Alle inzendingen over hoge horizon

Loodzwaar gemoed wordt door liefde langzaam luchtig leven lichtvoetig Hoge horizon lost op in wijde vlakte vleugellam verliest van vederlicht Eindelijk boven je zelf uit stijgen in plaats van almaar rond te fladderen Lief vlieg mee naar hoge sferen nooit meer dalen wegens hoogtevrees…

Een bloeiende sinaasappelgaard gloeiend in het oranje eerbetoon overgebracht door de wolken boven een veel te hoge horizon Ergens daarachter een dansende Medusa Vurige slangen, wijds uitgewaaierd, hun veelstemmig gebed diep galmend hun honger verzadigd of vergeten Het blinkend schild blijft achter op weg naar haar beeldentuin ondanks de…

Ik kan je alleen inspireren, misschien Als we vallen, vallen we samen Als gelouterde druppels in de oceaan Waar we eindelijk gelijk zijn Maar groeit voorbij de golven gras Dan zoeken we de hoogste berg En baden ons in ambrozijn Uitkijkend over de archipel Met zijn veel te hoge horizon Daar zul je het voelen Eindigheid, sterfelijkheid…

het staren boeit hem hoe het door straten wandelt en herbegint als een licht geroezemoes de reis die hij alleen moet maken, verdonkert in een eindeloze vlakte met zijn denken er tegenover en waar alles zo ontzettend groot is, dreigt uiteen te vallen tot het herbegint zich langzaam weer inlijft met spoorzoekers en vleugels…

die dromend staren naar die horizontale vlakke lijn stellen veel mensen zich vragen wat zou er daar achter zijn… misschien een andere wereld helemaal niets of een mysterie mijn gedachten worden echt gegeseld door deze ingewikkelde materie maar mijn vaststelling is nu compleet want door al die drukte en gewemel stel ik vast dat wie zijn horizon…

voorbij het geraas gedoe de plichtplegingen de hoge muren het oog van de storm de donkere horizon voorbij dit alles landt een beroering…

Het zat veel te hoog en wat ik zag begreep ik niet te klein dit brein te groot die hoop spinsels veroorzaken een oneindig geloof.…

Hij woont in de hoogte, maar ook bij de verbrijzelden, de nederigen van geest, want als dát niet zo was, dan was Hij ook nooit de Verhevene geweest. De goddelozen vergelijkt hij met modder en slijk, opgeworpen door een woelige zee, zij die weigeren Hem op het hart te leggen, de Verhevene draait hier niet in mee ! Hij is niet met hen die zich…

Glad en wijd ligt het ijs in een veeg wit en grijs en de lucht, tastbre kou, is gestolpt onder blauw. En mijn schaats met een kras als een schot onder glas trekt een veervormig spoor van mijn voet uit te loor. Ik scheer scheef op het vlak langs een donkerblauw wak. Na een sprong voor een scheur als een koord, schiet ik voort op het staal…

verder de tegels van ‘t trottoir vragen mij stap voor stap waarom ze vierkant zijn dan fiets ik maar zolang m’n ketting rammelt trapt mijn hart het bloed rond mijn wielen afstand brengt mij verder de ruimtelijke rijkdom ik rol er dwars doorheen bewegen is vooruit ik stuur de toekomst bochten liggen wind staat lichaam schuin horizon…

macht ik ben de knecht, jij bent de baas ik de gek en jij de dwaas ik de kurk en jij de fles ik de vijf en jij de zes jij de stoffer, ik het blik jij de griep en ik de hik jij ik wil en ik jij wou jij de man en ik de vrouw ik het geld en jij de poen ik de kus en jij de zoen jij het laten, ik het doen jij de veter, ik de schoen…

de dominee de dominee wat moet ik ermee ’t is maar een mens van vlees en bloed moet hij nu zeggen hoe ik leven moet je gelooft toch niet dat ik geloof in hemel en in hel wel in de doet hij mag preken wat hij wil ik zal vragen door welke bril zij eeuwenlang bijbelse wijsheid kleurden en zagen wie schiep god ? wie de…

Zweefmeeuw Neem me mee Hoog met vleugels Jouw schreeuw is hoorbaar Voel je altaar witte dons Geef mij rustmomenten Levenslust Spons mijn stilte Kust mijn nieuwe horizon.…

het meest afgelegen eiland ter wereld stormen, hoge golven en rotsen onmogelijk te omarmen, een passage door de diepte van verwijdering het einde van zee en aarde, verdwenen in een horizon met gekartelde rand…

