Alle inzendingen over ichtyologie OR schakeling

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

Om schurken uit te kunnen schakelen Komt de politie met het stroomstootwapen Daarmee ligt iemand kort op apegapen Maar zonder hem erg toe te takelen Ze gaan de boef dus elektrocuteren Om hem dan pas daarna te isoleren…

De Pyramide is de laatste schakel, want ieder ander wereldwonder is helaas voorgoed naar de verdoemenis. Dus is het tijd voor Rotterdams spektakel: Een boer heeft daar een waterstal voor ogen. Zo krijgt hij al zijn koetjes op het droge.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Het leven zit vol schakels en jij bent er daar één van. Ik heb er al een heleboel en maak er maar een ketting van. Die zorgt dan voor de aandrijving van de molen van het leven. Ik ben best wel benieuwd wat die mij nog gaat geven.....…

Stel Een Stel..ling Was en is Een stelling Een klim Daar ga je op...af Een stelling Daar bouw je op En...of breek je af Zo, sterk en zo zwak Als de stelling Een aaneenschakeling van het woord weergaf…

verbonden door een las onmogelijk meer los zelfs niet in de war met tussenschakel oneindige reeks ovaal rond overal omarmend veel vrienden het midden eind en begin zandloper D – sluiting schroef en oog blad en steen gespannen kracht sprekende letter niet strak staand schots en scheef losjes liggend stevig staal roestig…

Als je energie opraakt en je moet het doen met wat je nog hebt schakel dan snel over op een lager voltage of op een andere 'NET- (SPANNING)' zien te mijden rust laat je weer op binnen de korste keren loop je weer op kop…

Schakels aan elkaar verbonden voor eeuwig en altijd. Als hij breekt, is het waar dat ons leven maar aan een draadje hangt. Ik heb zo’n ketting. De schakels zijn nog gaaf, de blinkende zijn mijn liefde voor de kinderen die ik baarde. Het zware slot, zijn de armen van mijn lieve man die het loodzware lot torst waar het nodig is.…

De zwakste schakel leest het scorebord En ziet dat het één tegen 100 wordt…

ik keek naar rimpelhanden afgezakte ribbelkousen in blokpantoffels dat zou mij niet gebeuren ik bleef toch altijd kind dacht ik in mijn onschuld toen werd ik zelf een oma met kwaaltjes en met vlekjes het hollen was gedaan zo rollen schakels door mijn kleinkind wordt een opa diefje met verlos…

Een vechter in gezamenlijke strijd Raakt vleugellam als hij als zwakste schakel Een joint mist, een scharnier van een tentakel En toe moet zien hoe gaza wordt 'bevrijd' als bibi onverminderd door gaat vechten in weerwil van humanitaire rechten…

Ik schakel uit. Biep-biep.…

Ik schakel aan de radio voor verse ochtendklanken, om met een nieuw Laudamus de goede God te danken. De radio, die laat ik aan, de ganse lieve dag en schakel de TV ook bij, voor `t jongste moordverslag. Nu wordt het toch ondragelijk, ik moet nu zien en horen al de problemen hier op aard, van dood en wordt geboren.…

Op een kruispunt in je leven, schakel je verstand dan uit. Je komt tot een goed besluit, als je je hart de leiding zult geven. Stralend ga je dan op pad. Je leven zal aan glans gaan winnen, er woont vrede bij je van binnen, die je niet eerder bezat.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

willen we zijn niet aan ketting noch aan schakel als aan aarde verbonden met hen die ons liefhebben onze vrienden zijn.…

Gedachten zijn gevangenen van het gedicht waardoor pennen genoodzaakt beginnen tot het ketenen van woorden in zinnen momenten gewrongen in schakels gezwicht. Langzaam vervagen met passeren der dagen stervenden in de dorre woestijn van tijd begraven onder het stof der eeuwigheid.…

we naderen de brug van duizend dromen we houden zowel pas als adem in stalen pijlers diep in dromen en aarde verankerd een schakeling tussen het gedroomde leven en de loerende dood zijn we een samenloop van omstandigheden…

Witte gordijnen schakels van een ander leven. gesloten voor het licht. Laat mij de stilte voor je dragen je hart, de laatste trede tot de top diepe fluisteringen, verwaaiend in de nacht.…

demonen van de nacht hebben mijn hoofd verlaten en zijn nu stil verdwenen zonder met een deur te slaan de slierten van de morgen omringen ochtendlijk gevoel van nieuw en weer herhalen de aarzeling van sluipend licht een dag met vormeloze blik nog ongevuld en ongevreesd en schakel in een lange rij door wie mij opgedrongen?…

Zo'n lange zomer zijn we niet gewend Dus schakelen wij fan en airco in Maar zulke acties zijn nog maar 't begin Straks loopt er een traditie op z'n end! Niet elk protest hoeft altijd zo extreem Gewoon een simpel Pay Per Noot-systeem…

geef je over aan het gegeven, overkom wat je wilde vermijden schakel zintuigen uit en ervaar slecht en eenzaam zijn enkel illusies de één van het perspectief de ander van de vervreemding…

Het is de zwakste schakel die steeds faalt: Diegene die de trekker overhaalt.…

Golven van lente door de lucht Verlichten mijn geest en hart Een vlaag als een lange zucht Een oude gestalte deelt mijn smart Ik lees de woorden van een Spanjaard Schakel over naar de Italiaan Van liefde in de boomgaard Naar woorden die reeds era’s bestaan Vluchtig zijn de woorden Vergankelijk is de trouw Eeuwig is de ziel Die barst daar…

Ik handel op veel manieren, Ik zit onder je huid, Ik begin met je spieren, Ik schakel je uit. Je mooie lichaam, Je lieve lach, Nu gaat het moeizaam, Je kruipt door de dag. Het gaat heel langzaam, Nu pak ik je stem, Ik heb een naam, Nog even en je hart zit klem.…

kalk de muren wit de enige kleur die mij nog schikt linten opsmuk snuisterijen laat ik in het niet verdwijnen ongetekend presenteer ik mij de laatste schakels breken vrij schrijf de strijd maar met het bloed dat in deze fase vloeien moet kleur alles in met pijn en ongewis zonder dat er een verdwijnpunt is zal van de daken…

Twee vingers slaan op een ongeteld aantal knoppen schakelingen in positie slaan hersenkronkels zichtbaar in een leesbare resolutie strelen vreugde in nietige delen slaan mis op wis zodat er woorden blijven staan die slaan op iets buiten de context maar verslaan duizend gedachten duizend en één deze keer…