Alle inzendingen over gevangen vlinder OR bloem OR herinnering

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

gevangen in ijs kristallen vormen bloemen op uitgebloeid gras…

ik was de vlinder jij de bloem waarvan ik de nectar proefde en besefte toen meteen dat ik uitgevlinderd was en niet verder hoefde…

Ik weet niet of ik je kan en mag vergelijken met een vlinder Ik voel enige schroom,hinder we zijn...... al zolang getrouwd Vlinders? alleen bij feest en feestjes nog in onze buik En de vlinder vlindert van struik naar struik van bloem naar bloem Van kelk naar kelk welk?…

De vaas met bloemen, die ik buiten heb gezet: meteen vol vlinders.…

een vlinder op zo’n dag was jij eens voor mij in mijn herinnering voorbij die vlinder zonder mij vult liefde binnenin vliegt elke zomer weer voorbij er vliegt een vlinder de mooiste vlinder de kleurigste vlinder voorbij tijd verglijdt zomer vergeet mijn vlindertijd voorbij…

Herinneringen omringen mij als ik luister naar het ruisen van een azuurblauwe zee herinneringen die kabbelen als eb en vloed door m'n brein steeds mee herinneringen van weemoed en verlangen herinneringen voor altijd in m'n hoofd gevangen…

Soms, heel soms, verbeeld ik me de zomer, ik kan de tijd met mijn lach vertragen en word als een vlinder van bloem tot bloem gedragen. Soms voel ik me zo onzinnig klein in iedereen.…

Met jou in mijn gedachte wachtend op een zonnestraal, die me laat reizen als een ster, voel ik me vrij als een vlinder, die vliegt van bloem naar bloem, bevind ik mij in jouw levenslicht. O mijn pracht, wat heb je me aangedaan.…

Een purperen vlammetje, kreitst en kranst een vlinder, een vuurrode vlinder, en glanzedanst en zwiert en zwaait en licht en laait nu hier dan ginder, doch komt en keert altoos, altoos naar de zelfde roos! Duizend bloemen met open monde, duizend bloemen geuren in 't ronde...…

geluk is vluchtig als een vlinder die op je neerstrijkt als op een bloem wat nectar neemt en je vaarwel kust…

Vlinders vliegen rond, fladderen uiteen, mooie kleuren. Fladderen waarheen? Van bloem naar bloem, vliegen ze onzeker. Ware kleuren? Echte hartenbrekers!…

Door iets machtigs gevormd en gemaakt ik voel het als je me ermee aanraakt, vlinders zijn in mijn buik gevangen ik begeef het bijna van verlangen. Het stemt me oh zo rustig maar ook een beetje wild, als je handen me betasten is dat het enigste wat ik altijd heb gewild.…

Pijn kende ik niet tot die dag dat je verdween Leegte in m'n leven velden van verdriet waar nu bloemen groeien bloemen van herinneringen…

zijn herinnering aan de wei waarin we lagen ik voel de warmte zij aan zij je raakt me nog steeds alle dagen…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

Gevangen vlinders in een gouden kooi, zweven zo licht gracieuze pirouettes. Kus de vlinders cirkelend om je heen. Zie, de dwaallichtjes, stille vriendjes, roepen sterrenregen. Strooien de gewonde aarde in het rond. Tweezijdige bliksems als een zilveren sleutel laten niets achter dan het geluid van de stilte.…

Vlinders voel ik in mijn buik ik zie hen als ik mijn ogen sluit in een paradijs met duizenden bloemen vlinders vliegen daar vrij ze kleuren dat sprookjesland als een schildershand als ik mijn ogen dan weer opensla en naar buiten kijk zie ik één vlinder op een stengel ik voel me rijk.…

, mijn nieuwe jas Toen ineens die harde waarheid Ik besefte dat ik een eendags vlinder was Ik werd wakker verstijfd en verstard zonder enige beweging in mijn lijf Verdrietig, opstandig, boos en verward Een vlinder gevangen in een onvrij verblijf…

Dromen komen uit zodra je een landschap in je hart voelt groeien waarin bloemen groen licht geven voor waar je hart op doelt Dromen komen uit zodra vlinders je buik laten spreken in woorden die de boventoon in stilte doorbreken Dromen komen uit zodra die blik je beantwoordend gevangen zet in een ruimte gevuld met een lucht vol passioneel…

Zichtbare schoonheid bewees haar zijn vermoedde pijn rond de schaduw van een tatoeage vermoedde een vlinder op de bloem op haar dij zo zij dat zei ik fladder niet als antwoord op mijn staren de bloem was de grens daar kwam niets bij…

Als vlinder vliegt ze van mens tot mens en bloem tot bloem straalt groots met haar klein zijn neerdalend op een ruiker waar ze zich te goed doet aan nectar streelt het zonlicht haar schubben is ze geen plaatje…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

(tanka) er was een vlinder in mijn bloemen bloeide hoop maar ze vloog voorbij toen de zon vergeten was haar vleugels te verwarmen…

Liefde zit niet vaak gevangen maar bij haar was het toch raak een vlinder zocht zijn vrijheid en verliet haar naakte lichaam. Warmte maakte zich meester van haar hart en vrij gevoel niets geloofde nog in toeval ook omdat zij er niet van wist.…

je zag de vlinder en je dacht een bloem ik zag je geest verdwijnen alleen je hand was warm toen je wilde vliegen om er niet te zijn liet kleuren weer verschijnen je telde op een oud refrein mijn handen op je huid ik wilde je bereiken je bleef als in een trance steeds maar naar buiten kijken ik wil die vlinder zijn geef mij de kleur…

Ach vlinder, wat doe je nou, op zoek naar bloemen en dat in de kou? Kwam je te vroeg uit je cocon, ik wilde dat ik je helpen kon! Ach vlinder, nu kun je niet meer terug, voortaan niet meer te vlug, uit je coconnetje kruipen hoor. Daar is het nu nog veels te koud voor!…

Gevangen Miljoenen vlinders in mijn hart gevangen Omgeven door de warmte van stromend bloed Ik probeer ze voorgoed uit mijn lijf te verbannen Maar ze blijven fladderen vol met liefde gevoed Ik tracht ze met zachte hand weg te duwen En hun prachtige diepe kleuren te negeren Maar ze voelen dat ik nog steeds om jou geef En laten zich niet door…