77 resultaten.
daar sta je dan
netgedicht
1.0 met 9 stemmen 894 een graf gedolven
zand hoopt zich op
geen kant te gaan
die bos bloemen,
besef je,
had je eigenlijk
bij het leven
moeten geven…
Joost Zwagerman
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 418 Dan maar de stap naar de koude nacht,
bedorven hoop, een koud vel, een pot
orchideen op een vers gedolven boek.…
Groene ogen
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 768 Bijna niemand heeft ze
alsof gestolen
smaragden
het licht weerkaatsen
na gedolven
uit keiharde rotsen
ons in vervoering brengen
en meetrekken in zee…
de dood in de ogen
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 348 vers, gedolven graf
de kist nog niet neergelaten
de menigte sjouwt
met hoge hoeden zes planken
zand er over
en ik kijk toe…
Wolvenjacht
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 245 hij heeft een zeer bedenkelijk verleden
verkrachten … plunderen, was geen bezwaar
de Viking was een wrede moordenaar
zijn zonen wonen in het koude Zweden
fatsoen heeft daar het onderspit gedolven
dus laat ons huilen … huilen met de wolven…
Graf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 502 Na het begraven komen de problemen,
Een vers gedolven graf ligt er slecht bij.
Een uitvaartondernemer tipte mij
Voorlopig maar een opklapgraf te nemen.
En ik ga blind op zijn adviezen af,
Zo ’n man die kent het klappen van het graf.…
lentegraf
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 340 de bloesems strooien roze
op vers gedolven graven
een vlinder daalt behoedzaam neer
een bloem blijft toch een bloem
en merels mogen onbeschaamd
deze rust verstoren
de zon schijnt in geen verschil
voor levenden of doden…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 106 naamloos lig je
in dit vers gedolven graf
omringd door buren
die ook niet meer
de jongste waren
danst een verscheidenheid
aan bomen gestadig
op de rusteloze wind
knikken geurende coniferen
je lieflijk toe
vogels zingen de toekomst tegemoet…
Schrale troost
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 143 Ze hebben je weer op de korrel man
De Kamer zit vol hongerige wolven
Die Sywert heeft bijkans je graf gedolven
Doe al je media toch in de ban.
Al was je door de Wob eruit gegooid
Zo "slim" als Attje Kuiken word je nooit…
Nationalisme
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 184 Hoe soeverein heeft hij weer plank gezeild
en wind gesurft, bedwinger van de golven
Gebronsd ten tweede male goud gedolven
De stroom getemd, kwikzilv’rig voortgeijld
Zo frank en vrij, zo fruitig fris, zo anders
dan al die sukkelende tegenstanders…
pauken (2)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 116 met vernauwde blik
snellen we voorbij de
plekken des onheils
haasten ons over de
struikelstenen boven
de gedolven graven
vergewis je van de
koude diepe hemel
hoor de naamlozen die
met beukende pauken
roffelen op de hardleerse
huid van de aarde…
ROEDEL DER WAANZIN
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 392 en dan creëert de onmens zichzelf
vanuit de angel van zijn bestaan
de eeuwige dood is een metgezel
die zijn ontvankelijke geest beheerst
hij versleept en dumpt de medemens
als lijk naar opnieuw gedolven graf
waar zijn roedel heer en meester is
eigen zelfdood niet ontwijkt…
Toen en nog steeds...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 129 Ik zie ons bij gedolven graven staan,
zoals we ook bij wiegen stonden.
Nog steeds zijn we samen,
zwervend door onze jaren.
Met mijn neus in je haren.
Met mijn armen om je heen.…
Hobbeltje
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 1.078 Toen bloedde uit 'em het wonder
der dieren, en er kwam een verlangen
naar de smaak van pas gedolven aarde,
de nestgeur van een kuil.…
Vers gedolven lucht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 297 men tijd en land wil
winnen en oude lagen afgraaft,
gestaag beklimt een kind de
helling waarboven speelse winden
geduldig zand te spinnen staan,
slaan vlinders vleugels uit om
in de zachte schaduw van een
kind een innig lied te zingen
over een gedroomde vlucht,
ongeduldig, ruisen diepe
verlangens een spoor te volgen
van vers gedolven…
Non Sense
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 8.239 Teveel geschreven
nooit eens serieus
Ook nu niet
Niet eens voor even
Verkeerd begrepen
Onbewust, bewust
Heb geen antwoord klaar
Je zegt het maar
Hoe nu verder
Onder eerlijkheid bedolven
De waarheid moet eruit
Teveel onzin gedolven
Waardering om wat je doet
Sprekend hart vol liefde
Wil je geen pijn doen
Ongewild schreeuwt mijn gevoel…
Eenzaam vertrek
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 2.380 Als vergeten staan de koffiekopjes
Op een verlaten tafel
De stoelen schuin weggeschoven
Een half uitgedrukte sigaret kringelt
De stoet is halverwege
Linten verwaaien verward
Zojuist gedolven graf omkranst
Met losgelaten bloemen, bedolven
Witte kist, voor altijd gemist
Een lege kamer borrelt na…
rook stijgt vers gebrand
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 264 zon verregent
goudgerand
rook stijgt
vers gebrand
langs zwart
gedolven aarde
vernieuwend
over leven in
herschapen
vast verband
koffie wacht
cake verkeuvelt
in een traan
de tissuelach
verzacht verdriet
het mompelen
zwelt aan
vergetelheid
de werkelijkheid
was even kwijt…
Geschiedenis van fouten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Geschiedenis van morgen,
die we vandaag al beleven.
