Alle inzendingen over het leven OR drank

breek maar scherp je kanten punt het glas steek en snijd verwond die je lief hebt gehad je kristal is verweerd spiegelt verkeerd overmatig gebruik sluit lege bodems uit wat rest is verder verval tot in de goot gebroken en verscherft sterft ook de glazen dood…

je staarde naar het glas in stille overpeinzing op zoek naar wie je was met een lach dacht je de drank die de bodem bedekte het twinkelend licht een warm vuur het late uur daarna het grote gat waaraan jij geen herinneringen had je hebt jezelf hervonden bent uit het dal geklommen waarin jij gevangen zat de dag is nieuw in…

heb kleuren gemengd met muziek uit de hemel door zwart wit in schokkend effect schaduw en licht gecreëerd vormen gestolen in magisch realisme uit het diepst van mijn ziel maar de flessen zijn leeg zij hebben hun geest al gegeven ik droom wel de rest van mijn leven…

ik hief het glas met onversneden hartstocht messcherp keek je me aan fileerde mij tot op het bot vond geen ruggengraat sneed diep in mijn ziel waste onschuld en bloed van je handen er was geen verweer een vriend had mij het mes op de keel gezet na jarenlang droog trok ik weer aan de bel ging voor crime passionèl jij bent gegaan…

ik zie je ferme passen de loop van eigen zekerheid voor even kan het je niet schelen en gooit de borsten ferm vooruit toch is er ook berekening telt de stappen voor de kijkers voelt de hete adem van buurvrouwen en de mannen in stil hijgen als deuren weer gesloten zijn parasols paraat en luxaflex omlaag dan voelt simpelfijn het eten…

drank had zacht zijn web gelegd rond mijn bestaan ik had me bijna laten gaan liet me wiegen op zijn draden zou ook zelfs mijn vriend verraden voor een laatste glas maar uit hoeken loert de dood die met zijn spinnepoot de trilling aanvoelt van mijn hoge nood ik laat me nog niet pakken kap nu met het vatten van de glaasjes vrijheid…

je schittert in het glas buikt door alle flessen je smaak is eeuwig dorst en nooit te lessen de hang in druppels wijn toont goede jaren of azijn de kraag op sprankelend geel schuimt net een plas teveel drink je voor het lege glas of voor de flonkering die het je gaf…

ik wilde sneeuw maar er viel regen in de vorst die jij voorspelde we zouden spelen in de witte wereld van mijn helden daar gaan waar niemand is geweest, terugkijken op je sporen is een feest de eerste zijn in niemandsland het ijs waar water strandt het vlaagt vandaag weer troosteloosheid ik had me zo verheugd op kou in winters landschap…

dromen op de maandagmiddagzit het weekend is al uitgeblikt de etiketten tonen de bullshit van dorstigdroge monden ik heb de blikjes weggegooid geplet omdat de ogen de verhalen niet konden geloven slinks en sluw het paaien, woorden klinken ruw en zonder mededogen er is geen wijsheid in de man als de kan naast glazen giet alleen een eindeloos…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Ook dit jaar hoor je pessimisme klinken En wordt er weer hard over geld geklaagd Maar nu accijns op drank flink wordt verlaagd Kan iedereen snel zijn verdriet verdrinken Ik denk dat de depressie snel is opgelost Wanneer benzine maar de helft meer kost…

Dag liefde van mijn leven Dag moeder van mijn kind Ik heb zo veel om je gegeven Dat is niet genoeg nu je door een ander wordt bemind Dag allerliefste schat van mij Hierbij verlaat ik al mijn dromen Maar het moet, ik laat je vrij Vreselijk dat het zover is gekomen De drank de drug misschien de tijd Heeft ons toch uit elkaar gedreven…

De aarde De lucht De zee Een zucht Het leven De dood Huidskleur Of rood De dagen De morgen De nacht Geen zorgen De liefde De pijn Overkomen Het zijn De drank De drugs De waarheid Het gerucht Het werken Het geld Je gezondheid De helft Donkere materie De zee Zwarte gaten Ga je mee?…

het is de avond, het is de vriendschap, het is de drank, het is de leeftijd.. waardoor ik me momenteel zo thuis voel in de wereld.…

