561 resultaten.
naamloos
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.848 Met een tas
om mijn schouder
en een bus
in mijn hand
trek ik de deur
achter me dicht
Voor jou is het te laat
het helpt niet meer
dat ik hier loop te collecteren
Maar hopelijk zal het
voor andere wel helpen
zullen anderen genezen
zullen anderen weer verder leven
zullen anderen niet dood gaan
net als jij
Stomme kanker..…
naamloos
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.353 daar waar bomen langzaam sterven
stikkend gras van kleur verschiet
zal de mensheid onkruid erven
omdat het zaad geen wortel schiet
daar waar mensen eenzaam sterven
stikkend in hun eigen leed
zal men zwarte kruisen verven
omdat niemand dan nog namen weet…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.048 Zonder ooit nog lieflijk om te kijken,
het uurwerk van mijn klok te ijken,
neem ik afstand van onze vader tijd,
en voel ik niets dat lijkt op spijt.
Tranend kijk ik hoe je ó zo lief slaapt,
hoe je ten laatste male knorrend gaapt.
In de spiegel van de liefde,
zie ik aankomen, het mes dat mij kliefde.
Af is het ogenschijnlijk eeuwige leven…
(naamloos)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.042 zij sluit de ogen
hoopt hem te zien
een rendez-vous
in morfeus armen
waaruit zij weerom
alleen ontwaakt…
naamloos
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 480 ik loop door de straten
en zoek naar mijn naam
de deuren gesloten
een hond blaft naar de maan
ik loop niet meer daar buiten
ik ben het zoeken verleerd
mijn naam zal ik niet kennen
opnieuw in mezelf gekeerd…
Naamloos
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 218 Wat zit er meer nog in de rimpels
die het water op mijn spiegelbeeld tekent
nu het stormen is gaan liggen?
Zo veilig als het is zo klein als ik kan zijn
zonder naam die in de verte
een betekenis zou kunnen geven
aan een gezicht dat geen bedoeling had.…
Naamloos
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 771 voor verdriet van anderen bleef zij blind
Ze staat nu alleen, vindt nergens houvast
vreselijk alleen maar vrolijk voor de schijn
Met haar innerlijk vormt dit een contrast
naar buiten lachen, haar innerlijk vol pijn
Ze was het schoonste meisje van allemaal
Haar kopje was heel mooi en blondgelokt
Ze behoorde tot het soort “femme fatale”
die naamloos…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 106 naamloos lig je
in dit vers gedolven graf
omringd door buren
die ook niet meer
de jongste waren
danst een verscheidenheid
aan bomen gestadig
op de rusteloze wind
knikken geurende coniferen
je lieflijk toe
vogels zingen de toekomst tegemoet…
naamloos
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 121 jouw kleine leven was te vroeg uit
mijn lichaam weggegaan, ik droeg niet meer
maar wel droeg ik jouw namen
overal waar
dichte ogen tegen lege woorden leefden
sprak ik ze niet uit, ze kwamen
en ze vielen weg
maar toen sprak ik een engel, aan een naamloos graf
zij gaf je de kleur van zachte hemels
en aan mij het kerven, in een oude bedelstaf…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 333 Bedwelmende weelde
als een handreiking
voor de zon.
Het landschap aarzelt
onder haar gesternte,
spiegelt hoop
voor verlangende levens.
Ze waakt voor de geduldige lezer
gaat onder als de dag
voor de nacht vlucht.
Een deken voor je wensen
om in te wonen, om in
weg te kruipen.
Verlossing is nabij.
Ze is als een gebed
voor je adem…
Naamloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 516 zij spant haar web gelijk een spin
de bedding toont haar volle luister
het zachte licht op half duister
de lendenen een trampoline
begeerte toont zich uitvergroot
onder het manend baldakijn
als meesteres op haar terrein
verzacht zij zo veel herennood
hort sik met de Janplezier
de een er uit de ander in
laat lustig met de suikerspin
dollen…
Naamloos
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 260 geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
na een zee van tranen
in 't vroege schemerlicht
breng ze daar
waar men reikhalzend
op wacht
geef hun weer namen
geef hun 'n gezicht
breng de gezinnen weer samen
voor 't rode avondlicht…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 145 Een blauwe maan dwaalt
eenzaam over nachtelijke velden
de strandjutter vertelt
zijn zeewaardige verhaal
is het de herkenning
die de projectie veroorzaakt
of de projectie
die de herkenning raakt
over woeste golven
merkwaardige helden
avonturen in de nacht
vrouwen met zalmneusjes
mannen die lijken op Pinokkio
bij de sloot zitten een paar…
Naamloos
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 ongenaakbaar zwijgt de lucht
zo erg dat wolken knarsen
hiervandaan neemt aanwezigheid
af, tot dunne gestalten, versmolten
met het grijs van hersencellen
Hoe laat staan de klokken in de
zwak beschenen hemelberm?