Is de les van eergisteren,
die nooit werd geleerd.
Vandaag ga ik fouten maken.
Dat zegt geen zinnig mens.
Fouten blijken morgen al,
gisteren te zijn bedacht.
Grote fouten worden pas beseft,
wanneer historici ze beschrijven.
Kleine fouten worden al erkend,
nadat alledaags gewone mensen…
Psychotisch
netgedicht
2.0 met 51 stemmen 33 ik wist dat als
hij zou ontwaken
hij zich psychotisch
kwaad ging maken
waarbij redelijkheid
zich weer zou
omdraaien in het al
te vaak gedolven graf
het gaf geen pas
zich zo te laten gaan
geen schat te zijn
maar de remmen los
dan ziet hij door
woede geen bomen
maar het hele bos
op zich af komen
bladeren wuifden
takken bogen…
Afscheid.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 299 Stilte, intense stilte
mensen in een kring
rondom de kist bij
het pas gedolven graf.
Laatste rustplaats van
een mens, omringd
door dierbaren en
allen die ze liefhad.
In deze stilte zingt
plots de merel zijn
mooiste lied, als een
laatste groet aan haar.…
Doffe glans
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 334 Vanuit onzalige gedachten
verprutsen wij de laatste kans
in lange rij met de verdachten
die handelen in doffe glans
onze waanzinnig mooie ogen
sluiten als beslagen ruiten
getergd gekeerd en zwaar bedrogen
naar een binnen zonder buiten
in deze vers gedolven groeve
reik ik jou de stalen spade
begraaf het duister van ons droeve
vanuit voorbedachte…
Zwarte lente
gedicht
3.0 met 49 stemmen 21.942 Ergens is er een onderspit gedolven.
En iedere vrouw is ons genegen
haar bloed te mengen met de zwarte zonnen,
die van de zomen van ons bloed zijn opgestegen.
O lente, zon-bedronken en van donker overrompeld.
----------------------------------------------
uit de bundel 'Sintels' (1944)…
Vergeten zielen
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 483 geheel
waar zengend zonlicht
leven doet sterven
wachten zij gelaten
opeen en eenzaam
Verkrampt strekkend
verdroogde benen
niets verdragen moet
gevoel is niet meer
dood waard selectief
wachtend op verteer
Daar eindelijk verlossing
verschroeide benen dragen
elke schrede gegeven straf
resten in lappen gewikkeld
rust in pijnlijk gedolven…
zal in vuurvast steen
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 362 ik wil het zachte
goud van jou gaan
gieten tot een beeld
de klompjes hebben
we gedolven in de
mijnen van je hart
zo onbereikbaar door
de puinhopen van jaren
de vele instortingsgevaren
zal in vuurvast steen
je evenbeeld gaan baren
we breken het in samen paren
je karaatgehalte is zo hoog
dat sommige delen vloeien
daarin…
Geknakt .....
gedicht
3.0 met 40 stemmen 10.475 Een gesloten envelop,
gelijmd, zonder jaren
te tellen, plakken op
een maagdelijk wit vel
papier herinneringen,
bedrukt, slaan letters
een leven over, ooit
geleefd, tot de dood
ons scheidt, haalde
de man met de zeis
mijn leven eerder in
dan het graf gedolven
kon worden, bedolven
onder gehuilde tranen
zal de diepste kuil niet…
Uitgevaren
gedicht
3.0 met 21 stemmen 36.190 Zijn schip trotseert koppige golven
die hem schuimbekkend vervoeren
naar gapende muilen die verbolgen
hun helse zwavelnev’len boeren
uit een vloed van tijd gedolven
wiens stromen wurgend snoeren
om van het ebben lucht te kolven
tot eeuwig gittering gaat floeren
doelbewust wendt hij de steven
koerst naar de kille bondgenoot
willig volle…
Standbeeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 397 Ik hoef geen standbeeld
nu ik niet meer leef
'k wil ook geen bloemen
op mijn vers gedolven graf
valse tranen hoeven er
niet te vloeien toen
ik ze nodig had
zag ik de vrienden niet
die mijn huis of nummer
niet meer wisten
jij had mij in de palm van
je hand maar liet mij wegvloeien
zoals de zee haar weg naar
de horizon terug…
Zwartgallig gedicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 147 Op de prachtige bijna gezellige Oosterbegraafplaats
ligt een grafsteen te wachten
op het moment dat mijn graf wordt gedolven
nooit zo bij stilgestaan
maar nu komen de zwarte gedachten op als golven
van een onrustige zee
ze zullen wel weer verdwijnen
ik zal vooreerst niet wegkwijnen
ik hecht nog te veel aan het leven
nee,
het wordt tijd…
Culturele afgang
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 222 scoort
deelt bij node mee dat de curve
die twee lijnen tot cirkel musiceerde
het houvast aan de dagelijks patroon
zal moeten onderbreken
de dirigent wat klein van stuk
kan het maatwerk niet langer inzoomen
naar de behoefte van deze tijd
een culturele dood die zwijgt
in tegenspraak en levensloze beelden
spreekt mondjesmaat van protest
en gedolven…