Alle inzendingen over liefelijk

heen verspreid over ieder die echt naar je keek en op je ziel was gericht ik zag ook de schreeuw doorheen een lach of het stil geween, je was krachtig en tegelijk weerloos week maar sterk was 't licht dat sprak als je getuigde, niet altijd in woorden te duiden, maar door een unieke klank begeleid je was ook een deerne een liefelijk…

Poly kreeg ze als liefelijke naam als een onschuldig kind die zo meedogenloze brute wind West Zuid West 10…

Doch liefelijk lacht, als hij lijdt!' -…

en strelende struiken stuiven adem de zachte zwoele zucht die mijn lijf laat leven en vrijelijk vult vol vreugde om mij met het waarachtige wezen te verweven ik zie een zuiverende zwevende zon waaronder vriendelijke vogels vliegen en leeuwen briesend blazen in mijn hemelse hof van heden ontmoet mijn mooie medemens met een lovende liefelijke…

als scholiere liefelijk springerig een hinde nu een vrouw getroffen door het mateloze licht "ik wil de wind de golfslag samen met het witte licht vanavond over zee ik bel dolfijnen en wij spelen en verdwijnen" zij vergt dat ik haar stroeve nek masseer mijn hand maakt los en ik karteer verborgen samenhangen haar zwijgen sla ik op of is…

spijt Geen tijd voor zoete koek Het gevoel verloren kwijt Te laat voor je beloftes Ik geloof je nu nooit meer Alle grenzen overschreden Steeds weer keer op keer Te laat voor je woorden Ze zijn niet van betekenis Loze kreten in de ruimte Over liefde en het gemis Te laat voor je terugkeer Dat wil ik niet meer nooit Al lach je nog zo liefelijk…

een Vlaamse Gaai vliegt naast zijn vleugels, prikt en graait naar de kleinen maar lonkt liefelijk naar de groten. ik jaag hem naar De Zevende Dag. en de zon straalt haar licht als lichte zeden over mijn tuin van heden. ik juich en spring en ren en zing en hoop dat de buren niets zien, niets horen.…

aarzelend stil ontluikt de morgen sprankelend licht in speelse kleur bloemen die zich openend richten geven al hun eerste geur verlicht in zilveren nevels bedauwd met druppels goud hangen roerloos in de struiken liefelijk ingepakt de dodelijke fuiken de trekdraad trilt en zwiept venijn het donkerharig opent zich versnelt en holt met vele…

Als onwisselbare schat Draagt de ziel heur rijk gemis Door de bonte wildernis Van de grote mensenstad: Heel de volheid van haar hart, Nardus in zijn broos albast - O te liefelijke last Voor dees markt van vreugd en smart!…

Zodra de stem zichzelf verheft en keien tot dahlia’s maakt; te liefelijk om te geselen, te puur om te stenigen Ontwapent zich de horzel door zichzelf dood te slaan. (Krijgt het mijn zegen.)…

Doch mocht de eerste een meisje wezen, In dat liefelijk verschiet, Dan wordt ook de rij geopend Met een kleine Mennoniet.' - Thans, hun huis telt twaalf kindren, Die, tot eer van 't Christendom, Luther eren, Menno volgen, Vroom en deftig, om en om.…

een nieuwe lente een nieuwe tijd heeft ons beslopen is in onze ziel en zinnelijkheid gekropen een tijd waarvan Herman met zijn liefelijke Mei nooit van heeft kunnen dromen een tijd vol krankzinnig absurdistisch gevaar een tijd niet meer tegen te houden een tijd die niets dan onheil lijkt te beloven deze mei is zonneklaar het einde…

Tijdens de puzzelrit met een pestgang Via meanderende steile landwegen Langs uit leem opgetrokken hutten Slaan onfluitbare krekelsymphonieën In het gouden middaglicht rumoerig Op het prutten van de motor aan Blijven kinderen uitbundig Mij naroepend of wuivend staan Of rennen de brommertaxi achterna En bij het liefelijke logies wat later…

Ontdekkingen Eigenschappen die Anders onderbelicht Waren gebleven Nu het beeld Completeren uit Het gevoel van Gemis waar het Incomplete nog gist Pas in de totaal Versie springt het Persoonlijke er uit met lach en ogen de warme kleur van haar en huid in welgevallen poses waar op de voorgrond commercie spreekt tekenen lijnen haar liefelijke…

ik ken de sprookjes in al hun grimmige liefelijkheid boterzachte emoties met vaak een harde realiteit dan beleef ik liever dromen waarin ook onmogelijkheden op een heel bijzondere manier naar boven komen in spannende complexiteit geven techniek en krachten uit de diepst menselijke lagen hun onvermoede energieën prijs wat nooit oplosbaar…

Schildert een liefelijke waarheid in de schijn van haar penselen tot heldere stenen die ze uit de sterren steelt, een energiebron die zij met haar vlinders deelt, verovert de stralende zon, de weg van het hart naar het hoofd, van de groene weide naar de gene zijde betovert zij het paradijs,handleiding van haar levensreis, tegen welke…

