Alle inzendingen over luidkeels

de vloer leek al even niet meer zo stabiel als voorheen maar men zag het niet de lucht kleurde onheilspellender tot dan toe maar men begreep het niet ik struikelde en viel in een diep diep gat en schreeuwde luidkeels maar men hoorde mij niet belandde op het punt van totale overgave tot die ene stem ik reikte hem de hand…

de juiste woorden te vinden lijkt een onmogelijke opgave nu jouw stem stilvalt beantwoordt de zon de meest onzinnige vragen niet hult ook zij zich in stilte de lijster ja, zij zingt luidkeels ' jij was zo mooi, jij was prachtig maar jij hebt strijd nu gestreden '…

het is de weerloosheid van ogenschijnlijk loze woorden woorden van iemand met "Gilles de la Tourette " "KUT" roept hij luidkeels en dat is even schrikken ook al gebruikt men het woord te pas en te onpas en dan dachten wij dat we niet meer te schofferen waren zo zie je hoe men zelfs wanneer je het niet verwacht op het verkeerde…

Nu schreeuwt de gehele Nederlandse geseculariseerde samenleving nu hunkert men luidkeels naar de 'laatstewilpil' En wat is daarop jouw antwoord Ja ik wil!…

de zwarthemden marcheren niet meer hun brandstapels ontaarde boeken zijn begraven en het bloed op hun knuppels is geronnen als de korsten op ons hart jodensterren worden nauwelijks beklad vandaag de kampen zijn nog steeds musea toch wordt er stil verzet gevraagd niet op de muren niet op de daken niet luidkeels en ook niet duidelijk.…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint, geen Piet en geen kado, maar later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater…

zij vult de glazen het rituele drinken naar jaren van weleer bloemrijke borders buiten aan de randen van vergetelheid in gangen de holle lach luidkeels repeterende mismaakte memories het laatst geheven glas nog eentje dan op daar en toen op nu en later in achterwaarts begrijpen toon ik mijn sporen van verleden naar weerzien…

Zij was een heel jong poesje heel dartel en heel speels zij kwam graag koppies geven en miauwde dan luidkeels. zij hield heel veel van mensen dit kleine kattenbeest het was een Doortje Dartel haar leven was een feest. Ik moest dan ook hard huilen toen zij te neder lag omdat ze onder het spelen die auto toen niet zag.…

luidkeels doet de zelfzucht kond van zijn behoeften maar o wee als het om delen gaat dan laat de stem het af hoofden draaien weg van nijpende gebreken lijden het zonder protest ikke eerst en dan de rest zwijgend wordt er ingestemd met andermans ellende armoe blijft gemeden als de pest…

Ik zat dus gisteravond keurig recht Zong luidkeels "Jongens, heb je ‘t al vernomen?" "Hij komt" en "Zie de maan schijnt door de bomen" Toen heel lang "Kom maar binnen met je knecht" Geen Sint en geen kado, maar één dag later Kreeg ik, echt nooit gedacht, een flinke kater!…

'n Slaapdronken lelie volgt moederloos haar onredelijkheid met onbeholpen pasjes dobbert ze langs de blanke melkweg Vol moedeloze rebellie schreeuwt ze luidkeels in gedachte haar ontregelde lot uit Toen spiegelde bevroren paniek als een lijkgele aureool haar de toekomst van gevallen ster voor en droop ze afwezig de kosmos uit…

rode bladeren uit de bevroren nevel een gevallen mes je gaat door die deur maar je verlaat me nooit meer praat in mijn dromen let op problemen als dit foutbericht verschijnt sluit het programma het stille water en de dode bladeren luidkeels barbara met een zwerm spreeuwen een koor van vrouwenkelen in oud hollands groen…

ze proeft zijn stem klanken liggen ongeopend op haar hart luidkeels smaakt het naar bittere pijn dat geschel besluipt haar zonder argwaan slangerig vindt hij zijn weg draait zijn smekend lijf om haar heen tastende vingers ontvouwen woord na woord het groene monster bijtend in haar enkels het gif tot aan haar lippen…

ik keek het rijtje langs smartphones in de hand de oortjes verbonden luidkeels sprekend met open monden de hoofden geknakt in lange wacht de bloem der natie met alleen schermogen schouders al rond gebogen de bus heeft de gnomen en hun wereld meegenomen om ze elders te droppen als ledenpoppen hun monologen zijn niet te…

Zij is al lang geen kat meer om zonder handschoenen te raken bij gevaar kromt zij haar rug en spreidt haar klauwen Toch valt zij telkens weer ten prooi aan mannen die haar van een paar glaasjes teveel naar chique hotelkamers leiden met goedkope nasmaak de volgende morgen wanneer hij -reeds in alle stilte vertrokken- luidkeels katert…

