104 resultaten.
koud
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.286 spijt komt vaak veel later
maar nu is hij weg
druppels vallen naar beneden
ik ril en voel me klam
maar ik blijf zoeken
naar de "zon" die me verwarmde…
Nacht over Westwoud
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 273 zijn voetstuk viel
maar die je in
dit oorlogsogenblik
van zo dicht benadert
is het je staat
om tot een daad te komen
nu je de kracht voelt
van de man die je
geworden bent
is het je spanning
die je in mijn lijf herkent,
gemis of heimwee,
verkrachting van je naam
of is de vijand
je te na gekomen
dat ik je hand
ontwapenend
klam…
Drukte
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 69 Daarom adviseert onze Paulusma
om rustiger voor elkaar te zorgen
vanwege klam en drukkend weer.…
de eenzamen iv
poëzie
3.0 met 7 stemmen 2.079 Het gras dampt, klam en vochtig,
De grond blijft stijf bevroren
In hete korte zomer:
’t Blijft winter in de zomer.
De klokjes zijn nog hoorbaar,
Het rulle spoor nog zichtbaar,
De kar is al bijna verdwenen.
Ja, alles gaat, verdwenen…
Wat over is gebleven
Is lief maar onvoldoende
Om op te leven.…
Zij laten zich vermaken
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 236 een zaal die
nog weerbarstig lacht
en wacht met warm applaus
ik het enig lichtpunt
in het zwart die met
klam zweet de sof afwacht
ik knip de wilde haren weg
breek zacht met wat ik zeg
hun weerspannig ik
tot zij met honger blik
alles uit mijn handen eten
hun eigen egootjes vergeten
ik herder weer en hoed
de kudde met mijn schapen…
Voorjaarsvogels
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 681 Vandaag vliegen vogels ver
Vliegensvlug voorjaarsvluchten
Langs lusteloos land en luchten
Lente lonkt en licht is later
Waarom dan woekert winter
Waar jouw warmte wezen wil
Koud mijn kamer, klam en kil
Kent slechts kramp en kater
Daarom dwingen mij dagen
Doemdenken op den duur
Vervelen op een voorjaarsuur
vliegende vogels mij…
Zintuigen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 258 Open je blik,
kijk mij niet aan,
je weet dat ik snik,
tranen in jou vergoten
Voel mijn huid,
klam en trillend,
van het geluid
aan jou ontsproten
Proef je de smaak
van hevig verlangen?
Je pijlen zijn raak
in mijn ziel geschoten
De geur van vandaag,
weemoedig van nu,
smelt laag na laag,
wordt morgen uitgegoten.…
Kalender girl
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.617 Lonkend naar het geheel
Zoekende naar waar
Sla ik jou open
Tastend is mijn oog
Adem beroert jouw haar
Geen catwalk zal je dragen
Mijn intens Rubens vrouw
Vol en wulps zijn jouw lijnen
Warm klam als pan en duin
Waar eb en vloed deinen
Geniet ik tot aan horizon
Gezicht in struikgewas
Smeltend in ademnood
Bemin ik jouw zinlijke massa…
Depressief
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 696 Enkel nog de tinten
van grijs en donker
de koude lucht
van vallend water
dat hijgend zucht,
alles overspoelt
met geluid en klater
en klam aanvoelt.
Soms urenlang
ben ik dan bedroefd
soms dagenlang
ben ik dan moedeloos
en wacht ik dan
op het scheuren
van het grauwe grijs,
het opnieuw gebeuren.…
Het gerucht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 290 Zo'n zomeravond, uithijgend
klam en nauwelijks gekleed nog
wegvloeiend naar nachtkoelte
waarin het trillen boven akkers
en velden wegsterft
de leeuweriken wegvleugelen
een maan aanzwelt
dralende slaap zich schuchter aandient
In die sluipende schemering
verschijnt ze, sluimerend
zonder uithalen of grootse gebaren
spreekt fluisterend woorden…
Het opzomerend besluit
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 217 Het is de hitte die mij klam omsluit.
