63 resultaten.
In het diffuse licht
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 het is nog niet vergeten
een stukje nostalgie
uit heel intens beleven
met knikkeren en pot
flarden mist losten op
langs hoge lantaarnpalen
er vlaagde etensgeur
onze inzet werd hoger
honger en hebzucht groter
de mooiste stuiters
blonken in het diffuse licht
spanning op ieders gezicht
ze rolden weerbarstig
door spaarzaam gebruik…
Maar.....
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.066 zag ik hoe je wegliep
over nachtelijk asfalt
lantaarnpalen beschenen de bevroren stoeptegels
waarin ijskristallen je nakeken
als priemende oogjes
een lang vervlogen beeld
dat opdoemde uit het verleden
ben ik je dankbaar voor elk woord
en gebaar dat wij deelden
maar op een gegeven moment
zijn alle dagen op…
RECIDIVIST
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 231 De donkerblauwe stilte kreunde
in de eenzaamheid van de nacht
De stok, waarop hij altijd leunde
hoorde als enige de stille klacht
Waar de eenzaamheid regeerde
wachtte onder diens lantaarnpaal
Een juist ontslagen gedetineerde
op ‘t voortgaande levensverhaal
Op de kruising van eerlijkheid
had het noodlot hem ingehaald
Hij raakte daarna zijn…
mijn adem wolkt verlangen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.571 in een halve maan
en een handvol sterren
zie ik jouw gezicht
sluierend in het licht
van de lantaarnpalen
mijn adem wolkt
verlangen in de koude
lucht, je ogen lachen
als je even zucht
en naar mij kijkt
je lijkt zo warm
vibrerend echt in
het nachtelijk geluid
het zwart van donker
koelt je zachte huid
ik pak je handen
als de maan…
boulevard de favauge
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 op het plein
van de gekoppelde liefde
stort gietijzer geklodderd ineen
alleen, als een bulldozer
eenzaam op het strand
weg, murw, uit zee gebrand
vormt zijn stalen muur
de golven van het zand
dichtend in het bos
de boulevard van het zijn
ligt bedekt onder mos
schoon is die schijn
mijn schaduw
wees alles
wees iedereen
een lantaarnpaal…
warm dorpje
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.032 straten waar licht door zweeft
en zich tegen de gevels neerlegt
de blikken langs de kanten
zijn er niet ijzig maar
aanvaardend en auto's razen
er ook de gassen uit hun longen
maar er zijn die momenten van pure
kalmte, wanneer de beheerste wind
als muziek mijn poriën betreedt
vogels planten zich op halzen
van knusse lantaarnpalen…
De dertiger
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 700 Niet bang zijn als het donker wordt
want buiten kan
nooit binnen komen
De muren zijn van hard beton
Je voordeur zit op dubbelslot
Gordijnen dicht,
de televisie
dwingt de stilte weg van jou
En leve de lantaarnpalen!…
Wat mij beweegt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 zodat hij geen beslag op mij kan leggen
ik nooit een eindbestemming vorm
hij zegt dat het leven van hem afhangt
in het licht van de lantaarnpaal
zie ik hoe hij zijn beeld laat verdwijnen
de nacht hervat zijn adem
boven slaapt alles wat ik liefheb
zolang ik mij maar niet verroer…
In de kraag gevat.
