Alle inzendingen over kinderen OR haast

de waterdruppel heeft geen haast en splijt de rots na verloop van tijd…

Haast u. Haast u. Hij blijft ruw hard liggen in mijn hoofd, handjes verdraaid naast het lichaam. Vader, dit gaat nooit over. Nooit. En dan nog een kind. En dan nog een kind. Voor Aylan…

't Zijn sterke benen die de weelde dragen En 't is onnodig eenzaam aan de top: La Spears hing zich haast aan een laken op Ach ja, je hebt zo wel eens van die dagen... Maar zo zichzelf gebleven, hè. Ik vind Haar juist nu nóg een dom, onnozel kind…

haasten, haasten rennen, rennen vlug, vlug 's morgens heen en 's avonds terug haasten, haasten rennen, rennen wat een verkeer 's morgens file en 's avonds weer haasten, haasten rennen, rennen o, wat een stress 's morgens half zeven en 's avonds half zes haasten, haasten rennen, rennen gut, wat ben ik moe 's morgens ogen open…

Drie bypasses kreeg ik acht maand terug, Een eerste kunstheup dik twaalf jaar geleden. Aanstaande maandag volgt er dan de tweede, En in mijn mond heb ik een kroon en brug. Een vrolijker conclusie tot besluit: Mijn ziektepremies haal ik er wel uit.…

in dat te late licht je ogen haast onzichtbaar verliet je een wereld zoals een eindig verhaal rustte op je handen op je lippen woorden stierven zo zal ik het verweesde kind zijn dat dagen noch jaren telt uit jouw mond mag ik spreken van toen en later in ontastbare tijden zal ik bij je zijn zal ik voor altijd…

de dood lag voor mij, haast om op te rapen maar ik was een kind, licht en onschuldig herkende het geschuifel niet van het donkere wachten, droef en zwaar de muffe geur, een lijf in zwart op de grijze muur hing haar gezicht, streng en met harde vuisten, voortgedreven door gebed stemmen naderden uit fluwelen hoeken en dwongen mij naar…

ik zie buien naderen mensen zich haasten in tegenwind het kind voelt de spanning praat honderduit maar voor haar is het regen over en uit niet voelbaar is samen moeders hand is zacht en genadig als de plu hen omsluit zij ontsnapt en springt met bravoure in de plassen haar lach breekt hun spanning voluit…

ze vraagt hem wie hij is en hij hij noemt zijn naam, een stad, een baan het weerzien met zijn zoekgeraakte beer dag één op school, zijn eerste zoen oma's lach, de cowboys in zijn kamer groene zee met moeder, vader, broer zijn mooiste goal, gesnik in ochtendmist de blik van hem die weet wat oorlog is zijn droom om ooit, om ooit een keer…

Waar staat mijn hoofd, waar gaan mijn voeten, hoe druk is 't hier, altijd maar moeten... Ik houd het zo niet langer vol en straks betaal ik vast de tol als ik niet wijzer wil gaan leven... Ik wil daarom - al is het even - heel rustig worden en vertrouwen dat enkel kalmte op kan bouwen wat echt de moeite waard zal zijn. Waar staat mijn…

Hoe klonk Franciscus over bidden, aanbidden en in stilte leven? Je zou dan zijn zo kalm als grote stromen die door de wereld gaan, maar hebben wij dit toch misschien niet al te goed verstaan? Wij die zo haastig leven, wij gaan onszelf voorbij verliezen ook de vreugde... O, God, ontferm U over mij!…

Elke dag iedereen loopt haast zich en rent door het leven Ik sta stil en kijk naar mensen op weg naar het geluk regendruppels stromen over mijn wangen en niemand kijkt iedereen heeft haast op weg naar het geluk…

De klok heeft mijn hoofd verlaten de uren stil gezet toekomst in nevel verhuld geen tijd voor nu gelaten De tijd heeft de geest gegeven wat zij nodig had of meer nu dwaalt hij rond proberend verleden opnieuw te beleven Maar de haast eeuwig ijlende haast zelfs de tijd kan hem niet stoppen en ik ren mee, verdwaasd…

, net als de mensen in hun bolides haast om thuis of bij hun klant te komen en aan het einde van zo’n haastvolle dag, weet eigenlijk niemand waarom er die dag zo’n haast nodig was, ook niet het blaadje, wat onverminderd langs de straat raast door de wind, die als enige, nooit thuis komt.…

