9520 resultaten.
STUITER
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 424 Hier glijd ik
van de trap
traag maar gestaag
het ongewisse in
Hier stuitert mijn besef
van lijf zegt ho
en boem is weer opnieuw beginnen
Hier wacht ik hoog of laag
op een naakte trede
Dag roede
dag loper
hier glijd ik.…
vraag niet hoe
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 669 je missen klinkt
al ‘s morgens vroeg
heb heel de dag nog
om wat aan te kloten
de weg was slecht
wegwijzers waaiden
in de wind en
wezen ongewis
geen bodem meer
geen ontbijt met jus
kom de dag wel door
maar vraag niet hoe
(vrij naar d. lohues)…
Perspectief
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 Gekooid
binnen afgemeten contouren
zie je ons zitten
als in een wagon
van de trein der traagheid
hoe achter beslagen ramen
de uren, de dagen vervagen
hoe lang duurt de reis
naar het eindstation
of blijven we nog lang
in de ban
van het ongewisse?…
Grotelijks belazerd
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 174 Voor één man is de toekomst ongewis:
De Zeeuw, die grotelijks belazerd is.…
Ankie Broekers-Knol
snelsonnet
4.0 met 2 stemmen 159 Waar zij zo zwierig zwaaide met heur hamer
Nu is haar toekomst uiterst ongewis
De grote vraag straks aan ons aller Ankie:
O beste Ankie, jank je niet of jankie?…
onbegrepen gedicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 214 men stuit op
wrange hindernissen
en breekt de tong
op lettergrepen
weerom blijft men
als lezer in 't ongewisse
en de dichter onbegrepen…
Het verre ongewis
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 75 zijn vleugel
was niet gebroken
er waren wat pennen vervlogen
op een fenomenale vlucht
zijn plots verschijnen
uit het verre ongewis
de formidabel diepe duik
een schitterend gezicht
er was geen keus
voor de vis die hij
als prooi verkozen had
samen kwamen ze boven
hij triomfeerde in
dit spel van de natuur
zij was op de verkeerde plaats…
aanstekelijk
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 786 ongewis van wat
hij heeft uitgespookt
vlammen lekken nu zijn kist
uiteindelijk hebben wij
hem opgestookt…
Laat energie als liefde zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Een avontuur in het ongewisse.
Die warmte brengt en tederheid geeft;
zoveel we het nooit meer willen misse.…
als de lente verschraalt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.208 nog even, dacht ik
dan zal ik gaan
niet dat aan mij
de keus wordt gelaten
ik ga niet staan
in de wijsheid
van het lot
noch dat ik
het ongewisse
zal aanpraten
nee, ik zie
het verleden komen
nog zonder om het
duister te vragen
ergens sluit het net
dat moet haast wel
ik voel de horizon al dagen…
Weten is meer dan kennis
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.050 Zodat wij mensen,
immer, ja, onont-
koombaar, blijven
in het ongewis.
Weten is meer dan kennis.…
Vlakken.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 503 Benader jou op kousenvoeten,
kom jij mij maar tegemoet
op witte vlakken
brengt het ontmoetingspunt
ons misschien wel beiden van de kook
Ik geef je mijn woord
je verblijft niet langer in het ongewisse
ik doorbreek je nevel wel
en kus het op je mond,
zodra ik alles van je weet.…
Reiger
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 358 Die sprak tot hem, na kort beraad:
ik laat je niet in ’t ongewisse,
zal het wel even uit gaan vissen.…
Reis
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 124 Rozenkrans
Tederheid
Gevallen ziel
Ontmoetingen
Wachten
Langs de straat
Mensen die spreken in de bus
Wees paraat
Bliksem
Tussen mensen
Regen die stroomt
Even de stilte
Dan gedroomd
Dat alles goed is
Dat het leven een reis is
Met de bestemming ongewis…
Met pijn en ongewis
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 146 kalk de muren wit
de enige kleur
die mij nog schikt
linten opsmuk
snuisterijen laat ik
in het niet verdwijnen
ongetekend
presenteer ik mij
de laatste schakels breken vrij
schrijf de strijd
maar met het bloed
dat in deze fase vloeien moet
kleur alles in
met pijn en ongewis zonder
dat er een verdwijnpunt is
zal van de daken…
BLIJVEN
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.984 Dat “blijven” hè, dat blijft in ’t ongewisse.
Wáár blijft hij dan ? Dat blijft voorlopig gissen.
Maar ja, zo’n schrijver vindt het blijkbaar leuk.
