Alle inzendingen over inrichting vereist m

ondefinieerbaar maar toch benaderbaar een moment een plaats een gebeurtenis vereist is een bepaalde mate van een state of mind een bepaalde ontspannenheid let it all come down geef je over en geniet…

Geduldig wachten is dan een vereiste Dat trouwens ook niet ophoudt bij de dood: Straks horen de bedroefde nabestaanden: Het kerkhof heeft een wachtlijst van elf maanden.…

Een bouwvergunning zonder tekening vereist een zeldzaam soort berekening.…

De Canadezen hebben het bewezen Ik haal helaas niet de vereiste norm Zo houd ik mijn prostaat niet goed in vorm Heel plat gezegd: Ik moet veel meer gaan kezen Mijn zorgverzekeraar bederft de pret ‘Helaas...dat zit niet in uw zorgpakket’…

Mij al lezend te begrijpen vereist een warme zakelijkheid. Ik zal opstaan uit de woorden en je prijzen om je openheid: het vermogen jezelf opzij te zetten.…

Een grijze muis was, zei men, een vereiste, En onze muis was blijkbaar niet de grijste.…

Dicht men sociaal letsel in een politiekbetoog dichterlijk toe Getuigt dit het dichten van een ongelijk in exces Draaiend gelijk de stroming van het moment vereist betogen zij hun wazig gelijk Politici de dichters in metafoor bij uitstek…

Het was het leukste Paasweekend in jaren We hebben honderd eieren beschilderd En daarna in de tuin die was verwilderd Gezocht naar goed verstopte exemplaren Helaas bleek ook dit snelsonnet een eitje En duurde de vereiste vondst een tijdje…

Dan wordt het uiteraard een keer acuut, vereist de aanpak spoed, à la minute, al wil de BBB dit niet geloven. Hun standpunt blijft: concessies voor geen prijs. Zo’n houding noemen wij stronteigenwijs.…

edelmetaal van blank- glanzende kleur trilt miljoen x miljoen x miljoen keer in een goede conditie parallel verbonden rompen met fluweelachtig bekleedsel koesteren hun inrichting waar men allerlei melkdranken kan krijgen onder de poort waardoor ik ga regent het in met toegevoegd vermogen nog groter wordt de omvang: omdat, daar, aangezien…

ook al zijn haar keuzes niet de mijne, kleuren ze mijn dag niet minder grijs de hemel regent mijn tranen daar machteloosheid mij ten deel valt uit liefde kwamen jullie in ons leven, met een gebroken hart zal ik jullie moeten laten gaan…

Als je mocht denken Dat ik verzuip In dit moeras Dan heb je Het mis Als je mocht denken Dat ik hier Ten onder ga Dan heb je Het mis Heb je Ooit gezien Hoe sterk Dat ik ben Heb je Ooit gezien Hoe veerkrachtig Dat ik ben Mocht je denken Dat ik Door jouw ellende Mezelf verliezen zal Dan heb je het mis Dan heb je Dus…

Op een nooit geschilderd schilderij staat ze met een lach. Wanneer je stil bent, hoor je haar denken: ‘Schilder mij, maak mij tot iemand!’ Achter de ezel zit een man. Hij maakt een zelfportret van een vrouw, moet soms lachen om de werkelijkheid. De vrouw doet iemand na, niemand die ooit heeft bestaan. De schilder imiteert de illusie zo…

Ik wil een M zijn. Omdat de M zo potig is, Kan hij waarschijnlijk Ver lopen. Omdat de M van boven Op een berg lijkt. Die vast wel te beklimmen is.…

ze geeft geen citroen zonder verhaal over die ene reis naar Spanje geen aardappel zonder herinnering aan het grote veld waar later de soldaten neerlagen gesneuveld verslagen ze schrijft geschiedenis op verjaardagskaarten in schoonschrift tussen de lijnen ze is mijn vriendin ze wordt achtentachtig…

Geen dag is meer dezelfde zonder jou Het licht is anders nu jij bent gekomen Een and’re wind waait door dezelfde bomen De lucht is blauwer dan het diepste blauw De nachten zijn niet langer zonder dromen De warmte staat niet langer in de kou De vogels vliegen tussen mij en jou Met woorden op hun wieken zonder schromen Jij opende een deur…

