179 resultaten.
Als jij droomt
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 167 ik heb de
zonnestraaltjes gespaard
die altijd je lach vergezellen
gesponnen tot een bloem
die zo lang zij leeft
licht en warmte geeft
hoef haar
niet te besproeien
als ik spin zal zij groeien
bij nacht gaat zij sluiten
maar soms wordt het licht als jij
droomt met een lach op je gezicht…
Dynamisch
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 123 in lange draden
was het gesponnen
vele druppels
beproefden de veerkracht
had de storm aardig
huisgehouden maar
ondanks 't natuurgeweld
hield hij potig stand
toen de wind weer was
gaan liggen bleek
de hooiwagen allang
gevlogen…
Strikken
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 199 de nacht kruipt traag
vanuit schemer op
verbonden worden gesloten
geluidloos laten ze
wolkenloze tranen links liggen
toch grijpt oostenwind zijn kans
om ze te strikken op hun vlucht
in een web vol leugens
dat latent gesponnen leek…
In-zicht
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 129 Leven dat gedragen wordt
Door draden gesponnen in
Het spanningsveld van
Licht en donker,
Van aantrekken en afstoten,
Van er totaal door omgeven zijn,
Van opgaan in het licht,
Of onder te gaan in het donker,
Dunne grens van waarheid
Die schuurt, een beetje wrang is,
Maar wel raakt aan de werkelijkheid…
Het geschrevene blijft?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 27 tekst
te spellen, kluwen wol van nog
onwillige truien, gesponnen uit de
lettergrepen van syllaben, afglijdende
strofen van onbedoelde muziek,
ontnuchterende betekenis van nieuwe
letterkeuzes, gedachten verwoord z'n
tijd in nieuwe zakken, gezegend
met het wijwater uit elk gedicht.…
Nog steeds
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 845 Het wachten en de druppels zijn gesponnen
in
het grijze moedeloze
licht waar
ik kijk
met verloren ogen
en weet dat
jij naar mij
kijkt
waar ik niet kan zijn
en
waar jij
samen met mij zoekt
naar gedachten
die
het einde van de regen op
het begin
van
mijn verhalen
laat
lijken.…
Inzicht
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 979 verhaal niet langer
eindeloze beloftes
die tot een zinloos
manuscript worden geweven
geboren uit een web van leugens
waar spindraden
als gesponnen zilver en goud
worden geklost tot
een bobijntje van levensgaren
waarvan ik hopeloos
truien brei voor
het kille hart
Hartendame2…
De glimlach in haar hart
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 948 Vangen wil ze
in haar handen
de schaduw van geluk
de adelaar
vliegt met wijd gespreide
vleugels
cirkelend door de lucht
Draagt een slinger
van gesponnen liefde
in gouden veren
brengt haar
een warme droom
omdat haar liefste
niet kan komen
schrijft hij de glimlach
in haar hart…
Magisch moment
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 147 Voortgedreven door jouw kracht
blijf ik eeuwig gesponnen in je web
mijn intense gevoelens zijn
niet langer verdoofd
de liefde bloesemt in
dit magisch moment
alleen door jouw ultieme streven
verdween mijn troosteloze blik
als jouw hart een gevangenis was
-had ik levenslang-…
wordt je warmte koel
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.477 ik wil en
zal me geven
tot er niets meer
over is en ik
weer in je armen lig
draden die
gesponnen zijn van angst
vervlochten zijn met pijn
mogen nooit meer
anker zijn
je moet ze breken
anders gaat
je jeugd zich
morgen wreken
als we samen zijn
wat genot
moet worden
is dan schuldgevoel
kap ze anders wordt
je warmte koel…
Zilverdans
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 877 Ik dans
over strak
gespannen draden
gesponnen
uit een zilv’ren pijn
die welig bloemt
in ijzig koud
waar geen zonlicht
staande houdt
en gevoelens
eenzaam zijn
Mijn voeten
treden ritmisch neer
bang te struikelen
over hopen
van verward
gedachte knopen
naar wat komt…,
is..
en
niet meer…
Winterslaap.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 659 In het duister
verandert eb in vloed,
ontstaat een stromende rivier
bestaande uit zoute tranen
In gedachten
verdwaal ik door mijn web
gesponnen met de
striemen van mijn hart
Pijnlijke herinneringen
ontwaken uit hun winterslaap.…
Schaduwzacht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 246 Onzichtbare draden verbinden
jou en mij
heden verleden en toekomst
gevangen in een web
van onverbrekelijk goud gesponnen
door wat men liefde noemt
al ben je ver hemelhoog
toch raken mijn vingertoppen
je hart, je ziel je zinnen
blijf je bij me
diep van binnen
jouw fluisteren
is de melodie
van mijn bestaan
schaduwzacht…
Sluimerzinnen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 610 Tropisch hout, warme woorden
van bezinning
droomregels gesponnen
in fluisterend wit.
Het landschap
dat zich al vormde
voordat de inkt haar verhaal deed
nestelt zich voorgoed
in mijn herinneringen.