hartenkreet
2.0 met 12 stemmen 2.475 weent hij tegen zijn beste maat
die hij dagelijks tweedubbel ziet
de enige die nog met hem praat
he makkertje zullen we samen
tot de bodem gaan dan maar
jij bent mijn enige echte houvast
het leven is zo eenzaam en zwaar
laveloos van drank en verdriet
zijn hoofd diepgestoken in zijn `kraag`
schuimt hij straten af achter het stuur
de lantaarnpaal…
Laterna Magica
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 134 in de schaduw van
de tovertuin doemt
vergrendeling op
verwonderd peinst de
boer over de os die
plots viool spelen kan
met vuur en magische
veer schrijft een nachtelijke
dichter onverdroten voort
kinderhanden tekenen
het ei in de buik
van de rode hen
de lantaarnpaal
neemt de benen
samen met het licht
een man met één voet…
Calais
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 608 boekdelen
en het overgeven aan
gewoontes brengt
troosteloos
diepgezonken
tranendallen
vervallend in
Uitzichtloos blijven
klampen aan het idee
van haat op alle
fransen bepaalt
het hangen in
overbodig voelen
in deze stervende
stad zegt een
toevallige passant
of infiltrant
sloffend nagalmend
Lange rijen koud-wit-licht
rondstrooiende lantaarnpalen…
De stilte van samen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 609 een wereldje vol onbegrepen zaken
dwarrelt nevelig door de straat
alleen het licht van de lantaarnpaal bestaat
het trekt ons aan als wij gaan spelen
samen lachen en steeds harder praten maar
geeft ook schaduw in de stilte van samen
niets is meer zeker in het leven van vandaag
cadeautjes en het feest van sinterklaas
door woorden van vriendjes…
Voorkamer van mijn hart
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 182 Op de boulevard gedurende de herfstavond
verlichten de lantaarnpalen tijdens het blauwe uur
mijn schaduw terwijl de golven tegen de rotswand slaan.
De oostelijke wind verraad mijn lichaamshouding
terwijl mijn bloedsomloop jouw intensiteit omarmd
om de deur van mijn kamer te openen in het kloppend orgaan.…
wegloopster
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.870 zij vindt zichzelf terug op straat
bij een lantaarnpaal en zij belt
een hand in haar zak de ander
met de GSM tegen haar gelaat
lichtjes van vliegtuigen hoog
in de heldere lucht aan en uit
met onbegrepen kleuren
zij schrikt vanonder een auto vlijt
zich een poes tegen haar aan
haar zachte stem trekt nog meer
katten onder auto´s vandaan
de…
Verlaten
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 379 Regendruppels
vertekenen het beeld, ronde bollen zijn
de koppen van de lantaarnpalen als aura's
rond heiligen en je gaat je langzame gang,
met pijn in je hart ga je de eenzame weg.-…
Poëzie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 108 Omdat hij nog moet vliegen
en een zwarte regel zijn in een blauwe lucht
maar hij rust ook uit op lantaarnpalen
zoals reigers vaak doen en dan bedenk je
dat ook hij beklemd zit in een regel
en niet eens in een helder blauwe lucht.…
Vrouw te water
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 62 '
Schoon en amper twintig
Op de voet gevolgd door raven
Die niet weken, bumperklevend
Tot zij plots gas gaven
De lezer weet nu van de hoed
Maar nog niet van de rand
Hoe zij die dinsdagochtend
In de sloot moet zijn beland
De oorzaak van dit ongeval
Werd haar net niet fataal
Toen zij al surfend botste
Tegen een lantaarnpaal
Reed…
tot leven, meer
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 272 middernacht
de wereld zou donker moeten zijn
onder een lantaarnpaal staat een man
alleen
hij rookt een sigaret
laat zich vollopen met duisternis
zonder angst
glimlacht en wandelt tot de stenen
op hetzelfde pad
waar ook seizoenen veranderen
ik draal nog even, keer dan
terug naar vertwijfeling
verdwijn…
Het raam.
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 498 Krom en langzaam slentert hij voort,
Langzamer indien gordijnen geopend,
En geen lantaarnpaal die stoort.
Wat
Zijn hart sneller doet kloppen,
Bij verlichte kamers met een scène,
Van meisjes die het warm hebben,
Die misschien hun kleding uit gaan trekken,
En geen thermostaat die stoort.…
voornemens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 101 Omdat hij nog moet vliegen
en een zwarte regel zijn in een blauwe lucht
maar hij rust ook uit op lantaarnpalen
zoals reigers vaak doen en dan bedenk je
dat ook hij beklemd zit in een regel
en niet eens in een helder blauwe lucht.
het was bewolkt vandaag
en het stormde met veel regen…
Ik ben. Jij ook?
