Alle inzendingen over geloven OR beloven OR angst

ik heb gezien dat leven vallen is de één wordt hoger losgelaten dan de ander we leunen en we steunen wat klampen en verkrampen wat raken en verzaken wat beloven en geloven wat even wint de zwaartekracht en raken we de grond dan draaien we weer om…

Na zo'n nacht, in't ochtendgloren komt een dag, zo stralendschoon alle zin wordt weergeboren als een geurend eerbetoon aan wat het leven kan beloven Zie, ik doe de zon naar boven en laat de bloemen wederkeren nu kan ik opnieuw geloven: er waait een briesje-hoop-met-veren…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

vogels vliegen voorbij in een liefdevolle lucht laten ze mijn adem wiegen als een kalme zee hun zilveren vlucht neemt mijn verdriet om liefde mee wie zou niet geloven in de hemel die ze beloven ach, kijk toch goed zie je dan niet in jouw hemelse ruimte vliegen deze vogels niet…

hartstochtelijk vond ik je diepe schaduw, verdonkeremaand maar toch Liefde, uiteraard het zijn diegenen, waarvan je doornen ondervindt op twijgjes, ondiep en te meer somber tussen intense tinten donker met toch die eeuwige schakering treurend rood er zit een dramatisch klampen aan mijn nuances verzinnen, van deze strootjes minstens even…

Je stelt het steeds maar uit straks heb je het verbruid je hebt het beloofd maar niemand die je meer gelooft. waarom kom jij toch nooit je beloftes na eens wordt het voor jouw een groot dilemma dan wijzen de mensen je af ze vinden je ontzettend laf doe gewoon wat je hebt gezegd belofte maakt schuld en terecht!…

Mijn woorden, ik geef ze je Mijn zinnen, ze zijn voor jou Elke letter die mijn lippen verlaat Zwart op wit, als je me verstaat.…

beloof je me dat je hier zult blijven staan totdat de laatste regendruppel jouw verdriet met zich mee neemt beloof je me dat je hier spinnenwebben zult zien groeien hoe de eerste nachtvorst zijn glinstering achterlaat weet dan dat ik je omhelzen zal zover het oog reiken kan in vele gedaanten blijf ik bij je voor altijd…

nog niet beloven Dat ik ooit nog gelukkig kan zijn…

wie is hij om te geloven wat de lammen en de doven aan de blinden beloven duizend ogen komt hij tegen maar twee eigen lijken onvindbaar leven geen raadsel volgens een boek goden zijn eindeloos vruchteloos zoek geen schijn zo schoon als valse duisternis vind eerst de spiegel daarna het gemis…

Zo stil was de nacht dat men nauwelijks kon geloven dat ze zou ontwaken in de dag haar rust prijs gaf aan het licht. In amper merkbaar vervloeien rees schemer in de morgen brak de hemel open in zonnelicht week kleurloos nachtelijk duister mengde bloemenkleur en vogelzang tot nieuw veel belovend gedicht.…

Dus waarom zou ik ze vertrouwen, waarom zou ik ze geloven, als ze dat tegen me zeggen, en me echte vriendschap beloven?…

Langs groene velden en kleurige weiden Over smalle wegen, langs dreven, weilanden en bossen over dijken en langs meren, voorbij het oude stoomgemaal In de verte kun je er de paardestallen zien staan Enkel vreedzame natuur, van hier en van over de grens, een gevarieerde route zonder einde En ik neem je mee.…

In de spiegel. Mark hou je stark en kijk maar met oprechte trots in de spiegel, en zien wij godzijdank eindelijk -en wie had dat ooit gedacht- een sociale VVD Maar wacht! er komt nog de grote dictator, Heer Wiegel de piegel met z’n grote eigenwijze giegel, en die spoelt weer alles, alles wat is bereikt, zó door zijn asociale plee…

De politiek doet veel beloven, er komt een betere tijd, we mogen hen opnieuw geloven, niet tot compromis bereid. De politiek wil dat we groeien, straks voor iedereen een huis, onze welvaart zal meer bloeien, als je stem naar hun partij verhuist. Enthousiast wordt er gestreden, maar hoe treurig was het wat ze deden.…

Hallo pa je weet mij vraag het nooit maar heeft het zin te geloven hoe is het daar? is het zoals zij beloven heeft het zin om zondag niet te doen wat leuk is kijk graag naar je foto praat dan even denk en lach maar…. heeft het zin nou tot ziens pa en als het lukt ach laat ook maar zal wel stil zijn daar ‘t is tenslotte zondag.…

laten we dan alle geloof maar vergeten en het zeker weten dan kunnen we elkaar met een gerust hart beloven dat we met z’n beiden maar aan de onvoorwaardelijke liefde moeten gaan geloven…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

In de verte stijgt een berg op, om nader tot elkaar te komen overbruggen we ‘t hoogteverschil het toppunt van verademing met reikende handen bekeken doet beloven hemels geluk verbeelden wij maar al te graag, het uitzicht oogt onbegrensd zonder angst of tegenslag.…

Het is moeilijk te geloven dat na die prachtige avond mijn hart dodelijk is gewond maar ik kon niet meer beloven. Kan jij je herinneren hoe ik die avond naar je keek omdat jij op een engel leek. Kan jij mijn woorden begrijpen beantwoorden wat ik voel aanvoelen wat ik bedoel.…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

beloven…

Dan wil ik geloven, Als dit de hemel is, Het paradijs, Dat ze mij beloven.…

Eens moeten we het gaan geloven. Straks is het echt met ons gedaan. Met nieren, levers of onze harten. Harten blijven tot het eind toe slaan. Zelf blijf ik nog een een paar jaar ongeloven. Vanavond zal ik naar de nieuwste film toe gaan. Dag dood, vandaag kan ik daarom niets beloven.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Een man lacht me toe We zijn engelen, ik geef hem mijn angst, leen hem mijn kamer Ik moet gaan, weg van alleen, meer zijn dan mijn werk, iemand trouw beloven…