6714 resultaten.
Insula Ambla
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 262 Die oeverloos tot Cheshire cat vervalt
Van zeverende lippen
Waarop het met pokerface gesproken sjibbolet
Door doodgemoedereerd hanteren van een zin
Die wederhelft haar droog de mond in zet
Het steevast "stop er een jippel in"
Gnuivend van pret
O "Vrije Heerlijkheid" die mij weer ontvoert
Naar drassige duinpannen en het Oerd
Zie mijn herinnering…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 454 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 813 je berustte in het lot
ik laat je los
jij laat mij gaan
op weg naar eeuwig
samen voortaan
versmolten in het hart…
Op rapport
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 783 Nu Wallage alom wordt nagewezen
Daar hij uit een rapportje heeft geput
Dat algemeen bestempeld is als flut
Is bij mijzelf wel deze vraag gerezen:
Ons landje is vergeven van rapporten.
Zou daaraan dan ook niet van alles schorten?…
Belegen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 499 , rijpend en goed belegen
wij zijn soms onrustig
over de leegte die wij eens achterlaten,
die slechts door herinneringen wordt opgevuld…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
haiku
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 335 Zijn takken hangend
onder zware wintermantel
berust in zijn lot.…
Afzetgebied
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Het lage zelfbeeld
van Rimbaud berust op zijn
onderdrukte jeugd...…
Beloofd is beloofd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De dag de plek en het exacte tijdstip, ik kan
het me nog in elk beeld steeds herinneren
naast ook je wens, nee je wensen voor mensen.
Zondag zal ik zoals beloofd de maan aanschouwen
je dag, eindigheid omarmen, vertrouwend berusten.…
Mondriaan kritiek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 blauw
één punt
één kleur
één lijn
het had
géél
moeten zijn…
Jouw blauw-dooraderde hand.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 536 Ach, hoe strekte je eens je blauw-dooraderde kleine hand naar me uit en hoe zei je: "Ge bent m'n kind."
In een houten doosje bewaar ik sinds jaar en dag een lok van je zachte, grijze haar, die ik voorzichtig heb afgeknipt toen je, buiten bewustzijn, op je stervensuur wachtte.
Op die foto uit 1951 sta je als meisje in een vlinderachtige jurk…
Jarig
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 395 Je verjaardag staat me nog steeds helder voor de geest
Het voert me terug naar hoe het vroeger is geweest
Al ben je al jaren geleden overleden
Die verjaardag doet me denken aan ons verleden
De dagen uit lang vervlogen tijden
Vol geluk en liefde tussen ons beiden
Op zo’n dag, nu ik eenzaam aan je denk
Was die tijd toch een godsgeschenk
Jouw geboorte…
Wandeling
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 We slenteren over het zandpad
langs de opgedroogde bedding
van het riviertje
richting zandheuvels
waar een enkele boom
de kunst van eenzaamheid verstaat
als je mij toelaat, in droomwereld
of niet geveinsde werkelijkheid
reizen we samen naar de stilte
onder de bloesem van de vlierstruik
we ruiken de adem van zomerse wind
zuurstof…
De pet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 234 Mijn vader droeg altijd een pet.
Hij was geruit, een hele donk're.
Met een drukknoop en een klep.
Hij ging alleen maar af in bed.
En reed hij op zijn brommertje,
de pet ging altijd mee.
En maakte hij een ommetje,
dan groette hij ermee.
Nu hij allang er niet meer is.
Terwijl ik soms eens aan hem denk....
dan zie ik nog alleen die pet.…
In de voetstap van mijn vader
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 In de voetstap van mijn vader
wil ik lopen langs het strand,
wil ik kijken naar de zon
en genieten van het land.
Wil ik dromen,lachen,eten,
en van alles wil ik weten.
Naar de golven wil ik kijken
over hoge wijde dijken,
wil ik vechten met de wind,
hollen wil ik als een kind.
In de voetstap van mijn vader
wil ik vrij zijn en tevreden…
Verveling?
