Alle inzendingen over geveegd

ik dwaalde door de straten van Parijs vergaapte mij aan die mooie oude stad genoot van het overheerlijke ijs alsook van haar die ik het meest aanbad we wilden wat vragen over de toren de winkels op het schoon geveegde plein in het centrum kon je het koor horen dat begonnen was aan een nieuw refrein ze zongen duidelijk, en hielden wijs genoten…

geen markant gelaat of een geschaduwd silhouet die in ruste het bloed stelpt van de wonde die in hem gespleten woont zelfs de sokkel laat dezelfde kloven zien die in mijn handen de rivieren zijn van vele etmalen die dan ook rijkelijk stromen, doch in hem zwemt het laatste water spaanders of gruis, het is eender wat er bijeen wordt geveegd…

Ik heb je graf gezien Je steen zacht aangeraakt Het zand eraf geveegd Jouw naam mooi schoongemaakt Gekeken naar jouw foto Heel eventjes gesnikt En lopend richting auto Mijn tranen ingeslikt Mijzelf nu voorgenomen Dat ik niet meer zo verzaak Met naar jou toe te komen Jij kwam bij mij zo vaak Maar pa Het het gaat iets beter Ik mis je elke…

Meer dan getuigen (2) De bloemen zijn weg; de straat is geveegd. De kaarsen gedoofd, ze spreiden niet meer hun glans voor de bar, waar de glazen weer worden geleegd. Want het leven is leven; soms stopt het heel even, maar al snel gaat het verder in haar oude cadans. En toch.........…

Daar wordt een dode nooit meteen begraven, Geen stof geveegd. Geen asfalteermachine Dicht gaten in de straat. Daar zijn geen brave Aartstegenstanders van het onvoorziene, Geen bedden, rij aan rij, als serpentine, Waarin ze zieken aan het oog onttrekken. Elk huis vervalt er doodkalm tot ruïne.…

wind waait heldere lucht zwiept en zwaait bomen tot buigen gedwongen kreunend van genot het blauwe zwerk wordt wind geveegd dode naalden vliegen rond vormen slordige hopen op onmogelijke plaatsen het water dat gevallen is maakt nieuw groen vele vliesvleugeligen sterven een voortijdige dood zo is het beschikt daartussen sta ik ik kan…

De vloedlijn wordt alsmaar verlegd en 't strand blijft spiegelend geveegd. Wat bracht de zee wat nam de tijd te worden tot wat nimmer was. Een ander lichaam voor een tijd gerijpt door de omstandigheid? Dan blinken schelpen even op ik hoor de stille letters klinken.…

Typerend voor een vrouw van de SP Kenmerkend voor een Kamerlid als Pieter De troep wordt eeuwig bij elkaar geveegd: De doofpot in, want die wordt nooit geleegd……

niets aan het feit dat ik je mis ik kan je misschien wel zien maar ik weet dat het niet echt is Want een foto is slechts een foto ik kan geen zoen geven of krijgen ik kan je niet voelen of raken en als ik praat dan blijf je zwijgen Ik sluit daarom mijn ogen en staar naar hoe jij beweegt liever dat dan naar een foto waarover tranen zijn geveegd…

Alle gruw'len door de uwen gepleegd, zijn gemakzuchtig in één traan geveegd, veel geplengd bij Mijn beeld aan het kruis, uit een zware claim op Mijn dodesstrijd. Uw eigen verantwoordelijkheid kwijt, denkt u welkom te zijn in Vader's huis.…

Oh, de wind en het stille, het wijde En mijn vissenstaart die weer beweegt Nu het zand van mijn huid is geveegd En mijn haren weer glanzen als zijde Oh, de golven, de meeuwen, de kliffen En het schuimende, speelse gespat Dat ik door alle pekel vergat Maar zich toch in mijn ziel wist te griffen Op het eiland van Groene Smaragd Waar de wegen…

Nu de herfstwind de geheimen van ritselend boombladeren heeft ontfutseld en ze neergedwarreld zijn soms bijeen geveegd door nijvere handen maar veelal in bossen en parken als beschuttend bladtapijt voor moeder aarde neergevlijd begint hun tweede leven bedekken en verwarmen ze alle geheimen in de grond waar kleine diertjes leven waar…

geschoten brug van een jongen en een meisje ergens in een oorlogs Kosovo waar onbegrip loden kogels braakte de jeugd kapotgekust uit overtuiging zij, trouw aan haar familie hij, trouw aan zijn geliefde hun werelden trouw aan zichzelf ten allen tijde, tot elke prijs rood het verdriet achteraf de spijt ook, het besef daarna onder de mat geveegd…

toeschouwers zijn vertrokken de eerste gasten verschijnen al aan de bar maken grappen over anderen waarmee zij zichzelf ontzien, niemand vergeet te drinken, er staat een buitenwacht voor de deur, het is een vreemdeling zeker, een rillend lijf een klepperend kunstgebit, de muziek is bijna geruisloos maar draaglijk de vloer lijkt geveegd…

mijn haren zijn weer kort naar oud-sallands model de kapper was verbaasd, dat artistieke vond hij, stond me wel hij schoor de krullen bij mijn oor in een haal weg, ik schrok zag zonder bril een kale plek ik ben nu weer gewoon mijn kunstkop bleek een droom die illusie is geweest en wordt nu langzaam bij elkaar geveegd ik sier weer…

