6370 resultaten.
[ op het hoge duin ]
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 325 op het hoge duin
nu al uren loerend
een vogelaar
terdege verkent hij
ons aller gevangenis…
Terschelling
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 133 Op hoge duinen,
wiegend helmgras en een zee
van kleine bloemen.…
Jacob Ruijsdael, Gezicht op Haarlem
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 136 Vanaf het hoge duin verbeeldde hij ons land,
verloren paradijs dat wij beschaafd vernielden.…
een nacht van vermiljoen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 684 daar op het hoge duin heb ik je ontmoet
starend naar de avondzon
op je haren lag een gouden gloed
de horizon was vol van vermiljoen
de zee doorsneden met een gouden spoor
weerspiegelde zich in je ogen
ik keek je aan geraakt, gepakt, bewogen
de weerspiegeling drong in mij door
de duinpan vulde zich die nacht met gloed
met sauzen, spijzen…
BADERS HARTEWENS
poëzie
3.0 met 13 stemmen 3.396 Dwars door de tuinen
Van roos en ranken
Zich ’t pad te banen,
Dan door de lanen
Van zand en dennen
Vluchtig te rennen
Tot waar de kruinen
Van hoge duinen
In ’t blauwe blanken
En zo te naderen
Met zwellende aderen
In laatste loop
De harde golven
En, overdolven,
Hun koele doop.…
Het witte laken
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 214 gedachten vlokken
jagen zonder
het serene wit
haken tot obstakels
hoge duinen
waar geen uitweg is
warrelwinden kolken
draaien horendol
de geest op hol
in uitgeraasd
herneemt de rust
vermoeid haar stilte
strakke orde
en geen vlokken meer
het witte laken doet zo zeer…
Lente
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.232 Pluk een knopje in uw tuin:
Dierbre, wij gaan lente vieren
Op ’t hoge duin.…
Helmkruid.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 335 In 't gloeiend zand
Der hoge duinen
Geplant,
Kwijnt ge... verdorrend op haar kruinen,
Aan 't eenzaam strand.
Schoon 't koele nat
Uw dorre sprieten
Omspat;
Moogt gij geen laafnis toch genieten,
Verschrompeld blad!
Vaak sterven wij
In hooploos smachten,
Als Gij: -
En 't doel van hopen en van trachten
Lag zo nabij!…
zo vonden wij elkaar na duizend jaar
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 987 we kropen in elkaar
het hoge duin, de zon
een zwarte bui verdronken
in de geur van hennahaar
onder het hemeldak
een bank met uitzicht op de
rand van regen, de zee blauwt
branding aan de koele kant
we liepen onze jaren terug
terwijl konijnen speelden
de duinen zich verveelden
en vluchtten voor de wind
de zee kwam verder
met een…
Aanpassen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Het is zo anders dan weleer
het is niet minder ook niet meer
nog steeds voelt toch hetzelfde
ik houd echt van jou steeds weer
‘k voel mij nog steeds blij
als die keer dat je tegen me zei
dat je hart tot de hemel welfde
toen ik vroeg, kom vrij met mij
en samen in die mooie tuin
daar aan zee achter die hoge duin
lagen we gelukkig en tevree…
Gezien vanaf een duintop.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 Liefst op de toppen van de duinen.
Opnieuw beklim ik dat zanderige pad,
de zon is vuurrood aan het dalen.
Vanaf de top van hoge duinen kan ik,
mijn leeftijd zien en achterhalen.
Mijn angsten en mijn wanen.
De ware liefdes in mijn leven.
Het huis waarin ik gelukkig was.
En, gelukkig maar, steeds nog ben.…
Herfstwind
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 194 Als een op hol geslagen geest
raas ik over het vlakke land
zweep op het zand tot hoge duinen
gesel fel de bomenkruinen
met mijn machtig krachtenspel
blaas heel hoog van de toren
na die slappe zomertijd
voel me eindelijk herboren
na dat zuchten en wat briesen
het is de herfst die mij verblijdt
Laat de regens maar gauw komen
wolken schud…
Doornig van wrok staat somber, dor en grauw
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.205 Doornig van wrok staat somber, dor en grauw
De distel van mijn ziel, stug-hard als hout,
En in mijm'rende zelfmarteling houdt
Hij vast de verre herinn'ring, wreed en trouw,
Hoe eens zijn jeugd herhaalde 't hemelblauw
En 't zeeverschiet, van 't hoge duin geschouwd;
En nu, verschroeid en stukgestormd en oud,
Kronkelt zijn wanhoop in stek…
stormkracht 53
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 96 leeftijd en geboortejaar
komen in stormkracht 53 bij elkaar
zie hoe ik daarin blijf staan
handen diep in zakken volle maan
verloren op de top van't hoge duin
vol verdriet van teen tot kruin
sta ik sterk en heel alleen
krijgt geen storm mij van de been
maar
hoe graag zou ik vallen
vallen in de armen
in de armen van die
die mij het liefste…
wielrenners roepen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 296 wielrenners roepen
altijd achtereenvolgens
'tegen ' tegen mij
Fietsen door de duinen naar Haarlem of Den Haag
is een groot genoegen voor mij behalve op zondagmorgen.
