Alle inzendingen over isolement OR falen

Naar mij luisterde ze niet tijdens haar monologen theatraal, egocentrisch, Katholiek ze moest haar verhaal kwijt ononderbroken, er was nooit tijd die kleine dingen waren belangrijk voor muren die mijn oren waren en ik heb haar nooit meer gebeld vanuit mijn isolement hadden buren geen ogen er was geen verklaring een ziekte, wanen van…

Hoog boven het wolkendek Zit onze grootse lieve heer Vanaf zijn gouden troon Kijkt hij op ons mensen neer Zijn verzinsel, zijn verhaal Ooit in zes dagen gecreëerd Maar de grote God vraagt zich nu af Waarom heeft het volk nog niks geleerd? De aarde die hij ooit schiep Is veranderd in een chaos Van Amerika, tot China En van Chili tot aan…

mijn lichaam is gekneusd het hart slaat over in dwalen en falen nog altijd onderkoeld ik kan er niet meer in zweef slechts rond herinnering van hoe het was en ging zie nog het koren wuiven op een warme zomerdag de bruidsjurk waarin jij de mooiste van de wereld was zij vechten voor mijn lijf begrijpen niet waar ik nu blijf om…

Iets van mijn leven Te maken, de levenslijnen die Stijf staan van Het eindeloos proberen Wat te verlichten Door met een extra Penseelstreek de pijn Die ik doorgaans voel Wat te verdunnen - Een verwaterd beeld Waar mee te leven valt - Zo is het, in de zoektocht Die inhoud wil geven aan Het leven dat ik gekregen heb Lopen falen…

Doof voor de buitenwereld, vind ik de rust in dat soort isolement. En dan denk ik: dit alles is eigenlijk niets meer dan niets en ik argwaan de dood, dus scheur ik de streng en met pijn aan de navel sta ik op en begin ik weer opnieuw met leven.…

Eenzaamheid is geen isolement, maar een verbinding, een band met de natuur en het universum. Een dialoog met je ziel en je geest en een harmonie met je essentie en je bestemming. Eenzaamheid is geen zwakte, maar een kracht en een teken van moet en zelfvertrouwen. Een blijk van wijsheid en inzicht en een getuigenis van geluk en gemoedsrust.…

Hij was een iets andere versie mens, ontstaan in het isolement. Dankbaar maakte hij gebruik van deze dubbele betekenis. Men hoeft het niet als belemmering te zien; hij was vervreemd van zijn eigen vaagheid, liep in paniek langs de afgrondsrand.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

En de mensen dan die dat willen maar niet kunnen uit angst voor falen? Ze botsen tegen kwaad en zitten thuis te balen.…

Wij zijn verdeeld over zijn poëzie maar hij had hoe dan ook de gave om met steeds weer nieuwe woorden ons te laten zien hoe alle woorden zullen falen.…

ons Lage landje - één verschil Is er wel, bij hen is er Het constitutionele hof Dat over 's lands armen Waakt - waar in Nederland Vierhonderdduizend kinderen In schrijnende armoede Opgroeien waar niets meer Aan wordt gedaan, hebben Onze buren het Hof dat Merkel opdraagt zonder Dralen de allerarmsten Dit jaar nog uit hun Isolement…

Onverwerkte lagen van verdriet en rouw om geliefde mensen maar dat niet alleen Onvervuldheid van dromen zonder een beeld om eenzaamheid Er is geen gezin geen arbeid het netwerk beperkt perspectief uitzichtloos Ontstaan isolement de dagen zijn wisselend aansluiting is niet gelukt vrijwilligerswerk als alternatief Het alleen…

ik vergeet wie ik ben wie de vreemdeling is die de rivier volgt en de tijd nodig tussen boom en wind wanneer faal je het water wijd open als enkel armen van verlatenheid volgen…

Ik faal, ik val en geef op. Ik wilde graag de beste zijn. Ik val en ik sta op. Met tranen, want vallen is niet fijn. Vallen dat doet pijn. Ik vecht, ik strijd, ik blijf worstelen. Ik wil een keertje overwinnen. Ik struikel, ik val, ik faal. Ik moet alweer opnieuw beginnen.…

