Alle inzendingen over ineens bleek geschie

er werd iets weggeslagen toen ze plots haar hoed afzette zonder wimpers die als schaduw tussen ogen vielen was de andere kant niet mooi hoewel verpakt in lieve woorden fluisterde bedrieglijk vals wat hoop in de breedband van de rand stak een blikken knoop, ze stond haar goed totdat – ineens - de middag korter bleek en ik verloren…

Door Zulema werd Lex betoverd: ze had ineens z'n hart veroverd. Hij trouwde met 'r om de seks. Het was een sprookjeshuwelijk. Hij voelde zich afschuwelijk: z'n echtgenote bleek een heks. Vervuilend was het voertuig niet, waarmee de vrouw de man verliet. D'r vliegtuig imponeerde Lex. Per bezem vloog ze in de lucht.…

Zelfs de oude zaagmachine hapert bij de rauwe aanblik van jouw bleek gespleten handen liggend in de doodscabine met schouders zonder pokkenprik tonen nagels rauwe randen ik voel ineens hoe prikkeldraad onze vlieger uit de lucht sneed toen we onze klos verloren je haalt me binnen en geeft raad bij alles wat ons samen speet; door jouw…

ik voelde hoe de wind duwde geleidelijk aan steeds meer vat op ons kreeg wat eerst nog plaagstootjes waren bleken ineens heel serieuze gevaren wij werden voortgedreven met intense kracht door een massastroom vol macht die nivellerend zijn route koos waarvoor leven het hoofd deemoedig boog ik zag materie in het zwarte gat…

Een knobbel of een bobbel Een scheut of felle steek Zie ik ook niet wat bleek? Hoesten doe ik ook al een tijdje ‘Voel jij je niet goed, meisje?’, Zei een collega van de week Ik ben ook zo moe en sleep me voort Zeg, heb je het niet gehoord?…

Aan de zoom van 't meer Zit een bleke jongeling neer. 't Donker oog, naar 't west gericht, Volgt het scheidend zonnelicht. Tranen aan dat oog ontleken, Die van grievend lijden spreken, Lijden, - dat een jongelingshart doet breken. 't Nacht. En lange reeds verdronk Ook de laatste zonnevonk.…

De dag lag bleek neer op bleke sponde. De wateren lagen blank onder blanke avond, De lucht was stil van sprakeloze monden, de wolken waren droef van ingehouden tranen. De windevloot, de schepen van de luchtezee, Lagen alle stil voor anker aan de kimmeree.…

Mijn bleke denken dwaalt tot u door diepe nachten Als moede schapen naar haar eindelijke stal; Zij maken wit de nacht met schemerblanke vachten, Weidend de duisternis van het welig donkere dal.…

Wat anders, dan uw bleek gelaat? Geen levend wangeninkarnaat, Geen purpren lippen, Geen gloeiende ogenflonkering Deed, aan d'ontroerde jongeling, Een zucht ontglippen. Het was die zweem van treurigheid, Die wang met lelies overspreid, Die me innig griefde. 0 neen!…

Ineens bleek d'r wereld een bende. Ze kwam in een crisis terecht. Geen plek was er zonder ellende. Paniek bleef d'r rust maar verstoren. Waardoor ging het eensklaps zo slecht? Het antwoord: toen werd ze geboren.…

de zon scheen alles bleek zo afgestemd.…

gegoten waarbij je strak gezicht in breken ineens een warme ronde lach ontblootte…

Zo af en toe was het om af te sterven, Aeolus en vriend Winter vierden feest. De meimaand was nog nooit zo koud geweest, Zelfs voedsel kreeg de kans niet te bederven. Nu tweeëndertig graden en nog meer, Gemiddeld is het hier best aardig weer.…

Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft? Heel weinig is zeker: wél dat mensen niet alléén bestaan en…

naar diepgeworteld In een maatschappij die geen stem heeft, maar wel gehoord wil worden tot het moment dat de woordencarrousel ineens stopt (Ongenaakbaar; de DOOD) *Dichter…

(voor Jackie Gallagher) Ineens was de finishlijn de dood en haastte je jezelf daarheen, je eenzaamheid bleek te groot, ondanks een man was je alleen. Je was ooit de wereldkampioen van de uitputtende triathlon, je was razendsnel en koen, je hart warmer dan de zon.…

De dominee van Krimpen is vergeten dat ie eigenlijk niks van media wil weten na een aanslag van afgelopen nacht doet ie wat niemand had verwacht: Hij zoekt contact met het nieuws? De dominee van Krimpen meet met twee maten heeft ie eindelijk in de gaten dat media zo slecht niet zijn of: zou ie tot besef komen dat: De media nou eenmaal tot…

Zomaar ineens besef je hoe kracht verandert in kwetsbaar zijn Zomaar ineens ervaar je het loslaten Zomaar ineens zie je en help je waar mogelijk is... En zomaar ineens sta je er samen voor En naarmate de tijd verstrekt besef je Dat het ook zomaar ineens voorbij is…

Ineens dan is íe er en pronkt met al zijn kleuren Een wonderlijk bestaan zo'n regenbogenbaan...…

Zomaar... ineens... zo plotseling... gek eigenlijk!…

De zon kijkt nieuwsgierig door het raam. Heel erg langzaam zie ik je gaan. Heel snel ben je ook verdwenen. Zoals de zon ooit heeft geschenen.…

Je slaat je hartenklop als vrolijke fonteinen sinds de val zijn einde brak Ik omgeef je met een aura van warme licht wat schijnt in toverogen die verblijden Dan leg ik jouw hand op mijn boezem in een roes van openlijk en vrijelijk de zinnen strelen wanneer we de liefde met tomeloze energie bespelen We kijken elkaar de kunst af van…

En zo ineens is het gedaan, zo ineens is het voorbij zo ineens in een klap, is het over. zo ineens ligt zij daar, zo ineens zonder aanwijzing.…

Bleek dat hij haar helemaal niet kende. Wist ineens niet meer of hij in dit grand hotel van de vermoorde onschuld ooit eerder logeerde.…

En ineens realiseerde ik me dat er vele mensen zijn zonder dubbelleven Die hebben alleen dat ene leven van zich gedragen binnen kader keurig naar verwachting ietwat bleek vlak voorspelbaar middelmatigheid Wat ben ik dankbaar dat ik de deur ken naar mijn dubbelleven mijn parallelle leven Een leven doordrenkt met passie…

En dan ineens, ben je vijfenzestig Dan ineens ben je met pensioen Dan ineens hoor je bij de club van oude mannen Dan ineens, heb je alle tijd om van alles te doen! Dan ineens, is daar die mijlpaal Kijk je met andere ogen naar jezelf Maar bedenk een ding, want da's zeker Er zijn er zat, die niet zover komen!…

ineens te koud om onze warmte vast te houden…

Als vrienden ineens, geen vrienden maar vijanden blijken te zijn, is vriendschap zoals die bedoeld wordt ineens niet meer zo fijn, als vriendschap een soort 'houden van' openbaart, dán is vriendschap ineens een heleboel waard!…

het bonkt in ganzenpas alsof er wegen lopen in plaats van rode wormen die gelijkmatig zouden moeten zwemmen het stamelt vre de vre de in een steeds sneller ritme alsof het tempo weet dat angst woekert met tijd het groeit langzaam net niet onverdraagzaam het scheelt weer een haartje onder een weelderige pruik…

In een bleke balzaal Dansen mensen De danswedstrijd Vlinders kijken mee Mensen schuifelen verder…