Alle inzendingen over hetzelfde OR gebleven

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

de eeuwen heen prachtig gebleven Wie toch beweert dat schoonheid schaadt, vergeet de ware baat, van't aardse paard…

De vreemde vogel is gebleven. Hij bleef een leven lang Zong steeds zijn prachtig lied. Hij maakte me gelukkig, iets beters was er niet.…

sprookjes lijken alleen nog te leven in oudere geesten terwijl de decors hetzelfde zijn gebleven donkere delen van het bos hoog struikgewas met open plek het vijvertje met oevers mos sterren en een volle maan fee en elven die lichtvoetig dansen de droomprins op het witte paard maar de kinderen zijn los gegaan in stemmen die relaties…

ben gebleven de snelheid van de tijd maakt mij trager in dingen te doen want liever sta ik een dag of wat stil bij deze oever en maak ik jou eindeloos in mij…

Daar de huizen, de bomen, altijd hetzelfde, vermoeiend. Aan de andere kant het park en kinderen die joelen. Op de stoep voor zijn deur altijd al een mens, oud, die toekijkt en niet lacht. Welke vraag blijft nog open? Ver, de horizon een oever zonder overkant; en haastig, een vleugelslag, wolken.…

Liefde over duizend jaar dat zijn jij en ik vandaag maar dan op betere matrassen Misschien de mannen iets of wat langere kalebassen in retromodieuze kamerjassen. Misschien de vrouwen nog meer nachtcrème in hun vouwen en de stiltes tussen hen al te danig draaglijk Men tost of men de cd van de specht of die van een kwakend beest opzet…

Je bent nog brak en ietwat van de leg En moet, waar je ook komt, diverse mensen Steeds Van Hetzelfde In Het Elfde wensen Zo ebt de nieuwjaarsecho langzaam weg Een nieuwe start van pogen naar vermogen Bij iets, dat, voor je 't weet, weer is vervlogen…

Toch ben je niet gebleven. Het gras, groener aan de overkant. Hem vond je beter, interessant. Jij was eerst zo verlegen. Je bent bij hem gebleven. Hem ook een kind gegeven. Ik ben alleen gebleven. Hier zit ik, heel verlegen... met een groene lach.…

(voor Jacobus van Looy) In stilte groeiend, als een cactus in de Marokkaanse woestijn, krankzinnig met de heilige gekken, die hem de zon door zijn schedel boorden. Verliefd op het woelige Tanger, zoals later zijn collega uit Friesland. Hij verdween in de kleuren om hem heen, hij zwom tussen de siervissen in de vrije oceaan. Dit zuidelijke…

De morgen vult zich in leegte Niets is meer hetzelfde Stilte hult zich in zwijgen Een ijskoude nevel sluiert De zon lijkt in zwart opgelost Niets is meer hetzelfde Ogen vullen zich in tranen Het afscheid van een verleden De morgen vult zich in leegte Niets is meer hetzelfde Lichamen die niet meer passen In een samenzijn van liefdeskleuren…

Waardoor niets, hetzelfde blijkt te zijn. Juist daar waar men wou, Dat alles hetzelfde bleef?…

Waar is het kind gebleven dat gelegen in het gras turend naar de wolken in een andere wereld was Waar is het kind gebleven dat ontdekte en genoot van dieren die leefden in weide ,plas en sloot Waar is het kind gebleven dat steevast vroeg waarom en alles wat het moest vond het dan altijd stom Waar is het kind gebleven dat onbevangen…

Altijd hetzelfde. Dag in, dag uit. Wil eens wat anders. Het onbekende. Je springt. Met beide benen. Kom neer. Je kijkt. Wat vreemd. Het blijft hetzelfde.…

je denkt simpel 'koe' of gewoon 'vache' wat ook een koe is maar ook niet althans het woord is niet hetzelfde we kunnen hetzelfde zeggen met andere woorden,maar is de vraag of we dat geloven misschien is 'vache' niet hetzelfde als 'koe'…

Ik moet het iemand vertellen, vind je het erg als ik je bel? Ik heb geen zin in mensen die vragen stellen, waar ik nu ben beland noem ik de hel...! Ik vraag alleen maar om te luisteren, mij begrijpen hoeft ook niet. Geen woord, niet praten of fluisteren, naar mij luisteren is hoe ik geniet. Kom ik hier ooit nog overheen? ik hoor van mensen…

Hoe zou het zijn als al deze gewone mensen hetzelfde lot waren ondergaan als ik en niets, niets anders meer zouden wensen. Dan zouden ook zij wanneer de hele stad gezellig en warm voor de kachel zat, verlangen die vier muren te verlaten.…

Nu barst er in Egypte weer een bom Omtrent het aantal doden en gewonden Zijn heel wat speculaties rond gezonden Maar daar gaat het uiteindelijk niet om In plaats en aantal is wel vaak verschil Maar altijd maakt het mij weer even stil…

ik las de schaduwletters van deze dag waar toeval in het eigen schrift noodlot zinnen gaf tijd werd achteloos opzij geschoven in pure dwingelandij chaos kreeg alle prioriteiten ging schaamteloos de rij voorbij zo kon ik jou ontmoeten in hetzelfde ziektebeeld jij wanhopig naar de eerste intake ik bijna geheeld iedereen…

Wat ik ook probeer, het zal nooit meer hetzelfde zijn, zonder jou.…

Ach één keertje dat mag Weer hetzelfde verhaal Ik trap er altijd in Twee keer is ook niet erg Drie keer dat kan nog wel En de keren daarna... Die laat ik ook wel gaan Noem me maar dom en naief Maar alleen met hém kan ik de wereld aan…

We waren toen nog jong en ik zag je, voor het eerst daar aan het strand, je hebt nog steeds hetzelfde lachje, ik gaf je al mijn liefde, we liepen hand in hand. Je sloeg je ogen neer, en kon nog blozen, dat lukt je nu helaas niet meer, en ik, ik plukte voor jou veel rode rozen.…

er gaat een dominee voorbij mijn wiegie was een stijfselkissie m'n vader is de allersterkste man geef mij maar Amsterdam van de Amstel tot het "Ëi" tok, tok, tok spaar de geit en de bok het blijft dus hetzelfde door alle tijden het doet mij genoegen ik ben blij met steeds weer hetzelfde liedje…

in hetzelfde bed in het zelfde bed groeien twee mensen vaak totaal uit mekaar!…

gezichten achter glas ansichtkaarten als vlekken op het behang tulpen in een vaas patience en de klok die het vertikt…

Hoezee, leve het papegaaienland Het land van altijd baggeren en pesten Van eeuwig moddergooien en bemesten Zo schept het volk weer eensgezind een band En daarna flink veel ranja met een rietje Ach Nederland: altijd hetzelfde liedje…

draaikolken in verlies en verraad er is het onverdraaglijke van de opsluiting van gekooide vogels op die winterse dag liep ze blootsvoets de ijskoude zee in kort na zonsondergang lag haar lichaam op het strand het kind sliep toen de moeder zacht zo zacht de deur achter zich dicht trok het was de laatste keer het leven zou nooit meer hetzelfde…

onze gedachten of niet we vochten met en scholden elkaar tot wij in elkaars armen thuis kwamen we joegen de stuipen op elkaars lijf lachten en haalden herinneringen op tot met onze ogen vol tranen verdwaald wij elkaar weer vonden ik zal je missen mijn vriend want mijn vindtocht in het leven zonder jou hier naast mij zal nooit meer hetzelfde…

Alles zal altijd weer hetzelfde blijven. Hetzelfde zal steeds weer anders zijn.…