Alle inzendingen over kelkje

een lichtgroen hartje een bedje van meeldraadjes geel als het kelkje prachtig boterbloempje heb je even bekeken…

Het gehemelte droog En nat de grond Om de dorst te lessen Nam ik het in mijn mond Het schuurde mijn tong En knoopte mijn maag Maar het leven gaat door Tenminste vandaag Een schietgebed naar god Voor een kelkje wijn En een droge korst Zou ook welkom zijn Dus les me de honger En stil me de dorst Anders zal me dit leven Niet meer waard…

Keurig geland, klapt de deur op een kiertje, begint het plafond naar beneden te lekken, een kolkje in een kelkje. Wie helpt je zoet miertje? Zij heeft geen gebit, maar is klaarblijkelijk fervent voorstander van kukident en heeft feitelijk haar eigen papiertje met een patent. De bladranden sluiten.…

Ik zit rechtop, mijn rug gesteund mijn arm op een leuning bij de schoorsteen, waarop de klok en spiegel: ik kijk voor me uit in mijn rechterhand een kelkje. Het is drie minuten over tien. het glaasje is al leeg de gaskachel brandt zachtjes.…

En ieder klein, heel klein paars kelkje vertelt me over leven dat oneindig verder gaat.…

heb je niet geplukt je groeit en bloeit nu eindelijk voluit je bloesem zacht bekeken weet dat jij in zomerswarmte de eerste vrucht gaat geven je roept met kleuren als ik fladder in de zon verleidt me met je geuren tot ik hunkerend in je kelkje kom wij stuifmailden in eindeloos ontmoeten ook de stamper als portier kwam ons uitbundig…

klein, o bloemetje fijn wat zou ik toch graag een vlindertje zijn - ik kwam naar jouw kroontje en dronk in de zon van jouw suikerig sapje zoveel als ik kon Als dank zou ik geven een sierlijke dans gaf fleur aan jouw leven jouw zaadjes een kans O bloemetje klein, o bloemetje fijn ook zou ik wel graag een honingbij zijn - ik kroop in jouw kelkje…

Versmolten kelkje bloem in blank gedrenkt, Vergaar vergauwd de flauwste zonnestralen. Van alles wat je wekt zo ongerept, Ben jij de wens, het onverwelkbare Schenken, maar de schoot verglaasd, vat mineraal.…

eerste en voorlaatste Want altijd krap bij kas schrapte men De post voor poëzie die voor de dichter was Een bedragje dat de heren bij één maal dineren Zorgeloos verzopen in hun glas Mijn idee: leg Jan voorgoed ter ruste In de Museumtuin zijn merel zingt er al En Art & Dining die ‘sfeervolle locatie’ voor diner en drank Bezorgt een kelkje…

van leven rond dat de natuur doet boeien gestaag glijdt langs het firmament zij die de aarde elk moment haar warme licht doet geven insecten, vissen, mens en dier bomen, struiken, gras en wier steeds kans biedt om te leven als elke schaduw korter wordt de dag tot even is verkort verliest de aard haar kleuren de bloem plooit kalm haar kelkje…

Zie, de zon is opgegaan; 't Wolkt en walmt langs 't water henen; Bloemen lachen, bloemen wenen, 't Kelkje met de dauw belaân. Gele boterbloemen pronken; De veergeetmijnietjes lonken, En de waterroos ging los, 't Riet schudt de gepluimde bos.…