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 345 De hoogste piek van berusting
zal ik niet bestijgen, ik blijf
steken onder de toppen van
herinneringen, doemen de
schimmen op van het verleden,
peinzend tuur ik naar boven,
om te ontwaken - op de door
de tijd - versleten treden en op
een mistige winterdag, verlaat
ik mij op de dromenmaker die
ik op de helling zag, ‘zeil ik ab ‘
langs…
Weer (spiegeling)
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 228 Weer te snel begraven, gaf je het
af met beide handen, ontpop je
van de rag, zo kan je niet berusten,
je zocht het op elke dag, alleen.
“Ontberingen laten zich makkelijker
dragen wanneer de ziel beter wordt
bejegend dan het lichaam “
Rousseau…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Zijn vader zijn...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 814 Vader ben je
en blijf je
met sprekende ogen
en stralende berusting
in gebluste liefde...…
Het verbond ( M.S. )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 293 Ik brak het niet. Vandaag.
De stilte voor en in jou.
Jij, van wie ik houd...
we reden samen, op de fiets, op ons ijzeren ros
onder takken van zomerbomen.
We roken de bloesem
snoven nieuwe vruchtbaarheid.
Jouw rijke mentaliteit verzorgt en zorgt
voor juiste en zuivere inspiratie!
We genoten die zomers van zon, water, lucht en vogels.
En de…
R.W.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 140 zijn naam
licht en broos
koesterende omarming
zijn leven
aangeraakt en kil
staat op een kier
hoe veel ziet hij
in het donker
wie blijft achter in de leegte
wie bevrijdt de
gekooide nacht draagt
het licht op handen
hij balanceert op een
gebroken toverdraad
zijn lichaam in de sneeuw…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 opnieuw valt er sneeuw
mijn hoofd lijkt
doorzichtig als glas
alles is zo helder
en toch
denk ik aan niks
herinneringen
wat zijn dat eigenlijk
zijn ze echt?
als alles wit is
vallen de
verschillen weg…
V.V.T.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 117 Wat voorbij is is voorbij
je kunt het laten rusten
laat het maar hier nu verder gaan
met in het heden te berusten.…
Amsterdam – Enschede 21:30
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 110 Traag glijdend omringd door duister
Berust ik zuchtend in het feit
Dat de tijd zijn sporen nalaat
Is dit dan vertraagzaamheid…
ZOLDEROPRUIMING
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 950 op mijn zolder huist een kwast
en die schildert al dat grauwe
en dat nooit vergeten ouwe
tot een kleurrijk mengpaneel
’k hou hem daar nog even vast
en ik laat hem rustig bouwen
aan mijn nu nog onbehouwen
aquarel van ’t luchtkasteel
aanstonds vormt zich alle last
tot een machtig schilderij
-hier sta ik- en -daar sta jij-
alles keurig in…
ZORGELOOS
gedicht
2.0 met 96 stemmen 18.400 ze zwelgt zijn zinnen
zonder zuchten
zomaar
zondag zal ze zondaar zijn
zijn zwaard zal ziedend zaaien
zij zal zich zielloos zingen
zomaar
zonder zelfzucht…
De Derde Man
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 309 Wanneer zij, gebroken door de vragen,
Ten einde raad, de derde man de hare noemt
Begint haar te dagen, dat er dingen zijn die ze niet weet.
Het eerste raam was steeds het hare
Ze ving het zonlicht en de mijlen tot de zee
Als hij haar ontmoet, en ze glimlacht
ter bezwering van alles dat zij niet eerder kende
En ze zich sluit als een stenen…
ik was bij je
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 107 en ik ben bij je
om de ziekte had je niet gevraagd
maar spontaan gekregen
wel nam je in je handen
hoe je het einde kon beleven
en ik ben bij je
je blik gevestigd op elders
om haar eindelijk weer te zien
je lichaam nog zo fragiel
je blik hoopvol omhoog
en ik keek heel even in je ziel
ik ben bij je
je ogen breken
een zachte berustende…