104 resultaten.
afscheid in februari
hartenkreet
3.5 met 8 stemmen 1.638 jouw ogen als sterren
in die helder koude dagen
toen de storm was geweken
restten slechts mijn vragen
jouw stem fluisterend
hoog in kale bomen
woorden zochten houvast
een antwoord wou niet komen
jouw handen bedekten
de sneeuw zacht en zoet
onder lage luchten
was ons afscheid toen voorgoed…
De dodenzee
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 266 Na de vogelvlucht en
de donderslag is de raaskal
neergestreken
Voor de valreep ben je
naar het eeuwig thuis geweken
Slechts een traan die vlucht naar
het rijk der Dodenzee…
Erfgenaam van Malpertuis
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 74 mijn kopvacht is geweken
met juist gereedschap toegerust
blijkt rein in mij niet uitgeblust
vertoont nog immer streken
mijn snuit in ieders zaken
ben ik als steeds op buit belust
heb slachtoffers in slaap gesust
men kan mijn daden laken
dus hoed u voor mijn gading
een poot van mij is nooit oprecht
en dekt –vaak achteraf gezegd-
als valse…
Beschreven blad
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 88 Ongerept is de
Bladzij van mijn
Leven al lang
Niet meer -
Overal waarneembaar
Punten, putten
En butsen die
Mijn kant op
Kwamen in de tijd
En onrepareerbaar bleken
Telkens als de zware
Storm was geweken
Achterlatend de sporen
Van beschadiging door
Alles en door
Alleman en Jan -
Een beschreven blad
Ben ik nu, en met…
het regent in Antwerpen
netgedicht
4.1 met 8 stemmen 609 er speelt een straatmuzikant
de blues als een echo
uit een andere steeg
de schelde stinkt
zoals de schelde stinken moet
voelt thuis als vanouds
de kaaimuur weerspiegelt
mijn jeugd die verdwijnt bij springtij
en keert weer terug
als de volle maan geweken is
en ik met mijn voeten
geen water meer raak
de blauwe steen blijft mijn bank…
Dovemansoren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 91 Gesloten gezicht, tot schim geworden,
in volle maan geweken
naar de hemel van een zonloos noorden.…
TERUG
poëzie
3.5 met 19 stemmen 3.311 Scheef is de poorte, van
oudheid geweken;
zaâlrugde 't dak van
de schure; overal
stro op de zwepingen
zit er gesteken;
vodden beveursten het
huis en de stal.
Boven die vodden zijn
blommen gesprongen;
onder die vodden zit
volk en gezin:
blommen van vrede, zo
ouden, zo jongen,
blommen van buiten en
blommen van bin.…
Samen eenzaam.
hartenkreet
4.3 met 6 stemmen 1.453 De ene hand in de andere
samen geslagen zo alleen
was de ander niet te veranderen
klagen hielp geen steen noch been
wereldnieuws de dag verstrijkt
in de leegte van het samen
waarbij dood verlossend lijkt
turen geraniums voor de ramen
grijze staar verloor de steken
op het werkje tot avondrood
onder verwijt is liefde geweken
te vroeg gestorven…
De valse streken
netgedicht
2.6 met 7 stemmen 524 ik werkte met acryl
voelde hoe jij over de
snelheid viel van drogen
in lijn en vorm van
eerst neerzetten voelde jij
je vrijheid steeds beletten
in olie was ik
zacht meegaand herstelde
vaak de valse streken
met nieuwe opzet
ben ik nooit in kleur
en vorm van jou geweken
mag ik in combinatie
van technieken nog een
levenlang van…
Aan het meer
netgedicht
4.2 met 30 stemmen 2.306 toonde
en de liefde mij er beloonde
met een kus
Waarop ik verviel in vreugde
en vragen stelde over
de talen waarin verhalen
zich de ronde deden
Toen ik alleen en reeds
vergeten, niets meer van het
al begreep
Ik was geraakt
en niet instaat ook maar
een taal te spreken,
omdat de liefde
mijn had aangeraakt
En mijn rede was geweken…
Stemmetjes in mijn hoofd
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 193 geruis
van de golfjes in de zee
soms verheft er zich een
slaat dan indringend over
het water neemt hem mee
maar als het stormt
en emoties schreeuwen
om gehoord te worden
is er ruzie die snel
overslaat in elkaar verbaal
meedogenloos vermoorden
mijn ik is al bezweken
door die machtsingrepen
en wacht wanhopig af
tot de spanning is geweken…
ode aan de vrouw
netgedicht
3.9 met 14 stemmen 1.313 ik wilde dat ik een vrouw was
ik wilde dat ik mij
glooiend en vrij bewoog
spiegels heb ik al gekocht
uit achterdocht
een ding dat blind is
heeft dit voorgoed in mij verward
wanneer morgen aan de dag
de beklemming is geweken
wil ik een vrouw zijn
op zondag
de zondag is nog onbesproken
ik wil dan dromen
geen mannelijke geur van teer…
Als...
