Alle inzendingen over lach OR spreekt OR talen

We praten amper en als er geluid uitkomt, is het barbaarse onhoorbare taal, bijkans vloeken. We communiceren niet meer, de taal van de handen ogen, lichaam en wapens spreekt boekdelen. En toch was ooit taal, het hoofdvak op school, maar we spreken elkaars taal niet meer, luguber toch?…

De aria van het aureooltje klinkt zwaar en moedeloos Ze spreekt de taal der lichtekooien Vloeiend over de tong Een keelgeluid verklapt het einde Geen kik, maar hese windhoos…

tussen lege, holle woorden zoekt hij vergeefs naar volle zinnen verbrokkelt de taal tot eenzaam zwijgen spreekt zijn gelaat een woordeloos verdriet…

jouw ogen kijken langs mij heen je spreekt een vreemde taal. ik verscheur de stilte. vanmorgen... vanmorgen ging jij met mijn dromen aan de haal.…

Zo luidt mijn huidige visitekaartje met de billenjaren bloot! Ik ben nu 72 doch tot ruim rond de 70 hield ik het vol Op de vraag; "Hoe oud bent u, ben jij" antwoordde ik "52 "of "52 ben ik" De zin hoefde ik niet af te maken "geboren " of als ik 1951 gebruikte "verwekt" 'k hoefde 't niet uit te spreken 't ging er in als zoete…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Er huist iemand in mij eet en slaapt spreekt in mij hij is nooit luid maar fluistert woorden in een voor mij onverstaanbare taal hij is mijn vriend geworden ik kan hem niet meer laten gaan ooit zal ik leren hem te verstaan.…

Als ogen waken spreekt de taal en veegt tranen uit het zicht jouw gevecht verlaat de tweebaansweg finaal verloren wanneer stappen niet verder lopen en ook jij de muur niet meer ontwijkt zal ik steen voor steen onze taal opbouwen welke ooit geschreven is…

ongelezen, beproefd, bevattelijk, om uiteenlopende redenen het gedicht spreekt uit wat er staat, bos omzoomt het voorportaal dicht, ongerijmd, vertwijfeld en in opstand tegen lege orde het gras spreekt geen taal, is dienstbaar aan groenheid, aan zomergoud tot het woord sterft, tot boek verheven, aan begrip voorbij…

1909 Wat was er een blijdschap in het land Toen zich de maar' deed horen Er is in het oud Oranje-huis een koningskind geboren een dochter die de naam ontving Der eedle heldenvrouwe Die voor ons land haar zonen gaf: Juliana van Nassouwe 1927 En wederom viert Neerland feest Nu God een reeks van jaren Het veel geliefde Koningskind Voor…

Ze kwam naar me toe vol interesse en begrip, vol van warme aandacht ze kwam uit het 'niets', zomaar op me af en zij maakte van 'niets', 'iets' ze spreekt altijd de taal van mijn hart met ogen die zien en niet wachten.…

Wat is het toch een triest verhaal het land zonder een eigen taal. De een die noemt zich Vlaming, de ander noemt zich Waal. Voor eenheid ontbreekt lans, voor overleg de kans. De een die spreekt er Duits, de ander spreekt er Frans. De overheid treft alle blaam! Het volk zélf heeft niets gedaan.…

Een beeld van moederliefde schrijf ik spreek haar taal ik schets een kronkel als die niet mee wil met de buiging in ’t verhaal schets ik een haal ik zoek naar rijm en ritme noem het knoeien worstelen met taal ik bouw een beeld dat reeds bestaat maar overgaat in woorden geef het een naam verschuil de zin maar het spreekt niet…

Nog spreekt winter taal: van plotse bui sneeuw of regen Kille wind tegen laan en straat spiegelglad Buien? je kunt ze zien hangen aan het loodgrijs van het gehemelte Nog hoor ik de taal in het kaal van bomen spreken Hoeveel weken.... voor m'n diep verlangen naar Lente?…

De taal die je spreekt, is het echt? Wil je stoeien, lachen, janken? Dat geen zin zijn gelijke kent, Volume immer fluctueert, Verbergt niet dat je onmiskend, Iedere dag, ieder uur leert. Straks komt de volgende fase, Dichterbij dan we verwachten. Eerst een woordje, dan een frase, Weergave van jouw gedachten.…

Spreekt hij zacht een woord laat een enkele zin letters dansen hervonden gedachten in gedichten schrijven taal dichterbij wat rest is stilte langs draden kilte…

Ik kan de vlammen niet verstaan, al praten zij in vele tongen: Er is niet één, die tot mij spreekt. ----------------------------------------- uit: 'Niet ik beheers de taal', 2004.…

Spreekt men nu echte liberale taal, of zijn de verkoopcijfers cruciaal?…

De stilte van ons dorpje op een late zondagmiddag spreekt haar eigen taal. Zij vertelt van de arbeid die werd verricht en die nog moet worden gedaan. De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

spreekt hij klare taal als hij roept voor gesloten vensters mompelend morrelt aan dichte deuren is hij een vreemde eend tussen de klare taal als hij in bijtende woorden krast tegen iemand niemand in het bijzonder ochtendblauwe woorden oker-oranje klanken kleuren het najaar zijn taal hult de winter in roze-grijze tinten…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

Voor wie er liefheeft en bemint Zijn woorden niet meer nodig Een oogopslag, een stil gebaar De rest is overbodig Want liefde spreekt een eigen taal Wordt in het hart geboren Wie daar zijn zielsverwant ontmoet Hoeft verder niets te horen…

aan de rand van de dag ligt stil gesloten en ingekeerd een glanzende scherf op bruine aarde zij spreekt een taal vogelstemmen in hoge bomen verstommen iemand loopt voorzichtig door het woud wie is nog hier en wie is al weg…

En honderdmaal verklaarde ik mij, doch, neen, Zij hoorde 't honderd malen niet, want ogen Verstaan de taal, die zwijgend spreekt, alleen.... En ach! haar ogenlach bekroont mijn pogen!…

Als de ziele luistert spreekt het al een taal dat leeft, 't lijzigste gefluister ook een taal en teken heeft: blâren van de bomen kouten met malkaar gezwind, baren in de stromen klappen luide en welgezind, wind en wee en wolken, wegelen van Gods heilige voet, talen en vertolken 't diep gedoken Woord zo zoet...…

Luisteren met je ziel, je hart, al spreekt de ander een andere taal. Weten dat wat in jou leeft ook leeft in de ander: dat hetzelfde verlangen je verbindt en dat de droom van het kind, in jou, in de ander, zo graag een begrijpen vindt.…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt nog goed voor een glimlach…

Hij plant woorden in haar huid als taal eerst slijpt en dan zwijgt spreekt haar oogopslag ijzig blauw zij speelt dauw en verbloemt tot sneeuw haast zwart de eerste narcis laat ontwaken…

Luisteren met je ziel, je hart al spreekt de ander een andere taal. Weten dat wat in jou leeft ook in de ander leeft dat hetzelfde verlangen je verbindt en dat de droom die je bemint, in jou, in de ander, zo graag een begrijpen vindt.…

op het scherpst van de taal sneuvelen woorden als bij een schipbreuk... de dichter als drenkeling klampt zich vast aan lettergrepen in luttele zinnen vangt hij een versje voor eigen gebruik hij spreekt het zachtjes uit en het blijkt ook nog goed voor een glimlach…