Op papier, knisperend verlangen
verloren nachten
sluimergedachten.…
Flinterdun
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 209 Flinterdun als gesponnen zijde
Trillend in een huiverige wind
Begeleiden verwarrende gedachten
Waar ik geen antwoord op vind
Verdwaasd dwaal ik steeds verder
Verdwaald in droog grillig labyrint
Zoek ik terug in het kort verleden
Tastend in eindeloos karig heden
Dan hoor ik haar, flinterdun…
zonder huid
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 69 Zonder huid
slechts bijeengebonden
door een
strak gesponnen
dun vlies
terwijl daar buiten
de winter van de lente verliest
ik hoor
het zachte zingen van de putter
een kalm en lief geschutter
O raak me niet
raak me niet aan
alles raakt me
zonder huid
zelfs het geluid
van een
onschuldige
roodgewangde
zachte
putter…
Suikerspin ?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 260 Geluk is een meervoudig equivalent
enerzijds gewogen in een
gesponnen web en door een suikerspin
verleid, raakt ik een schuwe droom
niet kwijt waarin ik in haar zoete
wederkerigheid werd gekend.…
Het Web (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 433 Ragfijne druppels
vloeien
tergend langzaam
licht dampig
tussen onze
vochtige
lichamen
waar verweven
draden onzichtbaar
vlammen
door temperament
samengesmolten
als een hunkerend
naar liefde
gesponnen
web
vurig vlieden
verbrande zinnen
verstrengeld
verbonden
daar waar
samengekomen
draden
luiken…
Linnen handen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 871 Linnen handen
Klemmen zich vast met al hun kracht
Maar nemen de pijn niet op
Eeuwige blik geworpen
In de grauwe diepte van het raam
Waar zich geen beelden meer vormen
Zilveren tranen
Worden gesponnen tot
Mijn levensdraad
Waarheen jij ging
Hier rest verdwenen stilte
Vertrokken in de mist
Vergaan zijn ze
Jouw linnen handen…
meisje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 93 er kwam een meisje mee
ze was lief
ze had in goud gesponnen haren
waar haar tanden parels leken klonk
een roze lach
zomaar op een dag verscheen ze
haar gestalte aan de hand van trots
warmte en een beker thee
namen plaats op kleine tafels
haar blik blonk in rots
vaste ogen…
Kloosterling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 385 Een tel,
tot eeuwigheid gesponnen
uit draden van geluk.…
Sporen
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 490 Verkleurd blad
vochtig groen mos
talloos gesponnen webben
en
in grauwgroen uitgewoekerd graspad
een diepgetrokken
glad glanzend modderspoor
doorgelopen over verhard pad
en
in een smalle net uitgebaggerde
rechte sloot
zwemt een eenzame woerd
onwennig rond
sporen van vertrokken zomer
-van een nieuwe herfst!…
wachtruimte
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 zo’n blaadje
cirkels schrijvend
aan een draad, gesponnen door
november
het lijkt een stil gebed
welhaast smekend, als het
zonlicht brekend in de oude nerven
scherven vol verkleuring
zet
ach, het leven schenkt opnieuw
het wacht onder de vracht
van afgestorven hoop
de samenloop van toen en ooit
is weggegooid
in lege glascontainers…
Kervelsoep
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 359 De warme borden
met zorg en kervel opgediend
wachtten naar de fijne smaak
van haar ogen een leeg bestaan
kon niet lang gevuld blijven
glazen met bubbels verdoven,
het aquarium sputterde nog wel
maar niet tegen mijn vertrek
het leven verloor aan smaak
haar ogen dwaalden opzij
en de katten spinden tevergeefs
een lang gesponnen draad.…
De zwerfster.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 791 Kleed me aan
met dure woorden,
gesponnen met mooie,
zijden letters.
Verwarm mijn hart
met het vuur en de passie
uit jouw ogen,
alsof het altijd zomer is.
Hou van me, en ik zal geen zwerfster meer zijn.…
Bitterzoet
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 236 in goud gesponnen draden
als liefdesmelodie
van hart tot hart
in vleugelslag
guirlandes
gedragen door de wind
als een fluistering
tot ver over de horizon
ooit was jij mijn lief
maar jouw ogen sloten
in eeuwigheid
nu brengt jouw warmte me
een glimlach
vol herinneringen
bitter en zoet
omdat houden van
meer dan liefde is en was…
Moment
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 359 er is een spinnetje
dat
elke nacht
achter de senseo
een niet door licht te vangen
ragfijn kleverig webje
heeft gesponnen
van een spotje
langs het waterreservoir
naar het keukenkastje
loopt het
elke ochtend haal ik er
gedachtenloos
een vochtig keukendoekje langs
Vandaag niet
omdat het
me ontroerde
en ik
een moment
de overeenkomst…
Nietsvermoedend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 vliegt hij in haar web
dat zij doelbewust
op deze plek gesponnen heeft
nog versuft van de klap
omarmt zij hem, met heel haar
intrigerende zijn
zal hij ooit te weten komen
van haar vooropgezette plan
om hem langzaam
maar zeker voor haar
te winnen, daar verzetten
totaal zinloos is
bespeelt zij hem net zolang
totdat hij al zijn…
Web
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 167 De spin zit in het hoofd,
verleidt het gekastijde brein,
verdoofd in een wonderlijke woestijn,
getransformeerd tot schorpioen,
z’n angel doopt in potten vol venijn,
van bloeiende oase tot verdorde jasmijn,
er was te veel beloofd, een web van
gesponnen ijzergaren in het groene ooft,
vangnet voor een stekend visioen,
lief te hebben zonder…
Het landschap van plezier
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 317 zon brandde zacht
een warme lach in
het landschap van plezier
hier vond ik woorden
in het spinrag tussen struiken
bepareld met de ochtenddauw
jouw ogen
vierden feest in de
voorpret van verwachten
de gasten namen
zomer mee cadeaus
met linten en ballonnen
in de zee van tijd
is weer een nieuwe draad
aan jouw levensweb gesponnen…