Als een zeer notabel mens ben ik geboren eerzaam vol van deugd liefelijk en oprecht begiftigd met veel kennis en beslist niet slecht ook schone dames kunnen mij zeer bekoren. Dus ziet u nu wel ik ben mens als iedereen ik zie persoonlijk graag een mooi vrouwenbeen.…

Dat lijkt een liefelijke toversproke Van wijdse heerlijkheid, die plots ontspruit Bij lichter feeë roede... leve' ontloken Glorieus... nog pas met rouwklokke uitgeluid! Zijn 't nu mijn harte-knoppen, die daar breken, In weelde ùitstromend, bij het laafnis-leken Van 't warme licht, rein heiligend gespreid?…

die van mij ze omarmt ze troost ze verwarmt ze weekt en trilt de mijne los zo heel gewoon met haar gevoelige klanken het klinkt of het haar ziel is de aller diepste levenskern opgeroepen door het strijken van haar snaren bewogen maar toch ook ferm kan ook ik de roering van mijn gevoelens ontwaren ik voel dat ik ben opgelucht iets liefelijk…

Liefelijk neem je mijn handen in je schoot Ze willen niet meer weg, ze willen blijven Ze verlangen naar je aanraking, keer op keer Vijlend laten ze hun vibratie achter De groeven verdwijnen Mijn oppervlakte wordt glad Geboend door mooie handen Gepolijst met gevoel Glimmend, glanzend, spiegelend De groeven zijn niet verdwenen slechts…

In ‘t oosten klaar laat blozen De dageraad De liefelijke rozen Van haar gelaat. O helle morgensterre Gods eeuwig zoon Schiet op ons hert van verre Uw stralen schoon. Vermeer tot uwen love Het kranke licht Van onze klein gelove En toeverzicht.…

andere mensen, zó is het weg en vreemd van dat, wat nu begint, nu dat mijn leven zal gezonken zijn tot een ernst, die 't al beschreit en tot één grote innigheid van heenbeklagen gaan geslonken, en nauwelijks een flauwe lach gebleven is van medelijden om wat nog even van ons beiden opleeft in mijn gedenken, ach hoe liefelijk…

En wandelend langs een pad van rozen voelde ik ’t ritselen van een vleugelslag een engel die naar mij was toe gekomen toonde mij waar ’De tuin van liefde’ lag onder ‘n gouden prieel liet hij mij binnengaan waar ik verblind door een schitterend licht -mij opeens voelde met witte veren staan- keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht…

verwachtingsvolle opwinding Anticipeerde ze de wekelijkse ontmoeting Glimlachend de gedachte aan alles koesterend Van wat er tussen hen onuitgesproken bleef Een afkeer van het blèren van het vulgaire verkeer Bewondering voor de gratie van elkaars adel; Als een amulet stond het beeld de muse bij Haar ruiter in collusie in het zadel Wat een liefelijke…

En wandelend langs een pad van rozen voelde ik ’t ritselen van een vleugelslag een engel die naar mij was toe gekomen toonde mij waar ’De tuin van liefde’ lag onder ‘n gouden prieel liet hij mij binnengaan waar ik verblind door een schitterend licht -mij opeens voelde met witte veren staan- keek ik in de liefelijkheid van Zijn gezicht…

Ik kan niet anders dan mijzelf belijden; Wanneer ik spreek, spreek ik mijzelve uit, Dan zoek ik soms, zo heimlijk mijn verblijden En smart te zingen, dat de oningewijden Niets horen dan een liefelijk geluid... Ik kan niet anders dan mijzelf belijden, Ik spreek mijzelf in al mijn liedren uit.…

In dit zwart meer, o liefelijk geluid en Wat uit zwart donkre spiegel òp komt fluiten, Licht-lieve volk in wat àl duister zag, Gij komt òp-duikend in lucht' legerscharen, Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld, O lieve, o onverwachte, o lichte paren, U stortend willend golfje in zee bepareld.…

O rijpe boezem wit die voor mijn ogen stadig Zo liefelijke zweeft, gelijk de wederschijn Van d'allerwitste sneeuw aan d'oorsprong van de Rijn - Maar uwe schimmering, o zwakke ogen schadig!…

spriet groen al uit de zwarte grond en op mijn wang verschijnt een blos de ribes gooit de trossen los zo zacht als poesjes die ik streel zijn katjes zilverzacht fluweel een merel kwettert liefdevol de prunus barst z’n kopjes bol ik zucht als ik mij nederzet het longkruid ademt violet ik ruik gevleid naast achterdeur viooltjes liefelijke…

In dit zwart meer, o liefelijk geluid en Wat uit zwart donkere spiegel òp komt fluiten, Licht-lieve volk in wat àl duister zag, Gij komt òp-duikend in lucht legerscharen, Licht-glans-gewapend in dees donkre wereld, O lieve, o onverwachte, o lichte paren, U stortend willend golfje in zee bepareld.…