Alle inzendingen over gefaald

De televisie was erbij gehaald: “Kijk hoe vakkundig wij de boel vernielen”, Maar het kantoor ging voor de helft ter ziele, In zijn beroep heeft hij dit keer gefaald. Men spreekt nu van – en dat zal niet verbazen – Een sloper die zichzelf liep op te blazen.…

Bang ben je gewoon bang zegt ze deze weg is lang gefaald en door moeten gaan de realiteit stuurt me de groeten is het aan alles wat ooit zo Trots kon zijn een ongeopend kado Wat doet meer pijn winnen kan ik je niet Geen krijger groter dan wanneer ik haar zie?…

we liepen jaren hand in hand kinderen aan de ene ik aan de andere kant ik liet je gaan jij liet me lopen vrijblijvend was het nooit er bleef steeds iets te hopen wij komen langzaam op onze plek de kinderen hebben ruim voldoende aan hun eigen stek het hopen heeft gefaald verwachtingen niet uitgekomen de rekening wordt nu betaald…

Hij telt de messen in de lade geen twaalf maar dertien in een dozijn hij ijsbeert en zegt zeurend lieverd voor nog een mes is de la te klein Gelaten en zwijgzaam ziet ze toe hoe hij een mes uit het laatje haalt ze heeft er zich bij neergelegd en leest in zijn blik hoe ze heeft gefaald Hij zal het mes voor haar verstoppen trofee van roemloos…

Na zoveel overwinningen Hebben we dit keer gefaald Van elkaar verloren En het lot dat zich herhaalt... De visuele cirkel Blijkt steeds weer rond Wat bestond dat bestaat En wat bestaat dat bestond... Misschien is het dit keer anders En zijn wij bevrijd Van het spelende lot En de moedeloze onzekerheid...…

lang niet meer halen ook in de sloten zijn vele exoten bezig aan hun vraatzuchtige mars het lokale leven wordt door import uit subtropische streken ernstig verzwakt diversiteit in mensen leek ooit een winst die je ook op zwarte scholen zou wensen vrijheid van keuze wordt daar door religie bepaald integratie heeft vreselijk gefaald…

Veel mensen die vastlopen En minstens tien jaar op Bijstandsniveau moeten leven, Die het idee hebben dat de Politiek nadrukkelijk heeft Gefaald, worden gevoelig Voor de wens zondebokken Aan te wijzen, gaan zich Wenden tot partijen die Inspelen op emoties - Daar waar in Nederland toch Ooit de verzorgingsstaat Zorgvuldig werd opgebouwd…

Bij deze had de vrouw gefaald; haar kennis is nooit opgehaald.…

In de schaduw van gedachten, waar de zon ooit heeft gestraald, zal ik eindeloos gaan wachten, heeft de liefde nu gefaald?…

In een allerlaatste poging Om jou toch te laten blijven Heeft een groot deel van de bomen Zijn groenkleur afgedaan Die bladeren, gemengd gekleurd In tinten van het stoplicht Schilderen met zonneverf Mijn kaaklijn glanzend goud Wij staan daar in die duinpan De ansichtkaart voorbij De eik weet te vertellen Dat dit nimmer heeft gefaald…

0 1 0 1 0 10 1 01 1 0 1 0 1 0 1 01 10 0 1 1 0 0 1 1 0 0 10 0 101 0 100 1 1 0 1 0 0 1 1 0 0 01 1 0 11 00 1 101 (Aan mij zijn al die woorden niet besteed, U zult van mij dan ook geen toespraak horen, Ik dacht, ik zeg het u maar van te voren, ’t Is handiger dat iedereen dat weet. U merkt, ik ben dus niet zo sterk verbaal, Want ik beheers…

Ik heb mijn vertrouwen aan jou geschonken Heb ik toen misschien gefaald? Of heb ik de woorden van mijn ziel Naar iets onbereikbaars toe vertaald? Was ik de waarheid voorbij gelopen Toen ik jou in mijn wereld liet begaan? Verlangde ik dan zó intens Naar dat wat voor mij niet kon bestaan?…

heb de wereld afgefietst heb meren leeg gedronken heb echt te veel gebietst heb onzin uitgeschonken heb veel te vaak gefaald heb gedacht het is beklonken heb met liefdes kunnen pronken heb van leugens de waarheid achterhaald heb gedronken van geluk heb sloten gevuld met verdriet heb gedacht niets kan meer stuk heb beseft: laat los maar…

nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag een innerlijk gewicht Tranen zijn doorschenen Wolken omlijsten mijn bestaan Ik heb weer gefaald…

nachten Zwervend in een roes Ik ben het niet waard Ik ben de waanzin voorbij Ik draag geen naam Een drempel wordt overschreden Ik ben zo moe gestreden Ik dwaal verdwaasd in mijn lichaam De wind drukt in mijn gezicht Een oneindig wenen Ik draag een innerlijk gewicht Tranen zijn doorschenen Wolken omlijsten mijn bestaan Ik heb weer gefaald…

wel duizend of meer jaren waren hem beloofd als hij maar zou slagen waar anderen hadden gefaald moest hij voldoening nemen met het leven als een sterveling het niet vinden van de zwarte tand zijn symbool van dood in leven hij kreunt al decadenlang terwijl het knagen langzaam duurt de tand des tijds wit verbleekt kent slecht haar eigen…

