Alle inzendingen over leven OR verlangens

Je kruiste je armen, afstotend, een streep door mijn verlangens. Je lag als een sfinx in de woestijn : peilen naar jouw gevoelens ontweek je onberoerd en de tijd trotserend, overstromingen van het leven negerend. Piramidale ontzag had ik !…

gestorven tranen van ontdooide verlangens bevriezen langzaam…

verlangens vlammen als dansende vuurvliegjes lichtjes in de buik…

denk dat ik maar eens ga douchen onder de uiteengespatte zeepbellen van mijn verlangens…

Als herfstbladeren waaien onze verlangens – steeds op in de wind.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Het wachten duurt lang het wachten op een volgend leven Wetende dat ik pas dan mezelf aan je mag geven Jou te willen beminnen het versmelten van lichaam en geest Het hieros gamos van ons samen is vast in ons vorig leven geweest Het enige wat ik je in dit leven geven kan zijn mijn verlangens en gevoelens op papier Een liefdevolle kus, hartsverwarmende…

Moed, dat vurig leven doet.…

Toen de nacht nog vol beloften was (je lippen zacht, een stil gezicht) en er zich uit onze liefde hevige verlangens hadden opgericht (en ik mij reeds in tweevoud waande) Toen de wind zich door de muren drong om onze naaktheid te doen beven, wenste ik met jou niet groots maar ontzettend KLEIN te leven.…

We sluiten onze ogen niet te lang er is al een bries die zingt over liefde als we genieten van onze dromen en je huppelt tussen bloemen probeert mijn geest te achterhalen over velden van verlangens onder de gunst van de zon zien we luchtspiegelingen verdergaand met leven. *…

Herinneringen leven voort omdat het leven ooit in jou geweest is de liefde en je altijd aanwezige lach is voor nu verdwenen en een echt gemis.…

druipend langs mijn huid slechten verlangens tranen door liefde pijn, angst verliefdheid onder ogen gevoel gaat diep zuchtend en kreunend versnelt je hartslag kriebels in je buik je benen losgeslagen verlangens lees mijn hart en neem me mee in de vlucht die verlangen heet…

wat vertelt een droom over jouw doen en laten is het een verwerking van het dagelijks bestaan wat vertelt een droom over jouw leven jouw verlangens geeft hij die aan?…

Wij tellen uren, dagen, maanden, de jaren, voor wie telt leven? Als nadert de dood, de verlangens zijn doorleefd, is het zoet rusten.…

zijn net gekapte haren verwaaien op de boulevard kuierend met verlangens in oogstrelende wellust in een flannel kostuum in verschillende kleurnuances de pantalon had smalle pijpen met omslag verfijnde schoonheid liefdesdorst oneindig koesterend eigen lijf en leven volledig mens in optima forma hij omhelst het leven in ijdeltuiterij…

In het heetst van mijn zinnen brand ik er vurig op los Zonder mezelf te verliezen stijg ik naar de hemel Wolken wijken uiteen de bliksem raakt mijn verhitte brein innerlijke fonteinen bloeien op De mist vervaagt heldere blikken vangen ieder detail schrijven de kern In kleurige regenbogen ontvouwt de droom en spreekt…

Hij schopt tegen een bal zijn voet rekent uit hoe de wreef en tenen zo te richten dat het rond geval altijd in beweging blijft Er is geen tijd dan een gat dat opengaat en het nu met nu verbindt Het blijft kloppen en tikken als een drogende, lederen voetbalschoen…

Want leven, echt leven, doe je slechts, één keer.. -…

Een vriend is iemand waar je alles kan aan vragen die in moeilijke tijden je leed helpt te dragen aan wie je de grootste geheimen gerust kan vertellen of een moeilijk probleem mee kan overleggen met wie je vreugde en verlangens weet te delen en je ook geen minuut met hem kan vervelen dat is ware vriendschap voor het leven die je…

De lust doet me verlangen naar meer, Om samen te gaan spelen en verlangens te delen.…

Je sprak over je onuitvoerbare verlangens, Verboden verlangens, die wij even deelden met elkaar Je handen volgend hun weg, net zoals de mijne Dat was even genieten geblazen En jouw handen blijven mij vandaag nog steeds verbazen Al wist ik dat ik je maar te leen had En bij elke seconde voelde ik het einde Maar toch wist ik je lust in bedwang…

als doornige rozenstruiken verwelkt door onopneembaar vallend vocht het fundament aangetast door zilte tranen slechts zoutkristallen vormen een geplaveide weg… Zie hoe prille zonnestralen kwenen in licht verscholen in een sluier van verduistering die het zicht ontnam van een liefde in reflectie getalmd door onuitgesproken verlangens…

sommigen verstopten we nadien in een fles, gooiden die bij hoogwater in de zee, de golven namen toen al onze onvervulde verlangens mee. op hoop van zege.…

de diepste verlangens blijven vaak onuitgesproken. we vermoeden ze wel maar we horen ze niet. daarom zien sommigen soms overal spoken en anderen blijven , met een kluitje, verscholen in ’ t riet.…

Zie hoe ze de voorbijgangers verleiden, en lonken naar al wie aan 't raam passeert, zij die door menigeen worden begeerd voor kort genot dat hevig kan verblijden. Maar nadat de genoegens zijn verteerd zijn er ook velen die hun spijt belijden, die lusten in 't vervolg maar liever mijden als zoete vruchten die men 't beste weert. Maar toch…

wie helderrode verlangens heeft weet waar ik over spreek je moet vertellen zet stappen terug ontketen de woorden stap voorwaarts de onwetendheid voorbij ontketen de kracht in je ziel juist als midden in een zin je adem stokt hoor griot bard priester of sjamaan spreek door hen over verlangens gedrenkt in helderrood…

echte liefde in het leven beleef je soms maar even momenten zijn dan dromen stille wensen uitgekomen verlangens zo fel verdwijnen soms heel snel hadden wij dan maar liefde voor elkaar want soms gaat die verloren als het prille ochtendgloren verdwijnt ze in het niets met tranen vol verdriet…

Vier het leven schilder de lucht met je favoriete kleur en open de deur voor de geur van de bloemen lach ook al is het door je tranen heen iedere dag is er weer één schroom niet en droom je wensen en verlangens stop de zon in je broekzak neem de sterren op je rug dan eerst is je feest kompleet geweest.…

verwarm me met je verlangens fluister me wat je denkt knuffel me en maak me zeker ik heb je nodig de liefde die je me brengt…

ik heb jouw tijd genomen je nachten bevolkt met dromen dagen gevuld met bloemengeur donkere kanten van wolken bekroond met de bladgouden rand van de zon ben de melodie voor jouw woorden die in liefde tot lied zijn geboren jouw plotseling verschijnen geeft mijn leven verlangens die nooit meer zullen verdwijnen…