182 resultaten.
Speeltijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 206 De zolder krijt vergeten uit
en weeft er draden tijd tot stof
over kartonnen dozen
waarin jeugd geborgen
ouder wordt
zoals de tinnen trommelslager
in zijn houding lang verstramd
of de pop wiens tule bruidskleed
in vergelen is vergaan
ze leefden eens zo zij verbeelden
maar het spelen ging voorbij
vergleed
zoals de jaren
waarin…
Onverwachte wederopstanding
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 3.094 Op die amberkleurige rots
zonder enig respijt
beschreef ik er met krijt
mijn pasverworven trots
Verwacht maar 't kwam toch plots
ik die nu m'n eigen leven leid
heb me nu bevrijd
van haar zogenaamde gave Gods
Nu slapen w'in aparte bedden
omwille van die relatie
maar je kan er om wedden
Dat ik zelfs zonder je gratie
mezelf wel weet…
In krijt verkleurt de kop
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 315 de straat verloopt
langs gevels en in stoep
kaatst voetstappen om
spoorloos anoniem te blijven
breuken potten knikkers op
in krijt verkleurt de kop
in tekening heel nonchalant
op het trottoir gedropt
bomen werken zoetjesaan
de tegels uit de stoep
je struikelt als je ze niet ziet
of trapt in hondenpoep
blikken dromen aan de kant
gepoetst…
Voeren
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 463 tussen Luik, Maastricht en Aken
langs de boorden van de Voer
rijgen dorpjes zich als schakels
tot een mooi idyllisch snoer
Romaans meerbogige bruggen
dwarsen ’t brede dal kerkhoog
over groene mergelruggen
fladdert vrij een dagpauwoog
wijl het ondergrondse krijt
zich latent tot grotten karstte
hoort men hoe stilte en tijd
hier uit al…
De neuroot
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.000 zeurend lieverd
voor nog een mes is de la te klein
Gelaten en zwijgzaam ziet ze toe
hoe hij een mes uit het laatje haalt
ze heeft er zich bij neergelegd en
leest in zijn blik hoe ze heeft gefaald
Hij zal het mes voor haar verstoppen
trofee van roemloos gewonnen strijd
Geconcentreerd schuift hij de stoelen
binnen lijntjes van onzichtbaar krijt…
Zij, die waren
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 207 zijn zij vermisten binnen kaders van het raamwerk
of schimmige figuren die vitrage draperen
achter gebarsten glas in uitgewoonde kamers
waar zij woorden graveren met lange nagels
en klagend krijten in holle klanken
die betonmuren impregneren
deuren slaan als vanzelf in ‘t slot
en sluiten wezens met ogen van licht buiten
het zicht op uurglazen…
Aftakeling
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 487 Zij tekenen met krijt de zwakke
plekken. Ik zal het aan mijn ingewanden
merken dat straks de romp vol zit
met metalen vlekken.…
zuiver (1)
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 73 je hart moet zuiver zijn
sprak de pastoor
op het schoolbord
trok hij een onmetelijk
grote cirkel
handen voor de
ogen beval hij
glurend door
mijn kindervingers
zag ik
hoe meneer pastoor
met overgave
de cirkel met de
geur en het geluid
van krijt vulde
zo ziet een
doodzonde eruit
zijn dreigende blik
deed de rest
en ik kon…
Vluchtend zand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 Geen goudkleurige akkers
met bloemgele korenaren
maar diepgebogen spijt
toen ’t spreken mij nog toebehoorde
in talen wereldwijds
het gezucht van falende duinen
en ’t zicht dat gelauwerd en tijdloos
de afstanden schiep werpt nu
stroken nevels met aan de randen
het stoffige vluchtend zand
zelfs het water krijt strepen
aan de horizon en…
Zo goed als vierkant
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 119 Vandaag is het zwerk strak grijs
vierkant zucht de lucht eronder
is het erg dat ik stook met pook
met gein venijn iets anders dan
de dag te dolken, laat mij maar
links en rechts, voor en achter
contourig de liefde beschrijven
straffe wind in onmisbare humor
strak blauw uitspansel bewolken
het Chinees wit krijt kan wissen
zeer hoekig met mijn…
Het vlammend rood
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 88 de bosrand
staat nog vlammend
in rood krijt bij het
afscheid van de zomer
waar groen
al donker duistert
draden elkaar kruisen
tot herfstige huizen
heeft zij de zon gekeerd
op hete dagen hitte
geweerd en verwezen
naar trillende einders
zij was de poort
van het schaduwrijke bos
het veilige oord
voor schuilende dieren
nu kaalt de…
Gedane arbeid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 2.168 Nu in
ouderdom genieten wat glans gaf
aan de jeugd, een rinse smaak van
de komende tijd, regen kleurt
zich in de geur van krijt.