netgedicht
2.6 met 8 stemmen 1.074 Als de vlinders niet meer landen
omdat de bloem geweken is
en de kaarsen niet meer branden
omdat de vlam bezweken is,
blijf vertrouwen...…
Vannacht
netgedicht
1.4 met 8 stemmen 582 Als in de herfst de laatste roos
de fletse blaadjes af voelt breken
die krullend opgaan in de wind,
weet zo het lichaam, smal en broos
zijn geest al grotendeels geweken
dat nu zijn laatste tocht begint?…
Pesten
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 310 Ik ben heel stil,
wat lamgeslagen
de lach ver
van mijn snuit geweken
'K had niet gesnapt,
dat ons goedmoedig plagen
door jou
als louter pesten werd ervaren
Ik voel me dom:
had beter moeten weten,
had immers zelf
een tijd geleden
iets soortgelijks
eens meegemaakt.…
GEDICHT VAN VERRE
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 676 Over lange schaduwen van het licht
van de dag die nooit zou beginnen
Door stille straten gleed het geluid
van zo goed als ontzielde woorden
Door een gedeeltelijk gebroken ruit
waarachter de mensen ze hoorden
Mensen blikten in gedoofde vuren
van twee ogen die gebroken keken
Naar een nacht, die lang zou duren
nu haar leven zojuist was geweken…
ALS DE ZON IS VERDWENEN
hartenkreet
4.5 met 2 stemmen 146 scheurt de zon dan toch de wolken door
het lijkt of de winter plots is geweken
de duistere dood zijn kracht verloor
kwam de zon ’t nieuwe licht opsteken!…
het journaal
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 944 om een minuut vóór achten
is nog veel onheil te verwachten
nadat het journaal is verstreken
is de rampspoed weer geweken
hoe vluchtig is ons besef
van ellende en verdriet
vluchtelingen ver weg
die je waarneemt maar niet ziet
hoe weinig zijn we echt verbonden
met die slachtoffers en gewonden
het continue oorlogsgeweld
heeft onze emoties…
Ka! Ka!
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 167 Alom wordt gekeken
niet van koers geweken
zij zoeken wat eetbaars
van enige soort.
Korsten van broodjes
misschien zelfs wel nootjes
of aardappelkruimels
gestrooid in dit oord.
