Alle inzendingen over gedachten OR geluiden

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Geluiden overheersen wrange gedachten vragen verdringen wat mensen verwachten. Stiltegebied onder begeleiding, pijnlijke hartzone in vooropleiding. Ruimte te midden van wat kon zijn gewaarschuwd zit men in grelle schijn. In stilte gebiedt hooggevoeligheid verloren geluid van stil verwijt.…

Zijn hand peinzend op zijn kin, gedachten kronkelen in en uit. Het dichten heeft voor hem weer zin, sterke woorden zonder geluid.…

deinende zee adembenemend uitzicht intens blauw water betoverend verlicht zonsondergang weerkaatst mijn blik naar mijn gedachten rustgevend geluid snijdend door de golven niet meer naar het vasteland mijn hart is aan de zee verpand…

Het regent zilverpapieren beelden in een ongrijpbaar boek worden zinnen geschrevenen zonder inkt drijven reflecties als stemmen van transparante verhalen verlaten gedachten de wallekant in het lege het is het geluid in de stroom van de stem die ontbreekt.…

Ik heb stapels aan archieven in mijn onbewuste mee te dragen een dag is al een druppel in de oceaan dat is niet overdreven en het bestaat, zo lijkt bij mij, uit chaotische lagen Van kennis en gevoelens, zeg maar al het wel en wee, onnoembaar aantal ervaringen zijn in lijf en geest verweven tot aan het moment van heden en ik lijk al ver in mijn…

De hemel is zo troosteloos grijs, Het wil niet dagen... De wind zingt in de bomen een wijs Van klagen... Ik hoor de droppelen nedergaan In ’t neevlig duister, – Voor ’t open venster blijf ik staan En luister... Zo stil is ’t overal om mij heen Op donkere wegen... Alleen het troosteloos geween Van regen...…

Een dagboek zwart beklad met een beetje kleur misschien- Wist ik dat het over was want eerder kon het niet verliezen- Daarom zing ik een afscheidslied van eerder- Om je te laten weten dat ik aan je denk altijd.…

M'n hart, heeft een vriend maar dan als 'n pen die pompt in plaats van bloed de inkt vooruit zodat het op papier weergeeft wie ik ken soms gevoelig maar zo kwam het tot dit besluit mijn gedachten, laten voelen wie ik ben.…

ik zalf je met fijne woordjes waarmee jij vroeger bij ons meisje, van die rode vlechtjes draaide ik weet nog, aan het eind een flinke krul en zij met haar bleek gezichtje kende de wereld al beter dan dat we beide dachten maar jij, die me nu verzorgt me troost op het bed dat stil van woorden maar druk van gedachten zich uit met kleine…

Kennen jullie nog het lied van 't zachtkens glijdend bootje met het geluid van de mondharmonica? Bij een zon die ondergaat, klinkend in de avondschemer. Zo bijzonder, dat geluid… de sfeer, de emotie uit een tijd die lang reeds is voorbijgegaan. De klanken reeds verstorven, maar in gedachten nog bestaan.…

Je voetstappen door de stille verlaten straten waar sommige ramen streepjes lamplicht doorlaten het geluid van de stilte neemt met je gedachten een loop je indruk achtergelaten hoop plaveisel tot kiezels en zand groots naar klein neemt mij bij de hand in de verte het geluid van een voortgaande trein die zijn eigen spoor…

als druppels vallen op je huid spatten zij uiteen zonder geluid magisch traag zoeken zij een weg op kippevel langzaam, omlaag zwevende gedachten pleiten voor extase weg van realiteit druppels blijven verbazen…

Over hoeveel schijven kunnen gedachten gaan voor de laatste is geschreven en wat is er dan van het merendeel overgebleven dan een verfomfaaid vel papier. In hoeveel woorden kunnen gedachten zijn gezegd voor de laatste eens is uitgesproken en wat is er dan van het merendeel overgebleven dan geluid door jammer verbroken.…

Je kijkt me aan maar ik zie je niet verblind door de scherven van mijn verdriet Je praat tegen mij maar ik hoor je niet Doof door het geluid van mijn razernij Je raakt me aan maar ik voel je niet Immuun voor de warmte die jouw hart verspreid Je staat naast me maar toch ook niet Kilometers gescheiden door de grens in gedachten…

