Alle inzendingen over gedachten OR weg OR lopen

Mijn gedachten blijven steeds maar dwalen dit niet vergeten en dat nog even doen, om toch vooral maar niet te denken aan dat, waar’k niets van weten wil. Ik blijf de hele tijd bewegen sta op, zit neer en ga weer lopen, loop ervan weg, kom dichterbij maar draai er toch vooral omheen.…

Ik loop en kom vooruit, ik loop kijk in de rondte 'k loop, 'k voel m'n kuit alsof m'n been niet wil. De verte komt niet nader lijkt steeds verder weg toch zet ik elke stap omdat m'n hoofd het zegt. De einder is nog net zo ver als toen ik begon te lopen, m'n benen willen nu niet meer 'k begin naar het einde te hopen.…

De slagbomen opgeheven kruisen de wegen elkaar zoekt het hoofd gezelschap Hij Banen haar gedachten zich een weg naar de andere einder een verwant van de ziel De wegen lopen gesmeerd kennen de bomen één voor één gaan uit elkaar komen elkaar weer tegen De slagbomen neergelaten een stop bij…

Omgekeerd in mijn lijf loop ik over mijn schaduw naar de zon benut nu mijn herinnering die mij in bescherming neemt tegen nalatigheid breng de waterval terug naar de bron was het stof weg gedachten zijn ingesluimerd om te ontkomen aan woekering verre vriendschappen geven de liefde die ik steeds koesterde…

Ik loop van steen naar steen de straat verdwijnt achter een stille zucht verderop het onbekende een auto claxonneert de bekende melodie van haast en jagen Ik loop en denk waarheen tegel na tegel lost op in lucht van alles wat ik kende en stilaan heb geleerd waarom wanneer en wie moet ik het antwoord vragen Ik loop en tel mijn pad met…

of niet maken tranen mij nu een miet of moedig blijf bij de tijd samen met mij samen lopen door de bladeren de winter tegemoet gegroet.…

Wankele stapjes verwonderde oogjes verroest mijn beentjes kunnen me dragen, een stapje en nog een, drie stapjes en ineens, loopt ze door de kamer, vergeten is het kruipen, want die voetjes, aan de onderkant, zitten niet meer aan de achterkant, als ze voorbij komt, maar stapje voor stapje, verkent ze haar groter wordende wereld. Nog…

In gezwinde pas, lopen zij vier avonden van jong tot middelbaar, ik zag geen oude, of toch ja eentje die het lef had te gaan lopen voor een kruisje, geen heilig kruis ach welnee, hij loopt gewoon voor de gezelligheid mee, de kinderen rennen, gillen en lachen vier avonden lang, tot aan de intocht op de avond van de vierde dag.…

Mijn kleindochter wat ben ik trots op haar, want daar, waar andere kinderen van hun vrije zaterdag genieten, loop zij in Rotterdam voor KIKA de benen uit haar lijf! Mijn kleinkind van acht jaar, ze DOET het toch maar, net als al die andere stoere kinderen, die zich door het weer niet laten hinderen.…

Het is op weg omdat ik besloot om nog één keer die weg te lopen. Die weg, die alle velden en andere wegen deed vergeten. De weg die leidde naar de liefde. Naar de liefde en de waarde, die het leven mij afnam en aan een ander schonk.…

weet je kunst is iets heel langzaams iets wat aan je werkt, je geest prikkelt kunst is een hele mooie manier om je gevoelens geest en ziel te uiten, regelmatig mag ik het beleven gevoelens gaan met mij op de loop, ik droom weg in een hartverwarmende gedachte met volle moed op weg naar een nieuw begin een harmonie van het natuurlijke leven…

iemand zien lopen aan de fluisterdichte overkant zwijgend antwoorden zien vertrekken met onbekende bestemming verzinken in gedachte, in aanhef een weg vervolgen fantasie bedrijven, water inademen denken aan een briesje langs de wangen geloven in goede afloop, virtueel ontmoeten het gesteente van een steen aanvaarden oprapen, bewaren,…

Nu ren ik door haar gedachten en ben niet moe te krijgen zij moet haar rust weer vinden niet in mij maar om weer te leven en een eigen weg te lopen zij moet rust vinden in haarzelf.…

zie je ogen afscheid nemen van de werkelijkheid zij zoeken schaduw voor even weg uit de hitte van de strijd voorbij de scherpe contrasten die al verwonden in gedachten ondanks het gestook van de felle stemmen in je hoofd om te blijven loop je langzaam naar je eigen vertrekken jij bent de baas en niet die gekken…

Lopen door de koude straten, een warm lichaam naast me. Hand in hand. Niets zeggen. Gedachten in elkaar laten vloeien en ons simpelweg gelukkig voelen. Niets zien. Niets horen. Dan de blazende wind, de verlichte ramen met gordijnen en de weg die voor ons uitgestrekt ligt.…

Want er is geen weg terug……

het op een blijk van waardering voor mijn inzet oppepper voor mijn eigenwaarde ik frommelde het weg in mijn sportbroek hernam mijn oude hardlooptaktiek als op vleugels gedragen begon ik te lopen het welslagen lag al in mijn houding opgesloten nu nog voorbij en dan weer mezelf zijn mijn gedachten gingen op zij applaudiseerden staand…

je komt niet en toch loop je naar me toe ver weg jij alleen die me helpen kan naar jou toe te lopen…

Nooit gedacht dat het mij iets zou doen, weg te gaan van dit schoolgebouw. 4 jaar geleden kwam ik hier als klein naïef meisje, nu al iets meer vrouw. Ik hou me groot, maar afscheid nemen is moeilijker dan ik dacht. Ik loop voor de laatste keer door de gang, ik ga je missen, zeg ik zacht.…

Woorden onderscheiden in het goede of het kwade leiden soms tot onbegrip gedachten lopen door gaan hun eigen weg verliezen grip en proberen zich vast te klauwen in los zand waar soms trillend het pad weer begaanbaar gemaakt wordt maar het witte bord met de helderrode rand heeft haar werk dan al gedaan ………

Diepe Gedachten lopen vast op een Zandbank – de Eenvoud vaart nog.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Loop de weg zoals de weg loopt loopt de weg zoals 't is…

in vogelvlucht, dus onbegaan met mijn aanwezig verlangen vlucht zij weg van mijn tederheid ze laat zich niet in mijn ziel vangen en worden mijn woorden allengs verzwegen dwingende gedachten gaan op de loop terwijl het mogelijke messcherp wordt ingesnoerd ik word door mijn eigen verwachting gevloerd het zijn zo van die momenten waarvan men…

Al schrijf je dan over hoop de wisselval is nooit ver weg scherper zand strooiend in holle wandelgangen van ijdele luchtkastelen plots lopen gedachten knarsend vast halen wanhoop binnenboord gooien je leven overhoop toch is opschrijven een soort beginnen door het verwoorden van een gevoel bij het ooit herlezen denk je: dat dacht…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

weg want lopen zonder schoenen op asfalt doet pijn o voetjes wat een pechweg…