In gelukzaligheid te dromen in een
zetel van gedane arbeid en haar
vruchtgebruik, drijvend op de witte
wolken stromen en de tranen uit de
laatste knipoog van het paradijs.…
Er valt een knipoog.
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 159 Nog genietend van de stroom van
zinnen, wat glans gaf aan een verlaten jeugd,
de rinse smaak van dromen in de zachte
regen met de geur van krijt.
Gelukzaligheid gezeteld in de weke delen
van het vruchtvlees hem gekweld, vervalt
tot brede stromen, er valt een knipoog uit het
paradijs en wordt bij de toekomst opgeteld.…
LAIS CCCCIII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 laat hier en nu in ’t grauw vertoon der nijd
te midden wanklank die in wanklank krijt
de tijd als trap betreden, op en af,
dit pover lied, gebroken zang vol spijt,
daar niets mij geven kan wat jij mij gaf.…
morgen word het beter
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 623 Wit papier dan
onbeschreven,
een schone lei
wit krijt ons gegeven.
De eerste januaridag ziedaar
de geroemde dag van morgen
hoe kan het anders dan
beter gaan dit jaar.
Toch heeft de mens reeds
sinds aller tijden
zich beter voorgenomen
en was slechter niet te vermijden.…
Als een schilderij uit een dia lekt
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 2.978 Haar warmte pluist blossen lokken
teint de tinten waarvan haar in ‘t stilleven
hartelijke nuances zijn meegegeven
die tot in haar timbre zijn doortrokken
Haar stem is als pastel zo zacht
vermist in aquarelle inspiratie sprekend tot
de verbeelding van een geruisloze creatie
vervloeid in de adem waarmee ze lacht
Vertederend veegt ze krijt…
Voor jou....
hartenkreet
4.0 met 20 stemmen 1.921 avondlicht
De maan schijnt op haar verleidelijke vormen
Voor haar pracht ben ik gezwicht
Brengt mijn hoofd tot stormen
Een stem als een slag op kristal
Een huid als een perzik zo zacht
een lach als een waterval
Haar haar in al haar pracht
Maar schoonheid is niet voor altijd
De pracht en praal is niet permanent
Haar huid ooit wit als krijt…
het bestaan als draak
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.932 de marges
van de cyber zijn
van het wel
is altijd niet
geposte gevoelens
gedachten
niet gebonden aan
laat staan
geposteerd
als werkelijkheid
alles illusoir
adres identiteit
controleerbaar
van waarheid
van zachtheid van rekkelijkheid
ontdaan
‘t is de kreet
van zintuiglijk
beroofd berooid
het klotend krijten
van de gevoelsproleet…
explosiegevaar
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 352 over de doden geen woord
onvertogen, de levenden
kunnen slechts wachten
op die verlossing
ze kunnen immers
nog zoveel bewijzen
het kost alleen maar jaren
een scherpe pen slijt
nu eenmaal niet zo snel
als een stukje krijt
uitgestreken door de tijd
en massa's malse regen
ik hou de teugels in
verspil geen inkt meer
dan nodig, ik adem…
God uit Gaza
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 800 Waarom wordt onschuld
wreed vermoord, krijten moeders
in asresten van een oorlog
de namen van hun zonen?
