Alle inzendingen over hemelbed

Maar ik hang aan de maan bedrijf vitaal moderne kunst en val op een dag omlaag om je te troosten in breedte van alles wat verlangen is in dat hemelbed beneden waar jij vol van verlangen met een glimlach op mij wacht. Ben jij nog wakker nu het leven begint met aanvaarden.…

Ik heb wolken en sterren voor je uitgeknipt, gekleurde sneeuw, engelensnoep, mijn beer naast je hemelbed getekend. -------------------------------- uit: 'Naastenparade', 2002.…

Wil ik nog wel met jou in een Venetiaans Palazzo tango's dansen tot na middernacht om dan na het champagne drinken en een licht souper tussen marszwart zijden lakens in het hemelbed diep weg te kruipen achter hoge deuren in een kamer die haast oosters geurt: patchouli, wierook en de nevelende dwelmen van het zwoele rozenwater - en, vager wel…

Verend uitgestrekt neder liggen oorsprong van het zalige lieven kussen het dubbelspel gerieven de muze zich niet laat verliggen neem het geheel tussen de flanken tot de baldakijn erboven schikt zuiver eenden dons een plaats inpikt dubbeldekse matrassen spranken vooral het hoog liggende hoofdeind kan tegen een flinke slag of stoot het hemelbed…

lakeien staan bij de entree Een hovenier besproeit de bloemenzee Zijn Maître zwaait de scepter in de keuken De dienstmaagd dekt de tafel vrij van kreuken Zijn butler regisseert strak het diner Een strijkje speelt sonates van Fauré Om ’t copieus geheel nog op te leuken Doch als des morgens de natuur gaat roepen Verlaat hij kreunende zijn hemelbed…

Van daaruit naar de maan en sterren kijken, ontroerd oude en nieuwe romances gadeslaan zien of dat hemelbed of je rookstoel al klaarstaat. Zouden ze er ook dialecten of het Fries verstaan ijsbloemen kennen, de Elfstedentocht, of die optrekkende mist, geen idee ik mijmer.…

Bloot slapen in een malariamuggen hemelbed therapeutisch zwemmen tussen de haaien een rodeostier met mijn dijen bedwingen in een ruimtecapsule naar de Grote Beer Om één keer hem te horen zeggen, vanuit zijn buik ik ben blij dat je weer bij me bent Ongekend.…

dansen onzichtbare elfen om de navel van de aarde en om alles wat van onschatbare waarde blijkt mag je opnieuw de hemelen bewonen de ongekroonde koning kronen, in het hart bewaren In het licht van een nieuw begin rijst een volle hoop als koraalrode maan als vruchtbaar dichterlijk manifest je donkere krullen lokken van ver als op het hemelbed…

't Afscheid wordt echt cool, verzekerd dolle pret Want dan, ruil ik jou in voor een groot zalig hemelbed!…

ogen en maakt het zwijgteken omdat ik me al weken niet geschoren heb vanwege down-zijn lijk ik op een doorgewinterde clochard bemanningslid van een piratenschip op sterven na morsdood in mijn dromen beleef ik met mijn beeldschone jonkvrouwe allerlei romantische avonturen in een Frans kasteel je moest eens weten wat er in dat antieke hemelbed…

tonen en gestaltes nog hetzelfde waren dwars door woestijn windt zich een pad komt uit de verte uit een zwarte wolkenband een windhoos als met hoge hoed in zondagspak rent heen en weer door ’t hete zand de grond is overal met kraters dicht bezaaid alsof men voetangels heeft neergezet en in de hemel draait een gasplaneet half vacuüm en half hemelbed…

slot zwoel vandaag dus geen jas ik rits mijn vel open stap er uit hang hem op de kapstok het masker er naast schroef mijn houten been af haal een glazen oog uit de kas de toupet op het plankje en het gebit in een bakje fantomen doen helaas niet vergeten de getekende rugzak weegt ik sleep hem mee de trap op mijn hemelbed…

ik wist het wel en in mijn dromen lag ik met hen in een warm hemelbed in een Venetiaans, duur herenhuis, waar zij mij dronken voerden met rein bier en hun zwoele fluisteringen in het Duits. Door de verhitte handelingen zouden we ons daarna naakt in een gondel laten afkoelen. Het water zou sissen, wanneer wij erin doken.…