Heb haast, te druk, te veel, veel werk en o zo weinig uren Moet door en weer en meer en nog en steeds kan ik niet rusten Wil wel, mag niet, kan niet, zal niet want werk dat moet gebeuren Ren door, 't gaat voor, ga onverstoord, voorbij aan al het andere Stilstaand om mij heen te kijken Dat is veel te eng Stel dat ik iets lelijks zie Stel…

díe man bij de Appie wil verkopen, snappie hij staat soms in de regen en hij komt iedereen tegen altijd een vriendelijk gebaar en hij staat ook nog voor je klaar als je je sleutels laat vallen eigenlijk kan hij het niet verknallen maar we zijn allemaal zo eigengereid en hebben meestal helemaal geen tijd dus zeggen we geïrriteerd gedag terwijl…

De tijd vliegt met ons mee, wanneer wij mensen haasten. De tijd zal op ons wachten, wanneer we aandachtig leven gaan. Geen ander dier zal tijd bedenken. Ik lig in bad te piekeren, en zie! Moet het leertje worden vervangen? Druppels vallen tijdloos uit de kraan.…

Het lijkt haast wel Oost-Indisch doof voor ieder advies dat het veranderen doet. Haast je, rep je, is wat het leven activeert. Dubbel bewerend wordt met haastige spoed geconsumeerd. Het schrokken, het haasten zonder te verteren. Een ziel vindt geen rust om wat van zichzelf te leren.…

Sint Petrus trok bedachtzaam aan zijn baard En sprak, toen aan de poort was aangebeld En hem de laatste paus trots had gemeld Dat hij op aarde zalig was verklaard: “Tja, als ze dat beneden al geloven Dan kan ik u niet weigeren hier boven.”…

Het is haast niet te geloven Dat God mij helemaal kent En bij mij is, ieder moment Het is haast niet te geloven. Het is haast niet te geloven Dat God mijn hele leven leidt En dat Hij mij overal begeleidt Het is haast niet te geloven.…

Langzaam verwaaiend in de wind, voetstappen in het natte zand, hier kwamen ze aan land een man met zijn vrouw en hun kind. Met al die anderen in haast gevlucht kwamen zij uit een overvolle boot, bang voor vernietiging en de snelle dood die elke dag kwam, hoog uit de lucht.…

Het vurig hart des jonglings, haast nog kind, Gevoelt een rijke en ongekende weelde Wanneer hij zachtheid, liefde, schoonheid vindt, Zoals die nooit het jong gemoed nog streelde. Hij ziet de jonkvrouw, de met schoon bedeelde... En die geen zege wil, zij overwint.…

een reisgezelschap zoals wij: een stille en een prater maar anders dan bij ons; het is een zoontje en zijn vader maar zoon is oud en pa is kind dat zie je aan hun ogen en alles wat van praten rest zijn de zoon zijn monologen Pa weet niet dat zijn zoon hem duwt, lijkt weg van deze aarde maar de zoon kijkt trots, uitdagend haast en laat…

soms speelt de tijd met stemming en licht verandert het zicht op pleinen en straten die andere kleuren op deuren en ramen dragen haast heeft in traagheid nog geen plaats gekregen het groen rust zonder wind ergens lacht een kind stukjes decor uit het toneel van mijn jeugd die steeds vaker mijn gedachten bewonen in…

maar je kind zijn voor heel even.…

Over de pylon van het spel van het kind. – en vloekt – – en rent –…

wieken altijd wijst er een naar de lucht en naar de aarde niet bij droefenis en blijdschap vader speelde daar een kleine jongen onder wegsnellende wieken het kind met sombere ouders vergroeid en verstard in hun grond en geloof in de tijd van toen alles was zo rustig nu is het zoeven razen en haasten geworden langs die begraafplaats…

ik zag het in een flard van mist die ijl over het weiland hing er scheen een zacht oranje zon hij stond zo laag dat het net leek of ik hem zomaar pakken kon de wolken waren dun en bleek als door een gum haast uitgewist en middenin die zachte gloed zag ik een onbevangen kind onwetend nog van tegenspoed haar haren dansten in de wind ze…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

In de kleine dingen schuilt het grote geluk iets van jezelf te geven verandert een leven Een klein gebaar het is heus waar: mooier worden de wolken feller de kleuren het is de dag dat wonderen gebeuren…