(met dank aan Scientias voor de foto) __________________________________ Op een zomerdag zeg ik je alleen maar dit Zeg mij geen gedag ...de herinnering leeft in de binnenzee langs de savannegroene rivier waar het universum antwoordt met de stem van het leven... Zing van de man Leef!…

Ik voel je handen voel je lippen hoor jouw vraag branden zie jouw hart strippen Ik dans op je passen dans op je klanken ruik aan jouw gewassen drink van jouw dranken Ik wil je voor altijd beminnen wil voor altijd om jou geven met jou de eerste dag beginnen van de rest van mijn leven…

Voor Christa Wat de prijs Van alcohol is, Vraag je mij - Ik zeg alleen Maar dat de prijs Van drank hier Een paar meter Voor je rijdt, Op dit fietspad Dat door een Tussenberm van de Rijweg is gescheiden, Daar fietst Christa, Zesentwintig jaar jong, Op haar driewieler, Haar moeder ter bescherming Naast haar - tien jaar…

Hij drukte zich wat calvinistisch uit Het geld gaat naar de “Schnaps” en naar de “Frauen” Die zuiderlingen zijn niet te vertrouwen Verschoot hij daarmee niet zijn laatste kruit? Mocht deze baan hem onverhoopt ontvallen Dan maar een flinke neut en naar de Wallen…

zulk een slecht gebit toch blijft hij dat bocht drinken suiker met koffie…

Toen doorsijpelde dat er bij mijn uitvaart geen alcoholische dranken op tafel kwamen bleven meer dan de helft van mijn nabestaanden weg!…

ik mis iedereen de gezelligheid om me heen geen feest, geen drank weinig dank ik mis iedereen…

De drank en de sponde staan klaar. In een mum doet de man zich te goed aan jenever en tevens aan haar. D'r uniform heeft ze weer aan. Ze wenst, dat ie weer voor d'r rijdt en zegt, dat ze snel moeten gaan. Hij start met het oog op de tijd. Dan zegt ze: 'Je deed je te goed aan drank met gevaar voor het leven.'…

Waw, die schoolreis, er was sterke drank. Mijn klasgenoten zag ik niet meer staan. Onze verloving, wijn in overvloed Vraag mij de namen van de genodigden niet... Ons huwelijksfeest, af, alles erop en eraan Mijn bruidegom was... helaas de fles. De pijnloze bevalling van ons kindje In mijn roes bracht ik het wicht ter wereld.…

Liederlijk vloekend baande de dronkaard zich een weg, door de aanwezigen. De enige manier om aandacht te krijgen, die kreeg hij niet, dus beter gezwegen, vervolgde hij, zwalkend en in zichzelf mompelend, zijn weg. Z'n geweten vertroebeld door de alcohol, had hij alleen verdriet en meelij met zichzelf en mijn gemoed schoot vol!…

Toen de avond rijp was als de druif in het glas was ik die vanavond en wachtte op de straat op jou Bevrijd en beminbaar en klaar voor de ochtend die ik zonder slaap zou spreken en vertellen over leven over de wijsheid van dit glas dat mij eerder deze avond door jou gegeven was Je kwam, ik zag en overwon…

Van drank zal een ieder het verliezen Liefde kan het van de drank niet winnen Een verslaafde kan niet meer kiezen Het is tijd om dus opnieuw te beginnen…

Dat ik drink moet ik mezelf vergeven, ik dorst naar iets dat mij troost anders vervalt de zin van mijn leven en word ik het riool in geloost. Zo drink ik alle dagen en nachten stuk om te voelen wat me ontbreekt: gewoon wat warmte en een weinig geluk, ook als katergal mijn lever steekt.…

Ik moet de blanke gaten in mijn hoofd slaan die het weten wissen, de kalmte brengen rond het wellen van mijn zijn, de sombere som ontcijferen. Woorden wil ik, rechte woorden als handlangers, als messen in vlees. Pas dan kan ik ophelderen, mij opheffen en neerleggen.…

nu haar handen niet meer strelend langs zijn ongeschoren wangen gaan en de randen van zijn nagels rouwen om een kommervol bestaan leegt hij flessen, vult hij glazen drinkt hij kringen op het hout zoekt hij in het net naar mazen in een zee van vochtig zout drijft hij kansloos met de stroom mee naar de rand van zijn bestaan waar zijn grenzeloze…