ik stapelde dossiers van alle boeken en papieren die ik in mijn leven gelezen en geschreven heb verbazing en verwondering waren de lijn die het zoeken eerst bepaalde daarna kon ik mijn doelen zelf verhalen door die bezigheden ben ik verdwaald heb ik in het echte leven totaal gefaald tot ik jou begroette in terloops ontmoeten jij bent…

vaag komen beelden langs ja uit la douce france met mijn modische baret of was het weer de eeuwenoude alpinopet in de schemerige sfeer van middagzon en te veel wijn gaat het schilderen mij zwierig en wat gladjes af het ochtendlicht verraadt in een gedegen overpeinzing dat vorm kleur en opzet hebben gefaald de toets der kritiek niet…

Voel me zo kansloos Gefaald, wel 1000 keer Angstig en boos Ik weet het niet meer. Probeer het zo vaak Het wil gewoon niet Een machteloze zaak Als je geen uitweg meer ziet. Ik weet precies hoe het moet Maar angst houdt me tegen Het komt zo niet goed Een doelloos leven.…

mijn kasteel is gevallen de slotgracht heeft gefaald bandieten zijn weer binnen hebben koppen van de romp gehaald ik sprong, mijn schaduw heeft me opgelapt toch word ik weer gehangen in de grijns van hen die mij hebben gevangen de torenkamer was te groot in uitzicht over leven en de dood toch ga ik hen ontsnappen door met een andere…

heeft gelegd vleugjes toeval heeft ze verstopt wat zich plotseling als jouw richtingaanwijzer ontpopt misschien val je maar ga weer staan en loop de weg af die het leven je laat gaan het leven immers bepaalt waar je voor komt te staan niks echt niks verander je daar aan de troost is dat als je je best hebt gedaan je nooit hebt gefaald…

kansen krijgt om nog te slaan en aan de haal te gaan toch lekt magie houdt ogen in de ban van mysterieuze krachten die op ontsnappen wachten een onverhoedse wind slaat op het vuur sliert vonkenregens wild in het rond kijkers schrikken van een onbekend venijn dat bezit neemt van hun lijf in helse pijn de heksentoer heeft niet gefaald…

gezegd had je dan ook begrepen hoe ik van binnen brak en mezelf verloochende enkel en alleen om jouw liefde te winnen als ik het had gezegd had je dan ook begrepen hoe ik mij verborg mijn dromen sterven liet enkel en alleen om jouw liefde te winnen als je had geweten hoe ik heb geprobeerd om van je te houden als je had geweten hoe jij gefaald…

Hij ziet en voelt hoe treurig alles is ondanks alles naar Zijn wens de aarde los gelaten heeft aan Zijn creatie voor en van de mens die Hij niet als marionet liet leven maar hun eigen inzicht liet creëren doch de mensheid heeft gefaald ze sloegen eigen wegen in los van Hem in oorlog hebzucht en in hoogmoed Zijn liefde is aan hen en…

Het nieuws wordt bepaald, door banken, die hebben gefaald, maar mij schokt een klein bericht, hoe de verzorging van ouderen wordt verricht. Bij een mens die wijsheid heeft vergaard, gaat de verzorging met kleutertaal gepaard. bedoeld als vertederend, is zeer vernederend.…

Kijk, speciaal voor mij gemaakt zeg je en ‘n lachje huilt onzeker in je gezicht dat een tintje bleker mijn hart vol medelijden raakt Ik vind ‘m mooi, hij lijkt net echt vervolg je …op onvaste toon die druipend van gefaalde hoon zorgt dat ik tegen m’n tranen vecht Terwijl je hand zich radeloos strekt om te voelen aan het donkere haar prevel…

het moet spontaan gaan een onverwachte bliksem die de boom scheidt van zijn kruin in een tomeloos verzengmoment de schuiler tot overlever toeschouwer van zijn geluk ze wendt haar lippen af zijn droge lik op stuk voor de laatste fantasieloze poging haar opnieuw te bedwelmen met zijn onuitgegeven roes reeds gefaald twee geliefden naast…

nog altijd zuigt de klei terwijl mijn hoofd in wolken steekt ik de goden herbeleef in griekse en romeinse sagen dacht losjes de olympus te bestijgen zeus in het voorbijgaan even klein te krijgen heb het niet gehaald gefaald ben ik toen woordloos afgedaald wilde uit de as van feniks nog herrijzen tafelde in later eeuwen met wat…

Na een gecompliceerde operatie, Mijn arm gedecimeerd door amputatie Mijn rechterbeen ontzet door mutilatie - Een uit de hand gelopen wanprestatie - Verwijt ik mijn chirurg uit irritatie - En uit hem zeer ontstemd ook mijn frustratie - Dat hij gefaald heeft met zo'n aberratie: "Is dit professionele deformatie?…

Aangetrokken door het groepsgevoel calamiteit in het collectieve geheugen gefaald in sociale vaardigheden. Het ligt in een brief besloten het gemeende afscheid van onbezonnen droombeeld. Een kort bezoek aan de gemeenschap van woorden in goedbedoelde plichtplegingen dit keer zonder meer met gevoel.…