Ritsel vandaag nog wat Handjeklapklaphandjes Falen de pogingen Dán wacht de bijl!…

Een kleine kamer is haar onderkomen waar ze zichzelf moed in praat de pillen die ze heeft ingenomen tekenen grof op haar droeve gelaat De wereld en al haar onderdanen lieten deze vrouw keihard in de steek niemand ziet nu nog haar tranen elke dag duurt minimaal een week Isolement in een oase van pijn slechts God mag haar komen halen uit…

Als ik kijk in de Spiegel, stroomt poreus water aan het begin van elk falen… Zoiets bestaat niet als je goed kijkt!…

Nadat hij zijn helm en FAL afgaf zwaaide de laatste dienstplichtige af. Zijn jongere broer bevocht dan heel stoer Pokémon en Lemmings richting graf.…

misschien ziet hij haar worstelend falen of neemt hij - op afstand - er nota van de daadkracht in zijn bloed is broos net zo broos misschien als haar onvermogen om te leven in een te koude winter…

Het falen van de overheden leidt Tot burgerlijke ongehoorzaamheid.…

door een lantaren struiken hangen zwaar beladen tot op de drassige grond de druilerigheid van buiten is in mijn hoofd gekropen de neerslachtigheid in mij verwacht de zon als tovenaar gisteren en vandaag zijn plassen water hinderlijke obstakels mijn dorp is verstopt onder een grijze deken de eenzaamheid ontwaakt in huiselijk isolement…

Ik ben in een film geboren regie heb ik niet nodig, ik speel een soevereine held in elk verhaal, een script is overbodig , isolement van de verbeelding deel ik met mijn lief zonder haar gretigheid te verliezen, balancerend op de raakvlakken van zwart en wit , vrees de samenloop van ieder stuk op het schaakbord van haar Muze,herken…

Kerstavond Samen Nog 7 dagen om achteruit te kijken Verdriet, isolement en virus - maar ook verbondenheid en plezier gevoeld in 2020 Samen beleefd 2021 dient zich aan Uitzicht naar fijner leven geeft kracht Samen gaan we het doen Ieder op zijn eigen tempo en karakter Top en dal en alledaags Maar vooral als gezin Dat telt Geef steun gevraagd…

Genadeloos heb ik je weggezuiverd van mijn lichaam en uit mijn hart Rillend nagehuiverd mijn ziel die jij hier brak Huilend in tranen gevoelloos en zoveel woede Zo hopeloos dat falen voortaan wat meer op mijn hoede.…

al zou je willen, lief, de liefde is toch niet te dwingen de warme deken trok je met gemak over ons hoofd maar met de barst in beider ego's hoe spijtig de ontdekking werd juist ons falen weer ontbloot…

het zwerk vertoont lichtjes de breekbaarheid sterren stralen sterren falen, schieten soms te kort een ster duikt de kroeg in omdat het hem teveel wordt en daar neem ik er 1 op u, proost…

Mijn lichaam is mij niet trouw ik faal als moeder en als vrouw ik voel mij schuldig te ongeduldig boos en kwaad omdat het niet gaat dat is normaal ik baal ik wil er zijn voor man en kinderen laat mijn lichaam dat niet verhinderen!…

niets dan lucht ben ik helaas geworden onbegrijpelijk vluchtig zonder houvast onzichtbare papieren baas vingerloos vind ik mijn weg op de tast morgen overmorgen de dagen daarna een klucht voor velen anderen zijn boos vergaand geïsoleerd informatieloos ik ben lucht niet bestaand of anders een vliegende vis die hapt en hapt naar adem verstikkend…

in mijn natte cirkel hang ik verblind de dove uit gevoelloos voor tekens van leven en van liefde zwemmend in een oceaan terwijl continenten langzaam eiland worden en eilanden verdwijnen in een zoute mist blijft verdriet van gisteren ook vandaag weer huilen zilte fontein die niet opdroogt eeuwig druppels achterlatend…