Vanuit mijn hoge hemelbed kijk ik neer op het nietige wezentje als een machtig monster bepaal ik het lot van zijn korte leventje mijn voetstappen naderen, de vloer beeft wie weet hoe lang hij nog te leven heeft maar gezind van goede genade zal ik zijn lijfje sparen Hij zou me moeten bedanken Het kleine mormel Dank u God.…

vrouwenwolkendek als de zuidenwind voluit duinen uiteen barst mijn stem met fluweel stoffeert ( en al wat eb was over mijn strand woest vloed blinkend als kind met vlinders in handen verborgen lacht zo beef ik des nacht in volle vallende sterren mijn adem over jouw huid) zing ik vlakke tonen ronder en rollend van mijn tong het hemelbed…

(voor Mirjam) Ik kon je geen aardse schatten bieden, ook al had ik dat zo graag gewild, weelderige hemelbedden en schone lakens, schalen vol rijp fruit en wijnen van allure, landhuizen in wijdse bossen of aan de frisse oceanen, privé-helicopters en bubbelbaden. Ik ben slechts een arme dichter, die met heel weinig genoegen moet nemen.…

( voor Frida Kahlo) Tram en bus zaten op één wisselspoor Op een draagbaar van het Rode Kruis In rekverband gewikkeld Voeren ze haar weg, nietige luis Ze hoort de echo van een vals koor Gekluisterd aan een hemelbed met spiegel Wordt ze getuige van haar kramp De gebroken lendewervel De rechtervoet verbrijzeld Het gipskorset dat haar omknelt…

Toch faalden de fundamenten onder het kasteel, de muren begaven het en er moest nog dieper gegraven worden om de boel te herstellen, terwijl verbittering in de harten van de tortelduiven kroop, weer opnieuw beginnen, ze hadden er de puf niet toe, liever kropen ze voor lange tijd in een warm hemelbed dan nog meer te worden uiteen geschud.…

jij wil niet veel Eva alles of niets zoals het leven zelf zoals elke tuin de hof van Eden jij wil een hemelbed vol donkere aarde een lichaam dat leeft met huid en haar een taartje dat naar alles smaakt een wijnglas waarin de ganse zomer zingt jij wil een lege schelp vol golvende baren een broekzak waarin de wereld kan een waakvlam die…

eerst een bubbelbad Met Coco mon amour, wat dacht je wat Dacht jij nou echt dat ik geen liefjes had Jij malle dikke volgevreten pad Je gaat op leugentjes om bestwil prat Alleen, jij wil nooit dit, maar altijd dat Ik duik in mijn jacuzzi lieve schat Met Elfi, Paul en Tommy Halberstadt Om poedelnaakt te stoeien, splitternackt En in ons hemelbed…

, de vrouw met de schoonste billen op deze planeet trok me mee langs het koord en ze smeet me op het grote hemelbed en ze bedreef de liefde met mij, terwijl de toeristen applaudiseerden! geil gilden!…

In haar hemelbed (waaraan zij eigenhandig timmerde, maandenlang, luchtlaag na luchtlaag; waaraan zij drie van haar tien parelmoeren nagels offerde) krabt zij, avond aan avond, niet eens tot bloedens toe haar witte bloedlichaampje. Want hertogin Hesther verwelkt.…

allerijl ik schreef en schrijf nog steeds, 't begint op een epische roman te lijken de personages kan ik goed beschrijven immers ik draag ze in mijn ziende blik de held in het verhaal dat ben ik zelf en zie mij stoeien in allerlei kluchten soms schreeuwend in een donker gewelf alwaar ik bijna ten onderga of stik dan lig ik weer in een hemelbed…

Mijn thuis de rust in mijn leven mijn droomplek Hoge plafonds prachtige lang uitgerekte zalen Kroonluchters van witte glinsterende kristallen Vanaf het moment dat ik de oprijlaan betrad Wist ik….Deze plek zal me bevallen Een open haard met een wit marmeren schouw De keuken met een oud en groot fornuis De slaapkamer met in het midden een hemelbed…

Als mijn hart gaat, als mijn hart slaat, blauwe golven, oceanen Slaap ik uit in koningszalen, laat ik hemelbedden staan Verzin ik sterren bij de vleet die wij in dromenlanden zagen En vertelde ik van sprookjes en van vollemaanse dagen Trok de hemel voor je open om je vleugels uit te slaan Om jou in honderd liefdesbrieven naakt te zien in zonnestralen…