Alle inzendingen over leven OR wij OR jij

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Zomaar jij Zomaar wij Zo speciaal Zo loyaal Al die jaren versleten Ondanks dat wij allang weten Echte liefde dat zijn wij... Ik en jij…

laatste seconde in mijn leven Zal jij je in mijn hart begeven Zullen wij niet samen leven Dan zullen we zonder echte liefde moeten leven Het gevoel wat wij elkaar hebben gegeven Zo sterk komen wij dat nooit meer tegen Jij bent de liefde van mijn leven Met jou wil ik mijn leven delen…

De vogel in mij is allang weggevlogen in alle vrijheid raakte ze haar ballast kwijt.…

Jij.. 2 geweldige nachten was het wij..…

Er is geen school hier waar je leert de letters te omschrijven geen cijfers om te meten noem dit liefde Geen kleur zo blauw zo zoet zo bruin zo mooi als ooit omschreven Geen altijd groene struik kan deze rode vruchten brengen zeker niet nu niemand hierom vraagt Aan tafel de sigarenrook de stoelen hoog het vragen mag ik gaan Ga ga…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

op een dag was daar een jij zoet als ik en net zo vrij wij samen was als nooit tevoren wij samen, wij die aan elkaar toe behoren nu niet meer nu nooit meer nu allang voorbij maar nog steeds bij mij jij mijn lief ik maar nooit wij ergens in mijn hart lig jij geborgen ergens in mijn leven ben jij nog steeds verborgen…

Jij zo welbespraakt, zo geliefd Jij zo blij met de kleine dingen in het leven Jij die alles aan anderen zou geven Jij die in onze harten staat gegrift Wij die zoveel van je houden Wij die eigenlijk niet kunnen zonder Wij die nog hopen op een wonder Wij die je nooit vergeten zouden Ons, wordt nooit meer zoals toen Ik moest je achterlaten…

Waarom zou ik leven in stilte Stilte doet me denken, denken aan de tijd. De tijd dat jij en ik nog wij was. Deze tijd is nu voorbij. jij en ik wordt nooit meer wij.…

ik wist de zon zag zijn licht maar gaf hem geen groet liep langs bomen hoorde de bladeren negeerde hun groen ontmoette mensen ieder was druk met zichzelf wakker te wensen zo leven wij langs elkaar heen zonder in de wereld te zijn als wij dit niet meer missen is ons unieke voorbij…

Laten wij borg staan voor elkanders leven, jij mensenkind hebt deel aan mijn bestaan, waar jij verworpen bent, neem ik je aan, ben jij de vraag, ik zal het antwoord geven, daar waar ik viel, heb jij mij opgeheven en waar ik wankelde, daar bleef jij staan; laten wij borg staan voor elkanders leven.…

Na de zoveelste dood, zorg je steeds voor nieuw leven, want jij bent toegewijd, zo ik ook trachtte maar ik, veel kleiner en simpel eenvoudig conform jouw eenvoud... doet mij de ingewikkeldste dichtwerken schrijven: ik zorg, dat jij altijd zal blijven!…

na het getoonde medeleven en na 2 glazen rode wijn als de nabestaanden vooral opgetogen aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen omdat het daar nooit een dooie boel is!!…

Eerlijkheid, Ik tegen jou En jij tegen mij, Vertrouwen in elkaar... Raak dat niet kwijt, Ik en jij zijn, samen wij! Samen, en niet meer alleen, Gaan wij door het leven Samen, komen wij overal doorheen Liefde, het is vooral geven...…

IK ben ik ben iemand. wie ben jij? ook een leven lang?…

recht vooruit eerlijkheid duurt `t langst meeuwen dansen boven `t strand Wie ben jij dan dans jij dit leven met angst daar gaan de sterren alvast vooruit in dit licht in oneindigheid Wie zijn wij dan?…

Dat jij thuis op me wacht Ik ga door gang 7 naar appartement 9 De deur piepend open ik sta hier in de hal Je komt naar me toe met een brede lach En het komt weer in me op Jij, jij bent mijn leven Dit is wat je krijgt Dit is wat ik je geef Want ik weet Dat jij, jij op me wacht…

Wij zijn in de herfst van ons leven jij verliest je haren en wordt grijs, ik word kleiner en krijg rimpels maar samen zijn we (eigen) wijs. De tijd heeft ons veel dingen geleerd die we vroeger niet hebben geweten. We leerden lief te hebben zodat we het nooit meer vergeten.…

Was het maar ellendig stil zolang het voelt alsof het went dat je langs mij starend aankijkt vleiend met je zachte handen Want in liefde val ik langzaam zolang het lijkt alsof het kentert dat je mij bekijkt alsof ik lucht ben denkend langs mij op die avond…

leven is er voor jou en voor mij. leven ben ik, jij, wij.…

Jij kan me niet vasthouden, jij kan me niet zien, jij gaf mij een fiets, die ik nooit heb gezien. Jij wilt mijn gezin, ik jouw vrijheid, we verlangen naar elkaars leven. Wij zijn los, wij zijn laten. We hebben een lijntje, dat houden we in de gaten.…

het leven snelt als jij niet remt van jaar tot jaar als flitsend licht voorbij het leven weet je terwijl nog jij bezig bent het mooi te plannen is dat wat er gebeurt in dat weten stillen wij oude en nieuwe vrienden vandaag even toch de tijd om op jou te proosten weer graveren wij op de tijdlijn van jouw leven dat ons zo dierbaar…

We passen onze tred aan om ruimte te geven als we wandelen, dagelijks denken over het leven hoe kunnen we anderen en onszelf iets geven. Wij worden tegenwoordig oud en mag verdriet nog er is geen echt geluk zonder verdriet het mag er zijn. Leven het gaat over mensen soms over wat goed is over gezondheid en ook armoede over tal van kaders.…

Het is vandaag Vaderdag een dag die me weinig zegt als verlengstuk van Moederdag wat me ook zo weinig zegt maar vandaag toch een gevoel vader´s lege nest syndroom; gisteren ging zij op vakantie mijn dochter met haar moeder ik hielp, pakte in en zwaaide uit en daar stond ik, en betrad hun lege, vooral stille woning waarin geen leven te…

in verbaasde ogenblikken kwam jij in ons leven verwonderd door het wonder toch werd jij aan ons gegeven jij gaf ons iets dat niet bestond totdat jij werd geboren wie waren wij dat jij zo lief en klein bij ons wilde horen.…

Langzaam keert de dag in mij stram trek ik omhulsels aan bedek essentie als een wezenlijk aspect hoe klein kan deze wereld zijn loom draait, verwaait het licht diffuus en volgt rond de contouren van mijn aard het samenraapsel van mijn zaken is dat nu echt het leven waard een nieuwe stap het buiten lucht vervlucht mijn geest…

De mensen lopen door hun leven, hun voeten sleets, hun rug gerecht. Het prikkelt licht door alle regen, maar leven wij ook echt.. -…

Vaag klinkt het geluid van opgewonden kinderstemmen, spelend met het leven kent de oorsprong geen gezicht. Het broeit, elke keer.. In de dicht getrokken hemel schiet de spanning heen en weer. Luid klinken alle slagen, voor de zielen die zich in de lading wagen, is de rede er geen optie meer. Het ruist, broeit..…