Waarom scheurt haat met
geslepen klauwen de hemel open
wijzen vlammen omhoog
bloeddoorlopen?
God, als je nog ergens bent
waarom?…
Tedere
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 181 tedere
ik doop nu
mijn zachtste penselen
voor jou in het rode karmijn
in violette kleuren
schrijf ik blinde zinnen
vervuld van je beeld
krijt ik bloedrood
naar de maan
heel me
aarde open beeld
gehuld in sagen
van het oude woord
ik heb nog steeds
geen huid
tegen oude stormen
kom verwarm je
bij de open haard
waar de rode…
Rothenburg ob der Tauber
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 139 aandrift van de kniel
welke door het groene kweelt
terugkaatsend in echo’s
waar ik week door vlieg
wallen schoren rode ziel
welke de mijne streelt
scharnieren knarsen weergaloos
openen de toegangspoort
Zie hoe jij bekoorlijk ligt
in middeleeuwse tijd
begerenswaardig oord
de zon beschijnt jouw schone zicht
welk eeuwig in mijn hersens krijt…
Een leven met een lach
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 70 Het geeft krediet of het staat in
het krijt. Het geluk wordt met een traan
verweven.
Het leven is de weg van ogen.
Beter zien onder de regenboog
dat zich spant in vele kleuren.
Bewogen leven houdt de humor hoog.…
Rauw zwart
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 146 Dat nimmer in het krijt stond bij
een anders geaarde God; die zelf
dat leven niet zou willen
blootstellen aan een Duivels complot.…
vragenvuur
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 909 of zal ik voor eeuwig
in het krijt blijven staan?
is er vertrouwen
na de vriendschap?
of zul je me haten
voor elke kus?
is er nog bouwen
na de afbraak?
of laat je me praten
met mijn nek in een lus?
is er nog aarde
waarop ik meedraai?
of draai ik meestal
om alles heen?
is er nog waarde
waarvoor ik insta?…
Et lux perpetua (en het eeuwige licht)
gedicht
2.0 met 20 stemmen 9.073 Het schrijven met krijt dat niet blijft?
Is het uit stenen, koppen slaan tegen elkaar?
De laatste sigaret in een mondhoek in Texas?
De dimmer die stuk was? Het ondichtbare licht.
------------------------------------------------------------
Uit: 'Man in Manhattan', 2003.…
finale
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 379 als regendruppels tegen mijn raam
er bestaan geen regels voor dit hier
dit bestaan
geen naam kan ons helpen
op weg in een baan
die wetten en instanties begeleiden
langs gangen vol regels
ik tel mijn dromen
nooit meer die tegels
die ik schilder in elke willekeurige kleur
want ik proef en ruik nog steeds
jouw geur
lavendel en verpulpt tot krijt…
De verdwenen verbeelding
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 nog zie ik het glas
geblazen in elke vorm
waterdicht en zondoorlatend
spelenderwijs met je vinger
dirigeren, de muziek beheersen
zonder klank of stem
nu krijt de zon dwergen
op de straat, het zoet van smaak
is niet meer proefde ik nog maar
het bitter dan was mijn hart
in evenwicht en dichtte ik het
leven naar mijn wens
tijd lijkt verankerd…
Je neus lijnt wulps
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 444 ik krijt
in witte kanten
je profiel
vang kleur
leg het apart
in wit en zwart
scherpte
vangt schaduw
markeert
het bloedeloze dun
in lippen
saam gevat
je neus
lijnt wulps
in terugval
naar je ogen
subtiel de strakte
iets verbogen
je voorhoofd
vlakt en
toont verloop
de rode haren
stijlloos losjes
overhoop
wit verliest…
ik aard in somber land
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 829 witte strepen krijten in
het blauw hun verre reizen
schrijven adem in de kou op
weg naar tropische verblijven
ze laten alles achter zich
de zorgen en hun zaken
het huis en met de buren thuis
voorlopig niets te maken
zie kiezen voor comfort
lucht om hen te dragen
geen boot of druk verkeer
treinen die vertragen
ik aard in somber…