Alle inzendingen over liefde OR verdriet OR eenzaam

, liefde en pijn…

Wachtend in zo stille eenzaamheid waar de regen alsmaar tikken blijft Waarom is ‘t toch dat jij mij mijdt nu al je liefde naar een ander drijft Zachtjes tikt er regen op mijn ruit en mijn ogen schreien stil hun lied Je liefde stopte. Jij maakte het uit zodat ik verdronk in mijn verdriet…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

ik schilder en trek strepen geen benul, geen gedacht sluit mijn ogen zonder weten en zie een gezicht dat naar mij lacht. ik schilder en strijk strepen met een gezicht in mijn gedachten laat ik mij volledig meeslepen reikhalzend verlangen, eerder... smachten. ik schilder en droom strepen het gezicht krijgt stilaan een gelaat maar ik kan…

In het voorbijgaan Ze zien je niet Als je langs hen loopt De woorden die je spreekt Ze horen je niet Als je zachtjes met ze praat Anders dan zij graag gezien en zelfbewust Vrij om zichzelf te zijn Diep verscholen stille tranen Als je intens verdrietig bent De kwetsbaarheid Gevoel van onvermogen Omdat je anders bent Anders…

Was het virus eenzaam, dat ie mensen zocht, was ie ‘t alleen zijn moe stond daarom onze vrijheid op de tocht? Was het virus heel alleen in ‘ t prille begin, dacht ‘t soms waar moet ‘k heen tegen alle waarschuwingen in?…

In de schaduw van jouw woorden in de schaduw van je blik begeef ik me op de eenzame weg, waarop wij ontspoorden Sprakeloze leegte een verlaten gebied is de bron van mijn verdriet Een wanhoopskreet weerklinkt wanneer ik besef, wanneer ik zie jouw liefde voor mij was niet meer dan een trieste illusie…

Noem het geen liefde Noem dat het niet Noem het lust Genot, gemis Verwerking van verdriet Noem het geen liefde Nee, niet zo Want dat is het niet Noem het warmte Een teder moment Gemeenschappelijk gebruik Dat vertrouwd raakt Dat zo went Een overeenkomst Tussen mensen Altijd eenzaam en leeg Die nooit durfden te wensen Wat een ieder hier…

Mijn hart, dat zo vaak geen antwoord weet maar dan stil is en meedraagt het verdriet van een medemens. Mijn hart, dat kent herinnering de pijn voelt van oude wonden eenzaamheid maar ook van liefde om wat ooit is geweest.…

Vooral als het om de liefde gaat. Ieder mens vervult graag zijn eigen wensen. Ieder mens is graag tot echte vriendschap in staat. Soms kan de eenzaamheid zo sprekend wezen. Valt er innig verdriet in ogen te lezen. Blauw vervalt tot grauw en soms tot waterlanders. Hoe moeilijk kan het dan soms zijn in het gemis aan iemand anders.…

Eenzame dagen, verdrietige dagen, hoopvolle dagen met nog zoveel vragen. Dat deze dagen nog lang mogen duren Met tijden over liefde, leven, hoop en geluk. Dus ook leuke tijden, verliefde uren "God" wat is het leven druk.…

Ik open het venster en de deuren tegenover elkaar totdat het overal tocht in huis om het denkbeeldig coronavirus te verdrijven nadat ik de verwarmingsmonteur uitgelaten heb zet ik mijn mondkapje af om de frisse lucht in te ademen zie hoe vogels als klankgazelle in de boomtakken aan de overkant neerdalen in het morgenlicht…

Dat alles is voorbij en nu wacht ik weer op liefde in mijn eenzaam leven.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Kon ik mijn verdriet maar dragen deed mijn hart maar niet zo’n pijn Kon ik maar iemands hulp vragen kon ik maar minder eenzaam zijn Kon ik ‘t anders zijn maar torsen ging de smart enkel maar voorbij Waarom zo veel druppels morsen en dat alleen in het leven van mij Kon ik ‘t eenzaam maar hebben was nu de nacht maar minder stil Kon het eenzaam…

tranen onstaan door verdriet ze zijn gevallen omdat jij mij achterliet plots ben je weggegaan op een briefje had je deze woorden staan je zei dat je nog steeds van me hield maar waarom waarom heb je deze liefde dan vernield ik voel me eenzaam en alleen ik hou van jou als geeneen de tijd samen was zo fijn en weetje iefste jij zal…

en het meisje, zij huilt door verdriet overmand geen troost kan helpen verstoot reddende hand haar open jeugdige geest opgesloten in trieste smart keert zich binnenwaarts kwijnend in gebroken hart deerniswekkend in tranen wil zij geen liefde meer kennen zal haar troosteloze ziel ooit aan eenzaamheid wennen?…

Een eenzame traan uit stil starende ogen Gelijk een zee van verdriet.…

Alleen Ik haat het Tranen van eenzaamheid Tranen van verdriet Tranen die er zijn alleen dan…

Soms vervloek ik God soms de mensen maar het helpt niet zoveel eenzame nachten dwalen we langs het zwarte water met onze gedachten aan een verdwenen liefde nog zie ik je gaan in een droevige boot aarzelend met je roeispaan net zo verdrietig als ik kijkend naar de rode vlag die langzaamaan gerafeld wegwaait in een duistere wind hoe moet…

Ik laat een traan van verdriet Er is niemand die het ziet Mijn pijn en mijn verdriet Ik voel het een ander niet Ik voel me eenzaam en alleen Ik heb helemaal niemand om mij heen Ik laat een traan van verdriet Er is helemaal niemand die het ziet…

Jij hebt mij immers verlaten Droeve eenzaamheid wint ’t terrein dat uit louter reine liefde is geboren waar water proefde als zachte wijn en elke blik op jou mij kon bekoren Enkel eenzaamheid woont er in mij zeggen druppels regen uit mijn ogen want mijn verdriet loert van dichtbij op de signalen van mijn onvermogen Zwarte eenzaamheid…

ik eenzaam dat ben ik iedereen is druk niet voor mij niemand om mee te delen de vreugde het verdriet niemand die het merkt niemand die het ziet alleen op de wereld zoveel mensen om me heen ik eenzaam dat ben ik…

uw doornen hebben mij diep geraakt en rozen heb ik voor u uitgestrooid ik ben u gevolgd in woord en daad en mijn hart met uw liefde getooid al moest ik van uw doornen dragen kreeg ik wonden die niet te helen zijn het gevoel dat u mij alleen had gelaten in stikkend verdriet en eenzame pijn toch blijft mijn leven een verwachten op uw liefde…

Het verdriet van de liefde, in eenzaamheid en in stilte. Koesterend de vrijheid middels het niet dwingbare. Zoekend naar antwoorden op onmogelijk beantwoordbare vragen. De controle remt het onverwachte. Het onverwachte geeft plotselinge ruimte. Het verlangen daarna maakt strijdbaar en maakt het moeilijkste te dragen.…

zij kijkt verder dan het venster overschrijdt de troebele horizon waar liefde plotseling verdween zij verdrietig eenzaam achterblijft haar grenzen liggen dichterbij nu tegen de wanden van haar hart deerlijk lijden wil ontsnappen tot barsten overgaat in breken hardheid delft het onderspit de avond brengt geen uitweg nergens kan zij soelaas…