Ik kom in de verleiding mij niet te bedekken,
onbedekte koelte verlangt naar mijn huid.
Het is zaak in de bezwangerde lucht
het koren aan de molen te onttrekken
vóór de vliedende vogel opnieuw vlucht.…
De geur van de gloed
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 Jij op je balkon
met een herinnering
een mooie herinnering
een mooie avond, stilte
jij op het balkon, ik in de kamer
schemerende nevels een gloed
over de stad, zoals toen
je wakker werd uit de roes
verkleumd en klam
een paar mannen nog
aan het vissen, de geur
van de wijde kleine wereld
van grondmist, die sfeer
die zomaar…
schoenen zonder veters
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 11.905 ik heb de dood ontmoet
een vriendelijke man
bril en witte jas
de geleerde titels
las ik op de rekening
van later pas
maar dat terzijde
zijn hand was droog
de mijne klam
hij zei... waarvan
ik keek hem aan
dacht daar zo het mijne
van, zag ineens mijn
schoenen zonder veters
natuurlijk hoor
ik bij betweters
hij gaf mij bloemen
ik…
Die nare dag
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 1.643 baren sferen
Terwijl klokken tijden keren
Bleek waarheid slechts een waanidee
En brak de liefde van lieverlee
Was het soms de sleur die sloopte
Houden van waar ik op hoopte
Of sloeg de leugen mij toen lam
Die nare dag dat jij afscheid nam
Ik herwaak uit jouw hypnose
Jouw pracht was daar slechts een pose
Maar koud werd mijn hart en zo klam…
Juni~jubelsonnet
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 380 de sfeer is broeierig en klam
we wachten op de lichtshow
die ’t angstaanjagende indigo
zal splijten met veel tamtam
kabaaaaaaaaaaaaaaaaam
daar jubelt juni het uit van plezier
de hemel verandert zijn kleuren
schijnt ineens weer op te fleuren
door het overdonderend getier
grote regendruppels likken
als judaskussen langs mijn wangen
vandaag…
Het dal
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 282 Een onzichtbare wereld
van oorzaken en motieven
de waarheid slechts een idee
als een dagroom bij wijle
die gedachten beheerst
Wijlend in het trage dal
blijf ik kijken naar de zon
die zich nu en dan laat zien
tussen overhellende rotsen
wat is het klam hier benee
geen warmte om te klampen
Maar oponthoud
voedt de twijfel
verloren woorden…
Lola
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 505 Ik noem je Lola
Femme fatale als mens
Mijn handen klam
Jouw blik intens
Je houding in rust
Starend naar de wijn
Hij die je kust
Maar achter laat met pijn
Je blik beslaat
Op jouw droevig gelaat
Als ijs dat verdampt
En handen verkrampt
Begrip borrelt omhoog
Als ik je behoedzaam bestudeer
Voel ik dat hij tegen je loog
Als een herinnering…
En toch....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 675 De twijg vol botten rijkt omhoog,
zij geeft zich eindeloos gewonnen
al is het licht niet warm en droog
maar droevig klam, vers uit de bronnen.
Was dat een zwaluw die daar vloog?
Dan hang ik weer mijn ziel te zonnen...…
O dood vlies van de torengracht
poëzie
4.0 met 1 stemmen 538 O DOOD vlies van de torengracht
en wreed gewekte kreet der zwanen,
de angst vloeit klam toe door de lanen
en stolt rondom de pijlerschacht.…
Ochtend
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 540 De dag wordt grijs en klam geboren
de zon hangt stil en laag te dromen
In de koelheid van de ochtend wil ik blijven
en de leegte van de nacht bewaren
Er is zoveel dat nog moet komen
de rimpels van mijn huid zijn heel ondiep
Wanneer ik naar de jonge ochtend kijk
daalt een zachte weemoed op mij neer
Ik zou mijn arm wel willen strekken
naar…
De Dam en de Dreiging
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 881 geroezemoes op de Dam
het is er klam en tam
weinig nederlandse taal
veel tong non-verbaal
alle talen
van de bol
zekere huiver
eist z'n tol
toch afvalbakken
boordevol
touristen?