In stil gesprek Zonder de klanken De gedachten vloeien De woorden vormen Het denken stopt als het stil valt Naast de geluiden Samen meer zeggen dan gesproken Alleen meer weten dan delen Het valt stil als het denken stopt…

Handen klappen vrouwentongen in schel geluid het feest buiten in volle gang binnen ligt een meisjeskind bang vertrokken van pijn geschenken worden aangevoerd gedachten slaan op hol zal voor dit kind een nieuwe morgen zijn?…

Als de uitdagende blik van de maan, het onverstaanbare gefluister van de sterren, het ruisende geluid van de rivier en het ritselen van het riet de stilte van de avond breken, dan weet ik dat er ergens daar in de ruimte of in cyberspace iemand aan me zit te denken en zachtjes mijn gedachten deelt.…

Wanneer dromen zijn uitgedroomd, gedachten uitgedacht. Geluiden worden weer stil. Grenzen worden horizon. Vol stroomt leeg. Onmogelijkheden worden mogelijk. Wat stierf kan weer gaan leven. Wat leeg werd stroomt vol. Wanneer een nieuwe dag begint. Met een nooit eerder verteld verhaal. Met een nog nooit gehoord geluid.…

Heerlijk in de zon Voeten in het warme zand Mijn blik gericht op zee Neem brood en koffie mee Zalig zachte zonnestralen Geven zand een gouden gloed Zeebries streelt mijn huid Meeuwen krijsen herkenbaar luid Bijzondere schelpen Op zandbanken gespoeld Vanuit de golven uit de zee Neem ik deze dag weer mee!…

Iets of iemand spreekt in mij, vaak wisselen we van gedachten, maar niemand spreekt of sprak. Steeds vaker neem ik besluiten, die ik onmogelijk zelf kan nemen, alsof een stille stem me leidt. Altijd voel ik een aanwezigheid, wanneer mijn gedachten zwijgen. Geleerden noemen het intuïtie. Gelovigen geloven in God.…

ik ben op zoek naar een luchtledig om spoorloos te verdwijnen zonder droefheid na te laten niet verantwoordelijk te stellen voor een gedachte van niveau evenmin als voor gebruik van drank een ruimte waar ik mij straffeloos kan bepalen tot beeld zonder geluid en mummelen zoveel als mij belieft ad infini……

Vele geluiden hoor ik hier, die me niet deren kunnen. Gedachten denk ik nu, die vanzelf arriveren. Straks weer gaan. Niets hoef ik hier te doen, dan alleen maar bestaan. Niets hoef ik te verklaren. Niets dan alleen te hopen, dat ik later op mag staan. Ik ben in mijn boshut en ben.…

Mijn gedachten blijven stromen! Er is niemand die dat kan tegengaan. Het is alsof het water weer gaat stijgen. Nu bedreigen gedachten mijn bestaan. Help! Mijn gedachten maken nu geluid! Ik hoor mezelf tegen mezelf gaan praten. Ineens zie ik mijn gedachten vluchten. Het ene oor in! Het andere oor weer uit. Dank!…

Ik heb de deur niet gehoord, geen naderende stappen, geen geluid dat dempend wegstierf.…

Er was overal geluid, maar ik hoorde het niet. Er was zoveel te zien, maar ik zag het niet. Zo ver zat ik in mijn gedachten. Ik dacht er aan wat we zouden eten. En wat ik de volgende dag zou aantrekken. Maar ik dwaalde af van deze gedachtes... Ineens dacht ik aan jou.…

Hij heft wanhopig zijn handen vangt het allerlaatste stof en breekt gedachten af zijn passen gaan moeizaam hij hoort alleen nog maar het gillen en krijsen van zoekenden naar een zilveren vogel verschuift het geluid hij kijkt nogmaals omhoog en huivert…

fascinerende gedachte maar aan die gedachte hebben wij uiteindelijk niets als het aan de wind ligt ----------------------------------------- uit: 'Wat we hadden en wat niet', 2003.…

In het donker Lig ik naast je Geen geluiden Soms een zucht Mijn arm om Jouw lichaam Niets hoeft meer Intens gevoel Doezelend Draai jij om Op mijn voorhoofd Een zachte zoen De aanraking Vervult mij Een glimlach Op mijn gezicht Nooit gedacht Door jou zo Geliefd te zijn…