Dan kan om elke hoek een sliert wielrijders te voorschijn
schieten die aan hun hoge snelheid het recht ontlenen om
ruim baan te eisen.…
Eilandavontuur
hartenkreet
4.0 met 24 stemmen 1.388 Hoera, nu zijn we er bijna
We zien de zee niet maar hij is daar
Achter die ene dikke hoge duin
Het is nog eentje maar
We lopen nu wat harder
En dan volgt de laatste klim
We hijgen alle drie nu
Dit is heel zware gym
Jullie trekken me het laatste stukje
Dan ben ik eindelijk daar
Ik plof neer op de eerste duinhoop
Ben voorlopig effe klaar…
Ze lachte weer.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 327 Een kitesurfer deed verwoede pogingen om met veel te weinig wind
toch het luchtruim vlak voor de duinen te kiezen, wat hem op een aantal
buitelingen in de lage duinenrij vlak voor de echte, hoge duinen,
kwam te staan.…
koperdraad en vossenbloed
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 206 het miezert in de vroege avond als
ik boven het hoge duin uitkijk
lamsoren liggen goed verborgen
tussen paarse blommekes, zeekraal
en winde staan in de luwte te wuiven
er klinkt een lichtelijk gejammer
vanachter enkele duindoornstruiken
stillekes ga ik nader, zie en huiver
dedju, het is de vos die daar zit
als hij mij ziet spitst hij…
NA DE SLAG
poëzie
4.0 met 1 stemmen 305 De donkerende nacht betrok de wijd gesternde hemel,
de rusteloze zee, de hoge duinen,
de bergen en de vlakte van het heilig Ilios.
Van de ene zijde stonden d'hoge muren
der stede in 't flauwe schemeren der bevende hemellichten.
Daarnevens legerden de kloeke Trooiers
de peerdentemmers.…
KINDERSPROKE
poëzie
3.0 met 60 stemmen 10.560 - en een hoog duin,
Waar je op en af kunt rijen?
En je moeders handen, zijn ze ook zo zacht
Als ze je ’s morgens komt wassen,
En de zeep zo schuimt en een watervracht
Over je rug komt plassen?
In mijn bos woont een nachtegaal
Hebben je kleine musjes,
Die je voeren kunt? - zijn je allemaal
Broertjes… Broertjes en zusjes?…
Zomernacht.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 675 Ik stond op 't duin onder maanlichte lucht,
Rein blauw, dat plechtig rees en teder helde,
- Of 't aarde omveilgen wou - ver achter velden,
En ijle bomenlaan naar klein gehucht,
En stille duinrij, ingeslapen vlucht
Van doffe golven naast de lichtdoorwelde
Woelgolven van de zee.…
Moeder des Vaderlands
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 367 de zee treurt hoge golven
duinen doen hun helmgras buigen
stilte overheerst
de driekleur strijkt halfbakken uit
want heeft geen wimpel meer…
De palmboom.
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.420 Zorgeloos liep ze over de stenen,
Het droge shirt deed haar goed.
Haar broekje was dan wel kort,
Maar de zon deed zijn werk goed.
De palmboom op haar hoofd,
Bewoog zachtjes heen en weer.
En de kleine steentjes onder haar voeten,
Deden haar geen zeer.
Haar oranje zwembandjes,
Waren inmiddels afgegaan.
En al moest ze terug naar het huisje…
Duinen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Haar billen als duinen
Opgetrokken uit blank zand
Gestreeld door zijn hand
Waardoor hij mag struinen
Waarheen de heuvel leidt
Volledig in perfecte harmonie
Met haar heuvelige evenknie
Door deze tweeling verleid
Handen als golven hoog
De duinen intens overspoelend
Elke zandkorrel liefkozend voelend
Slechts duintoppen nog droog
Aangetrokken…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 Wij zitten bij de top van 't duin
Hoog in de bocht van 't diepe pad.…
Veel wind
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 In werveling stuiven duinen
het helm golft over land
en in de diepe pannen
staan fier de kleine struiken
waar zelfs geen blad van kreukt
terwijl uit hoge bomen
de kruin zelfs breekt.…
De dag van gister
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 579 hoog stuift de sneeuw
wit maagdelijk
en
er juicht een geschreeuw
een lied
in kinderlijk impuls
sneeuw heerlijk sneeuw
draag mij op je duinen
kristal….
verstuif mijn ouderdom
vervoer me op de oude sleeën
die mij ooit in vervoering brachten.…
Te hoog
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 106 Het zat veel te hoog
en wat ik zag
begreep ik niet
te klein dit brein
te groot die hoop
spinsels veroorzaken
een oneindig geloof.…
De Hoge en Verhevene
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 101 Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden,
de nederigen van geest, want als dát niet zo was,
dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest.
De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk,
opgeworpen door een woelige zee,
zij die weigeren Hem op het hart te leggen,
de Verhevene draait hier niet in mee !
Hij is niet met hen die zich…
De zee en het gebed
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 389 Door de Helderse duinen
loopt het Schapendijkje
tot het Kaaphoofd
op weg naar Huisduinen
Een grijze man daar
tuurt in de verste verten
heft zijn wandelstok
wijst naar hoog
boven de heiige zee
tegen de winden in
hangende gevleugelden
Hij mompelt kijk daar
ze bidden nog
de zeeuwmeeuwen…