Zodat hij vlijtig aan het schrijven blijft
en speedsonnetjes over blijven schrijft.…
getekend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 iemand trekt met kalk
een lijn op de muur
rond jouw lijf
jij bent getekend
verdwijning in
het donker zonder
schaduw een lege
koffer in je hand
bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming
van de ongewisse tijd
iemand
herkent je
aan verstrooide kalkresten
door je dunne witte haar…
Erf
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.385 Het oog over het rietland
en het ongewisse, te traag
voor iets anders dan stof.
Rimpeling van water
in de donkere, mosgroene
vonten van de avond.
-----------------------
Uit: Tirade 362, 1996.…
WONING...
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 381 Een woning
hebben we gebouwd
met gedachten als stenen
met gevoelens als voegen
Het bouwen
is dag en nacht zwoegen
houdt niet op
er is geen halt,geen stop
We bouwen
voor elkaar
een woning
waarin lachen en wenen
onze tuin
groen omringen
begin en einde
ongewis.…
Ik voel me rot
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 738 Diep in me hart hoop ik dat je hetzelfde
voelt voor mij maar dat blijft ongewis.…
De grens voorbij
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 120 Ben van het zekere begin
Naar het ongewisse einde
Gekropen, en heb daarbij
Voortdurend de grenzen opgezocht
Die anderen vergeten waren
Aan te geven; grenzen die
Er beslist waren,
Maar niet zichtbaar
Voor hen die er tegen
Aan moesten lopen -
Begin het einde nu al
Zichtbaar te naad'ren -
Ben ongemerkt mijn
Eigen grens voorbij…
worden en vergaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht
hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven
hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan
ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden…
Troost
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 64 En als dan straks
In het uur tussen hond en wolf
De stad
Haar aangezicht verbergt
Weer dat je ne sais quoi gevoel
Dat me verder drijft
Doorheen het labyrint van tijd
Tastend n het ongewisse
Verlangend naar het licht
Dat na de nacht
Verzacht
Als een pleister
Op een slepende wonde.…
Het ongewisse
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 147 heimwee naar de inhoud
die zij eens omhulden
slijt langzaam door
tot verleden is vergeten
al starend naar oneindig
hangt een meeuw zwevend
voor het einde van de horizon
daar is de zon die schijnt
lijkt alles lichter in het nu
de dunne draad aan de buitenrand
biedt wankel een vervolg
op de onzekere tocht
waarvan het einde
gehuld in ongewis…
Tapijt
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 860 Terwijl ik gapend schrijf
ligt op de milieuhoop het tapijt
waarop wij rollebolden ’s nachts
thuiskomend van de hazejacht
toen ik het uit de kamer smeet
werd het eventjes bloedheet
en nu met pils achter de kiezen
lijkt de kamer te bevriezen
nooit gedacht dit te missen
zo verdwijn jij in het ongewisse.…
Erf
gedicht
3.0 met 18 stemmen 6.503 Het oog over het rietland
en het ongewisse, te traag
voor iets anders dan stof.
Rimpeling van water
in de donkere, mosgroene
vonten van de avond.
------------------------------
uit : Tirade 1996, nr. 1.…
BAD TRIP
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 208 afgeschoten in het ongewisse
malen gedachten onafgebroken rond
en worden maskers telkens verwisseld
zo dreunen er talloze kreten
door het diepste van de psyche
waar alles in een waas verschijnt
dan ontwaakt de ziel volledig
lijkt elke stemming weer vredig
totdat het gedonder opnieuw begint…
op het leven
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 239 ik weet je in het ongewisse
zoals er zoveel schimmig is
of grillig in de tijd
de aarde onbetrouwbaar is
vergankelijk de lieve vrede
wazig voorzienigheid
alles willen weten maakt onzeker
achter mijn vraag ligt
altijd weer een vraag
verzoen mij daarom vaag
met je afwezigheid
vertrouw maar op het leven…
Het tikkeltje magie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 229 jij hebt
in je lach
de stille kracht
iets van verwachten
het tikkeltje magie
dat ondeugd heet
en leeft in
het mysterie vrouw
benaderbaar in warme nachten
je ogen raadselen
het ongewisse een blijvend
gissen naar het geheim van jou
pas als het donker ons
heeft toegedekt wordt het
laatste puzzelstukje neergelegd…
Dageraad, morgenstond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 99 Wat avond en nacht brengen
is vaak ongewis
maar jij brengt nieuwe hoop
na bange dromen.
Ik weet je te schatten
dageraad, morgenstond.
Jij wilt mij
en ik wil jou omvatten.…