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 640 tussen drollen
En ik luister naar het als een waterval bulderen
in de verte
Naar het als de donder donderen
langs de horizon
en ik bedenk mij:
"Het is donderdag vandaag"
Terwijl de auto's en de treinen,
bulderen en donderen
Terwijl ik lig, hier, op een grasveld
tussen drollen
Kijk ik naar de sterren
en de maan die schijnt als een lantaarnpaal…
dan doden ogen in een eerste blik
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 586 woorden schreeuwen stilte
ogen die geen blikken geven
echo's dwalen rond, kaatsen
tot herhaling gaat vervagen
glimmend spoken schaduwen
langs licht, raken aan het ronde
zicht onder de lantaarnpalen dat
regen vangt in striemend dalen
muren kijken uit de hoogte neer
met grauwe steen van lang geleden
donkere ramen weten weer hun
binnenkant…
Hieromtrent
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.053 ons loopt -
wind trekt golven door de dennen en ondergronds
heeft de zee schelpenbanken, helse
brekers en muien afgetekend misschien
ook hier is geen plaats genoeg om het vele te bewaren en zoekt
stuifzand vergeefs achter de stoepranden
beschutting, terwijl rook van loof dat verstookt wordt
komt overgewaaid van de landjes
en er rond een lantaarnpaal…
Afreizen naar Hiernamaals
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 341 laatste dagen
door verstillend lawaai voortgetrokken
zij treurden om het gemiste aardse jaar
zelfs de dood laat de schijn van de hoop voortleven
het is naakt verblijven in de hel zonder vuur
de lucht van aardse oliebollen
kleefden aan wolken van
wegdrijvende hersenpannen
een stinkende draak glimlachte en zei
er is geen weg terug
alle lantaarnpalen…
De keerzijde van kerst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 437 sfeerverlichting aan
Mijn huis is leeg, ieder is gegaan
Rendieren, sneeuwpoppen kijken me treurig aan
De kou die snijdt echt als een mes
door mijn huid een harde les
wat dat hop en gist kan doen
Maar daar dacht ik niet aan toen
Vaarwel gezin
Ik hoop maar dat het kerstmaal smaken zal
Ik sjok pas voor pas weer verder door de stad
De gele gloed van de lantaarnpalen…
Stadstaal
gedicht
2.0 met 16 stemmen 6.190 Het is onveranderlijk
dat vrouw staat in licht lantaarnpaal, schip
voorbij schuift en brug verzucht onder gewicht.
Er valt helemaal niets te zeggen. Mijn talen
drijven de spot met mij. Goddeloos, zeggen ze.
Waarom dan blijven de kleine straten zich
vermommen.…
het geluid van stilte
hartenkreet
2.0 met 19 stemmen 1.223 hallo nacht mijn grote vriend
waaraan heb ik jou verdiend
een visioen als in een slechte droom
liet zijn zaad het leek zo heel gewoon
maar het visioen dat vastzat in mijn hoofd
had iets beloofd
met het geluid van stilte
en in zo’n droom loop ik alleen
door kille straten nergens heen
langs het licht van een lantaarnpaal
ben ik alleen met…
Rebels
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 261 's Nachts check ik alle gordijnen of ze wel
goed dicht zitten, of ze geen kieren hebben,
die het gevreesde straatlicht doorlaten, met
mijn aangeschoten ogen durf ik soms heldhaftig
naar de lantaarnpalen te kijken, vaak veel te
fel, ooit flakkerende olielampen, denk ik dan.…
Even rusten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 128 En wij kijken om ons heen of niemand ons ziet
spelen lantaarnpaal waarvan het licht aanspringt
bank om geliefden al zoenend op te laten zetelen
gewoon aan dit water onze mooie Binnenmaas.
Hier zijn wij blind genoeg om met de ziel te voelen
al is het winter en koud hier worden wij warm.…
De papieren krant
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 eindredacteur
Beslist
Uiteindelijk
Het is een rit op de dagelijkse trein
Opgemaakt en wel
Naar de drukker de krant
Het schrijvend werk
Zit erop
Het was
Zwoegen en zweten
veel getob
De drukker
Ten volste bewust van zijn vak
Laat de banden draaien
Midden in de nacht
Een lawaai
Met ritmiek
Mechanische techniek
terwijl de mensen slapen
En de lantaarnpaal…