De stad ze wacht ze wil als warme jas weer aangetrokken ze trekt aan mij trekt pubers boeren buitenlui studenten eenzaam dronken mafkezen en in het park verliefde lentesnuivers aan Pleinen worden geveegd glazen gespoeld asbakken geleegd kroegnamen vervangen gevels blijven eeuwen staan Je hoort de handel Hier werd met pigmenten…

Als weldra centrum-rechts het land regeert wordt al wat 'rood' en 'groen' hadden gepland met groot anti-milieu ressentiment verworpen, teruggedraaid, geasfalteerd. Wij danken (hoe ironisch) dit bewind aan Van der G., natuur- en dierenvrind...…

de hoekigheid is verdwenen geen geschop meer tegen schenen rust en rondheid in gebaren is op dit moment de grote must een pas ontdekte pandemie heeft de wereld in zijn greep twee bekende namen zonder ziektebeeld hebben de tradities ronduit weg geveegd geruststellend lijken de woorden stress en adrenaline die het immuunsysteem…

mijn verrotte leven Jaren van geluk met mensen Om wie ik heb gegeven Tijden dat de zon zo vrolijk scheen En warmte gaf als jij Tot je onder ging, verdween Verzadigd was van mij Er waren dagen bij Nutteloze dagen Waarop ik wist, niets wordt beter Waar alles tegenzat Niets lukte, voor geen meter Dat ik, die jou aanbad Weggemoffeld werd Geveegd…

Gehouwen heb ik je Uit boterzachte mergel Gewonnen in het zuiden Van ons eigen kleine land, Gevijld heb ik, geraspt, Geschuurd zelfs, en telkens Heb ik wolkjes fijnstof Uit je naden en kieren geveegd Met een vederzachte kwast Die elke paar minuten tastbaar Laat zien dat ik iets gedaan heb, Gewerkt heb, terwijl mijn ogen De vooruitgang…

waarom moet ik plots denken aan zwarte kooltjes een oranje wortelneus het alpinopetje op de markante kop van een sneeuwpop waarom denk ik juist nu aan het geveegde paadje gele klompen bij de deur de appelen op zolder resten winter ze dwalen in herinneringsverhalen waarom juist die serene gedachte nu zo dichtbij… waren er in de…

de rituelen buiten je hoofd beginnen met welk been je uit bed stapt en daarna de juiste sok welk been het eerste in de pijp gaat welke arm kiest dan automatisch een mouw welke voet neemt het voortouw waarom links gepoetst rechts geveegd en links gegeten schrijf je rechts de rituelen in je hoofd gaan meestal over kiezen doe het goede…

de wind speelt het eigen spel stormachtig zweept golfslagen doet bomen kreunen tot in de wortel maar stevig is houvast terwijl mijn net gekamde haarbos wappert gaan mijn gedachten naar DNA onbekend van gisteravond tja ik heb zo mijn bedenkingen vroeger werd er veel onder het tapijt geveegd zou het heden ten dag anders zijn ”hoerenjong…

dit kruis, heeft men geen vingers meer om rozen te kransen op de deining van pulserend bloed Het gebed is verworden tot een geasfalteerde weg, waar tanks een processie rijden voor een of andere duistere Demon waar kinderen (om)gedoopt worden tot kanonnenvlees De Aarde is als een litteken aan een geschonden wand De hemel lijkt aan de kant geveegd…

Tussen haakjes, die crazy producttermen heb ik niet zelf bedacht, alleen bij elkaar geveegd. Anyway... __________________________________ GRATIS! Extra speciaal voor Een gemotiveerde Moedertaalsprekende Afgestudeerde (!) Flexibel dynamisch En multi-inzetbare Muzikaal vaardige (!) Onderwijskracht Gratis!…

nagestaard door mevrouw die hem stond te beloeren Gezelligheid het kon niet op zij van de rechter flirtte flink en ongeremd hij zelf eerloos beest had met dreigende smoes de keukenmeid getemd en zo verstreek tijd een ieder ging zich aan drank te buiten plotseling een enorm knal gerinkel opa keilde met een dame door de ruiten scherven bijeen geveegd…

Nu noch onlangs geleden, Heb ick met haer gereden Hier binnen deser Stede, Op de geveegde banen, Soo ionstigh wy dat deden, Soo minnelyck vol vreden, Het bedroeft my noch heden, Als ick hier van vermane, Hoe snelle dat de tyd Ons lieve vreughd afsnyd, Ons geluck werd benyd, Van die 't sagen met spyt, Met afgunst…