48 resultaten.
Kerkje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 207 De stilte van
ons dorpje op
een late
zondagmiddag
spreekt haar
eigen taal.
Zij vertelt van de
arbeid
die werd verricht
en die nog moet
worden gedaan.
De kerk staat er
middenin, als
symbool van de
geconcentreerde
energie
waarmee hij
werd gebouwd.…
kerkje
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 875 slechts een uil
nestelt hier nog
binnen gewijde
muren
ruist in de geur
van gedoofde
kaarsen nog
een vrome
psalm
schuilt de toren
tussen stokoude
bomen
in lome
vergetelheid…
kerkje Opwaarts
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 36 in Sellingerbeetse
omhoog met een rotvaart
onbewust gleed je
snel als een stokstaart
hemelwaarts
op de gevel staat Opwaarts
het gebouw een andere loop
er dreigde sloop
kerkje in de bouwstijl
Amsterdamse school
bleef bestaan
een stichting pakt er
dorpsactiviteit aan
kunstenaars gaan
in het kerkje exposeren
iedereen blij dat
het kerkje…
Zonden (o)ver(ge)geven!
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.358 Vervallen kerkje
braakballen op vloer biechtstoel
Godsdienstige uil!…
HERFSTDAG
poëzie
3.0 met 5 stemmen 493 Het kerkje heft zijn toren
In 't nevelig verschiet
En uit den hagedoren
Trilt zacht een vogellied.
Er bloeit op veld en wegen
Geen enkel bloempje meer;
De zwarte najaarsregen
Sloeg 't laatste knopje neêr.
Een grijsaard gaat al hijgend,
Met wankelenden voet
Het smalle pad bestijgend,
Het kerkje tegemoet.…
Gaston Bellot
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 79 het was een witte
lege dag in een
slapend gehucht
ik betrad het
sobere kerkje
of ik de deur
achter me
wilde sluiten
ik las je
ingemetselde naam
op de vale muur:
Gaston Bellot
1939-1945
mort en captivité
het was een
lege droeve dag…
sporen van een heilige (2)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 616 Portiuncula
waar de eerste
broeders een plek
van vrede vonden
omhult al eeuwen
een sober kerkje
hun broze bestaan
nog voelbaar, als
een vertrouwde
klank en geur
als heimwee naar
geborgenheid…
DORPSKERKJE
poëzie
2.0 met 8 stemmen 516 Het oude kerkje staat zo stil,
zo stil in 't gouden zonnelicht,
een man met wee-doorkerfd gezicht
die ach zo gaarne, sterven wil.…
De stilte
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 135 Een kerkje zo oud
en ach zo geweldig oud
in het hoge gras
de verweerde stenen
een haas rent over
het kerkhof
De wind een koeltje
op deze warme dag
boven de akker zingt
de stijgende leeuwerik
jubelend als een engel
een stipje aan de hemel
Het beekje ritselt en murmelt
de jongen ziet het kerkje zo oud
en ach de verweerde stenen…
un mariage en Causse Noir
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 239 spitsuur schijnt het in het
gehucht St.André de Vezines
één kerkje drie boerenhuizen
en een oude herberg
het is een drukte van belang
want er wordt vandaag getrouwd
en dat gaan ze vieren
van verre zijn ze gekomen
om hier de bruiloft mee te maken
wij de ontheemden laten ons verbazen…
angstdroom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 de trommelaars
kondigen een
opstand aan
de menigte vervaagt
bij het licht van
de toortsen
hoog in de inktzwarte
lucht suizen steen
en ijzer
het koor in het witgekalkte
kerkje zingt Houd Moed
wij zullen jullie niet verlaten
winterwolven blaffen
over de sneeuwvlakten
aan breekbare ijspegels
klemmen we ons vast…
Berenklauw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 131 Die soeverein uitkijkt
Over de dodenakker,
Het nieuwe leven
Vasthoudt dat frist
En groent in een
Overnieuw begonnen tijd,
Op een plaats
Waar de dood
Verpletterend
Heeft toegeslagen…
Déja vu aan het biljart
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 177 Voor mijn vader
Terwijl jij nadenkt
Of je over rood of
Wit wilt spelen,
Schud ik de tijd
Uit mijn mouw
En kijk ik veertig
Jaar of zo naar voren,
Zie ik haar, dan nog
Niet geboren, op dat
Tafeltje in het kleine
Kerkje dat in de mist
Verborgen ligt
Met gekruiste benen
Gedichten lezen, die mij
Regel voor regel raken, met…
De aardappelprijzen....
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 353 Uit het kerkje klinkt een graduale
ver gedragen over het veld.
Zie daar toch die geploegde akker,
glinsterend de vette klei,
in elke voor nu wakker,
wachtend op het volgend jaargetij.
In het hoek - ineengedoken -
drukt een patrijs zich bangelijk neer.
Daarnaast een trotse reiger
poserend als 'n rijzig heer.…
Krans
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 82 Ik leefde met een krans om mij heen
We gingen samen bubbels blazen
Het was al goud wat er scheen
Alsof we enkel mooie boeken lazen
Onze ontmoeting hield op te bestaan
Enkel een gedachte bleef over
In een kerkje
Jou hand gepakt
Alsof het leven
In draadloos verlangen
Heel even boven
Mijzelf uitsteeg
In de mooiste gezangen…
PINKSTEREN 2015
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 141 Het kerkje aan het oog onttrokken
Door vol geworden voorjaarstwijgen
Bewaart geruime tijd het zwijgen
Weet me een schrijfsel te ontlokken
Sinds Christus op een wolkenwagen
De hemelen werd ingereden
Werd er voor wederkeer gebeden
De mens was bang, terneergeslagen
Wel is er kort nadat Hij ging
Nog iets opmerkelijks geschied
Tijdens een godsdienstoefening…
Ons Lieve Heer op Solder
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 652 Ach - U kent het denk ik wel
dat lieve kerkje in de stad
waar de Amsterdamse mensen
dicht bijeen waren gekropen
Om te zingen van de Heer
die daar zijn Huis genomen had
op een zolder waar de duivel
nog niet binnen was geslopen
En zo zochten zij elkaar
die jaren daar - terwijl men bad
dat de tijden zouden keren
en de hemel brak weer open…
Stenen preelstoel te Fransum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Die stenen preekstoel, ‘daarvoor ben ik omgereisd’;
een rondje Fransum ging er een middag aan vooraf.