terroristen?…
croissant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 613 gist weekt in lauw water
deeg rust en rijst op de schaal
door een klam doek bedekt
ik kneed de gladde bal
die nog stijven moet
jouw duim drukt een klonter boter in zijn hart
nu ligt hij uitgespreid
met meel bestoven
kromgebogen maar gaaf
schuift hij in de oven
ingesmeerd met eigeel
hij dampt nog wat na
van rooster naar bord
Naar…
benauwenis in vroeger tijden
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 975 in de droesemige lage landen
al aan de woelige Noordzee
zuchtten wij ons potje mee
de praal lag nog aan banden
grachten in steden waren berucht
stonken een eind in 't rond
alom gevreesd verre van gezond
velen namen speciaal de vlucht
voor natte zomers in ons Amsterdam
voor waar niet te harden klef klam
men bad om frisse wind uit den west…
zwaarte in het bos
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.247 alle luchten waren blauw
uren schreden voort in kerks groen
de paden op met zachte demping
spelden in gebroken witte knop oeverloze zwam
het hoofd loodzwaar vol voos bezinksel
stevens recht vooruit moe en klam
een bord zei dit is natuur
gevallen bomen gaan gewoon rotten
er kwam een paard met mens voorbij
soms een hijgende trimatleet…
Warm vocht
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 545 Als ik na teveel drukke werkzaamheden
op de fiets in natte kou naar huis ben gereden
loop ik ietwat rillerig naar hem toe
want mijn lijf voelt klam, mijn hoofd zo moe
Ik bemin deze dagelijkse redder in nood,
altijd klaarstaand als ik mijn lichaam ontbloot
....…
Zij (3)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 292 wierookpluim in een glazen tempel
Gewijd aan de dorst die brandt,
Om de druppel smeekt
In een hotelkamer zwelt de nacht
Voorbij en voor de sluimer
Met de smaak van truffels
Haar naakt rijst als deeg
Ze gromt als ik om een glimlach bedel
Dan bijt ze in het linnen en schudt haar kop
Alsof ze taaie vezels scheurt
Het laken wolkt op en ik lig klam…
Even
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 750 mijn vader komt zo terug
- hij fluistert dank en kucht
Hoeveel kan een mens verdragen
traag haar adem, huid en haren grauw
haar volle lippen haast ijzig blauw
Een lichte zucht: dus je bent gekomen
mijn dochter weet ervan - van bijna alles dan
ze zegt nog meer met weinig woorden
hij luistert slechts, herdenkt hun dromen
Plots een hand, klam…
ruïne
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 734 plek
staar haast wezenloos naar
onevenwichtige restanten
van bemoste muren
verslagen door weer en tijd
die de glorie genadeloos
en voortschrijdend verzuren
ik zie vooruit naar verleden
in een droom die mijn jeugd
traag voorbij laat trekken
weemoedig tracht ik
de herinnering redeloos
op te rekken
ik voel een rilling
de huid is klam…
Licht gefladder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 318 haar dageraad
getinte vleugels verbergen zorgen
wanneer zij haar kleuren langzaam openslaat
Schoonheid is niet langer meer verborgen
verblinden zelfs openlijk getoonde haat
hoog in de lucht weet zij zich geborgen
al blijft zij immer de vlinder van de straat
Eindelijk zwevend in zachtere sferen
stroomt de ijle lucht langs haar, koud en klam…
oud en nieuw
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.751 met beverige beentjes
handjes klam
van het zweet
sluipt het kleintje
op zijn teentjes
zonder dat iemand
het nog weet
de trap af
naar beneden
blijft wel drie keer
luisterend staan
twee maal bij het kraken
van de treden
één maal na het kraaien
van een haan
komt geruisloos
de kamer binnen
legt zijn vuistjes
in oudjaar's schoot
weet…