Luidkeels vanaf onze plek Schalde dan door de auto "hahaha je vader, ja je vader die is gek."…

Want steeds luidkeelse kinderen, kaartvolk of vriendinnen om zich heen - Wie staat hier opgesierd en uitgedost en neergepoot, kortom? het Hollands vrouwendom. ------------------------------------------------ Uit: 'Van cadmium lekken de bossen', 2002.…

Luidruchtig geboren nu stil in de morgen lig je hier aan mijn voeten Welk een luidkeelse entree voor wie ga je zorgen wie neem je deze keer mee Gissen, raden en voorspellen wat zegt een kristallen bol Is alles nog oningevuld of staat net als anders het programma al vol Hoopvol tegen beter weten in, berusting door ervaring verzet heeft…

ik schreeuw luidkeels in de stilte op een kale, verlaten plek neemt hij mijn stem over weet hij waarom ik huil waarom het vuur van de zomer mij ontvalt in ieder woord dat ik leerde en dat nu onverdraaglijk door schaduwen gevoed wordt door handen die mij tegen de nacht aandrukken, gezichten die voorbijkomen, vastgehaakt aan begin en…

weer halen zij de spouwen leeg in een een feest voor alle kouwen als de isolatie is geweest schijngevechten om de dure energie wie zit er op de tocht ook als een ander lager biedt dezelfde muur en nu al uitgewoond door zwarte dromen die als drones luidkeels hun homes verdedigen maar avonds zijn zij hem gepiept dan zie…

snoer hem de mond roept men van verre hij is het niet waard behandel hem als een hond of schiet hem naar de sterren gebruik je macht om te onderdrukken en sluit je geweten stevig af met gezag zal het niet lukken kortwiek hem als straf eerst was hij welkom werd luidkeels toegejuicht echter het weer draaide het volk morde: ontneem…

geen vorst vandaag de winterkoning zingt zijn lof op vroege lente, luidkeels stapt de morgen deze wereld in het gras draagt speels wat tere madelieven voorzichtig wit in breekbaar groen er schuiven auto’s langs ze snellen vol bravoure het donker uit geen ruit met ijs slechts ramengrijs met vuile strepen volledig in gewone doen…

Met de rug tegen de muur onderga ik het geweld van het luidkeels "Stille nacht". Het geschitter en geflikker van miljarden lichtjes doven het licht dat schijnt in de duisternis. De voegen tussen de stenen trekken sporen in mijn rug.…

Zoals, andersom, de schreeuw van wie heelhuids ter wereld komt: in woede en pijn je moeder verlaten en dan toch luidkeels willen leven en leven. Onbegrijpelijk, later. ---------------------------------------- uit: 'Wat blijft komt nooit terug', 2002.…

hij is slechts het potlood en 't gum dat notities maakt en ze weer uitvlakt en ze wellicht hooguit nog één keer luidkeels van de daken schreeuwt meer mag je van hem niet verwachten…

vandaag trekt de wind aan hij blaast deuren heen en weer het bovenlicht klapt onrust door de gang buiten loopt een regenjas gevuld met de terloopsheid van een regenachtig uur aan het stuur van en passant vecht een tas om stil te blijven hangen is een werkwoord dat zijn lading dekt vanuit de natte bomen trekt een koppel spreeuwen luidkeels…

Bevend liedjes zingen die het wijkende tij niet keren Luidkeels liedjes brullen die de vloed niet bedwingen.…

als Volendams trots BZN luidkeels jouw naam scandeert op muziekpodia, radio en TV en volle zalen ongegeneerd meebrullen snijdt een vlijmscherp mes mijn verdrongen gevoelens aan repen enkele decennia lang koelkastkoud geconserveerd het verklaart de pijn begeleid op gitaar bas en slagwerk geen medicijn die afdoende is als BZN jouw naam…

het einde der dagen kwam geheel onverwacht geen tijd meer voor vragen want opeens viel de nacht alle dromen vervlogen en de hoop werd gesmoord naar de afgrond gezogen het geklaag niet gehoord want in tijden van nood verliest alles zijn waarde en het licht van de dood verkleurt hemel en aarde in die bittere kilte vroeg ik luidkeels…

Ik hoor mijn eigen stem weerklinken waar ik woon in de schoot van de bergen Ik kan springen en draaien luidkeels zingen en zwaaien naar jou aan de overkant Van je hieperdepiep van je hopperdepop lievelievelottelot Kom je klopperdeklop met mij klikkerdeklak een middag spelen?…