Door grasland waar het altijd waait; woorden als
voorwerk en wierde eisen ter plaatse hun rang op.
Vanuit elk standpunt schemert de dakruiter ons door
het groen tegemoet. Paraplu òp naderen we het oog-
merk van onze tocht. - Proberen we…
A la Campagne
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 288 ik was er weer even, ·
daar, bij mijn grote liefde,
het orgel à la campagne
in het kerkje van Pleaux,
Romaans en zonder franje
daar huist een geschenk
hemels groots, te groot voor mij
in het schaduw-rijke bedehuis,
oprijzend aan de linker zij
de toetsen weten dat ik
geen gedachten meer denk
als ik mijn gevoelens door
de loodrechte…
Moedeloosheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 938 Als men mij daar heeft heengedragen,
En u het zondagklokje wekt,
En gij door 't huivrig morgenscheemren,
Mistroostig naar het kerkje trekt,
Dan zult gij op die deken staren,
Zo groen en vochtig uitgebreid :
De dood is beter dan het leven,
En zacht de slaap der eeuwigheid!…
Het kerstconcert
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 304 Het kerkje had zich al gevuld
stemgeluiden liefkoosden
het kindje in de kribbe
daar blonk een flonkering
zacht langs de zoldering
dat alle aandacht kreeg
sterrenlicht
scheen door gekleurde ramen
streelde het orgel
dat tussen de balken zweeg
doch lager fluisterde
op klanken van koor en kerstmuziek
‘Wij komen tezamen’
naast tranen
van…
Het Kerstconcert
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 264 Het kerkje had zich al gevuld
stemgeluiden liefkoosden
het kindje in de kribbe
een flonkering blonk langs de zoldering
dat alle aandacht kreeg
sterrenlicht scheen door gekleurde ramen
streelde het orgel
dat tussen de balken zweeg
doch lager fluisterde
op klanken van koor en kerstmuziek
‘Wij komen tezamen’
naast tranen van een ademloos…
Jubileumconcert
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 84 Zij wacht geduldig in het Witte Kerkje
Een vleugel tussen ruis en roezemoes
Van gasten, nog onwetend
van de roes
Die hen vervoeren zal bij ieder werkje
De stilte breekt rond het klavieraltaar
Met Liza's vederlichte
toetsenspel
Na intro's van een veelbelovend stel
Twee leerlingen van Hristo tovenaar
't Publiek geniet van 'hun' Rachmaninov…
Verleden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 64 Regen op 't kerkje, regen op het asfalt.
Behoefte aan informatie,
zwarte details maken de pijn onverdraaglijk.
Het koude huis waar haar huls rust blijft stil.
Rustig, door de pijn van anderen heen, ontsnapt ze naar de vredige hemel…
Verval
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.250 Haar ogen schijnen schemer
het onverbiddelijk weten
wanneer ze stil bezield
voor het hardhouten altaar
van het oude kerkje knielt
De beeltenis van Christus
kijkt onverstoorbaar neer
op de vrouw in diep gebed
die zachte woorden prevelt
doordacht en nauwgezet
Een vurig bede klinkt
vanuit het hart ontstegen
'Heer waar bent U, hoor mij…
Verliefd
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 941 Lange slanke benen
dansen in het licht
eng duister lijkt verdwenen
het weten is gezwicht
het bankje in het perkje
witte madeliefjes in het gras
kleine kaarsjes in ons kerkje
ontbranden vurig wat al was
twee handen warm gevouwen
geaderd, koud zacht blauw
zullen morgen samen bouwen
aan cliché ik hou van jou
mijn gisteren wordt jouw vandaag…
PLEIN DER WONDEREN
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 512 keken door getinte brillenglazen
En knepen onze oogleden tot kiertjes
Omdat het zout als bijterige miertjes
Op onze arme oogbollen bleef azen
Pisa vormde een schril contrast met Napels
Rome, Milaan, Florence en Turijn
Met zijn waaiers, petten, parasollen
De scheve Campanile waarvan stápels
Twee maal een kloosterzuster en wat klein
Een kerkje…
Do I hear 41?
snelsonnet
3.0 met 17 stemmen 1.652 Wie wel houdt van het megalomane
Moet naar Londen, waar men in één worp
Ter veiling aanbiedt: een pittoresk dorp
Zonder volk, maar midden in Toscane
Maar wie goed de beschrijving doorleest:
't Is al es onder de hamer geweest…
Macedonië
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 499 In de verte lagen wazig Albanese heuvels,
oostwaarts, aan het Griekse, droog gebergte
en op een rots troonde een kerkje.
Wij haalden water bij een bron,
begeleid door een orkest van krekels.…
Dorpsvesper
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.423 Het kerkje bracht, wie danken wilden, samen
En wierook en gezang golft uit de poort
En op het dank-gebed zegt alles: "amen".
De zwerver schrijdt, in zoet gepeins, weer voort;
Waar zoveel eensgezinden samenkwamen,
Daar sterft de haat, en wordt geen klacht gehoord.…