat glanst kreeg een stroef laagje wat glad is werd dof een laagje stof en de wereld zweeg.…

in de berm die geduldig wacht om geplukt te worden door een kind waarmee Hij Zijn jeugdigheid kan delen Hij is het avondrood die het hemelgewelf in het westen als een vuur doet oplaaien Totdat de schemer overgaat in pikzwarte duisternis Hij bewoont de geheimzinnige vliegenzwam en verzint daar sprookjesachtige verhalen over kabouters en feeën…

Het terechte geluk straalde van jouw gave gezicht en ik zag goudvergulde feeën en nimfen rondom jouw geopende chacra's dansen.…

de avondzon kleurt bloedrood ik zie al glimpen verlokkend bloot bij schikgodinnen in het donker aardse diep van binnen maken kobolden en kabouters zich klaar voor het feest van het jaar elven feeën en wat heksen op een rij bezemen hun straten in vrij entree voor magiërs en tovenaars in rood scharlaken ridders rovers en bandieten…

"alles is liefde" ze is dol op sprookjes over elfjes kabouters en feeën kan zich verheugen op misdaadseries om dan vlak voor het einde in slaap te vallen zodat ze haar moordenaar nooit gevat haar misdadiger nooit bestraft ziet ze lieft de vrijheid dansend op blote voeten met bloemenkransen in haar haren haat het, afhankelijk te…

De wijnrode bolletjes herbergen sierlijke vuurspinnen, draaiend om feeën, wier tere ochtendglansmantels stralend schijnen. De feestdenker schept dienstbare dwergen, regeert rijk fruitland, verkent sapzeeën, dankzij vluchtig bezit van wonderrobijnen.…

Toen ik klein was zat ik op jouw schoot vertelde je verhaaltjes van een reus oneindig groot die ooit een draak met zeven koppen had gedood van kaboutertjes knap en klein die werkjes opknapten in ’t geheim van wondermooie feeën en elfjes vederlicht en zacht die alleen kwamen in je dromen bij een sterrennacht……

Maar de feeën die daarop dansen gunt hij de dansvloer van het zoveelste museum in de magische wolken ( kabouters slepen voedsel aan ) van een dikke Havana uit een gesloten stad.…

Noorderlicht en maansverduistering, Feeën, met en zonder sproeten, ze nemen haar mee, de trollen en kabouters, jagen voort, voort.. Klauteren, klimmen, struikelen, een weg door berg en dal. Woest water, wilde wegen, warboel en wanhoop verlammen.…

herstellen Die schitterende wereld waar eens alles bloeide Moest hij het hen nu nog duidelijker vertellen Zagen zij nimmer dat de rampzaligheid alleen maar groeide Hij kijkt om hoog en ziet ondeugende engelen lonken Wuift en lacht, en ziet hoe hun zilveren vleugels vonken Cupido spelende de harp laat zich op zijn schouder landen Dansende feeën…

terug terwijl uilen de nachten bewaken zoals voorheen de landweg van Hall naar Brummen wringt zich over dit vorstelijke tapijt van weleer niet ver weg klotst het bier van nu in het vaatwerk van 'De Vroolijke Frans' waar wild en aangeschoten nog immer wonen door het geboomte ruisen de geheimen van weleer de harp tokkelt ze op muziek feeën…

Heel je hart met balsemkruid en tover- feeën. Ook als tientallen wespen in je keel vliegen. De hut van de tedere elven is in aantocht. Ware engelen strooien met korreltjes van goud. Maak van je ogen de helderste beken op aarde. Het frisse blauw spoelt door je aderen. In dromenland val jij niet op. Ten oorlog! Vredesduif.…

vloed vloeien mij te vluchtig, vermijd dat ik staar naar de navel van de onvoltooide tijden, waaruit mensen hun kansen haakten uit de lentezon, schaduwen getooid met gekleurde linten, geschetst in aquarellen van hun vragen, waarin schade en schande ballancerend werd gedragen op een zilver blad, in het glinster van de ochtenddauw en feeën…

Hadde in uw ogen, - meren waar nooit dagen dalen, maar wondre bloemen soms, en rodere koralen, en in haar vreemde schoot de schoonste schelpen rijk; en ook, misschien, voor wie de diepten door mag staren, dáar, waar de nachten al hun duister broedsel gaêren, zo voor zijn peilend oog de wâ der drabben wijk', wit, de paleizen van een teder feeën-rijk…

elke avond weer opnieuw als ze eindelijk in bed liggen moet ik naar boven komen om mijn verhalen te vertellen van zigeuners en vogelverschrikkers adelaars ook of nachtuiltjes met klauwen over een aap met een zoekgeraakte baby of de sterrennacht vol feeën en elfjes natuurlijk maak ik er tekeningen bij met zwaaiende armen getekend of met…

De weg Die leidt naar het Feest der Feeën, is dezelfde Die laat zien waar de toverstaf zijn titel verdien- De met het plukken van appels in de hof van Eden Het paradijs beroofd van de appel die niet geplukt, Laat staan gegeten had mogen worden. Die actie was de inleiding op veel waarmee we nu Nog dagelijks worstelen: SCHAAMTE.…

ik ben in je wereld geweest voelde de trollen smidste de vuren ijzerde staal in hun apocalyptische grollen maar danste liever in sneeuw met de elfen zij smolten in raken tot water ik stroomde mee door donkere gewelven waar kobolden hun arbeid aflaten in schiften en kiften over goed en het duistere kwaad ik ben bij jou in…

bijbelvaste lieden bewezen de paddestoel is niet te lezen in het Goddelijk Scheppingsverhaal en wat Hij niet noemt heeft geen recht van bestaan heksenkring is dus de naam de zwam zit in de verdomhoek door dit Heilige Boek in Stonehenge verzorgen ook ondergrondse zwamvlokken centraal aangestuurd door kokers boven de grond zulke onbijbelse…

Venijnig weerklinkt jouw lach als een banshee de zonsverduistering van mijn gedachte de hartstocht voor onze mentale wrijving. De opwinding van het ontstoken vuurtje de passie van jouw oneindig galmen voelt als een ijzige atmosfeer zonder verstijving. Apathisch gedesoriënteerd in een cocon bemin ik jouw sierlijke melancholiek mijn…

Het is niet meer wat het was, vaak ben je er niet, niet bij mij liefste, dat is niet goed want je houdt van mij Jouw ranken groeien dicht op mij tralies om mijn vrijheid, liefste dat is niet goed voor mij niet goed voor jou Jij wilt wel aan mijn hand de wereld ontdekken, trots de prinses laten zien die jij leidt aan jouw vaste hand,…