Alle inzendingen over haar naam ging hier

Door aanhuwen werd ik verdoopt zoals mijn moeder en haar moeder andermans naam gingen dragen. Ik leef met de naam, lig erop, hang hem over mijn schouders, verleid hem zich thuis te voelen. Rolde na voortdurend haken hem bollend heen en terug.…

Wat wij koesterden en toen al wisten, dat we even de langdurige dromen gingen maken. Je naam ging mee naar huis.…

Je werd getest, veranderde van religie en van naam, ging op in vreemde kleuren, in de schaduwen van de universele geuren, daar bleef de waardigheid bestaan, als dichter niet gekwetst, je gaf niet op, liet zwaluwen hun roep niet schuwen, als aanzet tot een oorverdovend orkest, om zich in alle uithoeken te laten horen tot een tijdloos…

vestingwallen in de rug en bij gevaar nog niet zo stug of elk viel op de stad terug uit niemandsland na elk beleg beging de tijd zijn weg grondig langs de eens zo stille laan gezichten kwamen, namen gingen en leefden er een levenslang bestaan voorbij in voorspoed ongewisse jaren kwam tijd voor Zandbergs nijverheid en bouwden sterke…

verhuizing van volkeren is als van bibliotheken boeken die zich lang misplaatst weten of wanen trachten zich met alle geweld een weg te banen in de plankorde waar niet alleen wordt ingekeken op het oosterdok kwamen meteen wanklanken van temerig zeuren tot smartelijk kreunen je zag ze wringen ontsteunen plots leunen ieder die poolshoogte nam…

Ik verlangde zo naar haar en naar haar naam die onvolprezen zou verschijnen in de schemer waar zij hemeldraden spon langs lege straten waar ik ging om hard haar naam vooruit te schreeuwen als een lofzang op de vrede die zij steeds in stilte zond Er stonden mensen voor het raam die mij terecht hebben gewezen of het stiller hier kon zijn…

De NAM nam geen enkele verantwoording, want de NAM ging eveneens ten onder. De groepen mensen rondom mijn simpele boshut beschouwen mij als een oude, wijze sjamaan en dagelijks geef ik noodlijdende stumperds opbouwend advies.…

het rondelet 't is een schavuit, een nar, een vlerk het rondelet geen schaterlach maar binnenpret het vlucht voor 't zingen uit de kerk verdwijnt dan in het blauwe zwerk het rondelet..…

Hoe kan ik je nu missen terwijl je hier naast me ligt. Gevangen in gedachten terwijl ik blindeloos voor jouw charmes zwicht. Zonder spijt en zonder enig berouw volg ik je naar een nieuwe dag terwijl ik me afvraag of jij mij net zo mist als ik jou. Met elke stap vooruit doen mijn gedachten er een paar terug. Loslaten is een mooi gebaar, maar…

Men kwam en ging. Men was en bleef die nam en gaf. Die bad en at. Bezat. Bedreef. Men las. Men schreef. Men nam en ging. Vernam. Vergat. Je kwam en ging. Je was en bleef die nam wie nam. Die gaf wie gaf. Het was te geef. Ik las. Ik schreef. Je ging. Je gaf.…

Voorwaar, Aemilius Aquarel Uw ode aan de niet te dragen Vlinderlichtheid van 't bestaan In 't onderzon- en ondermaanse Waar de lentelissen laaien In groene zeeën van bazuinen Licht laveloos haar voile op Als loflied en ligt ademloos In ozonlaag der zonnewagen Waar tomeloos en ongeremd Icarus zijn paarden ment En lichte luchten atmosferisch…

Toen de koning was gestorven moest zijn titel worden verworven, wie het snelst tien sloten nam op de zetel van de koning kwam. Als een gek ging ik van start werkelijk ik ging ontzettend hard, plompie in en plompie uit ik ging vooruit als een spuit.…

Daar ging je dan de deur uit misschien dit keer voorgoed Mijn bed was nog heel warm gekreukt was het beddengoed De tijd zal moeten leren of ik je ooit nog zie. Binnen een week zeg je me wat het wordt en met wie Het afscheid was heftig veel heftiger dan ooit Sterren dansten voor mijn ogen dit voelde ik nog nooit.…