En aan de horizon gloort nóg een stip. Straks andermaal een overheidstraktatie. Bij voorbaat, ter verhoging van de pret, de thermostaat op standje “hoog” gezet.…

ik gaf rijles jarenlang soms gevaarlijk toch nooit bang rem, gas, koppeling in vredesnaam waar zit dat ding zuchtte zacht mijn sturende sterveling ik moest vertrouwen kweken overwinnen al hun angst zelf heel rustig blijven luisteren duurt het langst zij waren niet van staal, niet van beton en van de zenuwen gespannen als een…

er is een stukje horizon langzaam verdwenen dat deel uitmaakte van mijn jeugd en leven nog zijn er muren dak en schuren buren waren al gegaan welig onkruid bleef hoog op de paden staan het familiehuis van meerdere generaties bewoond met werk en deugd het spelen van de kinderen in een toch zorgeloze jeugd die horizon van vele…

hier hoog mijn ogen zien achter de bolling begint de lucht te trillen schemer verliest horizon beweegt ik wil hoger zien maagdelijk licht begroet mij die eerste straal mysterieus ontploft in mijn schedel daar schijn ik…

Na hoog gebergte de verschillende leegten van stadse vergezichten. Met een rood en blauwe horizon want de zee is nou eenmaal blauw en rood is niet altijd zo rood als het lijkt.…

Slapende blauwe oceanen Ontwaken door de wind Welke mij liefdevol aait Hoog op de golven dansen En een handkus gooien Naar die gouden horizon De zeilen maken dat vragende geluid Waarvan het antwoord bekend is Ik hou van de zee…

horizon.…

Wanneer ik in de richting, van het Hoge Noorden vaar, verdampen mijn illusies. Mijn ambities worden er lachwekkend. Angsten zie ik oplossen in moed. De schoonheid van de horizon, leert me hoe ik leven moet. Voorbij de illusies van de winter, wanneer tegenslag en pijn regeert, en de zon niet langer schijnt.…

spelen spelen in de schaduw van het grote licht zweven als een zwaluw spelen met gewicht spelen op het water verdrinking een gevaar spelen in de regen spetters in je haar spelen op de wegen het verkeer ontwricht spelen met een meisje genieten van ‘t gezicht spelen met je leven dansen met de dood spelen met je partner…

de nieuwe maan die in een lijn komt te staan langs de horizon, het water woelde de zee om en raakte het harde zand storm van golven hoog schuimende witte koppen kijken de branding aan, de nieuwe maan de eclips heeft het gedaan…

Met wat zich allemaal voordoet--- In de wereld De zon hoog aan de horizon De maan die stilaan tevoorschijn komt De sterren die zich laten zien De vogels hoog in de bomen Ik hoop en hoop--- Dat alles beschermd zal blijven En dat de mens beseft--- Met wat hij allemaal heeft En niet zijn ogen sluit.…

hoe hoog vliegt de naam van de verliezer zonder blaam in kille eenzaamheid van tekst tot in zijn hart door haar behekst zie de vogels vliegen heen naar wat ooit horizon scheen ze bewaren daar hun lied.…

Ik zie je jouw schaduw drukt een ets in mijn geheugen de gloed van koper geeft niet de warmte die ik zoek ik tast in lucht lijnen lijken samen te stromen maar mijn horizon zal jou nooit bereiken…

je bent langzaam verdwenen stil uit mijn leven gegleden zonder een woord te verspillen was je laatste zucht snel vergeven de wind heeft je meegenomen naar een plek buiten mijn bereik met zonsondergang ging jij heen dat is nu de plek waar ik altijd naar kijk want in de diepte van de horizon daar moet je wel ergens zijn en al weet ik dat…

mijn doorgezakte stoel stap ik uit de kringloop van leven breekbaar als glas ben ik een mens in de volle maan neem ik afscheid misschien niet doodnormaal maar mijn leven op dood spoor voor mij hoeft het niet meer wil niet langer leven in een schaduw van pijn het is niet meer te keren ik ben nu een kind van de horizon…

Nauwelijks zichtbaar onheilspellend net begonnen hemeltocht Grijs vaal rood en onmiskenbaar langzaam rijzend van de horizon Onbestemd nog dwalend droom ik jou al tegemoet Zacht oranje avondlicht…