Alle inzendingen over klomp OR sandalen OR wandelen

in zijn hoofd weerklinkt nog het geluid van haar naderen dat geklepper harer sandalen als los geslagen leren luiken tegen een winderige muur die nacht staat gegrift in zijn uiteengereten hart met haar kwam immers ook de geur mede van hem wiens zijde zij verkoos boven zijn gewillige lende zijn naam doet er niet toe heeft het nooit gedaan…

weer heb ik mijn sandalen aan blotevoet al heel mijn leven alleen bij jou hield ik mijn sokken aan lees de aren van het veld dat anderen voor mij zaaiden de oogst is al geteld mijn bundel zal geen opzien baren maar ik vond jou mijn blauwe korenbloem nog niet gemaaid en koester je in opgaand groen hoor de woorden van de abt zacht…

Deze fase is het zagen van stukken uit steen Zweet valt op de wolk in wording Poeder sneeuwt wit op sandalen Buiten waaien zaden golvend door de straten Vragen over een vervolg drijven mee naar een smetteloos huis…

Rieks Haan Twee klompen Staan nog als Stille getuigen Beneden aan de Voet van de ladder Die je zo vaak Naar boven bracht, Om hoog in het Hooivak alle Ingehaalde hooi En stro in schoven Maar ook in balen Zorvuldig tussen De hanenbalken te vlijen - Nu staan alleen je Klompen hier nog als teken Van je bestaan Nu je…

niemand die er nog van opkeek dat je er foto's in bewaarde krantenknipsels & programmaboekjes waarin je naam verkeerd geschreven stond ze vonden sandalen & waterschoenen op zolder 't liep niet meer - de woorden & in het groene glas een datum waarachter twijfelend de zon…

Wanneer ze weg wil dromen, vraag het haar, waarom ze haar leven achterlaat, en haar voetstappen kraken. Ze vertelt hoe ze vergeten is, waar ze naartoe moest, en hoe de horizon is gekomen, en zich weer heeft laten verdwijnen. Ze vertelt toen ze dacht, dat ze een engel was, en waarheen ze ging vliegen zich niet meer kon herinneren.…

De autobrandstof is hier echt te duur Dus ‘frank und bleifrei’ gaat men elders tanken Het prijsverschil zet mensen aan het denken Maar grenspomphouders roepen overstuur: 'We gaan verzuipen als ze hier niet pompen Voelt men dat dan niet aan op Haagse klompen?'…

Aan werken heb ik echt een broertje dood Gesloof is voor de dommen dezer aarde Al dat geploeter heeft voor mij geen waarde De bijstand zorgt wel voor mijn bed en brood Genoeg geluld...ik ga een pilsje pakken En dan...nog even lekker labbekakken…

Ik zag je voor de eerste keer, maar nu, nu ben je er niet meer. Je was altijd zo vrolijk, het is gewoon niet eerlijk. je was zo'n lieve jongen, had meteen mijn hart gewonnen. Nu ben je dood, dus je bent er niet meer, ik mis je nog steeds, keer op keer.…

Ruimtelijkheid komt geen stap verder ze liggen daar al een tijdje, sterk vervuild geraakte herinneringen naast de overvolle afvalbakken lege handen reinigen en poetsen en opgebouwde struikelblokken soppen, in het bekende excuus, sommige rotzooi mag blijven liggen, geleefd hebben is binnen een paar tellen opgeruimd en verwerkt.…

De inzet tot een nieuwe aftocht kort als een gangpad lijkt lang als een levenslijn stroomt kinderkopjes onder de rolstoel onderweg achtergelaten draaipasjes rond de verkoolde as op spuugworp afstand.…

Het silhouet van het glansrijk stroomt langs de kustlijnen als een begin of een eind van getijdige draaipasjes rondom ons golven de wateren mee natuurkrachtig naar aangespoelde omhelzingen.…

Levensverwachte gedachtes en incasseringsvermogen. Beide handen op de tegenpolen ondersteunen, dragen de aardse last alles draaiende houden rond een as die niet van haar is. Als we elkaar omarmen in kalmte, omhelst de tijd haar even met stilte.…

Een grasspriet buigt zich over het klavertje-vier en biedt haar zijn schaduw aan een traan bevloeit zijn wortels.…

Dag Pa, we bellen wel om te horen hoe het gaat, kijk uit bij het oversteken van de straat als je boodschappen gaat doen, een zoen - en zij verdween uit zijn gezicht. Hij heeft zich opgericht, een traan bracht aan het licht hoe hij zich voelde.…

Het treurlicht strekt zich uit over de dieptes van het verdriet, gesloten ogen onthullen een verborgen hartenleed, handen bedekken het gezicht van een overleden droom. Herinneringen verdrinken in een oeverloze tranenzee, littekens stromen langs de wangen van het verleden, in gedachten weerklinkt zachtjes je naam te weten dat je nog steeds…

Beprijst En wanhopig weggezet De prijskaartjes zijn geschud Maar verkeerd verdeeld Onder het mom van Op hoop van zegen Als beste getest Niet tevreden Liever geen geld terug Dagenlang zwom ik in die nonsense Dit draagt niemand meer Dit kledingstuk Mijn leven in de opruiming En toen ik wegliep voelde ik Vanuit mijn achterhoofd Haar…

Overgevoelig voor een badkuip, gevuld met verlangen naar meer, stijgt diep tot aan mijn enkels. De kraan open laten, opwarmen tot het ijs sponst en bodempje afvalwater kan niet weglopen. Je liep door me heen als door een vergiet en droogde jezelf uit over de jaren, nu vullen mijn mond en neusgaten zich met een zee van plastic, levenloos door…

Ik wil je zo graag spreken Langs die verhalen warme en koude verhalen Co-existentie rakelings, dankzij, anti-binding langs ontbinding Verre geluiden opeens dichtbij Het zijn toch jij en ik?…

Mannen met bierbuiken, bolle gezichten, plooien in hun nek, in korte broek, sokken en sandalen aan, sjokkend of fietsend met wijduitstaande voeten … Dat er vrouwen zijn, desnoods andere mannen, die met die wezens tafel en bed delen Hulde! Ze offeren hun leven Dat Alex hen een lintje geve…

dag mooie weilanden met je mooie boompjes en je mooie molens dag leuke boer op je tractor en je klompen dag leuke koe tot morgen op mijn bord…

klompen leem grijze brokken klei persen samen tot moddersteen op de bodem van de oceaan als het leed dat jou ineengedrukt tot een versteende bloem onbeweeglijk achterliet…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Mijn opa die had klompen, die wou ik ook, maar dan wel rode. Die heeft hij mij gekocht, al waren ze te duur, zei oma mij. Die klompen waren voor de tuin aan d’ overkant van de straat die ik alleen mocht oversteken als ik zijn hand vasthield.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

het plaatje zegt veel de klompen daargelaten moeder de vrouw in een stoel met het schort stijf gesteven harmonie van jaren her weergegeven in het zwart/wit van een lang vervlogen tijd…

ons lichaam kan niet tegen zoveel lood dat voel je op je klompen aan er is hier en daar acute nood waardoor bewoners naar de pomp toegaan en de mensen maar denken: wat worden we toch zwaar maar overgewicht is met zoveel lood dus niet zo raar…