Morgen komt een tijdloos tijdschrift uit Van Willem-Alexander en zijn posse Verzameld in een vorstelijke glossy Gebonden door een koninklijk besluit Een blad van helden met voorname banden Vooral geschikt voor hele grote handen…

jij en jou lach, dat is mijn doel voor de hele dag. jij en jou doen, dan verlang ik zo naar jou zoen. jij en je mooie ogen,dat is meer dan duizend regenbogen. jij bent het dus voor mij, samen zij aan zij worden wij blij.…

als alles dat blijft uiteindelijk gaat zijn wij voorbij de hemel stralen vergeten sterren zoals het is in alles dat voor altijd blijft zoals het was…

nachtelijke gedachten kruipen onder de huid te veel om te bevatten te groot voor het gemoed de Zwitserse zwarte koeien brengen me op de koebellen geluid door vrienden uit de Alpen voor mijn dode broer het traditionele klingelen valt me zwaar hij heeft het vaak gehoord ik kan mijn broer nooit meer vinden we verloren elkaar uit het…

Als Jezus leefde reisde hij per jet Aldus de rijke televangelist Die volgens God een vierde vliegtuig mist Het woord vereist een hemelser gebed Barmhartig zijn gelovigen en armen Voor 's werelds hebzucht, leugenaars en charme…

Kleermaker ben ik, Een deugdzaam beroep, Een echt vak nog Dat vakmanschap vereist - Door anderen wordt Er doorgaans op mij Neergekeken - Want zij vinden mij Niet geleerd, ik ben Immers niet zoals zij - Ze begrijpen niet Dat ik het cement ben In het losse zand Dat zij daag'lijks achterlaten, Ik ben het immers, die Zonder…

Het jaar doet er weer toe, de teugels van de toekomst zich nestelen op de takken van de avondschoot en hun kwetterende muzen…

laat me spelen in de spiegel van werkelijkheid; verwonderd om de vogels in de lucht waar ik niet wil denken, hoef te denken en het stamelen kan achterlaten bij elke vraag die je stelt over liefhebben, dicht tegen mensen en het verliezen aan ik zie je graag, zeg ik dan maar ik hou ook van een steen -het is stil overal waar ik…

het voelt vreemd aan, de vreemde die hij is ondanks het delen van de waanzin in het verleden, het slaan op ziel en huid, onherstelbaar zoals de pop die ik jarenlang in armen droeg wanneer ik het licht uitdeed om woorden met dezelfde adem te laten sterven nog droom ik, de ogen op mij gericht midden in het huis dat het water op de ramen…

Verlaten dier, treedt uit je schaduuwen, wat zit je nog te mijmeren hier, er is brood, er zijn spelen, loop niet in dood in je levensspoor je lot achterna, je verlangen versleten tot schrander dier. Het is om even hoe je mag heten, toch zal ik je strelen, om zovele dromen met je te delen, de zwakheid van je kracht, tot mij zal…

(voor M.) 'Iemand vertelde me dat je nog van me houdt!' Carla Bruni Magerder dan een kort 'hallo' kunnen we niet gaan, hoewel een bekende zanger 'hello' tot een wereldhit maakte, maar die intentie zul je toch after all niet wagen te bedoelen.…

Er was er eens een dichter die maar niet goed kon onthouwen of hij vanuit de man schreef, of veeleer vanuit de vrouwen. Dat maakte hem van streek en deed hem menig maal benauwen, zodanig dat de twijfel aan zijn geest begon te knauwen. Het viel hem reuze zwaar steeds bij zijn versjes te bepalen: ~Moet ik hier nu de borsten of de ballen bij gaan…

Jij mist m'n lach m'n verdriet m'n humeur en gezeur Jij mist m'n woorden m'n stem m'n liefhebben zonder rem Jij mist m'n schater m'n glimlach m'n knipoog en "goede" gedrag Jij mist m'n verhalen m'n gedichten m'n gefluister en ogen die oplichten Besef je nu wat je mist ??…

ik hoorde je neuriën terwijl je handen op een zachte manier orde schiepen in de chaos die huishouden heet in aangename rust herkreeg de kamer de stilering zoals ooit bedoeld met brede lach openden gordijnen de herboren inkijk ook wij waren meubilair en hoorden al zo lang tot de inrichting dat afwezigheid heel ongemakkelijk…