Kijk daar ligt wat eten
iets goeds zeker weten
zij eten hun buik rond
als niemand hen stoort.…
Dag in nieuwe sluier
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 294 Goudgebloemd is het stille sterven
In weidse dalen lommerzacht
De oude man ziet om in afscheid
Overdenkt wat hem tot hier heeft gebracht
Lang geleden jong in krachten
Had hij in fantasie nog zo gevreesd
Hoe het leven te verlaten
Als oud worden hem gegund was geweest
Nu bij het moment van opzien
Zag hij dat de angst hem was geweken…
BESCHAVING
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 mensen denken
mensen weten
mensen denken te weten
mensen overschatten
mensen beschaven
mensen overschatten
hun beschaven
waarschijnlijk iets te volhardend
in typisch mensenfouten en - streken
en als er weer een beschaving
is geweken gaat hij weer
opnieuw denken en weten
z’n beschaven overschatten
een herhaling van dezelfde
menselijke…
GEBORGEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 is alles helder en klaar
hier voel ik wat zich over mij ontfermd
hier klopt een moederhart
die mij ervaart als waardevolste baar
hier voel ik nog geen zorgen
voorafgaand aan het echte leven
hier voel ik me thuis
hier weet ik mij geborgen
buigend voor haar kruis
en daar boven de deken
wacht weer het echte leven
dat al die tijd niet is geweken…
Draad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 58 De schil geslecht
die lang hem schutte als een dronken deken
is geweken. Het recht geknecht tot kromme
houdt hij zich voortaan weg en van de domme.
De jaren paren, baren nu een halve eeuw
het lijkt niet langer dan een oude mannen geeuw
en dan: de draad.…
Als een godin
netgedicht
4.8 met 24 stemmen 79 er stapten
twee benen
mijn lengte voorbij
niet alleen
hun snelheid
maar ook de
soepele schoonheid
onthutste mij
nog was haar
blik niet van de
horizon geweken
zij had mij nog
nauwelijks bekeken
pas toen ik
moest dribbelen
stribbelde zij tegen
zij was godin
in het franse land
met mij aan de hand
haar zwierige gebaren
wezen mij…
Zien
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 716 met nieuwsgierigheid keek ik
ik heb je pijn gezien
je angst je overgave
ik heb je weg zien zinken
in een onbekende zekerheid
vol aandacht zag ik je
stervende gezicht
de verkramping en benauwdheid
weggewist in een genadig zweven
tussen leven en dood
ik wist nu komt het
de kalmte die je lichaam was
de onrust geweken
het hijgend ademen…
Plotselinge liefde
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 416 Lang heb ik je nog nagekeken
Je liep langzaam uit het station
Met al mijn dromen plots geweken
Stond ik weer alleen op het perron.…
Een Vage Echo
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 67 een echo
van een niet
beleefd verleden
een brief heeft onverhuld
de waarheid omtrent
jullie beider verleden onthuld
armoede was de schuld
maar toch met geluk
en geduld zijn
alle stukjes van
de legpuzzel ingevuld
helaas is gebleken
te laat voor je broer en vader
soms is het zoals zoiets gaat
zijn geheugen was voortijdig al geweken…
Spel
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 183 Het zand en de wind wilden wat,
wilden spelen met ‘t water,
de zee spelen met ‘t strand
haar herinnering golvend verinneren,
alles wilde het doen met elkaar:
de wind ‘t verschuiven en stuiven van stuifsel,
de zon achter elk schelpje een schaduw verschijnen,
de keitjes kuilden al kuilend een kuiltje,
de steentjes kiezelden keutels,
’t geweken…
De regelgever
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 159 En als er van het oude wordt geweken
dan raakt ie in geen dagen uitgezeikt.
Hij wil en moet en zal een regel kweken
waaraan het nieuwe grondig dient geijkt.
Het regelgeven zit hem in de genen.
Door roeien en de ramen als het moet
en zelfs al vloeit er hier en daar wat bloed,
zijn regel is de wet, van kruin tot tenen.…
mijn kruis
netgedicht
4.5 met 8 stemmen 383 als duivelskind viel ik zelfs uit de toon
ik mag slechts tegen beter weten hopen
dat Hij me zal verlossen door een teken
(al is die hoop behoorlijk aan 't verflauwen)
ik heb nooit over water kunnen lopen
noch zijn voor mij de golven ooit geweken
wel loop ik levenslang een kruis te sjouwen…