Daar ging je, met je tas en je rugzak je baseballpet zoals altijd achterstevoren rook een uur in de wind naar aftershave ook al had je je weer niet geschoren. Het hoorde bij jou, die ruwe stoppels onverzorgd lijken, maar het toch niet zijn zwart leren jack, en natuurlijk een joint dit alles te zien maakt me zo klein.…

plots volgt zij de wereld in een blik van vrede ogen draaiend totdat ze troebel zag een kloppend hart voelbaar in haar stem trok het lichaam wit -hemeltje lief-…

een lieve meis heeft haar jeugd verloren zinloos en plots eindigen haar woorden stokt de weg naar voren haar jong verleden een scheppende bloem sterft in het heden bladeren van geluk zuigend naar het licht buigen troosteloos worden machteloos afgesneden.. de toekomst komt haar niet meer toe ook die liefhebben ervaren met ongeloof…

Geluk dat was je opa, zoals hij met een mand appelen in zijn knuisten uit de boomgaard tevoorschijn kwam. Zoals zijn bruine armen met de sterke aders uit de opgerolde mouwen van zijn overhemd staken. De dood mocht wel opletten als hij hem kwam halen, dat won hij nooit. Drie maanden later aan slangen en flessen, op het dekbed twee…

hmmmja, sil sa wêze myn poëzy befettet leafde foar lijen úteinlik wol dat op stjerren ta – mar God – ik libje sa het ging niet over … ik ben de vrouw met de gele sjaal het rode waaihaar de zwarte beetle-cabriolet ik heb mijn hoed en zonnebril afgezet kijk hooghartig rond het is hier wat kaal een wesp verzuipt in mijn…

Ging alles maar vanzelfsprekend Ging alles maar normaal Ging alles maar volgens het boekje Ging alles maar, zoals het gaan moet. Maar, het gaat nooit vanzelf Het gaat nooit normaal Al helemaal niet vanzelfsprekend En zeker niet volgens het boekje: Want wat zou dat saai worden.…

Aarz'lend tot stand Gekomen het verwijt Schuchter groeiproces Dat tot wasdom kwam Splijtend het commentaar Keer op keer - Tot op die dag - Toen ging het niet meer…

Hoe het ging Vroeg de Gedragstherapeut Aan de depressieve - Buiig, zei deze Die met dat ene Woord niets te Veel had gezegd…

toen je ging heb ik geen water achter je voeten gegooid zoals het hoort nu ik dag en nacht wacht op een teken van leven (hoewel ik het ook onzin vond) wenste ik dat ik het wel had gedaan oh, het maakt me bang mijn lief dat ik geen water heb gegooid achter je voeten omdat het een smeekbede is dat je behouden terug zou keren wat had…

Nu ging je ons voor in de dood, je kon niet meer, de dienst was voorbij, de zegen gedaan, het orgel jammerde nog wat na, terwijl de kerkgangers naar buiten liepen, schreeuwde ik voor de zoveelste keer: 'Hij is als de Heer, zijn leven is net zo waar!'.…

Futloos en totaal verschoond van zin zei ik nee: ik stap er niet in ‘k bleef thuis, ‘t waaide te hard binnen was ‘t warm. Toch wanneer ik de zon zie komen bedenk ik: ‘k kan wel boven blijven wonen maar een tripje buiten is niet te versmaden, ondanks de smog- \waarschuwing, me laten overhalen. Eenmaal buiten, volkomen futloos, ben ‘k maar…

Je hoeft God niet te zoeken God zit in jezelf Als het goed is Wie God zoekt Vindt zichzelf God is menselijk! De mens Goddelijk?…

Je hebt de liedtekst aangegeven zelf uitgezocht en draait al deuntjes de tijd en jezelf om als oudere plaat. Je graf is in zicht fluister je met broze lippen vuur en as heeft geen voorkeur. Wat zul je gaan doen al bijna weg van hier wat worden definieerbare momenten. De onvoorspelbare aarde lonkt dit gevoel van mysterie knaagt jouw…

Stemmen in zijn hoofd schrijen stil, verstomd chaos door wedloop geschapen heengang futiel, ondoordringbaar vermomd Reizend schrijvend stiltecentrum ijverig die ene klank verzoekend vangt hij essentie in een woord Ergens weerklinkt de finale versie romantisch en lyrisch vertaald stervensver weg op een hemelse wolk Vakkundigheid? Vergetelheid…

Er was nog niet geploegd er was nog niet gezaaid, het brein van de aarde was nog niet geboren en ging de zon onwetend onder in de seizoenen van het eerste jaar.…

Laatst ging ik eens uit eten Omdat ik honger had Ik nam 3 kroketten en 2 frikadellen met extra patat. Nee, ik nam geen mayonaise Omdat ik heb geleerd Al dat vet bij je eten Is helemaal verkeerd.…

Hij had zijn hemd niet aan Nam hij zijn trekzakje en ging er voor Tot in de ‘kapperswals’ Alleropmerkelijkst hij door het trekwerk zijn borsthaar verloor…