ook een rietgors mag geen
naam hebben in verdwaalbaar
moeras, iets zonder vorm is
bezig terug te keren, het
geheugen te…
Naamloos
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 145 Een blauwe maan dwaalt
eenzaam over nachtelijke velden
de strandjutter vertelt
zijn zeewaardige verhaal
aan ouderloze buurtkinderen
uit een ver land zonder horizon
is het de herkenning
die projectie veroorzaakt
van oermensen in ingewikkelde verhalen
of de projectie die raakt
soms naakt en onbeholpen in het bewegen
in de herfst op straat…
naamloos
gedicht
3.0 met 8 stemmen 3.674 een woest en ledig ideaal wens ik
blind voor al het andere
-mocht ik mijn kracht vinden
wie wekt mij uit mijn half-dood
opdat mijn ogen als machtige zoeklichten
je in het witste licht zetten
opdat onze blik van oog tot oog
een star kabeltouw bindt
wegvalt van mij alle onwetendheid en onwaarde
en in een nieuw en eeuwig begin…
Naamloos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 105 Ik hoef de namen niet te kennen,
van hetgeen wonderlijk groeit.
Hoef de boeken niet te lezen,
die over illusies gaan.
Zelf ervaren wil ik.
Bewustworden.
Bestaan.
Al die kennis en al die weetjes,
brengen ons echt niet nader,
tot wat ieder mens heilig is.
Heilig als wij dieren zijn.
Onze wereld is heilig.
Stralend als de zon.
Wie heiligheid…
Roem
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 226 de lezer is de koning
de dichter is de nar
die hem bedient
en na gedane zaken
weer naamloos
in het niet verdwijnt
hendrik…
vluchtelingen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 102 Ben je vluchteling
of ben je gelukzoeker
dat is de vraag
Hamlet dacht
aan zelfmoord
alleen daarom was het
'to be or not to be'
als je aan mij vraagt
of ik gelukzoeker ben
dan zeg ik ja
als je aan mij vraagt
of ik wil zijn of niet zijn
zeg ik
wil er zijn
'er' is een plaats
die tegen de dood is
grammatica van het…
Zandloper van wijlen een brouwer
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 222 N or;
...... E r
... K linkt een
. E is; men vraagt
N iet geld maar recht.…
Kraanvogels
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 227 Kraanvogels zijn het
een afschuwelijk lawaai
boven de Loire…
Tour de pays d'or
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 56 une cratte
de bière
Entre le pays d'or et mont
vent où
Ça va?…
Zijn
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 322 het einde van liefde begint
met angst voor verlies
verloren zijn de mooie dromen
verloren de herinnering
verloren zin
gewonnen zijn ware beelden
gewonnen is visie
gewonnen zijn
ben niet verloren
ben niet gewonnen
gewoon de twee verbinden
zoals een refrein
verliezen en winnen
totaal zinloos
liefde wint niet
wedijver wel…
Leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 60 weg van het lawaai
thuiskomen in de stilte
weldaad voor de geest…
Jouw naam
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 238 Ik heb met jou gewandeld door het koren
stilletjes, niemand die ons kon horen
wij wandelden door een witte mist
zonder dat iemand het ook maar wist
wij waren naamloos
omdat jij dit verkoos
ik ken je lichaam
kende ik nu maar je naam.…
Alleen wie ik liefheb
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 195 Ik ben mijn
Naam vergeten,
Weet niet meer
Wie ik ben,
Naamloos drijf ik
In de mist van
Het vergeten,
Alleen wie ik
Liefheb zal mijn
Naam nog weten -
En ook haar naam
Is mij ontschoten
En wie zij was
Ben ik kwijt…
Brulboeien
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 84 [Senryu]
een golf van lawaai
spoelt uit het open venster
van de zeemanskroeg…
Ochtendmist
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 199 De ochtendmist voorbij
De nieuwe dag is weer op
Geen stilte, lawaai…
Stilte ruist door de bomen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 50 Lawaai om me heen.
Stilte in mijn hoofd.
Voel me dan niet alleen.
Denk aan je als beloofd.
Stilte heerst nu buiten.
Lawaai in mijn gevoel.
Waar kan ik mijn gevoel uiten.
Wie snapt wat ik bedoel.
Stilte ruist door de bomen.
Stilte ruist in mijn hart.
Alles zal wel goedkomen.
Ik was gewoon even verward.…
Lapidair 19.6
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 377 Toen zag hij honderd grassen
naamloos mooi in bloei en stierf.…